Κάλεσμα Φ. Γεννηματά για συσπείρωση του κεντροαριστερού χώρου

Σε συνέντευξή της στην Καθημερινή της Κυριακής, η κ. Γεννηματά επιτίθεται στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, υποστηρίζοντας ότι η απόδραση μέσω των εκλογών συνιστά ομολογία αδυναμίας.

Οπως αναφέρει: «Ο  κ. Τσίπρας για άλλη μια φορά γίνεται δραπέτης της ευθύνης. Δυστυχώς κάθε φορά που είναι ώρα για δράση, επιλέγει την απόδραση! Η επιλογή του για μία ακόμα φορά δεν αφορά τις ανάγκες της χώρας. Αυτό που κατά τον κ. Τσίπρα προέχει δεν είναι να πατήσει η χώρα σε στέρεο έδαφος αλλά να μην προλάβει να φθάσει στα νοικοκυριά, στους αγρότες, στους συνταξιούχους, στους επαγγελματίες, ο λογαριασμός των οδυνηρών μέτρων που υπέγραψε».

Συνεχίζοντας την επίθεση στον πρωθυπουργό προσθέτει: «Η προκήρυξη των εκλογών είναι η εξόδιος ακολουθία του αντιμνημονιακού αγώνα και το τέλος του κύκλου των ψευδαισθήσεων και του εμπορίου ψεύτικων ελπίδων που ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία και δόξασε ο ΣΥΡΙΖΑ».

Για τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ η κ. Γεννηματά σημειώνει ότι το ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ θα δώσει δυναμικό παρών στις εκλογές.

«Με νέο ύφος, νέο λόγο, νέες προτάσεις, νέα πρόσωπα στα ψηφοδέλτιά του. Με τη συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εκφράζουν τον ευρύτερο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης, διαμορφώνουμε έναν  τρίτο εναλλακτικό πόλο στο πολιτικό μας σύστημα» αναφέρει.

Για το ενδεχόμενο προεκλογικής ή μετεκλογικής συνεργασίας τονίζει ότι «η χώρα δεν χρειάζεται διχαστικά και πολωτικά μέτωπα, αντίθετα χρειάζεται γέφυρες συνεννόησης: Συνεννόηση και συνεργασία που δεν αφορά σε ευκαιριακά κυβερνητικά σχήματα αλλά στην έκφραση της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης σε προγραμματική βάση. Γι αυτό ο πολιτικός μας χώρος πρέπει μετά τις εκλογές να είναι δυνατός. Λέμε λοιπόν όχι στα “μέτωπα”, όχι σε αυτοδυναμίες και νέες αυταπάτες, όχι σε άλλα ψέματα. Εδώ και πέντε χρόνια λέμε, με συνέπεια και κόστος, ναι στην αλήθεια, ναι στην ευθύνη ναι στη συνεννόηση και συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων».

Η κ. Γεννηματά ασκεί κριτική στην κυβέρνηση και για το τρίτο και επαχθέστερο, όπως λέει, μνημόνιο το οποίο κατά την άποψή της δεν ήταν αναπόφευκτο:

«… Κατέστη αναγκαίο από την ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Ήταν αναγκαία αλλά όχι από μόνη της και ικανή συνθήκη για την υπέρβαση της κρίσης. Η χώρα χρειάζεται μια σειρά μεταρρυθμίσεων που δεν αφορούν αλλά αντιθέτως υπερβαίνουν το νέο τριετές μνημόνιο. Αλλαγές παντού. Στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, στην παραγωγική διαδικασία, στην οικονομία. Μόνο έτσι η πατρίδα μας θα ανακτήσει την αξιοπιστία και θα πετύχει τη βελτίωση των όρων του νέου μνημονίου που είναι αντιπαραγωγικά, υφεσιακά , άδικα. Κυρίως πρέπει να προκληθεί ένα αναπτυξιακό και παραγωγικό σοκ που θα βάλει ξανά την οικονομία μπροστά, θα προσελκύσει επενδύσεις, θα δημιουργήσει νέες θέσεις απασχόλησης. Ο νέος πλούτος, η αναδιανομή του οποίου θα επουλώσει πληγές που άνοιξε στην ελληνική οικονομία και κοινωνία η κρίση δεν θα πέσει ως μάννα εξ ουρανού. Θα παραχθεί με σχέδιο και σκληρή προσπάθεια μέσα από μια αναπτυσσόμενη οικονομία».