Επιτροπή εμπειρογνωμόνων υπ. Υγείας: Σοφοί μεν, τσακωμένοι δε!

Οξύνονται οι διαφωνίες και εντείνονται οι τριγμοί στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων, των 26 μελών, όπου πλέον δεν υπάρχει εδώ και καιρό ομοφωνία απόψεων, με την εσωτερική αντιπαράθεση να αντανακλάται στην κοινωνία και να βαθαίνει τον διχασμό μεταξύ πειθαρχημένων πολιτών και αρνητών.

Της Αλεξίας Σβώλου

Πύργος της Βαβέλ πίσω από τις κλειστές πόρτες όπου πληθαίνουν οι διαφωνίες μεταξύ των 26 μελών

Εδώ και εβδομάδες υπάρχουν κόντρες ανάμεσα σε επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους με τους επιστήμονες της επιτροπής που κατέχουν την ειδικότητα του παιδίατρου να έχουν αντιληφθεί πρώτοι ότι η ζημιά που έχει υποστεί η νέα γενιά με το πεντάμηνης διάρκειας κλείσιμο των σχολείων είναι πλέον ανεπανόρθωτη.

Άνοιγμα

Παρόλα αυτά, δεν λαμβάνεται καμία απόφαση για το άνοιγμα των σχολείων πριν από το Πάσχα, παρότι τα ευρήματα έχουν δείξει ότι οι σχολικές μονάδες έχουν ελάχιστη συμμετοχή στην διασπορά της Covid και πως οι επισκέψεις σε φιλικά σπίτια, όπως και το φαινόμενο γιό-γιό ανάμεσα στη δουλειά και το σπίτι για τους ενήλικες είναι αυτά που «οδηγούν» την πανδημία στο τρίτο κύμα.

Μετά την αποχώρηση εδώ και μήνες του καθηγητή Γενετικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης Μανώλη ∆ερμιτζάκη από την επιτροπή, υπάρχουν και άλλα μέλη τα οποία έχουν κουραστεί ή συγκρουστεί και θέλουν να αποχωρήσουν. Πρόσφατα, όταν με περίσσεια θάρρους, η καθηγήτρια Εντατικής Θεραπείας Αναστασία Κοτανίδου, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας, δήλωσε δημόσια ότι όλα τα μέλη έχουν κουραστεί από τις πολύωρες συνεδριάσεις, ότι η Επιτροπή έχει «χάσει τον βηματισμό της» και από την κούραση έχουν καταλήξει σε λανθασμένες αποφάσεις, αντί τα άλλα μέλη να τη στηρίξουν, αντέδρασαν, έδειξαν την ενόχλησή τους και μετέφεραν μέσα από τα media την άποψη πως αυτού του είδους οι διχόνοιες δεν πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω.

Ωστόσο, είναι πλέον πολύ αργά για «κουκουλώματα», καθώς η έλλειψη ομοφωνίας είναι τόσο ξεκάθαρα διάχυτη που δεν μπορεί να εγκλωβιστεί ούτε από τις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων -αν υποθέταμε πως ήταν κλειστές, καθώς λόγω θεμάτων αερισμού της αίθουσας για την προστασία από την διασπορά της Covid πρέπει να μένουν ανοιχτές.

Πού όμως έχει κάνει λάθος η Επιτροπή και τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός που παίρνει και τις τελικές αποφάσεις;

Καταρχάς φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι το «σχήμα» δεν …δουλεύει γιατί η επιτροπή είναι υπεράριθμη. «Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει» λέει ο θυμόσοφος λαός και φαίνεται πως τα 26 άτομα είναι πολλά!

Αποδέκτες

Επίσης, η επιτροπή απαρτίζεται από επιδημιολόγους, λοιμωξιολόγους, καθηγητές Εντατικής Θεραπείας, πνευμονολόγους, παιδίατρους, λοιμωξιολόγους και μικροβιολόγους πρωτίστως, οι οποίοι ως διακεκριμένοι επιστήμονες έχουν απέναντί τους ένα παθογόνο, τον κορωνοϊό και μια μεταδοτική ασθένεια, την οποία προσπαθούν να περιχαρακώσουν με περιοριστικά μέτρα.

