Η Ευρώπη που τελείωσε τον Σεπτέμβρη, η "φόλα" που έφαγε ο Λεμονής και ο Φορτούνης

Η Ευρώπη για τον Ολυμπιακό δεν τελείωσε απόψε. Τελείωσε από τον Σεπτέμβρη. Και δεν διαπιστώθηκε σήμερα αυτό. Απλά επιβεβαιώθηκε. Το λέγαμε από εκείνο το βράδυ της ήττας με 3-2 από την Σπορτινγκ, το οποίο ήταν 3-0 και το έσωσε στο τέλος ο Πάρντο, ότι το μοναδικό ματς από το οποίο ο Ολυμπιακός θα περίμενε να πάρει νίκη σε αυτό τον όμιλο ήταν εκείνο το συγκεκριμένο. Οτι και να λέγαμε για Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα ήταν απλά για το εφέ. Ολη η Ευρωπαϊκή χρονιά παιζόταν με την Σπόρτινγκ για την τρίτη θέση. 

Και όμως σε εκείνο το ματς ο Ολυμπιακός διασύρθηκε. Πόσο θα μπορούσε να είχε αλλάξει η Σπόρτινγκ προς το χειρότερο και ο Ολυμπιακός προς το καλύτερο, μετά από 2 μήνες με τους ίδιους παίκτες; Καθόλου όπως έγινε αντιληπτό απόψε. Η ήττα που δέχθηκαν οι πρωταθλητές Ελλάδος με 3-1 ήταν αναμενόμενη, όχι για την έκταση που πήρε το σκορ, αφού με τα δύο γκολ που δέχθηκε ο Ολυμπιακός μέσα σε 3 λεπτά, έδειχνει να το παρατάει το ματς, αλλά για το γεγονός ότι δεν θα μπορούσε να φύγει από εκεί μέσα με το διπλό. Ηταν ένα όνειρο και έμεινε όνειρο.

Γιατί στην πραγματικότητα οι ερυθρόλευκοι κατέβηκαν με προβλήματα στην σύνθεσή τους αλλά και με λάθος λογική. Ο Ολυμπιακός πήγε για να πάρει τη νίκη και κατέβηκε χωρίς επιθετικό, χωρίς δεκάρι (αφού ο Φορτούνης ήταν στην 11άδα αλλά δεν είχε ρόλο οργανωτή) και χωρίς να πιστεύει στο πλάνο που είχε σχεδιάσει ο Λεμονής. Ποιό ήταν αυτό; Να επιτεθεί από τα άκρα. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε. Σε αυτό υστέρησε και πάλι ο Καρσελά, από τον οποίο κάποια στιγμή περιμένεις να δεις αυτά που έχει κάνει με τις προηγούμενες ομάδες του, αλλά δεν τα βλέπεις. Ο Πάρντο μπήκε δυνατά αλλά γρήγορα ξεφούσκωσε, ο Φορτούνης ήταν χαμένος, ο Ζιλέ μάλλον δεν κατάλαβε ποτέ τον ρόλο του και ο Φιγκέϊρας μονίμως στην τσαντίλα και τον εκνευρισμό.

Και κάπου εκεί ο Λεμονής έπεσε στην παγίδα του Ζεσούς, ο οποίος έδωσε χώρο στον Ολυμπιακό και τον χτύπησε στην κόντρα. Η Σπόρτινγκ δεν έπαιξε παιχνίδι κατοχής, όπως έκανε και στο Καραϊσκάκη. Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει. Εδωσε την αίσθηση στον Ολυμπιακό ότι μπορούσε να κάνει το παιχνίδι του. Να δημιουργήσει. Και πως να το κάνει αυτό χωρίς δεκάρι και χωρίς σέντερ φορ; Αλλο Μπαρτσελόνα και άλλο Σπορτινγκ. Αλλο ματς, άλλη λογική θα έπρεπε να επικρατήσει. Την κίνηση του Ζεσούς δεν την περίμενε ούτε ο Λεμονής ο οποίος έφαγε την “φόλα”. Εβλεπε τους παίκτες του ασυγκράτητα να ξεχίνονται για να επιτεθούν, χωρίς να υπολογίζουν τι τους περιμένει στα μετόπισθεν. Ρομαό, Ταχτσίδης και Ζιλέ είναι ένα τριο αμιγώς αμυντικό και όμως δέχθηκε πάλι 3 γκολ. 

Αδιανότητες οι αλλαγές του Λεμονή στο 2-0. Με εξαίρεση τον Τζούρτζεβιτς (δεν έπρεπε να φύγει ο Φορτούνης και να παραμείνεις χωρίς οργανωτή), οι κινήσεις ήταν για να κρατήσεις το σκορ και όχι για να μειώσεις. Γενικά ο Ολυμπιακός έχει προβλήματα στην δημιουργία όταν μπλοκάρει ο Φορτούνης και βασικά όταν δεν έχει στηρίγματα.

Κάπου εκεί χάθηκε το παιχνίδι, γιατί ξαναγράφω ότι η πρόκριση χάθηκε τον Σεπτέμβρη.

Υ.Γ.: Απίστευτος ο κόσμος του Ολυμπιακού. Κρίμα γι αυτά που είδαν.

Υ.Γ.1: Κάθε εμπόδιο σε καλό. Οσο πιο γρήγορα ξεχαστεί το Ευρωπαϊκό κάζο, τόσο πιο γρήγορα θα εναρμονιστούν οι παίκτες στην πραγματικότητα της κατάκτησης του πρωταθλήματος.