ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ: Ο «αρχηγός» που δεν κρύβεται και δεν φοβάται!

Το όνομα του Γιώργου Καλαϊτζίδη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη δράση της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνας, που τα τελευταία χρόνια έχει μπει στο καθημερινό λεξιλόγιο αστυνομικών και στελεχών πολιτικών κομμάτων λόγω των συχνών εισβολών σε δημόσια κτίρια, πρεσβείες, νοσοκομεία και εφορίες. Τα μέλη του εν πολλοίς άγνωστα, μόνο ο Καλαϊτζίδης φέρει τον τίτλο του «ηγετικού στελέχους της οργάνωσης».

Ο Καλαϊτζίδης, γνώριμος στα αναρχικά στέκια των Εξαρχείων, γίνεται γνωστός στην κοινή γνώμη τον Μάιο του 2005, όταν κατηγορήθηκε πως μαζί με τους Παναγιώτη Ασπιώτη και Παναγιώτη Καρασαρίνη συνελήφθησαν ενώ επιχειρούσαν να πετάξουν σε κάδο σκουπιδιών σακούλα που περιείχε κομμάτια από ασπίδες οι οποίες είχαν κλαπεί από διμοιρία των MAT μετά από επίθεση. Μάλιστα η φωτογραφία έξι ατόμων με τις ασπίδες των ΜΑΤ, τις βόμβες μολότοφ και τις κουκούλες στα κεφάλια είχε προκαλέσει αίσθηση. Ο Καλαϊτζίδης είχε οδηγηθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και είχε υποστηρίξει: «Δεν γνώριζα τι υπήρχε μέσα στη σακούλα. Εγώ απλά είχα αναλάβει να την πετάξω».

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι δύο άνδρες είχαν συγκροτήσει ομάδα με την επωνυμία «Μονάδες Ανατροπής Τάξης», ονομασία που αντιστοιχεί σε οργάνωση που είχε αναλάβει την ευθύνη για επίθεση με μολότοφ στα MAT στις αρχές του Ιουνίου του 2005 στην οδό Ακαδημίας, είτε «Σύνδεσμος Αναρχικών Εξαρχείων», ονομασία που προκύπτει από σφραγίδα που βρέθηκε στο σπίτι του Καλαϊτζίδη. Το όνομα του Γιώργου Καλαιτζίδη είχε εμπλακεί και σε μια ακόμη περίεργη υπόθεση, την 1η Ιανουαρίου του 1998, όταν σε θυρίδα που είχε ενοικιαστεί στα ονόματα του Καλαϊτζίδη και του Ασπιώτη, στην Εθνική Τράπεζα της Κυψέλης, βρέθηκε κουτί με 100 σφαίρες.

Ο Ρουβίκωνας ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2013 και «γεννήθηκε» από αναρχικούς που συμμετείχαν στην κατάληψη του ΒΟΧ, με βασικό κορμό άτομα που είχαν συλληφθεί και φυλακιστεί και αυτοπροσδιορίζονταν ως αναρχικοί. Όπως έχει δηλώσει ο Καλαϊτζίδης, «το όνομα βγήκε από τη λογική της υπέρβασης. Τη λογική δηλαδή να μπούμε στον δρόμο ενός πολιτικού αγώνα χωρίς γυρισμό εντός ή εκτός εισαγωγικών, δηλαδή να μπούμε σε μια λογική υπέρβασης για τα πράγματα που θέλουμε, για τα ιδανικά που πιστεύουμε, για τον αγώνα που θέλουμε να δώσουμε. Έναν δρόμο χωρίς γυρισμό υπό την έννοια να είναι τίμιος και ειλικρινής. Και όχι ψεύτικος και με μια λογική αυτοϊκανοποίησης πολιτικής ή διαχείρισης ενός απλού πολιτικού μικρομάγαζου το οποίο δεν θα ξεπερνούσε τα εσκαμμένα και δεν θα κάνει την υπέρβασή του στον πολιτικό αγώνα. Με αυτή την έννοια ο Ρουβίκωνας είχε αυτόν τον συμβολισμό σε επίπεδο ονόματος. Της υπέρβασης δηλαδή και του δρόμου που έπρεπε να πάρουμε χωρίς να κοιτάμε πίσω».

Ο Καλαϊτζίδης είναι από τα άτομα του αναρχικού χώρου που δεν κρύβονται, αυτό οφείλει κανείς να του το αναγνωρίσει. Είχε το σθένος μάλιστα να παρουσιαστεί στις 14 Μαρτίου του 2007 στο δελτίο του Mega και να εκφράσει ευθέως την πρόθεση των ατόμων του χώρου να συνεχίσουν τις συγκρούσεις τους απέναντι στους αστυνομικούς, που είχαν ως αποτέλεσμα σοβαρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, επ’ αφορμή δύο συλλήψεις αναρχικών. Ο Καλαϊτζίδης έκανε εμφατική επανεμφάνιση έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού στην πρώτη άδεια του μέλους της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα. Μάλιστα, τον συνόδευσε στο σπίτι του στο Βαρνάβα, όπου παρέμειναν για αρκετές ώρες. Ο Καλαϊτζίδης ήταν εκείνος μάλιστα που είχε κατευνάσει την… οργή των συντρόφων του, που στη θέα των δημοσιογράφων που ανέμεναν τον Κουφοντίνα στην είσοδο του σπιτιού κινήθηκαν απειλητικά εναντίον τους.

Ο Καλαϊτζίδης εκφράζεται και μέσω Facebook. Μάλιστα, μετά την καταδρομική του Ρουβίκωνα στο Συμβούλιο της Επικρατείας έγραψε: «Το ισόγειο του Συμβουλίου της Επικρατείας ισοπεδώθηκε. Δώσαμε ένα μήνυμα σε τα λαμόγια-δικαστές που συζητούσαν εκείνη την ώρα στον δεύτερο όροφο το πετσόκομμα των συντάξεων. Είμαστε ικανοποιημένοι που με τις μικρές μας δυνάμεις γίναμε έστω και για μια στιγμή η φωνή των γερόντων. Δεν έχετε δει τίποτα ακόμη…».