"Πιστεύω στην αγάπη δίχως όρια, αλλά όχι στις σχέσεις δίχως όρια..."

Από την Αλεξάνδρα Χ. Ιωάννου

Εσύ εκεί έξω, που τρέχεις, σπουδάζεις, εργάζεσαι, μεγαλώνεις παιδιά, ψάχνεις πρότυπα (ενώ είσαι), σταμάτα λίγο. Στοπ. Χαλάρωσε και πάρε μερικές ανάσες. Η ζωή είναι μαραθώνιος. Και 100άρι. Και όλα μαζί. Και θα μπορούσα να παραθέσω άπειρα κλισέ και γνωστές φράσεις, αλλά η αλήθεια έτσι είναι. Η ζωή έτσι είναι. Και τα έχει όλα. Και ίσως γι’αυτό και είναι τόσο όμορφη. Και πράγματι έτσι πρέπει να είναι και πρέπει να το επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας.

Εγώ όμως είμαι εδώ για να απενοχοποιήσω κάποιες σκέψεις και στιγμές που έρχονται στη ζωή και την καθημερινότητά μας (απροειδοποίητα πολλές φορές) και δεν είναι τόσο ευχάριστες. Μάλλον επειδή πληγωθήκαμε επειδή χωρίσαμε ή επειδή πληγωνόμαστε καθημερινά μένοντας σε μία σχέση, επιλέγοντάς το ή όχι και μη λέγοντας αυτά που νιώθουμε. Μερικές φορές στη ζωή αυτές οι επιλογές μας δεν απηχούν απαραίτητα εμάς, το βαθύτερό μας είναι (εξάλλου αυτό θέλει πολλή δουλειά για να φτάσει κανείς εκεί), αλλά αυτά που μάθαμε να διαχειριζόμαστε, αυτά που γνωρίζουμε και ας μην μας αρέσουν (γιατί δεν μας τρομάζουν, δεν είναι καινούρια, θα εξηγήσω πιο κάτω), από τους γονείς, τον περίγυρό μας, μέχρι τη μικρή ή μεγαλύτερη κοινωνία στην οποία έχει μεγαλώσει ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς.

Νιώθω πως αυτό το άρθρο απευθύνεται κυρίως στις γυναίκες, αλλά σαφώς δεν είναι απαραίτητο.. Take a deep breath που λένε και οι life coachers και ξεκινάμε.

1. Δεν είναι κακό να αγαπάς. Ίσα ίσα θέλει θάρρος και τόλμη, όπως λένε και οι παλαιότεροι. Δεν είναι όλοι ικανοί να αγαπήσουν, ή για να το θέσω διαφορετικά, δεν έχουν μάθει όλοι να αγαπούν. ΑΛΛΑ. Το θέμα εδώ δεν είναι μόνο το να μη φοβάσαι να δώσεις και να δεχτείς την αγάπη, αλλά να ξεκινήσεις από μία σωστή αρχή. Αγάπησε τον εαυτό σου. Μάθε τον. Ρώτησέ τον. Γράψε κιόλας αν θες πράγματα που σε προβληματίζουν ή που τα έχεις παρατηρήσει σε εσένα. Μίλησε, εμπιστεύσου. Γνώρισε τα ελαττώματά σου, βελτίωσέ τα όσο γίνεται, μην αυτομαστιγώνεσαι και αγάπησέ τα. Μην τα αφήσεις να σε κυριεύσουν, έχε δε στο νού σου, πως πέρα από τα όποια προτερήματά μας, αυτοί που αγαπιούνται και αγαπούν αληθινά, περιλαμβάνουν (κυρίως) και τα μειονεκτήματα των άλλων στη λίστα των πραγμάτων που αγαπούν σε εκείνους.

