Αναγκαία η αναμόρφωση του ποινικού χάρτη

Οι σημαντικότερες αλλαγές που φέρνει το επεξεργασμένο επί δύο έτη Νομοσχέδιο, με βελτιώσεις, της αρμόδιας Νομοπαρασκευαστικής ομάδας η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης απασχολούν δικαιολογημένα τον νομικό κόσμο αλλά και την κοινή γνώμη.

Ως μάχιμος Ποινικός Δικηγόρος έχω την εξής άποψη.

Συμφωνώ καταρχήν με την εφαρμογή του θεσμού της ποινικής διαπραγμάτευσης για τα εγκλήματα που τελούνται σε βάρος του δημοσίου.
Ώστε ο καταχρασθείς χρήμα δημόσιο να έχει την ευκαιρία επιστροφής τους ώστε να τυγχάνει ευνοϊκής μεταχείρισης.

Ο Εισαγγελέας θα έχει την δυνατότητα επιβολής κατόπιν συμφωνίας (συνδιαλλαγής) και ομολογίας αποδοχής της ενοχής του δράση μειωμένης ποινής.
Ενώ παραμένει ως έχει η διάταξη για την νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικη δραστηριότητα με αυστηρό πλαίσιο ποινών και δήμευση περιουσίας του καταδικασθέντος.

Συμφωνώ επίσης με την κατάργηση του αναχρονιστικού Ν.1608/50 περί καταχραστών του Δημοσίου που εξυπηρετούσε ανάγκες της εποχής που ψηφίστηκε και προέβλεπε ισόβια κάθειρξη.
Πλέον το πλαίσιο ποινής για τους καταχραστές δημοσίου θα είναι ως 15ετη που θα έχουν δυνατότητα αποζημίωσης ώστε να μην παραπέμπονται .
Όμως παρατείνεται έρχεται επιμήκυνση στον χρόνο παραγραφής απά 15 σε 20 έτη.
Συμφωνώ με την κατάργηση των πταισμάτων δηλαδή όλων των αδικήματων που τιμωρούνται σε βαθμό πταίσματος.
Το έχω τονίσει ως υπερασπιστής σε αγορεύσεις μου επανειλημμένα καυτηριάζοντας την υπερβολική αυστηρότητα για παραβάσεις καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος κυρίως τις προτάσεις του δημοσίου κατηγόρου.
Αρκεί η επιβολή διοικητικών προστίμων ή άλλων ήπιων κυρώσεων όπως συμβαίνει στην ΕΕ.
Νομίζω είναι ορθό να καθορισθεί ελαφρύτερο πλαίσιο ποινών για κακουργηματικες πράξεις με επιβολή ποινής ως από 5 ως 15 χρονια κάθειρξης.
Επιβεβλημένη η κατάργηση ως παρεπόμενης ποινής η επιβολή αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων για όλα ανεξαιρέτως τα αδικήματα
Έστω αργοπορημένη έρχεται η ποινική διαταγή (Strafbefehl) που εφαρμόζεται στην γερμανική έννομη τάξη εδώ από δεκαετίες
Ο Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης όταν έχει επαρκές αποδεικτικό υλικό θα δύναται χωρίς η υπόθεση να φθάσει στο ποινικό ακροατήριο να εκδώσει απόφαση ποινής ως έξι μήνες εναντίον της οποίας ο κατάδικος θα έχει δικαίωμα υποβολής Αντιρρήσεων όχι όμως άσκησης Έφεσης η Αναίρεσης.

Σε άλλες περιπτώσεις θα δύναται να θέτει την υπόθεση στο αρχείο όταν δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής.
Η ακόμη όταν υπαρχει εξάλειψη του αξιόποινου η τακτοποίηση της υφιστάμενης εκκρεμότητας προς το δημόσιο.
Έτσι θα επιτευχθεί μερική αποσυμφόρηση στις Εισαγγελίες Πρωτοδικών της χώρας.
Ακόμη εξορθολογισμός αδικημάτων και εναρμόνιση της ποινικής νομοθεσίας στα διεθνή δεδομένα.
Συμφωνώ με την διάκριση των πλημμεληματικών πράξεων δηλαδή ως 3 έτη για τα ελαφρά με αναστολή και ως 5 έτη για τα βαρύτερα ποινές που θα εκτίονται.
Καινοτομία η επιβολή ως κύριας ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας.
Διαφωνώ με την μετατροπή του κακουργήματος της κατοχής και κατασκευής εκρηκτικών υλών Αρθρ272ΠΚ σε πλημμέλημα που σήμερα τιμωρείται με κάθειρξη ως 20 έτη
Ενώ πλέον με την τροποποίηση θα επιβαλλεται ποινή ως 3 έτη

Το κακούργημα της παραβίασης του απορρήτου τηλεφωνικής επικοινωνίας και προφορικής συνομιλίας  Αρθρ.370ΠΚ που σήμερα τιμωρείται με ποινή κάθειρξης ως 10ετη μετατρέπεται σε πλημμέλημα με ανώτατη ποινή φυλάκισης 5 έτη.

Διαφωνώ πλήρως για την ελάφρυνση της κατηγορίας και κατηγοριοποίηση του αδικήματος του βιασμού (έννοια της απειλής) Αρθρ336 ΠΚ
Η πράξη του βιασμού δηλαδή με την χρήση σωματικής βίας ή απειλής με εξαναγκασμό σε ανοχή γενετήσιας πράξης χωρίς την συναίνεση του θύματος να τιμωρείται αυστηρά με κάθειρξη.

Γνώμη μου είναι ανάγκη να περιορισθεί ο ανώτατος χρόνος το όριο προσωρινής κράτησης στους 12μήνες διότι το 18μηνο παραβιάζει την ΕΣΔΑ, να επιβάλλεται η κατάθεση εγγυοδοσίας όπως συμβαίνει λ.χ. στις ΗΠΑ να προσδιορίζεται έγκαιρα η ποινική δίκη και να αποποινικοποιείται πλήρως η χρήση ινδικής κάνναβης ανεξαρτήτως ποσότητας να ορισθεί πιο αυστηρό πλαίσιο για την επιβολή προσωρινής κράτησης για ανάλογα αδικήματα καθώς υπάρχει καταχρηστική εφαρμογή του από τούς άπειρους ενίοτε Ανακριτές Πρωτοδικών (προκαταβολή ποινής), να θεσπισθεί ο απευθείας εγκλεισμός τοξικοεξαρτημένων που καταδικάστηκαν για παράβαση Ν. περί Ναρκωτικών σε θεραπευτικές κοινότητες που εποπτεύονται και χρηματοδοτούνται από το κράτος.
Η πολυνομία και οι υπέρμετρα αυστηρές ποινές δεν αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα σύγχρονου και δικαίου κράτους.

Ο αναμορφωμένος Ποινικός Κώδικας επιφύλασσει αναμφίβολα ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση για αρκετούς υπόδικους.

Νομίζω ορισμένες αλλαγές υπαγορεύτηκαν από πολιτικές ανάγκες της σημερινής συγκυρίας.
Η πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει για ανθρωπινοτερες συνθήκες κράτησης στα σωφρονιστικά καταστήματα.

Συνολικά πρόκειται για επιβεβλημένο και σύγχρονο νομοθέτημα.

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Δ. ΝΟΥΛΕΖΑ
Δικηγόρου -Ποινικολόγου
Μέλους της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων