Χρόνιο νόσηµα, σαν υπέρταση, η κόπωση από τον εγκλεισµό

Πολύ πιο βαριά και δυσβάσταχτη είναι η επίδραση της δεύτερης- μακράς διαρκείας -καραντίνας στον ψυχισμό μας, καθώς μπροστά στο ενδεχόμενο να βρεθούμε αντιμέτωποι με νέα κυλιόμενα lockdown μέσα στον χειμώνα, η συναισθηματική και ψυχοσωματική κόπωση που μας έχει προκαλέσει ισοδυναμεί πλέον με χρόνιο νόσημα!
«Σαν να πάσχουμε από καρδιοπάθεια, υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη. Προστίθεται στους ώμους μας ένα ακόμα χρόνιο νόσημα, με την ανασφάλεια να παρατείνεται και να είναι φανερό ότι δεν ξεμπερδέψαμε ακόμα με την πανδημία», λέει ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Οικονόμου.

Και συνεχίζει: «Όλη η κοινωνία περπατά πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Στη δεύτερη καραντίνα που δεν λέει να τελειώσει, εκτός από την κούραση, τον περιορισμό και την αποξένωση, προστέθηκε και ο φόβος μην γίνουμε… Μπέργκαμο, αφού ξέμεινε από κρεβάτια Εντατικής Θεραπείας η Θεσσαλονίκη, ενώ καθημερινά «μετράμε» μια εκατόμβη νεκρών.

Έκρηξη βίας

Είναι πλέον καταγεγραμμένο από το πρώτο lockdown ότι οι καραντίνες αυξάνουν την ενδοοικογενειακή πίεση και προκαλούν έκρηξη ενδοοικογενειακής βίας. Επίσης, βλέπουμε παντού στους δρόμους, στο σούπερ-μάρκετ, μια επιθετικότητα, δίχως αιτία. Αυξάνονται και οι διαχωρισμοί, βλέπουμε εκδηλώσεις ρατσιστικής συμπεριφοράς, ειδικά απέναντι σε όσους έχουν νοσήσει από κορωνοϊό και θα δούμε ρατσιστικές συμπεριφορές με την άφιξη των covid εμβολίων», τονίζει ο ειδικός.

Η ειδοποιός διαφορά στη δεύτερη καραντίνα είναι πως είδαμε το Σύστημα Υγείας να πιέζεται πάρα πολύ και θυμηθήκαμε τα κομβόι των φορτηγών με τα φέρετρα στη Βόρειο Ιταλία. Ζωντάνεψαν στο μυαλό μας εκείνες οι τραγικές σκηνές τις οποίες βλέπαμε στις τηλεοράσεις τον περασμένο Μάρτιο και μετά τον φόβο μην γίνουμε Μπέργκαμο, προτέθηκε και τα πρώτα περιστατικά με νόσο Kawasaki-like σε ελληνόπουλα.

Πρόκειται γι’ αυτό το υπερφλεγμονώδες σύνδρομο που έπεται της λοίμωξης του κορωνοϊού και ήδη καταγράφηκαν περιπτώσεις επί ελληνικού εδάφους σε παιδιά, -γεγονός που προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στους γονείς.

Διαχείριση

Αφού, λοιπόν, είναι σαν να «κουβαλάμε» ένα χρόνιο νόσημα, έχουμε ανάγκη από έξυπνες λύσεις αντιμετώπισης και διαχείρισης. Ο ψυχίατρος συστήνει:« Καταρχάς απαιτείται προσήλωση στα μέτρα προστασίας. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ζωή μας άλλαξε και ότι θα περάσει καιρός για να την ξαναπάρουμε πίσω. Ίσως δεν γυρίσουμε πίσω σε εκείνη την παλιά ζωή. Μέχρι να γυρίσουμε, για να ‘παλέψουμε’ την χρόνια κόπωση, βρίσκουμε διέξοδο στην άσκηση, την επαφή με τη φύση και την παρέα των ανθρώπων που βρισκόμαστε τακτικά μαζί (της κοινωνικής μας φούσκας). Επίσης, μπορούμε να βρούμε καταφύγιο στο διάβασμα, είναι ευκαιρία να ταξιδέψουμε μέσα από βιβλία και να πλουτίσουμε τις γνώσεις μας.

Δυνατότητες

Μπορούμε να μάθουμε να αξιοποιούμε τέλεια το διαδίκτυο-μακριά από εθισμούς και κακή χρήση-να ανακαλύψουμε τις απεριόριστες δυνατότητές του. Μπορούμε να κάνουμε μαθήματα και πειράματα μαγειρικής, να γίνουμε μάστορες, καλλιτέχνες, κηπουροί. Μπορούμε να φτιάξουμε παζλ και να παίξουμε επιτραπέζια παιχνίδια, που αποτελούν ιδανική διασκέδαση για όλη την οικογένεια και είναι ο καλύτερος τρόπος για να μείνουμε μακριά από τις οθόνες του υπολογιστή, του τάμπλετ και του κινητού τηλεφώνου».

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

• Διαβάστε εδώ όλα τα νέα για τον φονικό ιό
• Διαβάστε εδώ όλα τα ιατρικά νέα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αλλάζει η στρατηγική εμβολιασμών στη Βρετανία – Αυξάνεται το διάστημα ανάμεσα στις δυο δόσεις

Ακριβαίνουν τα ασφάλιστρα υγείας;