Κίνημα αγανακτισμένων στο mail της ΕΣΗΕΑ

Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η πρωτοφανής απόφαση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ να επιβάλει ποινές διαγραφής σε δημοσιογράφους που είχαν υποστηρίξει το «Ναι» κατά την περίοδο πριν από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.

Το email της Ένωσης έχει πάρει… φωτιά από αγανακτισμένους πολίτες και δημοσιογράφους, οι οποίοι κατηγορούν τους ανθρώπους που έλαβαν τις συγκεκριμένες αποφάσεις.

Συγκεκριμένα, ποινή 18μηνης διαγραφής επιβλήθηκε στον γενικό διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης του ΣΚΑΪ, Σταμάτη Μαλέλη, ενώ για ένα έτος διαγράφεται ο Αρης Πορτοσάλτε. Ο Νίκος Κονιτόπουλος, αρχισυντάκτης της εκπομπής «ΣΚΑΪ στις 6», με παρουσιαστή τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο που δεν είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, διαγράφεται για έξι μήνες από την Ενωση.

Στους Ολγα Τρέμη (MEGA), Μαρία Σαράφογλου (MEGA), Μανώλη Καψή (MEGA) και Μαρία Χούκλη (ΑΝΤ1) επιβλήθηκε επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας. Τέλος, αθωωτική ήταν η απόφαση για τους Γιάννη Πρετεντέρη (MEGA) και Δημήτρη Οικονόμου (ΣΚΑΪ), οι οποίοι κατηγορούνταν για τη συμπεριφορά τους απέναντι στους Παναγιώτη Κουρουμπλή και Πάνο Καμμένο, αντίστοιχα. Οι αποφάσεις ελήφθησαν κατά πλειοψηφία.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ EMAIL ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ

Αίσχος, ΕΣΗΕΑ!!!

---

Παρακαλώ να μου στείλετε την απόφαση του πειθαρχικού με την οποία τιμωρήθηκαν οι δημοσιογράφοι, για να έχω αντικειμενική πληροφόρηση ως Έλληνας Πολίτης. Ευχαριστώ

---

Ανευθυνοι πουλημενοι !!! Ολοι οι δημοσιογραφοι που διαγραψατε σας εχουν γραψει κανονικα. Αλλο τοσο κι εμεις. Σας γραφουμε πατοκορφα. Εισαστε χειροτεροι κι απο καθεστως Χουντας.

---

Προκαλεί οργή η απόφαση της ΕΣΗΕΑ. Στον πρώτο όροφο των γραφείων της ΕΣΗΕΑ, εκεί όπου φιλοξενούνται ομιλίες και εκδηλώσεις είναι αναρτημένο σε περίοπτη θέση το απόφθεγμα του Ιωάννη Μάγερ: «Η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης». Θα έπρεπε αυτό να το θυμάται πρώτη η συνδικαλιστική ηγεσία του δημοσιογραφικού κλάδου και ιδίως τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, τα οποία με μια αψυχολόγητη και βαθύτατα αντιδημοκρατική απόφαση, διέγραψαν προσωρινά και μοίρασαν επιπλήξεις σε δημοσιογράφους που έκαναν το λάθος στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου να υποστηρίξουν δημόσια το «ΝΑΙ». Έχουν σκεφτεί άραγε που οδηγεί αυτή η ανεκδιήγητη απόφαση; Και με ποιό κριτήριο όσοι υποστήριξαν το «ΟΧΙ» δεν είναι εξίσου υπόλογοι; Ας κάνει η Διοίκηση το αυτονόητο και ας ανακαλέσει εσπευσμένα την κατάπτυστη απόφαση που προσβάλλει το φιλότιμο των συνεπών επαγγελματιών του κλάδου και κηλιδώνει τις παρακαταθήκες ενός Σωματείου που ο αρχικός του προορισμός, ήταν για όσους το ξεχνάνε, πνευματικός.

