Από Λαυρεντιάδη στον Σβώλο η διαδρομή της Ελευθεριάδου

Αν δεν κυριαρχούσε στο πολιτικό σκηνικό ο πολυπράγμων Νίκος Παππάς, η Σουλτάνα –Τάνια, για τους φίλους- Ελευθεριάδου θα αποτελούσε την κεντρική πρωταγωνίστρια των ημερών. Με τον έντονο συναγωνισμό της Ραλλίας Χρηστίδου, η οποία επίσης διεκδίκησε δυναμικά τον πρώτο γυναικείο ρόλο στην πολιτική επικαιρότητα της χώρας. Η Ελευθεριάδου, ωστόσο, είχε ένα ατού για να εξασφαλίσει το… χρυσό βατόμουρο. Αρκεί και μόνο η επίσκεψη το Σαββατοκύριακο στην Καβάλα της Κατερίνας Νοτοπούλου για να αντιληφθεί ο καθένας ότι δημιουργήθηκαν οι συνθήκες παράδοσης – παραλαβής του βραβείου. Κάτι που έγινε με απόλυτη επισημότητα, διότι τη βουλευτή Θεσσαλονίκης συνόδευε ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός, Χρήστος Σπίρτζης.

Στο άκουσμα του ονόματος «Τάνια Ελευθεριάδου» πολλοί ξαφνιάζονται. Απορούν. Ποια είναι; Ερώτημα που βγαίνει αβίαστα από τα χείλη πολλών. Πρόκειται για νεοεκλεγείσα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Καβάλα. Με καταγωγή από τη Δράμα. Αλλά βιογραφικά στοιχεία της πρέπει να ψάξεις αρκετά για να βρεις δυο πράγματα. Είναι ενδεικτική η λευκή σελίδα στην επίσημη ιστοσελίδα της βουλής.

Ρωτώντας, όμως, πας στην Πόλη. Κι έτσι, μάθαμε ότι η βουλευτής που αποκάλεσε «κύριο» τον αείμνηστο Αλέξανδρο Σβώλο είναι νομικός. Στα ΜΜΕ της εκλογικής περιφέρειάς της χαρακτηρίζεται «εργατολόγος». Όπως προκύπτει από την έρευνα στο διαδίκτυο, η Ελευθεριάδου «σπούδασε στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Εμπορικό και Εργατικό Δίκαιο.

» Από το 2002 έως το 2004 ως ασκούμενη δικηγόρος εργάστηκε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Από το 2004 διατηρεί δικηγορικό γραφείο στην Καβάλα με εξειδίκευση στο Εργατικό Ασφαλιστικό και στο Διοικητικό Δίκαιο.

» Από το 2011 είναι νομική σύμβουλος του ΙΚΑ Καβάλας και από το 2009 Νομική Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας στα υποκαταστήματα των Δήμων Καβάλας και Παγγαίου.

» Έχει αναλάβει και διεκπεραιώσει πολλές υποθέσεις διοικητικής και εργατικής φύσεως από το Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας και από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Καβάλας.

» Είναι νομική σύμβουλος σε Πρωτοβάθμια Συνδικαλιστικά Σωματεία Εργαζομένων και Σωματεία Συνταξιούχων του Νομού Καβάλας και δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω.

» Διετέλεσε Νομαρχιακή Σύμβουλος Καβάλας και από το 2009 έως το 2011 ήταν επικεφαλής του Κέντρου Προστασίας Παιδιού Καβάλας (πρώην Παιδόπολη «Άγιος Γεώργιος» Καβάλας) ως πρόεδρος του Νομικού Προσώπου.

» Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά». Για τα ελληνικά, βέβαια, δεν γίνεται λόγος. Όταν κάποιος έχει αποδημήσει εις Κύριον από το 1956, «κύριο» δεν τον λες. Κι όταν έχεις βγάλει τη Νομική, προφανώς και δεν δικαιολογείται η αλλοίωση της Ιστορίας με τον ισχυρισμό ότι ο Αλέξανδρος Σβώλος ήταν γνωστός υποστηρικτής της Δεξιάς. Ένας νομικός που εξορίστηκε από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά σε όλα τα ξερονήσια της εποχής, προφανώς και δεν ήταν υποστηρικτής της Δεξιάς. Αλλά αυτά ήταν ψιλά γράμματα για την Ελευθεριάδου.

Όπως ψιλά γράμματα αποδείχθηκε και η υπόθεση με τους εργαζόμενους στα Λιπάσματα Καβάλας. Αν και τους εκπροσώπησε σε δίκη, τον τελευταίο χρόνο δέχθηκε πυρά από τον τοπικό Τύπο ότι τους ξέχασε από τότε που μπήκε στη βουλή. Ίσως γι’ αυτό ένιωσε την ανάγκη να αναφέρει σε πολλά σημεία του ετήσιου απολογισμού της το ενδιαφέρον της για τους πρώην πελάτες της.

«Έντονο το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής πίεσης στην περιοχή πλησίον του Εργοστασίου Λιπασμάτων στην Καβάλα», έγραψε στις πρωτοβουλίες και στη συνέχεια ανέφερε: «Παραβίαση δικαιωμάτων εργαζομένων στη Βιομηχανία Λιπασμάτων Καβάλας από τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και μέτρα προστασίας για τους απλήρωτπους εργαζόμενους στο εργοστάσιο Λιπασμάτων Καβάλας.

