Ν. Ανδρουλάκης στο eReportaz: Η συμμετοχή είναι εκείνη που θα καθορίσει τη δυναμική του εγχειρήματος

Τις προτάσεις του για το νέο φορέα το “κόμμα ήθους και αρχών” που θέλει να χτίσει αλλά και την “πρώτη του απόφαση που θα είναι η άμεση διεξαγωγή του ιδρυτικού συνεδρίου της παράταξης ώστε να ληφθούν γρήγορα όλες οι αποφάσεις που αφορούν τη δομή και τη λειτουργία του νέου φορέα” παρουσιάζει μέσα από την συνέντευξη του στο eReportaz o Υποψήφιος για την Ηγεσία του Νέου Ενιαίου Προοδευτικού Φορέα Νίκος Ανδρουλάκης.

Συνέντευξη στον Ρενάτο Λέκκα

Γιατί να σας εμπιστευτεί ο ψηφοφόρος του Κεντροαριστερού χώρου και να σας ψηφίσει; 

Επιθυμώ να συνεισφέρω στη συγκρότηση ενός νέου, ανοιχτού κόμματος που θα αλλάξει τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς. Ένα κόμμα για εκείνους που θέλουν να κάνουν κι όχι για εκείνους που θέλουν να γίνουν. Ένα αληθινά δημοκρατικό κόμμα που θα προσφέρει στη χώρα μια προοπτική προοδευτικής κυβέρνησης, όχι ένα αρχηγικό κόμμα βολέματος των φίλων του εκάστοτε αρχηγού. Ένα κόμμα με ήθος και αρχές που θα θυμίσει στους πολίτες ότι η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι μάταιη.

Γιατί διεκδικείτε την ηγεσία του νέου φορέα; Ποια είναι τα μηνύματα που στέλνετε; 

Ανεξάρτητα από την τελική επιλογή τους στο πρόσωπο του νέου επικεφαλής της προοδευτικής παράταξης, θέλω να καλέσω τους πολίτες να προσέλθουν μαζικά στις κάλπες της 12ης Νοεμβρίου. Η συμμετοχή είναι εκείνη που θα καθορίσει τη δυναμική του εγχειρήματος.  Ζητώ από τους πολίτες να στηρίξουν την υποψηφιότητα μου για να αλλάξει η γενιά, να αφήσουμε πίσω τις λογικές του παρελθόντος και να προκαλέσουμε ένα δημιουργικό σοκ στον προοδευτικό χώρο. Μας αξίζει κάτι καλύτερο από τη μιζέρια και την πολυδιάσπαση των τελευταίων ετών. Μόνο με τη συμμετοχή της κοινωνίας μπορούν να ανατραπούν οι σημερινοί συσχετισμοί, να ανατραπεί η επετηρίδα και να βγει μπροστά η γενιά της κρίσης.

Θέλω να μου κατονομάσετε τρεις γενναίες μεταρρυθμίσεις που θα προχωρήσετε ως χώρος ευρύτερα σε περίπτωση που σας δοθεί η δυνατότητα να κυβερνήσετε ξανά; 

Η “καθαρή έξοδος” από τα μνημόνια που επιχειρεί η κυβέρνηση είναι ένα άδειο πουκάμισο που δεν θα επαναφέρει τη χώρα στην κανονικότητα και δεν θα ανακόψει το brain drain. Για να επιτύχουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση και την οικονομική ανόρθωση πρέπει να εφαρμόσουμε ένα συνεκτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με στόχο την αύξηση του μεριδίου της εξωστρεφούς Ελλάδας στο ΑΕΠ της χώρας. Αυτό δεν πρέπει να περιορίζεται σε δράσεις που διευκολύνουν την άσκηση της υγιούς επιχειρηματικότητας αλλά να διατρέχουν οριζόντια όλους τους τομείς επαγγελματικής και κοινωνικής δραστηριότητας που επηρεάζουν την παραγωγικότητα της οικονομίας.

 Η πραγματική έξοδος από την κρίση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός αξιοκρατικού κράτους που θα λειτουργεί ανεξάρτητα από τα κόμματα και δεν θα αποτελεί φέουδο της εκάστοτε κυβέρνησης. Για αυτό υποστηρίζω ότι  πρέπει όλες οι θέσεις ευθύνης στον δημόσιο τομέα να καλύπτονται με διαδικασίες ΑΣΕΠ και με ορισμένη θητεία ώστε να διασφαλίζεται η συνέχεια του κράτους έπειτα από κάθε αλλαγή κυβέρνησης και να μην έχουμε την επέλαση κομματικών στρατών.  Πέρα όμως από το ζήτημα της αξιοκρατίας εξαιρετικά σημαντική είναι και η παραγωγικότητα του κρατικού μηχανισμού. Πρέπει να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα για τη μετάβαση του συνόλου των κρατικών δραστηριοτήτων στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση στα πλαίσια του αντίστοιχου της Εσθονίας. Δεν είναι μόνο οι εργατοώρες που θα μειωθούν και η διευκόλυνση του πολίτη και των συναλλασσομένων με το κράτος που θα βελτιωθεί είναι, επίσης, ότι με έναν τέτοιο τρόπο θα έχουμε καλύτερη εποπτεία του κρατικού έργου και θα μπορούμε να δρούμε παρεμβατικά όταν χρειάζεται. Τέλος, για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, ο βράχνας των δανείων εμποδίζει την οικονομική τους επαναδραστηριοποίηση   και προσωπική αυτοπραγμάτωση. Για αυτό υποστηρίζω ότι, πρέπει να υπάρξει μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρεπείας για αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί να μην μπορούν να καταθέσουν μια προσφορά για την εξαγορά του δανείου τους πριν να το πάρουν τα fund όπως γίνεται και στη Κύπρο; Αυτό βέβαια πρέπει να γίνει με αντικειμενικά κριτήρια και να αφορά αυστηρά αυτούς που ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους μέχρι την κρίση και στη συνέχεια λογω αυτής, αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Είστε υπέρ της διατήρησης των πολιτικών σχηματισμών που ήδη υπάρχουν υπό την ομπρέλα ενός μεγαλύτερου φορέα ή στηρίζετε την διάλυση όλων των σχημάτων και την δημιουργία ενός νέου και μοναδικού κόμματος; Ποια είναι η θέση σας για τις κοινοβουλευτικές Ομάδες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού; Πρέπει να ενοποιηθούν μετά τις εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού; 

