Συνέντευξη Ντέιβιντ Μενιέρ: Ευχαριστώ τους Έλληνες που μας έδωσαν το θέατρο!

Ο ηθοποιός της επιτυχημένης σειράς Justified μίλησε στην δημοσιογράφο Δήμητρα Μπόγρη για το ξεκίνημα της καριέρας του, τους ρόλους του, την γνώμη του για την Ελλάδα και φυσικά δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους τους Έλληνες για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα.

Ο πρώτος σας ρόλος ήταν στην σχολική παραγωγή Guys and Dolls. Πως αποφασίσατε να γίνεται ηθοποιός?

H παραγωγή Guys and Dolls ήταν στο τελευταίο έτος μου στο λύκειο και όταν αποφοίτησα ήθελα να σπουδάσω στο κολέγιο ζωγραφική,γραφικές τέχνες, εικονογράφηση, κάτι τελος πάντων που να εχει σχέση με μολύβι. Στη συνέχεια, όταν έφτασα στο City College στην Σάντα Μπάρμπαρα (περίπου 90 λεπτά βόρεια του Λος Άντζελες) ανακάλυψα ένα καταπληκτικό θεατρικό τμήμα που ανέβασε έργα με την χρήση τόσο των μαθητών όσο και των επαγγελματιών ηθοποιών από την κοινότητα και το ερωτεύτηκα! Άρχισα οντισιόν για παραστάσεις, κάνοντας μαθήματα, βυθίζοντας τον εαυτό μου στο πρόγραμμα του θεάτρου τους … και στη συνέχεια, ακολουθώντας τον έρωτα μου για μια κοπέλα, κατέληξα να ξοδέψω τα επόμενα χρόνια της ζωής μου στη Γαλλία και στις σπουδές της γαλλικής λογοτεχνίας! Αλλά όταν επέστρεψε στην Αμερική έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα να υποστηρίξω στο θέατρο και τους φίλους που είχα εκεί. Μετά την αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο, μετακόμισα στο Λος Άντζελες και έκανα αυτό που κάνει κάθε ηθοποιός … έπιασα δουλειά σε ένα εστιατόριο. Είχε πολλές θέσεις εργασίας στα εστιατόρια. Και μια μέρα ένας σκηνοθέτης μου έφερε να διαβάσω το σενάριο για ένα μικρό ρόλο στην τηλεοπτική εκπομπή ANGEL. Πήρα τη δουλειά – έπαιζα έναν ανατριχιαστικό τύπο που κυνηγά ένα κορίτσι σε ένα σοκάκι και σκοτώνεται από έναν κάδο! Και όλα αυτά, στα πρώτα λεπτά του επεισοδίου! Από εκεί, εγώ συνέχισα να κυνηγάω τις ευκαιρίες για να βρεθώ μπροστά σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να μου δώσουν έναν ρόλο. Το έκανα αυτό για πολλά χρόνια, μέχρι που μια μέρα ήρθε ένας μικρό ρόλος σε μια μικρή ταινία που ονομάζεται Πειρατές της Καραϊβικής: Στο Worlds End. Αυτό μου άνοιξε την πόρτα για να παρω το ρόλο για την τηλεοπτική εκπομπή JERICHO … και απο τότε η τύχη μου χαμογελασε.

Εχετε κάνει πολλές ταινίες οι οποίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο. Με ποιά κριτήρια επιλέγετε τους ρόλους σας?

Μερικές φορές μόνο το πρόγραμμα του έργου και το που θα προβληθεί είναι ένα κριτήριο. Έχω πει όχι σε πράγματα απλά και μόνο επειδή είχα την ανάγκη να ξεκουραστώ για κάποιο χρονικό διάστημα, να περάσω χρόνο με τη γυναίκα και τους φίλους μου, να πάω μια βόλτα με το σκύλο μου … Και, φυσικά, υπήρξαν φορές που σκέφτηκα “Θα ήθελα πολύ να πάω εκεί για δύο μήνες … “Από πολλές απόψεις, αυτή η δουλειά έτσι και αλλιώς για τους ηθοποιούς, εξακολουθεί να είναι τόσο κουραστική όπως ήταν παλιά στις περιοδείες μόνο που τώρα τα ξενοδοχεία είναι πιο άνετα. ” Για ολα αυτά που σας είπα,έχω πει όχι σε ρόλους, η εχω πει οχι διότι μερικές φορές νιώθω πως αυτο το έχω ήδη παίξει (τουλάχιστον εν μέρει) και θέλω να εξελιχθώ λίγο – μια επιθυμία για όλους εμας σε αυτήν την δουλειά είναι να μην κατηγοριοποιούμε τον εαυτο μας, όπως ας πουμε να πει ο κόσμος ‘αυτος πάντα παίζει τον “κακό”. Για παραδειγμα σε ένα επεισόδιο μιας τηλεοπτικής σειράς μου ζητήθηκε να παίξω έναν εντελώς διεφθαρμένο χαρακτήρα και είπα απλά “όχι″, αλλά τους είπα πως θα ήθελα πολύ να παίξω έναν ρόλο ενός πατέρα ο οποίος υπήρξε θύμα. Φυσικά, βεβαια μου είπαν ότι δεν ήμουν στο σωστό μέρος. Επέμειναν, θέλοντας να πάρω τον συγκεκριμένο ρόλο και τους είπα ότι θα το κάνω μόνο αν μου δώσουν και ένα ρόλο ενός πατέρα. Είπαν ναι και αυτό ήταν όλο. Πήρα τη δουλειά. Μερικές φορές δεν είναι τόσο εύκολη η “επιλογή” των ρόλων που θέλεις να παίξεις, μερικές φορές πρέπει να αλλάξεις τις αποψεις κάποιου έτσι ώστε να σε δει με διαφορετικο μάτι και να σου επιτρέψει να βγεις έξω από το κουτί που σε έχουν βάλει τοποθετήσει.

