Κορωνοϊός: «Έχω ξεχάσει να αναπνέω» - H ιστορία της Ρία που αναρρώνει από τον ιό

Η αναπνοή είναι ένα τόσο φυσικό αντανακλαστικό που κανείς μας δεν χρειάζεται να θυμίζει στον εαυτό του να το κάνει. Εκτός από την Ρία Λακάνι (Ria Lakhani), μια υπεύθυνη πωλήσεων που πήρε πρόσφατα εξιτήριο από το νοσοκομείο και αναρρώνει σπίτι της στην βορειοδυτική πλευρά του Λονδίνου, στο Χάρροου, από την νόσο του νέου κορωνοϊού.

«Κάποτε ήταν μια τόσο φυσική αντίδραση για μένα όπως για όλους, όμως τώρα πρέπει να θυμάμαι πώς να εισπνέω και να εκπνέω», λέει η Ρία.

Αυτήν την περίοδο η Ρία βρίσκεται σε κατ΄οίκον περιορισμό, όμως ακόμα δεν επιτρέπεται να πάρει αγκαλιά τον σύζυγό της ή να δει τους γονείς της και τους συγγενείς της.

Η Ρία άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα κορωνοϊού ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, όπου είχε εισαχθεί για ένα χειρουργείο, που θα την βοηθούσε να αντιμετωπίσει μία σπάνια χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από σταδιακά επιδεινούμενη δυσφαγία και δυσκαταποσία, την αχαλασία οισοφάγου, με την οποία είχε διαγνωσθεί πριν από 7 χρόνια. Εξ΄αιτίας όμως αυτής της υπάρχουσας νόσου, η Ρία είχε γίνει πολύ προσεκτική με την υγεία της.

Το χειρουργείο υποτίθεται πως θα ήταν ρουτίνας, όμως κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της από αυτό άρχισε να δυσκολεύεται στην αναπνοή και τελικά ανέβασε και πυρετό.

Επειδή όλοι πίστευαν ότι είναι απλά μια παρενέργεια του χειρουργείου, το διαγνωστικό τεστ για κορωνοϊό έγινε προληπτικά.

Η Ρία ήταν πολύ ανήσυχη και άρχισε να μαγνητοσκοπεί την κατάστασή της σε βίντεο στο κινητό της και κατέγραψε την εμπειρία της στο Facebook.

«Όλος ο θάλαμος εκκενώθηκε» γράφει.« Έκλεισα έναν ολόκληρο θάλαμο;! Μου λείπει η οικογένειά μου τόσο πολύ. Με τον τόσο περιορισμένο αριθμό διαγνωστικών τεστ ένιωσα ντροπή που έγινε τόσο γρήγορα σε μένα ενώ άλλοι που είναι περισσότερο πιθανόν να το έχουν. Ήμουν σίγουρη ότι ήμουν καθαρή. Ακολούθησα όλες τις συμβουλές».

Δεν υπήρχε αμφιβολία. Το τεστ της Ρία ήταν θετικό.

Η Ρία με οξυγόνο στο νοσοκομείο.

Όσο χειροτέρευε η κατάστασή της τόσο περισσότερη φροντίδα χρειαζόταν και έτσι μεταφέρθηκε στα μεγάλα κέντρα για τον κορωνοϊό στο Λονδίνο.

Η Ρία θυμάται τα ανήσυχα πρόσωπα των γιατρών της που την παρακολουθούσαν δύο δύσκολες μέρες και μια κακή νύχτα συγκεκριμένα, ενώ το σώμα της προσπαθούσε απεγνωσμένα να καταπολεμήσει τον ιό.

Ισχυρίζεται πως ό,τι πέρασε μέσα σε εκείνο το νοσοκομείο την άλλαξε για πάντα.

«Τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και το να αναπνέω φαινόταν τόσο δύσκολο όσο η ορειβασία σε βουνό», έγραψε στο facebook.

« Έβλεπα και άλλα ανήσυχα πρόσωπα των ηρώων που με πρόσεχαν. Με παρακολουθούσαν ασταμάτητα και με απόλυτη προσοχή. Είχα τόσες ερωτήσεις που δεν ήθελα να απαντήσω και τόσα αισθήματα τρόμου και ανησυχίας που δεν ήθελα να έχω.»

«Παραλίγο να πεθάνω» λέει στο BBC.

« Παραλίγο να μην βγω από εκεί. Υπήρχε μια στιγμή που άρχισα να γράφω αυτά τα δύσκολα μηνύματα στην οικογένειά μου. Παραλίγο να πεθάνω και τώρα είμαι ζωντανή. Πώς μπορεί η ζωή να είναι ίδια μετά από αυτό;»

Δεν είναι σίγουρο αν η Ρία ανέπτυξε πνευμονία, όμως όπως λέει, ακόμα και τώρα που βρίσκεται στο κρεβάτι της στο Χάρροου, ακούει τα πνευμόνια της να σπάνε.

Η ανάρρωσή της είναι αργή και δύσκολη. Στο νοσοκομείο της είχε χορηγηθεί μορφίνη για τον πόνο μαζί με το οξυγόνο που είχε. Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει.

«Η ολοκλήρωση μιας πρότασης ήταν σαν να τρέχω σε μαραθώνιο»

Όμως μέσα σε αυτό το χάος υπήρχαν στιγμές αισιοδοξίας. Ανέπτυξε έναν δεσμό με μια 96χρονη κουφή γυναίκα ονόματι Άιρις, που νοσηλευόταν στο διπλανό κρεβάτι της και άρχισαν να προσέχουν η μία την άλλη παρά την διαφορά ηλικίας.

«Την χρειαζόμουν όσο με χρειαζόταν και εκείνη», λέει η Ρία.

Βρήκε την ελπίδα της και στις μικρές πράξεις των νοσηλευτών της των «πραγματικών ηρώων» όπως λέει.

«Ήταν οι μικρές νίκες, όπως το ότι βεβαιωνόντουσαν ότι η Άιρις θα είχε πάντα το ζεστό τσάι της και ένα κομμάτι κέικ που με έκανε να χαμογελάω».

Στο σπίτι διατηρεί την απόσταση με τον σύζυγό της ενώ ακόμα ταλαιπωρείται με τον βήχα. Όμως είναι ανακουφισμένη που μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον ιό, δεδομένου πόσοι έχουν πεθάνει από αυτόν.

«Υπήρχαν στιγμές σε αυτήν την περιπέτεια που δεν ήξερα αν θα ξαναέβλεπα ποτέ το φως του ήλιου. Τίποτα δεν ήταν βέβαιο και παρόλο που πάντα ήξερα πόσο αγαπώ την οικογένειά μου σε εκείνες τις στιγμές έμαθα πόσο τους χρειάζομαι. Δεν μπορώ να εξηγήσω καλά την στιγμή που έφυγα από το νοσοκομείο. Όμως δεν θα θεωρήσω τίποτα δεδομένο ποτέ ξανά.».

Με πληροφορίες από το BBC.

Live: Ο παγκόσμιος χάρτης εξάπλωσης της πανδημίας

Κορωνοϊός: Διαβάστε εδώ όλες τις εξελίξεις για τον φονικό ιό