Ένα πανό, λίγα tweets και ο Κατσώνης δίδαξαν το κόσμο για την Ακρόπολη

Το ημερολόγιο έγραφε 12 Μαΐου 2022. Το Διαδίκτυο πήρε φωτιά! Τη σπίθα άναψε μία ανάρτηση στο Twitter από το γραφείο Τύπου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

«ΤΩΡΑ πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη. Όχι στον πόλεμο, καμία συμμετοχή, όχι στις βάσεις του θανάτου!», ανάφερε το τιτίβισμα, που συνοδευόταν από τη φωτογραφία του πανό στον Ιερό Βράχο. Η ανάρτηση, βέβαια, ήταν ελλιπής. Στη συνοδευτική φωτό εμφανιζόταν μόνο το ένα από τα δύο πανό: εκείνο που είχε το ελληνικό μήνυμα. Διότι τα στελέχη του ΚΚΕ φρόντισαν να ενημερώσουν και τους… αγγλομαθείς. Από το Twitter, όμως, απουσίαζε το δεύτερο πανό. Όχι, βέβαια, αναίτια. Απλά, υπήρξε σκεπτικισμός μήπως και το ξενόγλωσσο μήνυμα προκαλούσε πρόβλημα στο tweet.

Σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι η δράση του κόμματος «αναδεικνύει το μνημείο»!

Τα social media

Κανονικά δεν θα έπρεπε να γράψουμε κάτι άλλο. Η πρώτη μεγάλη είδηση έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της. Παρά τα συνεχή πυρά του ΚΚΕ προς τους Αμερικανούς, τα social media αποδείχθηκαν καλοδεχούμενα για τους συντρόφους. Ειδικά από τη στιγμή που η χρήση τους μπορεί να μεταφέρει μία πληροφορία σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Διότι στο ΚΚΕ δεν ενδιαφέρονται μόνο για την ενημέρωση των μελών στην Ελλάδα, αλλά και για τις εντυπώσεις που δημιουργούνται στο εξωτερικό. Έχουν, άλλωστε, απομείνει κάποια, λίγα ξαδελφάκια που θέλουν να μαθαίνουν για τις δυναμικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα. Ίσως επειδή εξιτάρονται από την ευφυΐα του Δημήτρη Κουτσούμπα και των συντρόφων του να χτυπούν τους Αμερικανούς με τα ίδια τα όπλα τους: με το Twitter!
Αλλά την είδηση για τη χρήση του κοινωνικού δικτύου επισκίασε η ρητορική του Χρήστου Κατσώτης. Κατά την παρουσία του στην ΕΡΤ, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε το πρωί της Πέμπτης ότι η δράση του κόμματος «αναδεικνύει το μνημείο». Διότι, όπως ξέρουμε όλοι μας, χωρίς το πανό δεν θα γνώριζαν την Ακρόπολη, που βρίσκεται μέσα στην πρώτη πεντάδα των πιο αναγνωρίσιμων μνημείων παγκοσμίως.

Αν γνώριζε ο Φειδίας τη σημασία του πανό, προφανώς και θα το είχε συμπεριλάβει στον αρχικό σχεδιασμό του Παρθενώνα. Όλα θα είχαν γίνει διάσημα εξαρχής. Δεν θα περίμεναν 2.500 χρόνια για να αναδειχθούν ως μνημεία πολιτισμού και ειρήνης.
Ακόμα και ο Κατσώτης, άλλωστε, αναφέρθηκε σε «ένα παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού» και εξήγησε πως «στέλνουμε ένα μήνυμα στους λαούς πως πρέπει να αφυπνιστούν και να μπουν εμπόδιο στα κέντρα ιμπεριαλισμού. Η ενέργειά μας αυτή κάθε άλλο παρά συκοφαντεί την Ακρόπολη, ίσα ίσα που αναδεικνύει το μνημείο σαν ένα παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού και ειρήνης και δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε μόδα ούτε να προβάλλουμε άλλα πρότυπα. Προβάλλουμε τον αγώνα, εδώ, για την ειρήνη».

Επιχειρηματολογία

Εμείς να δεχθούμε την επιχειρηματολογία του Κατσώτη. Κάτι περισσότερο μπορεί να ξέρει. Και σημειολογικά να το δει κάποιος, γιος του Περικλή είναι ο βουλευτής του ΚΚΕ από την Πρέβεζα. Εκ των πραγμάτων όφειλε να γνωρίζει καθετί που έφτιαξε οποιοσδήποτε Περικλής σε αυτή τη χώρα. Συνεπώς και ο Χρήστος δεν μπορεί να αγνοεί την Ιστορία της Ακροπόλεως. Την αρχαία βεβαίως βεβαίως. Αλλά φαίνεται ότι αγνοεί και αδικεί τους νεότερους ήρωες. Με τέτοιες δράσεις και τα αστεία επιχειρήματα, οι σύγχρονοι αριστεροί προσβάλλουν τη μνήμη του Μανώλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα που στις 30 Μαΐου 1941 κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη και έβαλαν τη γαλανόλευκη.

Το σύμβολο

Εκείνη η ηρωική πράξη μνημονεύθηκε σε κάθε γωνιά της Ευρώπης και όχι μόνο. Έγινε το σύμβολο της αντίστασης απέναντι στις δυνάμεις του άξονα. Ήταν η πρώτη ευθεία αμφισβήτηση της δύναμης που εμφάνιζαν οι ναζί. Κι έρχονται έπειτα από 81 χρόνια κάποιοι με ένα πανό να πουν ότι απλά ανέδειξαν το μνημείο. Το ίδιο μνημείο που έστειλε το κορυφαίο μήνυμα ελευθερίας στον 20ό αιώνα. Κρίμα και άδικο!
Και όχι τίποτα άλλο, μα έχει… φύγει από τη ζωή και ο Τούμας Μπρους. Ποιος ήταν ο μακαρίτης; Για να διευκολύνουμε τον Κατσώτη και για να εμπλουτίσουμε τις ιστορικές γνώσεις του, να τον ενημερώσουμε ότι πρόκειται για τον 7ο κόμη του Έλγιν. Εκείνο τον απατεώνα Βρετανό διπλωμάτη που κατάλαβε την αξία της Ακροπόλεως πριν αναδειχθεί το μνημείο από τη δράση του ΚΚΕ και ξάφρισε τον μισό πολιτιστικό θησαυρό. Αν άκουγε ο Μπρος τον Χρήστο, θα υπέθετε ότι τζάμπα σήκωσε τόσα γλυπτά και μάρμαρα και ενδεχομένως να τα άφηνε στη χώρα μας. Εκτός και αν έκανε απλά μία επένδυση επειδή κάποτε τα μέλη του ΚΚΕ με ένα πανό θα αναδείκνυαν το μνημείο. Τελικά, μπερδευτήκαμε κι εμείς με την επιχειρηματολογία του Κατσώτη. Μάλλον πρέπει να τον συμβουλέψουμε να φάει μεγάλη μπουκιά, αλλά να μην ξαναπεί μία τόσο μεγάλη… κουβέντα.