Σπ. Μουζακίτης: Η «σκληρή» συνέντευξη, οι «αλήθειες» και οι 35 ημέρες...

Γράφει ο Πέτρος Κουσουλός 

Ο δικηγόρος, πρώην Οικονομικός εισαγγελέας Σπύρος Μουζακίτης, μίλησε. Και πολύ καλά έκανε. Και πολύ άργησε. Το όφειλε στην ιστορία. Στην ιστορία και τον ελληνικό λαό που μαστίζεται από την Οικονομική κρίση. Μια κρίση που εν πολλοίς οφείλεται και στους οικονομικούς εγκληματίες. Εκείνους που ανέλαβε (το 2011) να “κυνηγήσει” ο κ. Μουζακίτης μαζί με τον κ. Πεπόνη. Και ο κ. Πεπόνης αν μπορούσε θα μιλούσε. Δεν μπορεί όμως. Είναι ακόμη εν ενεργεία, βλέπετε.

Η συνέντευξη του δικηγόρου -πλέον- Μουζακίτη είναι ενδιαφέρουσα. Και πιασάρικη είναι. Και δεν δίδεται και σε τυχαίο έντυπο. 

“Μας είπαν κάτω τα μολύβια στη λίστα Λαγκάρντ”, λέει μεταξύ, άλλων ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός αναφερόμενος στην νομοθετική πρωτοβουλία θέσπισης του Εισαγγελέα κατά των Εγκλημάτων της Διαφθοράς. Ουσιαστικά λοιπόν αδείαζει τους πρώην συναδέλφους του που στελέχωσαν το νέο γραφείο. Μεταξύ τους βρέθηκαν και κάποιοι, πρώην, συνεργάτες του.

“Από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους κανείς υπουργός δεν θέσπισε δικονομικό νόμο χωρίς να περιλάβει μεταβατική δικονομική διάταξη”, λέει. Και σε αυτό ίσως δεν έχει άδικο.

Ο τρόπος με τον οποίο αφαιρέθηκαν οι δικογραφίες από τους πρώην Οικονομικούς Εισαγγελείς δεν ήταν και ο πλέον κομψός. Κομψό όμως δεν ήταν ούτε το γεγονός ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν ανοίξει εκατοντάδες προκαταρκτικές και δεν είχαν περατώσει σχεδόν καμία.  

Ήταν αβοήθητοι; Ναι. Δεν είχαν υλικοτεχνική υποδομή. Δεν είχαν. Όλοι όσοι ασχολούνταν με το δικαστικό ρεπορτάζ το γνώριζαν. Όχι ότι μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει και πολλά. Άλλωστε στο νεοελληνικό κράτος επικρατεί ο νόμος της Μαφίας. Δεν γουστάρεις κάποιον; Δεν τον διώχνεις. Απλά του ψαλιδίζεις τα “πόδια.

Αλλά διάολε!!! Εισαγγελέας ήσουν, όχι κλητήρας. Νοιώθεις ότι κάποιος σε παρεμποδίζει στο έργο σου; Το βλέπεις; Βγαίνεις, τον καταγγέλλεις  και του ανοίγεις και δικογραφία. Το κοινωνείς αρμοδίως, το κοινωνείς όμως και στον ελληνικό λαό. Εν ονόματι του οποίου, άλλωστε, αποδίδεται η ελληνική δικαιοσύνη. Εκτός και αν δεν έχει και τόσο σημασία.

Το πόρισμα για τα δάνεια των κομμάτων και οι 35 ημέρες

Στη συνέντευξή του ο κ. Μουζακίτης επέλεξε (και καλά έκανε) να αγγίξει και μια ευαίσθητη χορδή του ereportaz.gr. Aναφέρθηκε στο θέμα, ποιο θέμα δηλαδή την ΣΚΑΝΔΑΛΑΡΑ, με τα δάνεια των κομμάτων. Ξέρετε αυτά τα 272 εκατ. ευρώ τα οποία πήραν από τις Τράπεζες το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (κυρίως) βάζοντας ως ενέχυρο την κρατική χρηματοδότηση του 2020! Και γαμώ τις εγγυήσεις δηλαδή… Και γαμώ τις εξασφαλίσεις!!! Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο έχουμε αποκαλύψει και καλύψει πολλάκις αλλά δυστυχώς κάνει ΤΖΙΖ για πολλούς. Γιατί “χτυπάει” ευθέως τους δυο πυλώνες του κράτους. Τα κόμματα και τις τράπεζες. Ποιος να μιλήσει λοιπόν…

