PLUS
Η εξοικείωση με την στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν δεν αποτελεί λόγο καθησυχασμού: πρόκειται για τη χειρότερη βία των τελευταίων ετών. Αν και καμία από τις δύο χώρες δεν επιθυμεί μια ολοκληρωτική σύγκρουση, η διαμάχη για το Κασμίρ έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής τρεις πολέμους και πολλαπλές κρίσεις σε διάστημα οκτώ δεκαετιών.
Και όταν δύο γείτονες με πυρηνικά όπλα συγκρούονται, θα πρέπει να ανησυχούμε.
Ένας λόγος είναι ότι τα λάθη και οι λανθασμένες αποφάσεις είναι πάντα πιθανά. Μετά τις νυχτερινές επιθέσεις της στο Πακιστάν, το οποίο κατηγορεί για εμπλοκή στη σφαγή Ινδουιστών τουριστών στο υπό ινδική διοίκηση Κασμίρ τον περασμένο μήνα, η Ινδία δήλωσε ότι έπληξε μόνο τρομοκρατικές υποδομές και ότι οι ενέργειές της «δεν κλιμακώνουν μέχρι στιγμής τον πόλεμο». Το Πακιστάν όμως δηλώνει ότι η Ινδία «ξεκινά μια κόλαση» και ότι ο στρατός του έχει εξουσιοδότηση να λάβει αντίστοιχα μέτρα.
Από την μία έχουμε τον Ινδό Ναρέντρα Μόντι που χαρακτηρίζεται ως ισχυρός Ινδουιστής εθνικιστής που έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι το Κασμίρ ανήκει στην Ινδία και θα ήταν όχι μόνο «χωρίς τρομοκρατία, αλλά και ένας παράδεισος για τους τουρίστες» και από την άλλη το Πακιστάν με τον αρχηγό του στρατού, Ασίμ Μουνίρ, να αποκαλεί το Κασμίρ «σφαγίτιδα φλέβα» του Πακιστάν – μια φράση που θυμίζει έντονα τον ιδρυτή του, Μουχάμαντ Αλί Τζίνα.
Οι προοπτικές για μεσολάβηση της Διεθνούς Κοινότητας ίσως δεν είναι πολύ ενθαρρυντικές. Στο παρελθόν, οι ΗΠΑ έχουν πιέσει τις δύο πλευρές για αποκλιμάκωση, αλλά τώρα η κυβέρνηση Τραμπ δίνει λίγη προσοχή στη διπλωματική ικανότητα. Δεν έχει πρεσβευτή στο Νέο Δελχί. Οι σχέσεις τους με το Πακιστάν βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο . Η Ευρώπη ασχολείται με την Ουκρανία, την ασφάλεια και τους αμερικανικούς δασμούς. Απομένει μόνο το Πεκίνο που θα πρέπει να πιέσει το Πακιστάν να διατηρήσει την ψυχραιμία του.
Στην τελευταία κρίση, το 2019, οι δύο πλευρές υποχώρησαν λίγο πριν από το χείλος του γκρεμού. Τώρα βρίσκονται ακόμη μια φορά στο ίδιο σημείο. Η λύση μπορεί να βρίσκεται σε ότι έχει γίνει μέχρι τώρα και να σταματήσουν εκεί. Η Ινδία μπορεί να πει ότι χτύπησε απαντώντας στην τρομοκρατία και το Πακιστάν από την πλευρά του πως κατέρριψε ινδικά αεροσκάφη (Ινδοί αξιωματούχοι φέρονται να επιβεβαίωσαν την απώλεια αεροσκαφών).
Αν σταματήσουν εδώ χωρίς να συνεχιστεί η διαμάχη, έναν τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν μια ανακούφιση για τους πολίτες κατά μήκος της γραμμής ελέγχου – τα de facto σύνορα – οι οποίοι πληρώνουν για άλλη μια φορά για αποφάσεις που λαμβάνονται μακριά καθώς συνεχίζονται τα πυρά του πυροβολικού. Μπορεί να είναι μόνο μια προσωρινή ανακούφιση, που δεν θα αποτρέψει μια μελλοντική σύγκρουση αλλά είναι μια αρχή για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Και μιλώντας για τα χειρότερα δεν είναι μόνον τα πυρηνικά και ο όλεθρος που θα ακολουθήσει μια τέτοια εξέλιξη. Ήδη η ανακοίνωση της Ινδίας ότι ανέστειλε τη συνθήκη για τα ύδατα του Ινδού -μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική για τους αγρότες στο Πακιστάν.
Θα πρέπει να γίνουν ενέργειες και από τις δύο πλευρές ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια και να επέλθει η ειρήνη στην περιοχή. Τόσο από την Ινδία η οποία θα πρέπει να αναγνωρίσει το ειδικό καθεστώς του Τζαμού του Κασμίρ, το οποίο η κυβέρνησή του λανθασμένα υποβάθμισε σε κεντρικά διοικούμενα εδάφη πριν από έξι χρόνια γεγονός που τροφοδοτεί την μαχητικότητα εκ μέρους των μουσουλμάνων όσο και από το Πακιστάν που τροφοδοτεί και υποθάλπει την μαχητικότητα στην περιοχή.
Στο παρελθόν τα δύο έθνη έχουν συχνά επιδείξει εντυπωσιακή στρατηγική αυτοσυγκράτηση, αλλά και ότι η διαμάχη παραμένει «εξαιρετικά διαρκής». Θα ήταν εφησυχασμός να βασιστούμε σε μια εύθραυστη εκεχειρία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ισχυρές εκρήξεις στο αεροδρόμιο της πόλης Τζάμου στο ινδικό Κασμίρ
Τραμπ: Να σταματήσουν οι εχθροπραξίες σε Ινδία και Πακιστάν
