PLUS
Η απάντηση Ανδρουλάκη στις πιέσεις να συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ
«Τη χώρα τη σώσαμε μία φορά και καταστραφήκαμε. Δεν πρόκειται να το ξανακάνουμε». Αυτή είναι η απάντηση που δίνουν στο ΠΑΣΟΚ, η απάντηση που δίνει ο Νίκος Ανδρουλάκης στις πιέσεις που δέχεται να συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη μετά τις πρώτες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, στις οποίες με βάση τα δημοσκοπικά δεδομένα δεν θα υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Το επιχείρημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι σαφές. Την προηγούμενη φορά που το Κίνημα συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία, την εποχή Σαμαρά – Βενιζέλου, το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο 4%. Συνεπώς δεν πρόκειται να το ξανακάνει και ας έρθουν και δεύτερες και τρίτες σερί εκλογές, λένε στη Χαριλάου Τρικούπη.
Συμφωνούν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε αυτή τη γραμμή; Τα περισσότερα συμφωνούν. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι υπάρχει σκεπτικισμός. Γιατί υπάρχει αυτός ο σκεπτικισμός; Διότι το ΠΑΣΟΚ διολισθαίνει συνεχώς στα δημοσκοπικά του νούμερα.
Αυτό που θα ήθελαν στη Χαριλάου Τρικούπη είναι ένα μεγάλο ποσοστό στις εκλογές, περίπου στο 20%, που θα έδινε τη δύναμη στον Νίκο Ανδρουλάκη να επιβάλει πράγματα στη Νέα Δημοκρατία για μια οικουμενική κυβέρνηση. Δηλαδή να αποχωρήσουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και μια σειρά άλλων στελεχών, κορυφαίων υπουργών της Νέας Δημοκρατίας, να βρεθεί ένας πρωθυπουργός κοινή αποδοχής αλαΠαπαδήμος και να σχηματιστεί μια κυβέρνηση με πολλούς τεχνοκράτες, με γνώστες των υπουργείων κ.ά. Όμως, άλλο να έχεις 20% και άλλο 12%. Με 12% δεν είσαι παίκτης για να επιβάλεις το παιχνίδι σου. Με 12% ο ρόλος θα είναι συμπληρωματικός, που θα οδηγήσει εκ νέου σε συρρίκνωση.
Από την άλλη πλευρά, όμως, αν μετά από 12% τα πράγματα οδηγηθούν σε δεύτερες και τρίτες εκλογές, τότε υπάρχει ο κίνδυνος πολλοί πολίτες που θα έχουν κουραστεί από τις απανωτές εκλογικές μάχες να δώσουν ψήφο στο πρώτο κόμμα για να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία ενδέχεται να πάρει ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και τα νούμερα του τελευταίου να πέσουν και κάτω από το 10%. Αυτό που περιγράφουμε είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ή θα πάει το ΠΑΣΟΚ σε έναν γρήγορο θάνατο μετά απόσυνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία ή έναν αργό θάνατο έπειτα από τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Αλλαγή αρχηγού
Ποια θα μπορούσε να είναι η λύση σε αυτό το πρόβλημα; Κάποιοι λένε αλλαγή στρατηγικής, αλλαγή πολιτικών, αλλά το ΠΑΣΟΚ έχει μπερδευτεί από τις συνεχόμενες αλλαγές στρατηγικής και πολιτικών. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα σημερινά στελέχη του Κινήματος δεν ήξεραν το θεσμικό πλαίσιο για τη φύλαξη των πανεπιστημίων, το οποίο έχει θεσμοθετηθεί από την Άννα Διαμαντοπούλου όταν ήταν υπουργός Παιδείας. Δηλαδή, αντί να βγουν και να πουν το αυτονόητο, ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος που ήδη υπάρχει από το να ψάχνει η κυβέρνηση διάφορες λύσεις εγγύησης αποτυχίας, όπως ήταν η πανεπιστημιακή αστυνομία, δεν ήξεραν τι να πουν. Και εντέλει αναγκάστηκε να βγει μπροστά η ίδια η Διαμαντοπούλου για να το υπενθυμίσει.
Γι’ αυτό και πάλι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν πολλοί που λένε ότι το πρόβλημα είναι όπως στο ψάρι, προέρχεται από το κεφάλι, και εννοούν ότι πρέπει να αλλάξει ο αρχηγός.
Σχέσεις οργής
Την ίδια στιγμή στο Κίνημα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μιλιούνται μεταξύ τους. Ο Χάρης Δούκας -που θεωρεί τον εαυτό το άτυπο νούμερο 2 στο κόμμα, αφού ήταν δεύτερος στις εκλογές, είναι δήμαρχος Αθηναίων και ο μόνος που έχει κερδίσει την οικογένεια Μητσοτάκη σε εκλογές- ζητά επιτακτικά ρόλο για τις πολιτικές και τις στρατηγικές που πρέπει να το ΠΑΣΟΚ να αναδείξει και να ακολουθήσει. Όμως, η απάντηση που δίνουν ορκισμένοι φίλοι του Νίκου Ανδρουλάκη είναι ότι «ο δήμαρχος του 14% τον μόνο ρόλο που θα έχει μετά τις επόμενες δημοτικές εκλογές θα είναι του καθηγητή στο Πολυτεχνείο, όταν επιστρέψει στα καθήκοντά του ως καθηγητής». Είναι μια ωραία ατμόσφαιρα, που θα έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος.
*Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΜΠΑΜ της Κυριακής
