#5Γιατί - Απ. Πόντας: Η Ε.Δ.Ε.Μ., η συμπόρευση με την Δημοκρατική Συμπαράταξη, οι στόχοι και η επόμενη μέρα

Λίγο μετά την συμπόρευση με την Δημοκρατική Συμπαράταξη και αφού έγινε η Συνδιάσκεψη, ο Πρόεδρος της “Ένωσης Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης” (ΕΔΕΜ) Απόστολος Πόντας μιλά στα 5Γιατί του eReportaz, για το πολιτικό στίγμα της ΕΔΕΜ, την πολιτική γεωγραφία τους στόχους και το πρόγραμμά της.

Όπως μας λέει ο Απόστολος Πόντας η ΕΔΕΜ “εκφράζει το Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κέντρο και ενσωματώνει τις αρχές του Ουμανιστικού Φιλελευθερισμού και του Σοσιαλισμού της Ανάπτυξης”. Όσον αφορά την επιλογή να συμπορευθεί με την ΔΗΣΥΜ, ο ίδιος λέει πως δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς καθώς “η ΔΗΣΥΜ εκπέμπει το μήνυμα της διεύρυνσης και του αγκαλιάσματος του ευρύτερου δημοκρατικού κόσμου”.

Τα 5Γιατί τα ρώτησε ο Ρενάτο Λέκκα 

Γιατί διαλέξατε να συμπορευθείτε με την Δημοκρατική Συμπαράταξη και όχι με κάποιο άλλο κόμμα, νιώθετε πιο κοντά στον χώρο της Κεντροαριστεράς; Θα ήθελα να μου πείτε τους πολιτικούς στόχους της Ε.Δ.Ε.Μ.; Γιατί κάποιος να εμπιστευθεί την Ε.Δ.Ε.Μ., ως νέο πολιτικό φορέα, όταν επιλέγει να ενταχθεί σε έναν Συνασπισμό κομμάτων, όπως είναι η ΔΗΣΥΜ, στον οποίο ο μεγαλύτερος πολιτικός σχεδιασμός είναι το ΠΑΣΟΚ; Ένα κόμμα που κυβέρνησε τον τόπο για πολλά χρόνια, τι άλλο μπορεί να προσφέρει; 

Αυτή είναι μια ερώτηση που μας κάνουν συχνά. Πρωτίστως θα πρέπει να σας πληροφορήσω πως το στίγμα της Ε.Δ.Ε.Μ. δεν είναι απλά ψευδεπίγραφα καινοτόμο, είναι επί της ουσίας σύγχρονο και διαφορετικό. Έχουμε πει και διακηρύσσουμε συνεχώς πως ερχόμαστε όχι για να ανακαλύψουμε πολιτικούς ή ιδεολογικούς αντιπάλους, αλλά να παρακινήσουμε και ενώσουμε πολίτες της χώρας, ώστε να δημιουργηθεί μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία βασιζόμενη στις αρχές της Εμπιστοσύνης, της Συνέπειας και της Καινοτομίας, με σκοπό να αλλάξει τη χώρα και να τη βοηθήσει να βρει τον προσανατολισμό της.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ήταν η πλέον προφανής επιλογή για εμάς, τόσο γιατί  στη βάση της δημιουργίας της εκπέμπει το μήνυμα της διεύρυνσης και του αγκαλιάσματος του ευρύτερου δημοκρατικού κόσμου, όσο και στη διαπίστωση πως επειδή ως κεντρικό της πυλώνα έχει ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μεταδώσει το βασικό μήνυμα της αναγέννησης -το οποίο θα πηγάζει από τη διαπίστωση πως όλοι και όλα μπορούν να αλλάξουν και να επανέλθουν στο μονοπάτι της ωφέλειας, αλλά και να υπενθυμίσει πως  η μεταπολίτευση είναι η πλέον δημιουργική και προοδευτική περίοδος της ιστορίας της χώρας μας.

Με ρωτήσατε αν μας έλκει η Κεντροαριστερά, θέλοντας προφανώς να μας κατατάξετε στην καθιερωμένη ιδεολογική γεωγραφία. Η απάντηση είναι πως η Ε.Δ.Ε.Μ. δεν είναι ένα αριστερό κόμμα, ούτε καν ένα κεντροαριστερό κόμμα. Είναι ένα κόμμα σύγχρονο που εκφράζει το Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κέντρο και ενσωματώνει τις αρχές του Ουμανιστικού Φιλελευθερισμού και του Σοσιαλισμού της Ανάπτυξης. Ως εκ τούτου αισθανόμαστε κοντά σε κάθε πολίτη πιστό στης αρχές της Δημοκρατίας και της Προόδου, ανεξαρτήτως από τις ιδεολογικές του καταβολές, καθώς θέλουμε να του εμφυσήσουμε τη πίστη σε έναν κοινό σκοπό για το μέλλον όλων μας που δεν θα τον υπονομεύει το παρελθόν του καθενός μας.

Γιατί στην Συνδιάσκεψη της Ε.Δ.Ε.Μ. είδαμε κυρίως νέους ανθρώπους; Δείχνετε να εμπιστεύεστε τους νέους…

Για την Ε.Δ.Ε.Μ. οι νέοι άνθρωποι αποτελούν το θεμέλιο, το λίκνο της όποιας πολιτικής μας προσπάθειας. Είναι η ιερά παρακαταθήκη της χώρας μας, την οποία θέλουμε να μεταφέρουμε στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής. Να εμπιστευτούμε τους νέους ανθρώπους αυτούσιους, ελεύθερους και να τους περιβάλλουμε με την εμπιστοσύνη που χρειάζονται, ώστε να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους, να θεμελιώσουν τις αρχές τους και να απελευθερώσουν το δυναμισμό τους.

Ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα του παλαιού πολιτικού προσωπικού είναι πως αυθαιρέτως έχει αναγορεύσει τον εαυτό του ως κριτή των νέων  και με αυτή την ηθικοπλαστική του ιδιότητα υποτιμά τη Νεολαία της χώρας και ακυρώνει την όποια πρόθεση της να συμμετάσχει στα κοινά. Αυτό πρέπει να αλλάξουμε έμπρακτα και η Ε.Δ.Ε.Μ, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, το κάνει με πράξεις και όχι με λόγια, δίνοντας το δικαίωμα της πρωτοβουλίας στους νέους ανθρώπους που μας ακολουθούν χωρίς να τους επιβάλλουμε ένα κομματικό πρωτόκολλο που τους «πνίγει» και υπονομεύει τη φρεσκάδα τους.

Γιατί η Δημοκρατική Συμπαράταξη λέει ότι η κυβέρνηση συνθηκολόγησε και έφερε ένα 4ο Μνημόνιο; Συμφωνείτε με αυτήν την πρόταση; Είναι όντως ένα 4ο Μνημόνιο; Αν η κυβέρνηση δεν δεχόταν τη συμφωνία, το κλίμα που θα δημιουργούταν θα ήταν αυτό του καλοκαιριού του 2015, δε θέλατε να υπάρξει συμφωνία; 

Οποιαδήποτε συνολική συμφωνία γίνεται προς υποστήριξη και εξέλιξη της αρχικής συμφωνίας με τους Δανειστές-Εταίρους μας αποτελεί ένα επιπλέον κεφάλαιο στο αρχικό Μνημόνιο. Οπότε αντικειμενικά και η νέα συμφωνία της Κυβέρνησης, εφόσον ολοκληρωθεί, θα αποτελεί ένα νέο Μνημόνιο. Ως εκ τούτου θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην ουσία όποιας συμφωνίας και όχι στην ονοματοδοσία αυτής. Η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να μην παράγει μόνο ετικέτες ονοματοδοσίας σε ότι έχει να κάνει με το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, αλλά να εργάζεται επί της ουσίας, κυρίως στα μεσοδιαστήματα μεταξύ των συμφωνιών, για τη λύση των βασικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και των θεσμών, αλλά και για την εφαρμογή πολιτικών που συνδυαστικά θα συγκρατήσουν τη συνεχόμενη πτώση και φθορά της οικονομίας και με μεθοδικότητα και στρατηγική θα την ανασυστήσουν. Το μεγάλο, λοιπόν, πρόβλημα με την ελληνική Κυβέρνηση είναι ότι δεν έκανε τίποτα επί της ουσίας αλλά εγκλωβίστηκε σε μια τυπολαγνεία και ονοματολαγνεία για το πώς θα ονομάσει την όποια συμφωνία της ακυρώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την όποια τάση για ουσιαστική μεταρρύθμιση και αλλαγή και ξοδεύοντας πολύτιμο χρόνο στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει υποστηρίξει τον Θεσμό του Πρωθυπουργού σε ικανοποιητικό βαθμό, όπως έχετε πει στο παρελθόν;

Ως απάντηση στην ερώτηση σας θα ήθελα να τονίσω πως ο Θεσμός του Πρωθυπουργού υποστηρίζει τον κ. Τσίπρα και πως ο κ. Τσίπρας και ο κάθε κ. Τσίπρας δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει το Θεσμό του Πρωθυπουργού. Τα πρόσωπα ενδύονται το όποιο θεσμικό αξίωμα και ενσαρκώνουν μια εκδοχή του, η οποία αποτυπώνεται κάθε φορά στο πρόσωπο του εκάστοτε φορέα του αξιώματος, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση συμβαίνει με τον κ. Τσίπρα, που στο όνομα του και στο πρόσωπο του ενσωματώνει και εκφράζει το αξίωμα του Πρωθυπουργού της Χώρας. Η ωφέλιμη έκφραση αυτής της εκδοχής αποτυπώνεται από την ενσωμάτωση του θεσμικού αξιώματος με το φυσικό πρόσωπο και η αποτυχία της έκφρασης με την εμφάνιση μιας διακριτότητας μεταξύ του φυσικού προσώπου και του αξιώματος. Σε αυτό, λοιπόν, ακριβώς έχει αποτύχει ο κ. Τσίπρας. Στο γεγονός δηλαδή ότι είναι ο Πρωθυπουργός της Χώρας, οι πολίτες της χώρας όμως όταν αντικρίζουν τον Πρωθυπουργό τους δεν βλέπουν το αξίωμα αλλά τον κ. Τσίπρα, τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που λειτουργεί με μικροπολιτική σκοπιμότητα, που εκφράζει ένα ατομικό και κομματικό συμφέρον και που σε καμία περίπτωση δεν εκπληρώνει το καθήκον του να είναι δηλαδή ο Πρωθυπουργός της Χώρας, να υπηρετεί, δηλαδή, την αλήθεια και την διαφάνεια και να πράττει το ορθό και το ωφέλιμο, ακόμα και αν αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα πολιτικό κόστος έναντι του προσώπου του ή του κόμματος του.