---

Λυπάμαι για την κατάντια σας . Λυπάμαι για το δημοκρατικό σας αισθητήριο του τι σημαίνει ελευθερία της γνώμης και της άποψης . Σας λυπάμαι γενικός γιατί η ιδεοληψία σας , σας έχει μετατρέψει σε όργανα επιβολής κρατικής πειθαρχικής επιβολής.Νιώθω αγανάκτηση και συνάμα λύπη για το κατάντημα σας , γιατί δεν χωράει καμιά δικαιολογία , εφόσον μονόπλευρα και επιλεκτικά τιμωρήσατε διαγράφοντας συναδέλφους σας. Και το σημαντικότερο είναι ότι το κάνατε ενάντια στην πολυφωνία και την πολύπλευρη ενημέρωση. Καλή νύχτα σας .
Το χειρότερο με την απόφαση του Πειθαρχικού –το οποίο διέγραψε από την ΕΣΗΕΑ δημοσιογράφους επειδή οι απόψεις τους δεν ήταν αρεστές στην πλειοψηφία του οργάνου– δεν είναι η σταλινική λογική της. Είναι η ανοησία της. Και ταυτοχρόνως είναι η υπονόμευση του συνδικαλιστικού οργάνου μας, το οποίο δεν παλεύει μόνο για τα κεκτημένα, αλλά και για την ελευθερία του λόγου. Ολων. Ακόμη κι εκείνων που έχουν διαφορετική αντίληψη από την αριστερίστικη πλειονότητα του Πειθαρχικού, ακόμη κι εκείνων που κατά τη διάρκεια των τυχοδιωκτικών διαπραγματεύσεων με τα πουκάμισα έξω είπαν «ναι» στη συμφωνία με την Ε.Ε. ώστε να μην καταντήσει η χώρα νοτιοαμερικανική μπανανία, όπως διάφορες συσσωματώσεις της παλαβής Αριστεράς επιθυμούσαν.

---

 

Η περίοδος πριν από το δημοψήφισμα ήταν μία από τις λίγες που τα ελληνικά ΜΜΕ στάθηκαν στο ύψος των απαιτήσεων. Είπαν ολόκληρη την αλήθεια στον ελληνικό λαό για τα δεινά που τον περίμεναν, αν οι τυχοδιωκτισμοί της παλαβής Αριστεράς γίνονταν επίσημη πολιτική του κράτους. Την είπαν φωναχτά, δυνατά και με σθένος. Την κατάλαβε μέχρι και ο κ. Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ανέκρουσε πρύμναν, για να αποφύγει να γίνει ο πρωθυπουργός μιας εθνικής καταστροφής. Την κατάλαβε η πλειονότητα του ΣΥΡΙΖΑ, που του έδωσε εντολή να εφαρμόσει το «Ναι», ασχέτως αν οι ίδιοι ψήφισαν «Οχι».

Οι μόνοι που δεν το κατάλαβαν είναι οι οπαδοί εκείνων που ονειρεύονται εφόδους στα χειμερινά ανάκτορα ή, έστω, στο Νομισματοκοπείο. Δυστυχώς, κάποιοι από αυτούς εξελέγησαν στο Πειθαρχικό και, λόγω σταλινικών καταβολών, έπρεπε να τιμωρήσουν όσους είχαν διαφορετική άποψη. Η απόφασή τους είναι ανόητη, αλλά πολιτική. Το τελευταίο πιστοποιείται από το γεγονός ότι δεν ελέγχθηκε ούτε ένας (1) από εκείνους που προπαγάνδιζαν την αντίθετη άποψη. Ηταν όλα καλώς καμωμένα στην ΕΡΤ, στο ΑΠΕ και σε διάφορα έντυπα της παλαβής Αριστεράς, που με ψεύδη και αναισχυντίες προπαγάνδιζαν το «Οχι»; Δεν ήταν, αλλά ουδείς από τους υπερασπιστές του «Ναι» σκέφθηκε να ποινικοποιήσει την άποψή τους, ακόμη και τη χυδαία προπαγάνδα τους.

Το μόνο θετικό από την απόφαση ντροπής του Πειθαρχικού είναι πως αυτά τα καμώματα είναι τα τελευταία σπαράγματα μια αρρωστημένης κατάστασης στα ΜΜΕ. Για διάφορους ιστορικούς λόγους –που δεν μπορούν να αναλυθούν στον χώρο ενός σχολίου– η ελληνική δημοσιογραφία υπήρξε επί μακρόν όμηρος ενός αριστερισμού, που τα τελευταία χρόνια αποτρελάθηκε. Αυτός ο «ιδεολογικός μηχανισμός» διαμόρφωσε μια χώρα εχθρική στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στις επενδύσεις· ποινικοποίησε ιδεολογικά τις αποκρατικοποιήσεις· κατήγγειλε ως «ανάλγητο νεοφιλελεύθερο» κάθε έναν που προειδοποιούσε για επικείμενη χρεοκοπία της χώρας· στρέβλωσε μέχρι παράνοιας την πραγματικότητα: έκανε μια χώρα να πιστεύει ότι οι Αλβανοί έσφαζαν τους Σέρβους στο Κόσοβο και τον ελληνικό λαό να νομίζει επί 22 ημέρες ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν κέρδιζε τον πόλεμο του Κόλπου.

Την περίοδο της ανεμπόδιστης ιδεολογικής της κυριαρχίας δεν χρειαζόταν διαγραφές. Μπορούσε αποτελεσματικότατα να συκοφαντήσει οποιονδήποτε είχε διαφορετική άποψη και να μην κουνηθεί φύλλο. Τα τελευταία χρόνια, αυτή η ιδεολογική κυριαρχία φθίνει και αυτό εξηγεί τις κινήσεις πανικού, όπως οι διαγραφές των δημοσιογράφων. Αλλά θα συνεχίσουμε…

---

Κυρίες και κύριοι, ως πολίτης αυτής της χώρας, θεωρώ απαράδεκτη την διαγραφή ορισμένων δημοσιογράφων και τη δημόσια επίπληξη, επειδή υποστήριξαν την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη και εκφράστηκαν υπέρ  του ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου. Ένα Δημοψήφισμα καθεστωτικής αντίληψης που το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ μέσα σε 24 ώρες. Βδελύσσομαι και διαμαρτύρομαι. Ως φιλόλογος σας παραπέμπω στον Επιτάφιο του Περικλή και στους δισσούς λόγους των σοφιστών.

---

Οι ημιμαθείς και παντελώς άσχετοι περί της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων “συνάδελφοι” του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ που, προφανώς κατόπιν κυβερνητικών εντολών και χάριν εντυπωσιασμού, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε επιλεκτικές διαγραφές δημοσιογράφων επειδή, κατά την άποψη τους, άσκησαν προπαγάνδα υπέρ του “Ναί” στο αλήστου μνήμης δημοψήφισμα, δεν έχουν ιδέα τι “πληγή” ανοίγουν στην Ελλάδα, ως χώρα-μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Δεν γνωρίζουν οι ημιμαθείς αυτοί άνθρωποι ότι, η Ελλάδα έχει υπογράψει και έχει αποδεχθεί την Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Άρθρο 10 της οποίας ρητά αναφέρεται:

