Η δημοσιογραφία στα καλύτερα της

Μόνο ένας αφελής θα μπορούσε να πέσει από τα σύννεφα με τα όσα αποκαλύπτονται το τελευταίο διάστημα για τους τρανούς δεσμούς διαπλοκής μεταξύ πολιτικών και ΜΜΕ.

Ζητούσε, λέει ο Ψυχάρης, ο πρωθυπουργός την τοποθέτηση «δικών του» δημοσιογράφων σε σημαντικές θέσεις στον ΔΟΛ και το Mega. Απαιτούσε την απομάκρυνση εκείνων που του ασκούσαν κριτική. Απρόσμενο, ε;

Αλήθεια ποιος εκπλήσσεται από την «είδηση» ότι τα πολιτικά κόμματα εξακολουθούν να έχουν «τους δικούς τους» δημοσιογράφους, τους οποίους φροντίζουν να… φυτεύουν στα Μέσα για να προπαγανδίζουν (ε, συγγνώμη, πληροφορούν) τον κόσμο. Δημοσιογράφους δεν έχει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Όλα τα κόμματα εξουσίας που σέβονται τον εαυτό τους, έχουν τους «δημοσιογράφους» που φυσικά φροντίζουν να φυτεύουν εκεί που πρέπει να φυτευτούν για να γίνει η δουλειά, ε, συγγνώμη, η ενημέρωση ήθελα να πω.

Τώρα τι είδους δημοσιογραφία ασκούν οι «δημοσιογράφοι» είναι ένα καλό ερώτημα που (Δεν) θα απαντηθεί κάποτε. Αυτή η απλή σχέση που διαμορφώνεται είναι η επιτομή της διαπλοκής η οποία βέβαια αποκηρύσσεται συλλήβδην από όλους! Μιλάμε για σχιζοφρένεια.

Μέρος της διαπλοκής αποτελεί ακόμη και εκείνος, ο οποίος πέραν της πολιτικής του τοποθέτησης, λειτουργεί ως φερέφωνο της εκάστοτε εξουσίας. Λειτουργεί ως το μακρύ χέρι υπουργών, βουλευτών ή πολιτευτών τους οποίους (κανονικά) θα έπρεπε να κρίνει για το έργο τους.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που ορισμένοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν την διαπλοκή κάνουν στροφή 360 μοιρών. Είναι οι διαπλεκόμενες-μπαλαρίνες. Θα έχει υποπέσει στην αντίληψή σας η περίπτωση δημοσιογράφων που παρότι μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 δεν ήθελαν να ακούν για ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ, εντούτοις ξαφνικά μεταμορφώθηκαν στους πιο θερμούς υποστηρικτές του «καθεστώτος» φτάνοντας στο σημείο να εκστομίζουν απίστευτες αρλούμπες τις οποίες φροντίζουν να ονοματίζουν πολιτική ανάλυση και ρεπορτάζ. Μερικοί, μάλιστα εξ αυτών, έχουν γίνει οι αυτόκλητοι προστάτες υπουργών και όχι μόνο.

Η διαπλοκή όμως έχει και μια άλλη μορφή η οποία πολλές φορές κρύβεται κάτω από προσωπείο: Καταγγέλλουμε και αποκαλύπτουμε τα άπλυτα ενός «διαπλεκόμενου» επειδή αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα ενός άλλου, δικούς μας, «διαπλεκόμενου» εντολέα. Δηλαδή η «δημοσιογραφική αποκάλυψη» λειτουργεί ως όπλο που εξυπηρετεί –τις περισσότερες φορές- ξεκαθάρισμα επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα παραδείγματα; Πολλά!

Είναι γνωστό στην πιάτσα, παραδείγματος χάρη, ότι συγκεκριμένα Μέσα αντλούσαν την «δύναμή» τους για την στοχοποίηση και αποδόμηση συγκεκριμένων επιφανών προσώπων από κάποιους άλλους οι οποίοι πρωταγωνίστησαν σε άλλες έκνομες υποθέσεις και ήθελαν απλά να τους βγάλουν το μάτι ή να τους συμπαρασύρουν.