» Παραβίαση δικαιωμάτων εργαζομένων στη Βιομηχανία Λιπασμάτων Καβάλας από τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη».

Επίσης ανέφερε ότι κατέθεσε και επίκαιρη ερώτηση «για τις εξελίξεις στα Λιπάσματα Καβάλας και την υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων που συνεχίζει να καταπατά η εργοδοσία».

Ως πρωτοεμφανιζόμενη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς αγνοεί ότι στην Κουμουνδούρου βλέπουν με συμπάθεια τον Λούα – Λούα. Ενδεχομένως γι’ αυτό την αμφισβητούν τα ΜΜΕ της Καβάλας.

«Το δικαστήριο “δικαίωσε” τους απολυμένους του εργοστασίου παραγωγής χημικών λιπασμάτων, που αρνήθηκαν το 2016 να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας και απολύθηκαν. Η διοίκηση της εταιρείας (ELFE) “υποχρεώθηκε” να τους επαναπροσλάβει, χωρίς να τους δώσει αντικείμενο εργασίας. Όπως ήταν αναμενόμενο (και λογικό), αυτό το καθεστώς δεν μπορούσε να συνεχιστεί εσαεί. Οι επαναπροσληφθέντες είτε έπρεπε να αποκτήσουν αντικείμενο εργασίας, είτε να απολυθούν (πάλι)! Φαίνεται πως στην ELFE δεν μπορούν να παραμείνουν έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία οικονομικής εξυγίανσης της εταιρείας. Άλλωστε, η διοίκηση προσέλαβε άλλους εργαζόμενους, οι οποίοι υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Η ελληνική Δικαιοσύνη “επέβαλε” στη διοίκηση της ELFE να επαναπροσλάβει τους απολυμένους, ωστόσο δεν έχει δικαιοδοσία να ορίσει τη σχέση εργασίας. Αυτή ορίζεται από την εργατική νομοθεσία, την οποία διαμορφώνουν η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο. Επομένως, οι πρώην απολυμένοι βιάστηκαν να μιλήσουν για “δικαίωση” τους από το δικαστήριο. Πως μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος ένας εργαζόμενος, που δεν έχει αντικείμενο εργασίας;

Αφελής αποδείχτηκε, επίσης, η νυν βουλευτής Καβάλας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Τάνια Ελευθεριάδου, η οποία ήταν η νομική σύμβουλος των πρώην απολυμένων, διότι θεώρησε πως με τη δικαστική απόφαση, θα αποκατασταθούν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα των πελατών της. Έκανε, όμως, τη μισή δουλειά! Κι ενώ είχε την ευκαιρία (και τη δυνατότητα) να τελειώσει τη δουλειά, παίρνοντας το αξίωμα της βουλευτού, άφησε τον πολύτιμο χρόνο να περάσει. Όσο καιρό είναι βουλευτής, δεν ακούσαμε, ούτε διαβάσαμε, μία παρέμβασή της στο Κοινοβούλιο για τους πρώην πελάτες της, που βρίσκονταν σε “εργασιακή αγρανάπαυση”. Δεν κατέθεσε μία Ερώτηση, προς τους συναρμόδιους υπουργούς, για το ιδιότυπο εργασιακό καθεστώς και την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, ώστε να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία. Περίμενε, μήπως, να πάρει την πρωτοβουλία η σημερινή κυβέρνηση;

Σήμερα βγαίνει να καταγγείλει την “αυθαιρεσία” του εργοδότη (σ.σ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη) προσπαθώντας να πείσει τους Καβαλιώτες και τους πρώην πελάτες της, ότι αιφνιδιάστηκε από την απόφαση της διοίκησης, να “δανείσει” τους εργαζομένους χωρίς αντικείμενο εργασίας σε μία νέα εταιρεία, την εταιρεία “Λιπάσματα Καβάλας”.

Μετά τη δικαστική απόφαση, η εργοδοσία κέρδισε χρόνο, αξιολόγησε την κατάσταση και έκανε την επόμενη κίνηση. Αυτή τη φορά, δεν θα απολύσει τους εργαζομένους χωρίς αντικείμενο εργασίας, αλλά θα τους “δανείσει” σε μία νέα θυγατρική εταιρεία. Προφανώς, η νομοθεσία την καλύπτει και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να προσφύγουν, πάλι, στη Δικαιοσύνη, για να παραμείνουν στην ELFE.

Οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων ζητούν, για μία ακόμα φορά, τη στήριξη των φορέων και της τοπικής κοινωνίας. Αλλά, για ποιο λόγο, οι φορείς και οι Καβαλιώτες, να στηρίξουν τους εργαζομένους; Επειδή δεν θέλουν να υπογράψουν τις συμβάσεις δανεισμού διάρκειας ενός έτους; Μα, δεν θα χάσουν τις θέσεις εργασίας τους», έγραψε ο «Καθημερινός Τύπος» της Καβάλας. Άραγε, πώς θα ενεργούσε ο Σβώλος εάν δεχόταν τέτοια πυρά; Απλά πληροφορούμε την Τάνια Ελευθεριάδου ότι ο αείμνηστος Αλέξανδρος Σβώλος παραιτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1944 από υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου επειδή δέχθηκε κριτική από τον λαό το σχέδιό του για την ελληνική οικονομία. Η Σουλτάνα τι θα πράξει για τις αποδοκιμασίες;