Οι Γκρίζοι Λύκοι και ο ομφάλιος λώρος με τον «σουλτάνο»

Τον γύρο του κόσμου έκανε την περασμένη Τετάρτη το tweet του Γάλλου υπουργού Εσωτερικών, Ζεράλ Νταρμανέν, για τη διάλυση του κινήματος των «Γκρίζων Λύκων» στη χώρα, με εντολή του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Η τουρκική, ακραία εθνικιστική οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι» (η οποία ενεπλάκη και σε πρόσφατες βίαιες ενέργειες κατά της αρμενικής κοινότητας στη Γαλλία) «υποκινούσε τις διακρίσεις και το μίσος και είχε εμπλακεί σε βίαιες ενέργειες», ανέφερε ο Ζεράλ Νταρμανέν, ο οποίος ανακοίνωσε  τη διάλυσή της «κατά το υπουργικό συμβούλιο, σύμφωνα με τις εντολές του προέδρου της ∆ημοκρατίας».

Toυ Νίκου Βασιλειάδη 

Ο Τούρκος Πρόεδρος πίσω από τη δράση τους στην Ευρώπη – Με εντολή Μακρόν εκτός νόµου το κίνηµα στη Γαλλία

Όπως, μάλιστα, αναφερόταν και στο σχετικό διάταγμα, «Πολλοί πυρήνες αυτού του κινήματος έχουν εντοπισθεί στο γαλλικό έδαφος και τα μέλη του συμμετέχουν σε στρατόπεδα εκπαίδευσης».

Η ιστορία των «Γκρίζων Λύκων» ξεκινάει κάπου στις μέρες του Ψυχρού Πολέμου, τότε που η Τουρκία διαδραμάτιζε κεφαλαιώδη γεωστρατηγικό ρόλο για τις δημοκρατίες της ∆ύσης, που την ήθελαν σαν το ανατολικότερο ανάχωμα στην εξάπλωση του σοβιετικού κομμουνισμού. Στις προσπάθειές τους να αποδυναμώσουν τη σοβιετική επιρροή στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, οι Αμερικανοί και η CIA χρησιμοποιούσαν τους ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς της Τουρκίας για να φουντώνουν τα αντισοβιετικά μίση στις μουσουλμανικές μειονότητες της ΕΣΣ∆.

«Stay Behind»

Έτσι, το 1952 λειτουργούσε στην Τουρκία μια καταδρομική ομάδα ανορθόδοξου πολέμου, στο πλαίσιο του μυστικού αντι-κομμουνιστικού νατοϊκού σχεδίου «Stay Behind», κομμάτι της αντισοβιετικής ασπίδας που έφτιαξε η Βορειοατλαντική Συμμαχία και η CIA στην περιοχή και περιλάμβανε την ελληνική Κόκκινη Πρόβια, την ιταλική Γκλάντιο, τη γερμανική Επιχείρηση Ξίφος και πολλές ακόμα στα ευρωπαϊκά κράτη που βρισκόντουσαν κάτω από την επιρροή του ΝΑΤΟ.

Την εποχή εκείνη πολλοί έμπιστοι Τούρκοι στρατιωτικοί, εθνικιστές και σίγουρα αντικομμουνιστές στάλθηκαν για εκπαίδευση στις ΗΠΑ, για να μάθουν καλά τα κόλπα του ανορθόδοξου πολέμου αλλά και τις δολοφονίες, τις απαγωγές, τα βομβιστικά χτυπήματα, τους βασανισμούς και κάθε άλλη δράση που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει το κλίμα…

Ένας από αυτούς τους ακροδεξιούς στρατιωτικούς ήταν ο Αλπαρσλάν Τουρκές, που θα γινόταν το 1969 ο ιδρυτής του κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (Milliyetçi Hareket Partisi – MHP) και ο εμπνευστής της παρακρατικής νεολαίας των «Γκρίζων Λύκων» (Bozkurtlar). Ο συνταγματάρχης Τουρκές ήταν ο πρώτος αυτός που καλούσε με τα κηρύγματά του τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της ΕΣΣ∆ σε τουρκική πανστρατιά, ώστε να αναβιώσουν τη λαμπρή αυτοκρατορία του παρελθόντος, υποστηριζόμενος  από τη CIA και φτάνοντας  να έχει στην κατοχή του το 1968 πάνω από 100 στρατόπεδα εκπαίδευσης των αντι-σοβιετικών μαχητών στην τουρκική επικράτεια.