2. Η αγάπη δεν είναι αδυναμία. Και η ευαισθησία επίσης. Αντιθέτως κρύβουν δύναμη. ΑΛΛΑ. Θυμάσαι κάπου πιο πάνω που σου ανέφερα πως είναι σημαντικό να κάνει κανείς σωστή αρχή; Ε το ίδιο ισχύει και εδώ. Το να αγαπάει κανείς είναι ένα συναίσθημα που εκτός από έννοιες και ταύτιση που θα έπρεπε να φέρνει ανάμεσα στα άτομα που το βιώνουν (ή γαλήνη μέσα μας αν το βιώνουμε μόνο εμείς), πρέπει να φέρνει και συναισθήματα χαράς, ανακούφισης, ασφάλειας, ευτυχίας. Αγαπάς τον εαυτό σου, τον εκτιμάς για αυτά που πρέπει, αρχίζεις να μαθαίνεις καλύτερα τις αδυναμίες σου, τις δουλεύεις και προχωρείς μέχρι εκεί που νιώθεις πως δεν προσβάλλεται η αξιοπρέπειά σου. Και θα ρωτήσει κανείς. Ποιός ορίζει τα όρια της αξιοπρέπειας. ΕΣΥ. Ότι και να γίνει, ακόμα και να πληγωθείς, είναι σημαντικό να νιώθεις πως ακόμα και αν δεν βρήκες ανταπόκριση, ήταν υγιές αυτό που έζησες, προσπάθησες, εκτέθηκες ίσως, αλλά κάποια στιγμή οφείλεις στον εαυτό σου να μην στεγνώσεις από συναίσθημα και αντοχές. Γιατί μην ξεχνάμε πως ο οργανισμός, θέλει προστασία, περιποίηση, η ψυχολογική και η σωματική υγειά προέχουν. Δεν μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς αν δεν νιώθεις καλά μέσα σου και κυρίως, αν δεν είσαι καλά.

3. Μάθε τα όριά σου. Αλλά μην τα ξεπεράσεις. Και αν αυτό συμβεί, προσπάθησε να μην το επαναλαμβάνεις. “Σου εύχομαι να μην περάσεις όσα αντέχεις”. Σοφή ρήση. Αγάπα, τόλμησε, αλλά αν κάτι σε φθείρει, σε πνίγει, προσπάθησε να πάρεις τις αποστάσεις σου. Σεβάσου την ύπαρξή σου. Και κάπως έτσι αυτοί που πρέπει, θα σε σεβαστούν και εκείνοι. Σε όλα τα επίπεδα, σε όλα τα είδη των σχέσεων. Οι άνθρωποι πολλές φορές βλέπουν αυτό που θέλουν. Αυτό που αντέχουν ή έχουν μάθει από το περιβάλλον τους πως υφίσταται. Αν δε σε αφορά, ξεκαθάρισέ το. Δεν αγαπάς για να σώσεις κάποιον, ούτε για να λύσεις τα προβλήματα όλων των άλλων. Επειδή αγαπάς και ενδιαφέρεσαι θες να βοηθήσεις. Και αν αυτό δεν εκτιμάται, προσπάθησε να το εξηγήσεις αν είναι σημαντικό για σένα. Αν δεν υπάρχει ανταπόκριση, όσο και αν πονάει, μην αναγάγεις σε στόχο ζωής την προσπάθειά σου να πείσεις κάποιον, ή να τον αλλάξεις. Αυτό δε γίνεται εύκολα. Σχεδόν σπάνια. Πρέπει ο ίδιος ο άνθρωπος να επιθυμεί την αλλαγή του και την αυτογνωσία του. Μην γίνεις το δεκανίκι κανενός και φυσικά έχε το θάρρος να αποκοπείς και εσύ από αυτά.

4. Μην μπερδεύεις την αγάπη με τη συνήθεια, ή το γνώριμο. Πόσες φορές εμείς οι άνθρωποι φοβόμαστε να πλησιάσουμε κάτι ξένο, καινούριο και ας μας κάνει να νιώθουμε ευτυχισμένοι, γεμάτοι, πλήρεις. Σε πρόσωπο, κατάσταση, οτιδήποτε. Δεν φεύγουμε από σχέσεις, καταστάσεις, επαγγέλματα λόγω συνήθειας, λόγω εικόνας, βιωμάτων και ανασφαλειών. ΣΤΟΠ. Αν έμαθες να ζεις σε σχέσεις που είναι τιμωρητικές ή χειριστικές, δε σημαίνει πως έτσι θα έπρεπε να είναι οι σχέσεις. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Κάποιοι δεν έχουν να προσφέρουν πολλά, κάποιοι έχουν μόνο να πάρουν. Αποφάσισε τι θες και πού ανήκεις. Θα γίνεις και εσύ πιο ευτυχισμένος/η και θα κάνεις και τον περίγυρό σου να νιώθει καλύτερα. Και ας μείνουν λίγοι. Δεν πειράζει. Είναι η δική σου ζωή και οποιαδήποτε στιγμή, έχεις το δικαίωμα να αποφασίσεις να αλλάξεις ή να κάνεις μία νέα αρχή. Μην ξεχνάς όμως αυτά που απαιτείς και περιμένεις από τους άλλους, να τα ακολουθείς και εσύ, με ειλικρίνεια και θάρρος.