Καταλαβαίνετε πότε ένα σεναριο θα κανει επιτυχια? Πως αντιλαμβάνεστε την επιτυχια?

Αχ … δεν ξέρω αν είμαι πολύ καλός σε αυτό – η «επιτυχία» είναι ένα απατηλό θηρίο. Το μόνο που ξέρω είναι πως όταν διαβάζω ένα σενάριο μπορώ να πω οτι είναι καλογραμένο,η οτι έχει τη δυνατότητα να γίνει καλό.Αλλά υπάρχουν πολλές, πολλές ιστορίες σε αυτήν την δουλειά, όπου μια σίγουρη επιτυχία αποδείχθηκε ότι ήταν μια αποτυχία και το αντίστροφο. Στο τέλος της ημέρας εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και δίνω τον καλύτερο, τον πιο ειλικρινείς εαυτό μου, και ελπίζω κάποιος, κάπου να το εκτιμήσει.

Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας ως Τζόνυ Κρόουντερ στην σειρά Justified η οποια αρεσε πολύ στην Ελλάδα.

Το Justified ήταν μια απο τις καλύτερες δουλειες που εχω κανει! Όλοι οι συνεργάτες απο τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο ήταν καλοί άνθρωποι. Ηταν η καλυτερη συνεργασια, μένοντας πάντα πιστοί στο πρωτότυπο έργο του Elmore Leonard (στο οποίο βασίστηκε η σειρά)αλλα ταυτοχρονα επιτρέποντας σε εμάς, τους ηθοποιούς να βαλουμε την προσωπικη μας πινελια στους χαρακτήρες. Οι συγγραφείς μας έδωσαν το σενάριο και μας άφησαν να πούμε τις ιδέες μας και τις απόψεις μας. Είδα κάποια στιγμή σε επανάληψη την σειρά και μου έλειψαν πάρα πολύ εκείνες οι μέρες στην πόλη του Χάρλαν…..και ο Τζόνυ.

Συνήθως παιζετε τον ‘κακό’. Αλήθεια πως είστε στην πραγματική ζωή ως ανθρωπος?

Χμ. Στην πραγματική ζωή είμαι πραγματικά ένας κακός άνθρωπος! Αστειεύομαι! Είναι αστείο πραγματικά, μου έχουν πει πολλές φορές, ότι πρέπει να κάνω κωμωδία. Προφανώς είμαι ευχάριστος άνθρωπος, απλά δεν μοιάζω ευχάριστος. Σε κάποιους φαίνομαι κωμικός, σε κάποιους άλλους οχι “χα χα”, αλλά γενικά μάλλον είμαι αρκετά κωμικός για να μου εμπιστευτουν ένα ρόλο ενος πατέρα ο οποίος θα πέσει θύμα…..Η απάντηση μου στην ερωτηση σας είναι πως όλα είναι πολύ συγκεχυμένα.

Τι χαρακτηριστικα πιστεύεται πως πρεπει να εχει καποιος για να γινει ηθοποιος?

Ακλόνητη επιθυμία, αποφασιστικότητα και επιμονή. Να διαβασεις το βιβλιο Letters to a Young Poet και ρωτήσεις τον εαυτό σου: «Πρέπει να παιξω?»

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια?

Αυτή τη στιγμή είμαι στον Καναδά και δουλεύω για μια νεα σειρά βάσισμένη στην ταινία Οιωνός του 1976.Παίζω έναν ντετέκτιβ ο οποίος, εν αγνοία του, είναι ο αντι-Χριστός. Είναι ένας μεγάλος ρόλος,ένας όπου δεν είμαι ο κακός, τελικά!

Εχετε παει ποτε στην Eλλάδα?? Θα πηγαίνατε τωρα με την κρίση που περνάει?

Δεν έχω πάει ποτέ στην Ελλάδα. Είναι μια χώρα που πραγματικά ήθελα να επισκεπτώ όταν ήμουν φοιτητής και ζουσα στην Ευρώπη πριν χρόνια, αλλά η λέξη κλειδί εδώ είναι «φοιτητής». Είχα πολύ λίγα χρήματα και το πάσο μου δεν μπορούσε να με φτάσει μεχρι εκεί. Όσον αφορά την κρίση, δεν νομίζω ότι θα με εμπόδιζε να επισκεπτώ την χωρα. Το 1995 έζησα μέσα στο χάος, τα δακρυγόνα, και τις ταραχες που επικρατούσαν τότε στο νότιο τμήμα της Γαλλίας.

Tι θα θελατε να πείτε σε όλους τους Έλληνες που θα διαβασουν αυτην την συνεντευξη?

Το δίχως άλλο πρέπει να σας πω ευχαριστώ που δώσατε στον κόσμο της λέξη Θέατρο. Παρότι υπάρχει πολύ ψεύτικο και εσκεμένο θέατρο σε γερουσίες και βουλή, η αρχική ιδέα του να μαζεύεις κόσμο για να μοιραστεις μαζι τους μια ιστορία και να βιώσεις το συναίσθημα της κοινότητας και της ανθρωπιάς,ήταν δικία σας. Και κατα την προσωπική μου γνώμη, ήταν η μεγαλύτερη συνδρομή στην ανθρωπότητα.

πηγή:  Η εφημερίδα της Νέας Υόρκης