Ο παραστρατιωτικός αυτός βραχίονας έπαιρνε μέρος σε τρομοκρατικές ενέργειες κατά αριστερών στόχων και Κούρδων στη δεκαετία του 1970, αριθμώντας  μερικές χιλιάδες μέλη, νεαρούς φοιτητές και εργάτες πρωτίστως, τους οποίους δεν μπορούσαν -ή δεν ήθελαν, κατά άλλη εκδοχή- να ελέγξουν οι τουρκικές Αρχές.

Εκκαθάριση

Οι «Γκρίζοι Λύκοι» μεταξύ του  1976-1980, εξόντωσαν αναρίθμητους αριστερούς εκείνα τα χρόνια, από διανοούμενους, δημοσιογράφους και συνδικαλιστές μέχρι αξιωματούχους τους κράτους και Κούρδους πολίτες δρώντας σαν  κανονικά τάγματα θανάτου και εκτελώντας  694 πολιτικές δολοφονίες και τρομοκρατικά χτυπήματα, καταλήγοντας στον θάνατο 5.000-6.000 ανθρώπων.

Στις θηριωδίες που διέπραξαν συγκαταλέγεται και η σφαγή 100 Αλεβίτων τον ∆εκέμβριο του 1978, αλλά και τα αιματηρά γεγονότα στην Πλατεία Ταξίμ την Πρωτομαγιά του 1977. Χρόνο με τον χρόνο η εγκληματική αυτή οργάνωση άρχισε να λειτουργεί ως βαθύ κράτος κάτω από τις ευλογίες της επίσημης εξουσίας παραμένοντας στο απυρόβλητο της εξουσίας και απολαμβάνοντας ένα ιδιαίτερο καθεστώς ασυλίας από το βαθύ κράτος της Τουρκίας και τον πάντοτε πανίσχυρο πολιτικά στρατό της.

Οι «Γκρίζοι Λύκοι» με τα 1.700 παρακλάδια και τις 200.000 εγγεγραμμένα μέλη μπήκαν επίσημα στο παλμαρέ της τρομοκρατίας το 1981 όταν ενορχήστρωσαν την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα, όταν το περιβόητο μέλος τους Μεχμέτ Αλί Αγκτσά αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου.

Σύρραξη

Πήραν ενεργό μέρος το 1992 στη σύρραξη μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν (Πόλεμος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ), στο πλευρό των Αζέρων, αλλά και στους δύο πολέμους των  Τσετσένων αυτονομιστών το 1994 και το 1999 αντίστοιχα, συντάσσοντας τις δυνάμεις τους με τους Τσετσένους αντάρτες. Αλλά και το 1995 μεθόδευαν ενεργά πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν για την κατάληψη της εξουσίας, φτάνοντας μέχρι την Κίνα εκεί όπου ζουν οι τουρκογενείς Ουιγούροι, οργανώνοντας τρομοκρατικά χτυπήματα αυτονομιστών στην περιοχή.  Όσον αφορά την ανθελληνική τους δράση τα παραδείγματα είναι πολλά με τελευταία τη σχεδόν μόνιμη παρουσία τους έξω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στο Φανάρι, καίγοντας συχνά ομοιώματα του ορθόδοξου πατριάρχη ή μαζεύοντας υπογραφές για την εκδίωξη του πατριαρχείου από την Κωνσταντινούπολη και συμμετέχοντας σε απαλλοτριώσεις ελληνικών περιουσιών.

Η κατεξοχήν δράση τους όμως επικεντρώνεται και στην Κύπρο όπου διαδραμάτισαν τον δικό τους ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση της έντασης μεταξύ Κύπρου και ψευδοκράτους, πρωτοστατώντας στη βία και την προπαγάνδα του μίσους με πιο τρανταχτό επεισόδιο την εν ψυχρώ δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, ο οποίος έπεσε θύμα ξυλοδαρμού μέχρι θανάτου από αστυνομικούς του ψευδοκράτους και μέλη των «Γκρίζων Λύκων», οι οποίοι επιτέθηκαν στην ειρηνική μοτοπορεία στα Κατεχόμενα με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή. Η δράση τους, όμως, δεν περιορίζεται εκεί. Εδώ και πολλά χρόνια έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη με κυριότερους θύλακες στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ελβετία.

Η Ομοσπονδιακή Κεντρική Υπηρεσία Πολιτικής Επιμόρφωσης bpb της Γερμανίας  αναφέρει ότι το κίνημα στη Γερμανία είναι παρόν με πολυάριθμες ενώσεις, συλλόγους και συνδέσμους. Πρωτοεμφανίστηκε τις δεκαετίες ‘60 και ‘70, με τη μετανάστευση Τούρκων στη χώρα για να βρουν δουλειά. Ήδη από τον Οκτώβριο του 2004 η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος επεσήμανε ότι οι «Γκρίζοι Λύκοι» «συμβάλλουν στη δημιουργία μίας παράλληλης κοινωνίας στην Ευρώπη και αποτελούν εμπόδιο για την ενσωμάτωση (στη Γερμανία) πληθυσμού τουρκικής καταγωγής».

Η παρουσία τους γενικότερα στη Γερμανία είναι πολύ ισχυρή, καθώς για χρόνια έχουν κατορθώσει να εισχωρήσουν ακόμη και στα πολιτικά κόμματα, γεγονός που έχει επισημάνει  η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος BfV, σημειώνοντας επίσης πως το Κεντρικό Συμβούλιο Μουσουλμάνων της Γερμανίας ελέγχεται από τους «Γκρίζους Λύκους». Όπως αναφέρει η BfV, το Κίνημα των «Γκρίζων Λύκων» προωθεί ένα κίνημα ισχυρά προσανατολισμένο στο Ισλάμ.

Ακτιβιστές

Στη Γαλλία πριν  από το ξέσπασμα του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στις 27 Σεπτεμβρίου 2020, οι ακτιβιστές των «Γκρίζων Λύκων» προκάλεσαν πανικό φέτος το καλοκαίρι στη Λιόν, στο περιθώριο μιας φιλο-αρμενικής διαδήλωσης. Ένας 23χρονος Γαλλο–τούρκος, ο Αχμέτ Τσετίν, δικάστηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου στο Bourg-en-Bresse για «υποκίνηση μίσους». Είχε εμφανιστεί σε ένα βίντεο στο οποίο είπε: « Μπορεί η (τουρκική) κυβέρνηση να μου δώσει ένα όπλο και 2.000 ευρώ και θα κάνω ό, τι πρέπει να κάνω οπουδήποτε στη Γαλλία», προσθέτοντας «λυπάμαι που στη Μασσαλία υπάρχουν πάρα πολλοί Αρμένιοι».

Σε συνέχεια των εντάσεων μεταξύ της αρμενικής κοινότητας και των Τούρκων της Γαλλίας, την περασμένη Τετάρτη το βράδυ, οι δυνάμεις της τάξης επενέβησαν στο Ντεσίν-Σαρπιέ για να εμποδίσουν 250 μέλη της τουρκικής κοινότητας να «τα βάλουν» με τους Αρμένιους κατοίκους. Μερικές ώρες νωρίτερα, μια συμπλοκή μεταξύ των δύο κοινοτήτων είχε προκαλέσει τον τραυματισμό τεσσάρων ανθρώπων, εκ των οποίων ένας σοβαρά. Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν επίσης ότι το μνημείο για τη γενοκτονία των Αρμενίων, της σφαγής των Αρμενίων από τους Οθωμανούς το 1915, και το Εθνικό κέντρο αρμενικής μνήμης κοντά στη Λιόν βεβηλώθηκαν τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή και γράφτηκε σε αυτά το όνομα της οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι».

Μετά το μπαράζ των αιματηρών επιθέσεων, με στόχο τη Γαλλία, η συγκεκριμένη υπερεθνικιστική ομάδα μπήκε έτσι στο «στόχαστρο» της γαλλικής κυβέρνησης, καθώς είναι γνωστό ότι υποστηρίζει το ισλαμιστικό καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος μάλιστα πρόσφατα διερωτήθηκε για την «ψυχική υγεία» του Εμανουέλ Μακρόν. Οι «Γκρίζοι Λύκοι» της Γαλλίας δίχως άλλο αποτελούν το «μακρύ χέρι» του Ερντογάν στην Ευρώπη βοηθώντας τον στο όραμα των «συνόρων  της καρδιάς του» οικοδομώντας σταδιακά τη πραγματικότητα μιας «νέας Τουρκίας»  ως αντικαταστάτη  της Τουρκικής ∆ημοκρατίας και τον Ερντογάν ως Οθωμανό αυτοκράτορα που κατέχει  το μανδύα του «χαλίφη», ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου, απόλυτου εκπρόσωπου του ζωντανού Ισλάμ, έναν τίτλο που διεκδίκησαν οι μουσουλμάνοι  ηγέτες από τη γέννηση του Ισλάμ τον 7ο αιώνα.

Απαγόρευση

Κάτω από το πρίσμα των αποφάσεων που πρέπει να λάβει για την ασφάλεια της χώρας του ο Εμανουέλ Μακρόν, έρχεται τώρα να ανακοινώσει την απαγόρευση του τουρκικού ακροδεξιού κινήματος των «Γκρίζων Λύκων» στο γαλλικό έδαφός και να ζητήσει τη διάλυσή του, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλ Νταρμανέν. Πρόκειται για «μια ομάδα ιδιαίτερα επιθετική, για να μην πω περισσότερα», δήλωσε ο Ζεράλ Νταρμανέν σε ανακοίνωση που εκδίδεται σε μια συγκυρία ισχυρών διπλωματικών εντάσεων μεταξύ της Γαλλίας και της Τουρκίας, όσον αφορά τη μεταχείριση των μουσουλμάνων στη Γαλλία. Η Ευρώπη τώρα βλέπει τα αποτελέσματα αυτής της ανίερης συμμαχίας του ακροδεξιού εθνικισμού του Μπαχτσελί  που στηρίζεται απόλυτα από τον νεποτικό, δεσποτικό ισλαμισμό του Ερντογάν, να εξαπλώνεται σαν μια νέα -επίσης τρομακτική -επιδημία στο έδαφός της και αν δεν πάρει γρήγορα δραστικά μέτρα η καταιγίδα της τρομοκρατίας θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της.

Η εμπρηστική ρητορική  Ερντογάν «οπλίζει» τη φαρέτρα των τζιχαντιστών

Η  σύγκρουση του Τούρκου Προέδρου με τον Γάλλο ομόλογό του δεν είναι μια σύγκρουση προσώπων, ούτε είναι μόνον μία σύγκρουση οικονομικών και γεωστρατηγικών  συμφερόντων. Είναι – και αυτό θα φανεί πολύ σύντομα – ενας «πόλεμος» πολιτισμών, στον οποίο ο Ερντογάν υποκινεί και κατευθύνει τους φανατικούς Ισλαμιστές σε τζιχάντ έναντι των «απίστων» Δυτικών.

Και αυτό όσο και αν θέλουν να αποσιωπηθεί, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, γίνεται ολονένα και πιο ξεκάθαρο, αν θυμηθούμε (γιατί η κοντή μνήμη βλάπτει) τη δήλωση Ερντογάν το 2017 όταν επιχειρούσε  – και το κατόρθωσε – να αναθεωρήσει το τουρκικό σύνταγμα και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν απαγορεύσει στους οπαδούς του τις προεκλογικές συγκεντρώσεις.