Για αυτό ακριβώς υποστήριζα εδώ και πολύ καιρό ότι πρώτα θα έπρεπε να είχε ιδρυθεί ο νέος φορέας, να είχαμε προχωρήσει σε ένα δημοκρατικό συνέδριο στο οποίο θα είχαν αποσαφηνιστεί τα οργανωτικά και ιδεολογικά ζητήματα και μόνο στο τέλος, θα έπρεπε να είχαμε την εκλογή της νέας ηγεσίας. Δυστυχώς, τα κόμματα που συμμετείχαν στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με την εξαίρεση της ΔΗΜΑΡ, επέλεξαν ένα πολυκομματικό μοντέλο λειτουργίας που παραπέμπει στην ιταλική ΕΛΙΑ. Και εκεί όμως η ΕΛΙΑ μετεξελίχθηκε στο σημερινό ενιαίο PD. Πιστεύω ότι οι εξελίξεις θα μας οδηγήσουν και εδώ στον ίδιο δρόμο. Η πρώτη μου απόφαση θα είναι η άμεση διεξαγωγή του ιδρυτικού συνεδρίου της παράταξης ώστε να ληφθούν γρήγορα όλες οι αποφάσεις που αφορούν τη δομή και τη λειτουργία του νέου φορέα.

Όσο πιο γρήγορα λύσουμε τα διαδικαστικά, τόσο πιο γρήγορα θα είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε την επανασύνδεση μας με την ελληνική κοινωνία και τις ανάγκες της.

Υπάρχει και ένα ηθικό ζήτημα το οποίο προέκυψε έπειτα από ερώτηση μου στο πρόσφατο debate στην ΕΡΤ για την ύπαρξη συμφωνίας της κ. Γεννηματά με τον κ. Θεοδωράκη για τη μη ενοποίηση των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων. Μέχρι τώρα μου έθεταν το ζήτημα της εκπροσώπησης της παράταξης στη Βουλή, μιας και ως ευρωβουλευτής δεν μπορώ να είμαι παρών. Τώρα, όμως, προκύπτει ότι είχε ήδη προαποφασιστεί να παραμείνουν ως έχουν οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες και, άρα, το θέμα ετίθετο τους δύο τελευταίους μήνες εκ του πονηρού. Επομένως, ο νέος ηγέτης της παράταξης δεν χρειάζεται να είναι και βουλευτής, καθώς δεν εκλέγουμε νέο πρόεδρο μιας ενιαίας κοινοβουλευτικής ομάδας.

Θέλω να τονίσω ότι τέτοιες αποφάσεις δεν μπορούν να είναι αντικείμενο διαδικασιών πίσω από κλειστές πόρτες, είναι αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν από όλους τους ψηφοφόρους της παράταξης. Διότι στο ιδρυτικό συνέδριο δεν θα έρθουν ως απλοί χειροκροτητές, αλλά ως συνιδρυτές του νέου φορέα.

Ερώτηση για το ιδεολογικό πρόσημο του νέου φορέα: από τα Αριστερά προς το Κέντρο; Κέντρο μόνο; Ή από το Κέντρο και λίγο Αριστερά;  Εσείς που τοποθετείτε τον εαυτό σας ιδεολογικά; 

Ο νέος φορέας πρέπει να καταστεί ο εκφραστής στη χώρα μας των ιδεών της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Σε ότι με αφορά, φιλοδοξία μου είναι να διευρύνω τα όρια της παράταξης αγκαλιάζοντας όλο τον κόσμο από την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία μέχρι το φιλελεύθερο κέντρο. Αυτός ο χώρος ταυτίζεται με το ιστορικό εύρος της δημοκρατικής παράταξης στη χώρα μας όπως έχει διαμορφωθεί εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Μπορεί σήμερα, ο νέος φορέας να μην εκπροσωπείται στη κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας αλλά η παράταξη είναι ζωντανή στις κοινωνικές ομάδες που ιστορικά αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της. Είναι ζωντανή στα μεσαία στρώματα που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να χάνονται, στα λαϊκά στρώματα που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτωχοποίησης αλλά και στους αγρότες που βλέπουν την ύπαιθρο να ερημώνει. Όλοι αυτοί περιμένουν ένα σήμα ότι κάτι αλλάζει για να αποκτήσουν ελπίδα ξανά και να τολμήσουν να ονειρευτούν  ένα καλύτερο αύριο σε μια παραγωγική Ελλάδα.