“Ελευθερία έκφρασης

1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων. Το παρόν άρθρον δεν κωλύει τα Κράτη από του να υποβάλωσι τας επιχειρήσεις ραδιοφωνίας, κινηματογράφου ή τηλεοράσεως εις κανονισμούς εκδόσεως αδειών λειτουργίας.
2. Η άσκησις των ελευθεριών τούτων, συνεπαγομένων καθήκοντα και ευθύναςδύναται να υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους, περιορισμούς ή κυρώσεις, προβλεπομένους υπό του νόμου και αποτελούντας αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν, την εδαφικήν ακεραιότητα ή δημοσίαν ασφάλειαν, την προάσπισιν της τάξεως και πρόληψιν του εγκλήματος, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, την προστασίαν της υπολήψεως ή των δικαιωμάτων των τρίτων, την παρεμπόδισιν της κοινολογήσεως εμπιστευτικών πληροφοριών ή την διασφάλισιν του κύρους και αμεροληψίας της δικαστικής εξουσίας.”

         Εν προκειμένω λοιπόν-και μακριά από μας η υπεράσπιση των διαγραφέντων- οι εν λόγω αποφάσεις διαγραφής δημοσιογράφων από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, παρά την επίκληση της ήδη καταρρακωμένης και σε πλήρη αμφισβήτηση ευρισκόμενης δημοσιογραφικής δεοντολογίας, δείχνουν τον δρόμο στους διαγραφέντες να προσφύγουν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να αναζητήσουν εκεί το δίκιο τους υποστηρίζοντας, δικαίως, ότι στην περίπτωση τους παραβιάσθηκε το δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση.

         …και θα δικαιωθούν!!!

         Καθόσον η “προπαγάνδα” των διαγραφέντων, ούτε την εθνική ασφάλεια έβλαψε, ούτε έθεσε σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ούτε την δικαστική εξουσία προσέβαλλε και ούτε έθεσε σε κυκλοφορία εμπιστευτικές πληροφορίες του κράτους.

         Μία “προπαγάνδα” ήτανε, ευθέως ανάλογη με την “προπαγάνδα” που άσκησαν άλλοι “συνάδελφοι” δημοσιογράφοι υπέρ του “Οχι”, που στην συνέχεια έγινε “Ναι” από εκείνους που προκάλεσαν τις πειθαρχικές διώξεις εκείνων που υπεραμύνθηκαν υπέρ αυτής της άποψης.

         Οι ημιμαθείς περί της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων “συνάδελφοι” λοιπόν, θα έπρεπε  να γνωρίζουν ότι, με παρόμοιες καθεστωτικές αποφάσεις, που δεν λαμβάνουν υπόψη τους το τεκμήριο της αθωώτητας και τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης “απ όπου κι αν προέρχεται”, εκθέτουν την ελεύθερη δημοσιογραφία και κατά δεύτερον εκθέτουν την χώρα.

         …και όταν αυτές οι καθεστωτικές αποφάσεις καταδικασθούν, αυτοί δεν θα βρίσκουν μέρος να κρυφθούν.

Και κάτι τελευταίο

Η δημοσιογραφική δεοντολογία που επικαλούνται, ως αίτιο της διαγραφής, οι “συνάδελφοι” του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να είναι πάνω από τα όσα ορίζει η Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την ελευθερία της έκφρασης! 

---

Αν οσα καταγγελει ο κ. Θεοδωρακης για τη δικη του πειθαρχικη διωξη, προ
δεκαετιας ειναι αληθη, ελπιζω οτι δεν εκριναν και καταδικασαν οι ιδιοι η
εστω καποιοι εξ αυτων τους συναδερφους σας κ. ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟ, ΜΑΛΕΛΗ, ΤΡΕΜΗ
κ.λ.α.
Σοβαρα ειναι αυτα που καταγγελει ο πρωην συναδερφος σας; Δεν ξερω αν πρεπει
να γελασω η να φοβηθω. Γιατι ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ αποδεικνυεται οτι ο αριστερος
φασισμος ειναι πιο επικινδυνος,αλλα και πιο γελειος απο τον δεξιο.
Τα καλοπαιδα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ μοιαζουν λυκοπουλα μπροστα σ αυτους, που
ονειρευονται ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ  να πινω Cocacola Χαχαχα!