Από την άλλη μεριά, αποδέκτες των μέτρων είναι μία κοινωνία η οποία έχει εξαντληθεί, έχει κουραστεί, έχει οργιστεί και έχει φτάσει στα όριά της. ∆υστυχώς, η επιτροπή έχει χάσει την επαφή της με την κοινωνία κάτι που είναι ξεκάθαρο, με συνέπεια να πληθαίνουν οι φωνές που φωνάζουν -και δεν ψιθυρίζουν πλέον-ότι η σύνθεσή της είναι εσφαλμένη και πως απαιτείται ένα μικρότερο σχήμα που να συμπεριλαμβάνει κοινωνιολόγο, ψυχίατρο (υπάρχει ένας στην επιτροπή αλλά μάλλον δεν εισακούεται), ψυχολόγο, συγκοινωνιολόγο, οικονομολόγο, καθηγητή Φαρμακολογίας και συνταγματολόγο. Ο τελευταίος, μάλιστα, καθίσταται ολοένα και περισσότερο απαραίτητος, καθώς πολλά από τα επιβληθέντα μέτρα πλήττουν την αρχή της Ισονομίας – πως δηλαδή τα μέτρα που επιβάλλονται πρέπει να είναι εξίσου δίκαια για όλους.

Συγκεκριμένα, πολλές αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απαγόρευση των μετακινήσεων εκτός δήμου και ο περιορισμός των μετακινήσεων τα Σαββατοκύριακα σε αποστάσεις έως δύο χλμ. από την κατοικία, καθώς δεν μένουν όλοι στη Φιλοθέη, το Ψυχικό, την Εκάλη, την Βάρκιζα, το Καβούρι ή τη Γλυφάδα. Έτσι, οι κάτοικοι εύπορων περιοχών που έχουν κοντά τους θάλασσα ή πνεύμονες πρασίνου μπορούν να βγουν βόλτα σε ένα όμορφο περιβάλλον, ενώ οι κάτοικοι υποβαθμισμένων περιοχών που ζουν κοντά σε βιομηχανικές ζώνες δεν έχουν (κυριολεκτικά) πού να πάνε. Παρόμοια δριμεία κριτική εκ των έσω είχε δεχτεί το αποτυχημένο-εκ του αποτελέσματος- μέτρο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας μετά τις 6 μ.μ. τα Σαββατοκύριακα, που μετά έγινε 7.00 μ.μ., για να καταργηθεί.

Σχεδόν πριν από ένα μήνα ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, μέλος της Επιτροπής είχε δηλώσει πως το μέτρο είναι «άκυρο» για μια αστική περιοχή με τόσο υπερπληθυσμό όπως η Αττική και πως δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που θεωρητικώς λύνει, καθώς συμπιέζει τις δραστηριότητες των πολιτών σε μια «ζώνη» περιορισμένης διάρκειας, με συνέπεια να ευνοεί τους συνωστισμούς. Μάλιστα, ο κ. Εξαδάκτυλος είπε ότι μια τέτοια απαγόρευση θα είχε κάποιου είδους νόημα σε αγροτική περιοχή όπου μετά τις εργασίες στα χωράφια οι κάτοικοι μαζεύονται στην πλατεία για να συζητήσουν και να πιούν καφέ. Όχι, όμως, στην Αττική των 5.500.000 κατοίκων. Από την ώρα της δημόσιας τοποθέτησής του πέρασαν τρεις εβδομάδες για να καταργηθεί το μέτρο κάτι που σίγουρα δείχνει μειωμένα αντανακλαστικά….

Κόπωση

Μένει να δούμε αν ο πρωθυπουργός θα κρατήσει την επιτροπή ως έχει ή κατευθυνόμενος και από την απαίτηση τού λαού να συμπεριληφθεί στην εξίσωση η ψυχική κόπωση και η οικονομική εξόντωση (πολλών επαγγελματικών τάξεων) θα τον υποχρεώσει να δημιουργήσει μια νέα ολιγομελή και πιο πλουραλιστική επιτροπή.

Επίσης, μένει να δούμε αν θα χρησιμοποιήσει ξανά σαν άσο στο μανίκι τον καθηγητή Λοιμωξιολογίας Σωτήρη Τσιόδρα, που έχει μείνει καιρό στην αφάνεια, σαν εκείνο τον συνδετικό κρίκο, ο οποίος θα συνδέσει ξανά τους επιστήμονες με την (μπουχτισμένη) κοινωνία.

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