Οι…ταπετσαρίες του Σπίρτζη και η ιερόσυλη σύγκριση του Λιάκου

Σοκ στο πανελλήνιο από τις ανιστόρητες συγκρίσεις του Γιάννη Μιχαηλίδη με τον Αλέκο Παναγούλη!

Διαβεβαιώσεις ότι όλα θα βγουν στο φως έδωσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ότι τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι. Και έπειτα γύρισαν πλευρό. Για να ονειρευτούν τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Καλά καλά δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από την καταγγελία του πρώην υπουργού ότι τον παρακολουθούσαν όταν κυβερνούσε ο Αλέξης Τσίπρας. Από τη συνέντευξη του Λαφαζάνη το προηγούμενο Σάββατο, όμως, στην Κουμουνδούρου σφύριξαν αδιάφορα. Ο αρμόδιος τομεάρχης Χρήστος Σπίρτζης είχε άλλα ενδιαφέροντα. Έτρεχε να μαζέψει πληροφορίες για την αστυνομική βία. Ως άλλος ρεπόρτερ, ο πρώην υπουργός Μεταφορών και Υποδομών μάζευε καταγγελίες πολιτικών και πολιτών για τα επεισόδια που έγιναν κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης υπέρ του Γιάννη Μιχαηλίδη. Αν δεν υπήρχε ο Αντώνης Λιάκος, σίγουρα ο Σπίρτζης θα διεκδικούσε με αξιώσεις τον ρόλο της περσόνας. Την ώρα που συνταρασσόταν η χώρα από τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, ο Χρηστάρας υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο για πέντε – έξι αστυνομικούς που ξεπέρασαν τα όρια. Για εκείνους που πετούν μολότοφ δεν έχει ακούσει κάτι ο Σπίρτζης. Ούτε ξέρει πού τις βρίσκουν, πότε τις φτιάχνουν και γιατί τις κουβαλούν μαζί τους. Δεν έχει πάει μία φορά στον Άρειο Πάγο να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά για όσους καταστρέφουν περιουσίες πολιτών. Με τον Λαφαζάνη θα ασχολούνταν όταν είχε τόσα και τόσο σοβαρά προβλήματα να λύσει;

Φόρτος εργασίας

Μπορεί, πάντως, ο Σπίρτζης να περιορίσει δραστικά τα επεισόδια στους δρόμους κάθε ελληνικής μεγαλούπολης. Εμείς είμαστε εδώ για να του προτείνουμε τις λύσεις. Όχι ότι δεν τις ξέρει. Απλώς με τόσο φόρτο εργασίας δεν προλαβαίνει να τα σκεφτεί όλα ο άνθρωπος.

Θα βοηθήσουμε, λοιπόν, τον Χρηστάρα τον Σπίρτζη να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο. Να πάει στο 2019. Να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη. Και να δει το εικονικό μετρό με τις ταπετσαρίες. Αυτή είναι η λύση!

Όταν θα προγραμματίζεται κάποια διαδήλωση θα βγαίνουν άμεσα οι ταπετσαρίες στα μεγάλα κτίρια και θα απεικονίζουν αστυνομικούς με λουλούδια. Ούτε οι διαδηλωτές θα σπάνε ούτε και τα ΜΑΤ θα δρουν. Θα τα λύνουν όλα οι ταπετσαρίες του Σπίρτζη.

Ο Χρηστάρας, βέβαια, επισκιάστηκε από τον Λιάκο. Ναι, τον Αντώνη, τον καθηγητή Νεότερης Ιστορίας. Αυτόν τον τύπο που πληρώνεται από τον ελληνικό λαό για να συγκρίνει τον Γιάννη Μιχαηλίδη με τον Αλέκο Παναγούλη. Κι όμως, εκεί στην Κουμουνδούρου όχι μόνο δεν τον πήραν με τις ντομάτες, αλλά τον επικρότησαν κιόλας. Επειδή το ακροατήριό τους φτάνει έως τους υποστηρικτές του επονομαζόμενου και ως «τοξοβόλου του Συντάγματος».

«Ομοιότητες»

Από τα λεγόμενα του Λιάκου θα τρίζουν τα κόκαλα του Παναγούλη. Όπως και όσων αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία σε αυτή τη χώρα.
«Ο Αλέξανδρος Παναγούλης συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για την επαναφορά της δημοκρατίας και εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ. Παπαδόπουλου (1967-1973). Υπηρετούσε στο 85ο Σύνταγμα Πεζικού, στη Βέροια, όταν λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση. Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να καταστρώσει σχέδιο δράσης. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους πολιτικούς άνδρες του τόπου, όπως τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, με σκοπό να τους ζητήσει να συνδράμουν στην αντίσταση. Επανήλθε στην Ελλάδα και μαζί με στενούς του συνεργάτες σχεδίασε την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα», ανέφερε η Wikipedia για τον Παναγούλη.

Η απόπειρα απέτυχε για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ο Παναγούλης εντοπίστηκε. Συνελήφθη. Βασανίστηκε.

«Από την πρώτη στιγμή και παρουσία των Λαδά, Τζεβελέκου, Καραμπάτσου, άλλων ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών άρχισε με τα χέρια δεμένα πίσω να μου κάνει εγκαύματα με το τσιγάρο του, να μου τραβάει τα μαλλιά και να μου χτυπάει το κεφάλι ωρυόμενος, και στη συνέχεια προχωρήσαμε για να φτάσουμε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Η ανάκριση άρχισε κλιμακούμενη από της περιοχής των γρονθοκοπημάτων, των εγκαυμάτων, της φάλαγγος και των ραβδισμάτων, μέχρι και της περιοχής των σεξουαλικών βασανιστηρίων. Ο Θεοφιλογιαννάκος ο ίδιος προσωπικά με χτύπησε με ένα καλώδιο, κατ’ επανάληψη σε όλο μου το σώμα. Υπάρχουν ακόμη στην περιοχή των ώμων μου σημάδια γιατί το άκρο του καλωδίου ήταν δεμένο με σύρμα και δημιούργησε μεγαλύτερη πληγή. Και στη μια πλευρά και στην άλλη.

Ο ίδιος ο Θεοφιλογιαννάκος υπήρξε μάρτυρας όταν ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης μου είχαν περάσει σιδηρά βελόνη στην ουρήθρα και εθέρμαιναν το εκτός της ουρήθρας μέρος…» ανέφερε αργότερα στην κατάθεσή του.

Άραγε, πού μπορεί να μοιάζουν ο Παναγούλης και ο Μιχαηλίδης; Πώς μπορεί να συνδέονται οι πράξεις του Αλέξανδρου και του «τοξοβόλου»; Τέτοια Ιστορία μαθαίνουν οι φοιτητές; Αλλά εδώ ακούσαμε από σύντροφο και συνάδελφο του Λιάκου ότι η καταστροφή και η σφαγή της Σμύρνης έγινε εξαιτίας του συνωστισμού στην αποβάθρα…

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί