Ο Χάρα... βγήκε παγανιά

Ο Φράνκο Χάρα, σχεδόν απαρατήρητος για 88 λεπτά, προέταξε το στήθος του, για να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα του Ανέστη κάνοντας το 1-0 για τον Ολυμπιακό, σε μια φάση όπου οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν για χέρι. Δεν ήταν όπως φάνηκε και από τα δεκάδες ριπλέι της τηλεόρασης του ΟΤΕ.

Η εισβολή και οι φωτοβολίδες που έπεσαν σε βάρος των “ερυθρολεύκων” μετά τους πανηγυρισμούς στην φάση του γκολ (ο Περέιρα έκανε και χειρονομίες προς την εξέδρα και ο Πορτογάλος οφείλει τουλάχιστον να συγκρατεί τα νεύρα του, γιατί μοιάζει με κιινητή βόμβα) έστειλαν τον διαιτητή Καλογερόπουλο στα αποδυτήρια.

Πώς έπαιξαν

Εκπλήξεις -σε σχέση τουλάχιστον με αυτά που αναμενόταν- επεφύλαξαν στις αρχικές τους ενδεκάδες οι δυο προπονητές. Ο μεν Δέλλας άφησε εκτός αρχικού σχήματος τον Κολοβέτσιο, ο δε Περέιρα άφησε στον πάγκο τελικά τους Αφελάι και Κασάμι. Με αυτά τα δεδομένα, οι διατάξεις των ομάδων διαμορφώθηκαν ως εξής:

Στο 4-2-3-1 της ΑΕΚ τερματοφύλακας ήταν ο Ανέστης και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Σοϊλέδης, Τζανετόπουλος, Λαμπρόπουλος και Μπακάκης. Στα χαφ βρέθηκαν οι Γιόχανσον-Ανάκογλου, στην τριάδα μπροστά τους οι Μπαρμπόσα (αριστερά), Μάνταλος (επιτελικός), Πλατέλλας (δεξιά) και στην επίθεση ήταν ο Αραβίδης.

Στο 4-2-3-1 του Ολυμπιακού, απ’ την άλλη, κάτω από τα δοκάρια βρέθηκε ο Ρομπέρτο και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Μαζουακού, Μποτία, Σιόβας και Σαλίνο. Στα χαφ ξεκίνησαν οι Μανιάτης-Μιλιβόγιεβιτς, οι Ντοσεβί και Ντουρμάζ άλλαζαν θέσεις στα άκρα και ο Ντομίνγκες είχε θέση επιτελικού πίσω από τον προωθημένο Χάρα.

Το ματς

Ακόμα και οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες έχουν άγχος μπροστά σ’ ένα τεράστιο κοινό. Πόσω μάλλον ομάδες που τώρα ξεκινούν να χτίζουν χαρακτήρα πρωταθλητή. Ο τωρινός πρωταθλητής, λοιπόν, αυτό το ήξερε. Μπήκε δυνατά και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το τρακ που εμφάνισε η ΑΕΚ. Η αναγκαστική αλλαγή του Ντουρμάζ ωστόσο του χάλασε γρήγορα το σχέδιο. Έτσι, η «Ένωση» βρήκε το χρόνο να προσαρμοστεί στην ατμοσφαιρα. Και τον τρόπο να ισορροπήσει σταδιακά το ματς.

Διότι -ευτυχώς για ‘κεινη- στο νευρικό διάστημα που μεσολάβησε ο Γιόχανσον ήταν αλάνθαστος. Την κουβάλησε στην πλάτη του -όσο ο Μάνταλος και τα υπόλοιπα κιτρινόμαυρα ατού- έψαχναν τα πατήματά τους. Και της επέτρεψε, αφενός ν’ απομακρύνει ψυχραιμότερα τους κινδύνους, αφετέρου να δημιουργήσει εκείνη τον μεγαλύτερο. Γιατί ενώ ο Ολυμπιακός είχε να επιδείξει μόνο ένα κακό σουτ του Μανιάτη, το «αχ» που ακούστηκε σε αδράνεια του Αραβίδη -μόνος απέναντι στον Ρομπέρτο- ακούστηκε μέχρι τη Φιλαδέλφεια.

Αυτό δεν άλλαζε, βέβαια, ότι ο Ολυμπιακός κρατούσε την μπάλα και τον έλεγχο του αγώνα στα πόδια του. Εκείνο του Μανιάτη όμως (σ’ ένα μαρκάρισμα που έκανε στον Πλατέλλα) τον πρόδωσε. Και ανάγκασε τον Περέιρα να σπαταλήσει νωρίς και μια δεύτερη αλλαγή. Τι να πει και ο Δέλλας όμως… Που είδε τον Μάνταλο να σπαταλά ανεπανάληπτη ευκαιρία, όταν ο Ρομπέρτο τον νίκησε σε τετ-α-τετ. Ή την μπάλα, λίγο αργότερα, να μην κάνει το χατίρι στον παίκτη του και να φεύγει λίγο έξω.

Κάπως έτσι, λοιπόν, ο Ολυμπιακός έμενε όρθιος. Ζωντανός στη μάχη της πρόκρισης. Και με τη γνώση ότι ένα μονάχα γκολ θα του ήταν αρκετό για να κάνει την «κηδεία». Αυτή που τελικά έκανε! Γιατί ο Ντοσεβί κατάφερε –σε επτά μέτρα τέρμα- να σημέψει το δοκάρι. Οι αμυντικοί της ΑΕΚ πρόλαβαν να διορθώσουν την έξοδο Μεσολογγίου του Ανέστη (σε κεφαλιά του Κασάμι). Κανείς όμως δεν πρόλαβε τον Χάρα, πριν… προτάξει τα στήθη του για τον Ολυμπιακό και πετύχει μ’ αυτά το γκολ που σήμανε το μίνι «ντου» και τη διακοπή του αγώνα.