Απειλές

Τότε ο «σουλτάνος», ο οποίος «γνωρίζει πολύ καλά και ζυγίζει επίσης καλύτερα τα λόγια του», είχε δηλώσει πως: «Απευθύνομαι γι’ άλλη μια φορά στους Ευρωπαίους… Η Τουρκία δεν είναι μια χώρα που μπορεί κανείς να κλονίσει, με την τιμή της οποίας μπορεί να παίξει.  Αν η Ευρώπη συνεχίσει έτσι, κανένας Ευρωπαίος σε κανένα σημείο της Γης δεν θα μπορεί να περπατά με ασφάλεια στους δρόμους».

H Ευρώπη ξέρει όσο και αν τα οικονομικά συμφέροντα της μεγάλης «αγοράς» της Τουρκίας την κάνουν να αποστρέφει το βλέμμα, αυτό δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Ο Ερντογάν εκπαιδεύει, χρηματοδοτεί, υποθάλπει και χρησιμοποιεί ισλαμιστές μισθοφόρους σε όλες τις μουσουλμανικές κοινότητες της Γηραιας Ηπείρου, προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του.  Η απάντηση του Ερντογάν απέναντι στη λέξη «κυρώσεις» της Ευρωπαικής Ένωσης, είναι οι αποκεφαλισμοί και οι σκοτωμοί εκεί που χτυπά η καρδιά της Ευρώπης, στη Νίκαια, τη Λιόν, το Παρίσι, την Ουτρέχτη, την Βιέννη. Αυτή η ιστορία με το φανατικό Ισλάμ έχει παρελθόν και μάλιστα πλούσιο.

Από τον Μάιο του 2014 με το μακελειό στο Εβραϊκό Μουσείο στο κέντρο των Βρυξελλών με δράστη τον 29χρονο Μεχντί Νεμούς, γαλλικής υπηκοότητας, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 με τη σφαγή στο περιοδικό Charlie Hebdo, τον Φεβρουάριο του 2015 στο πολιτιστικό κέντρο της Κοπεγχάγης, το Παρίσι τον Νοέμβριο του 2015 στο θέατρο Μπατακλάν με τους 129 νεκρούς, το αεροδρόμιο των Βρυξελλών τον Μάρτιο του 2016 με τους 32 νεκρούς, τη Νίκαια τον Ιούνιο του 2016 κατά τη διάρκεια του εορτασμού της ημέρας της Βαστίλης με  84 νεκρούς μέχρι και σήμερα, η Ευρώπη έχει θρηνήσει εκατόμβες αθώων θυμάτων στον βωμό της πρωτοφανούς εκστρατείας, με αιχμή το Ισλάμ και τους ανά την Ευρώπη μουσουλμανικούς πληθυσμούς από την πλευρά του Τούρκου ηγέτη.

Τρομοκρατία

Ζούμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος πολέμου  – όπως ακριβώς προειδοποίησε ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, όταν επέστησε την προσοχή των Κυριάκου Μητσοτάκη και Νίκου Αναστασιάδη στη σχέση της ισλαμικής τρομοκρατίας με το καθεστώς Ερντογάν με στόχο την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής του θέσης. Η εμπρηστική, πολεμική ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν κατά της Ευρώπης στο όνομα του Ισλάμ, ακολουθείται πλέον από τις σκιές της τζιχάντ. Και το αποτύπωμα αυτής της κρίσης έχει σφραγιστεί από την αιματηρή βία του ισλαμικού ριζοσπαστισμού.

Όσο η Μέρκελ και οι φίλιες προς την Τουρκία χώρες της Ε.Ε. κλείνουν τα μάτια και συνιστούν νηφαλιότητα με χαμόγελα συγκατάβασης τόσο περισσότερο το φανατικό Ισλάμ  με ευθεία υποκίνηση, είτε όχι, την  πολεμική ρητορική του Ερντογάν θα χτυπά στο έδαφος της Ευρώπης, με όπλα που  προέρχονται από τις  ευρωπαϊκές βιομηχανίες.

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έκρηξη σε νεκροταφείο στη Σαουδική Αραβία – 4 τραυματίες μεταξύ τους και Έλληνας

Πατέρας πούλησε το νεογέννητο παιδί του επειδή έχασε τη δουλειά του εν μέσω πανδημίας