5. Μην μπερδεύεις την αγάπη με το πάθος και τον έρωτα. Η αγάπη είναι συναίσθημα που αναπτύσσεται και θέλει χρόνο, δουλειά με τον εαυτό μας και δύναμη. Τα άλλα είναι πολύ ωραία συναισθήματα και αναγκαία, αλλά δεν έχουν πάντα μεγάλη διάρκεια και όταν χάνονται αφήνουν πίσω σκυθρωπά πρόσωπα και πληγωμένες καρδιές. Ειδικά όταν δε διαβάζουν και οι δύο το ίδιο κείμενο. Κάποιοι γράφουν πρόσκληση, κάποιοι επιθυμούν να εκδώσουν βιβλίο. Αν είσαι η δεύτερη περίπτωση, αναζητάς χρόνο, διάρκεια, εξέλιξη, πιθανότατα αγάπη, αλλά και σασπένς. Εξέτασε προσεκτικά τα κεφάλαια της ζωής σου και φρόντισε καλά τους πρωταγωνιστές τους. Και κυρίως το συγγραφέα, εσένα. Μέχρι εκεί που μπορείς. Γιατί η ζωή έχει και απρόοπτα. Αλλά τουλάχιστον προσπάθησε, αγάπησε το έργο σου και αν κάποια στιγμή χρειαστεί να σκίσεις και καμία σελίδα, κάντο, αλλά δούλεψέ το, μην το αφήσεις να σε καθορίσει, η ευτυχία είναι επιλογή, απλά είναι δύσκολο να τη βρούμε πολλές φορές.

6. Κάτι απλό και τόσο δύσκολο ταυτόχρονα. Αγάπα. Χωρίς όρια (και χωρίς όρους). Αλλά φρόντισε να δημιουργείς σχέσεις που δεν ποδοπατούν τα όρια που έχεις θέσει πρώτος/η εσύ για τον εαυτό σου. Για να μπορείς να προφυλάξεις εσένα αλλά και τους άλλους. Ανακάλυψε τις ευεργετικές ιδιότητες της λεγόμενης ‘ενσυναίσθησης’ (mindfulness). ‘Βγές’ για λίγο έξω από την κατάσταση την οποία αντιμετωπίζεις και παρατήρησε, αφουγκράσου. Πάρε λίγο το χρόνο σου. Η αγάπη είναι όχι μόνο πολυτέλεια (ειδικά σήμερα), είναι και επένδυση. Φρόντισέ την και εκεί που λείπει, αναζήτησέ την. Το αξίζεις και το αξίζουμε όλοι εδώ που τα λέμε. Και ας μην το παραδεχόμαστε. Η αγάπη δεν είναι κάτι το βαρετό, αν η ζωή σου ή η ζωή που έχεις πλάσει γύρω σου δεν είναι βαρετή. Ίσα ίσα, μεταμορφώνεται, ωριμάζει, γίνεται πιο κατάλληλη για την περίοδο που περνάς και στη φάση της ζωής στην οποία βρίσκεσαι. Και τέλος,

7. Η αγάπη πάνω από όλα είναι φιλία. Και συμφιλίωση. Όχι αγώνας επιβολής και ανταγωνισμού. Ανάμεσα σε αδέρφια, φίλους, γνωστούς, ερωτικούς συντρόφους, παντού. Η αγάπη είναι γνώση και όταν πολλαπλασιάζεται γίνεται όλο και πιο δυνατή. Οι άνθρωποι που τη βιώνουν της δίνουν αξία και τη χαρακτηρίζουν. Δεν προκύπτει μόνη της, τη νιώθεις, αλλά είναι στο χέρι σου να την τιμήσεις ή να την απαξιώσεις. Την ίδια αλλά και τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από αυτή. Λάθος. Τα πρόσωπα που βρίσκονται μπροστά της, ενώπιόν της. Γιατί η αγάπη δεν είναι για να κρύβεται, σωστά..; Εκτός και αν το δικό σου βιβλίο είναι μυστηρίου, αλλά ακόμα και έτσι, αγάπα.. Θα ακουστεί…και θα διαβαστεί.