Αναφέρει ο κ. Μουζακίτης ότι η συγκεκριμένη υπόθεση προχώρησε αλλά στη συνέχεια ήρθε ο Νομοθέτης και πέρασε διάταξη απαλλαγής για όλους και για όλα.  Όντως η υπόθεση είχε προχωρήσει. Για την ακρίβεια είχε ανατεθεί στον εισαγγελέα κ. Καλούδη ο οποίος διενεργούσε την προκαταρκτική. Διενεργούσε έγραψα; Την είχε ολοκληρώσει την προκαταρκτική συντάσσοντας μάλιστα και το σχετικό πόρισμα.  

Το πόρισμα αυτό βρίσκεται στη διάθεση του ereportaz (το έχουμε δημοσιεύσει) και σήμερα έχει μουσειακή αξία, καθώς το σκάνδαλο κατέληξε στο αρχείο.

Ωστόσο μια απλή διασταύρωση των στοιχείων αποκαλύπτει ότι ο κ. Μουζακίτης αλλά και ο κ. Πεπόνης έχασαν μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να γράψουν το όνομά τους (όχι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων) αλλά στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. 

Ο συνεργάτης του γραφείου τους, ο επίκουρος Οικονομικός εισαγγελέας, ο κ. Καλούδης ολοκλήρωσε το πόρισμά του στις 15 Μαρτίου 2013 αιτούμενος να “ανάψει” το “πράσινο φως” προκειμένου να ασκηθούν οι διώξεις που θα τάραζαν το πολιτικό-τραπεζικό σύστημα της χώρας. Η διάταξη που εν τέλει αμνήστευσε τους πάντες πέρασε την 18η Απριλίου 2013. 35 ημέρες αργότερα. Σε άλλες περιπτώσεις σε 35 ημέρες ασκούνται διώξεις, γίνονται, προφυλακίσεις, δεσμεύονται λοφαριασμοί, γίνεται το σύστριγγλό. Στη συγκεκριμένη απλά δεν έγινε τίποτα.

Θυμηθείτε το ρεπορτάζ με τα ντοκουμέντα: 

Τον Απρίλιο του 2014, το ereportaz αποκάλυψε  το πόρισμα- κόλαφο του εισαγγελέα, Γεώργιου Καλούδη, πρώην επίκουρου Οικονομικού Εισαγγελέα, σύμφωνα με το οποίο. πενήντα υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη μεταξύ των οποίων και ο τότε επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας, 10 πολιτικά πρόσωπα, ταμίες και διευθυντές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ένας υπουργός και τρεις πρώην βουλευτές, είναι εκείνοι που ευθύνονται για το μεγάλο πάρτι των κομματικών θαλασσοδανείων ύψους 272,5 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2000-2011.

Στις 44 σελίδες της πορισματικής αναφοράς περιέγραφε με τον πλέον λεπτομερή τρόπο το σκάνδαλο των κομματικών θαλασσοδανείων. Πρόκειται για τα 198,7 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν από την κρατική Αγροτική Τράπεζα σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ με εγγύηση την εκχώρηση των κρατικών χρηματοδοτήσεων μέχρι και το 2018(!), τα δάνεια που δόθηκαν από την Εθνική και κατέληξαν να είναι «κόκκινα», αλλά και η χρηματοδότηση των κομματικών σχηματισμών από τα υπόλοιπα πιστωτικά ιδρύματα.

Στην κατακλείδα της ο εισαγγελικός λειτουργός δεν διστάζει να ζητήσει την εξαγωγή αντιγράφων «προκειμένου να συνεχιστεί η προκαταρκτική εξέταση, προς αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών και άλλων προσώπων σχετικά με δάνεια που χορηγήθηκαν και από τις τράπεζες σε πολιτικά κόμματα…».

Στις προηγούμενες σελίδες του πορίσματός του ο κ. Καλούδης εξηγούσε όλη τη διαδρομή που ακολουθήθηκε από τις 2 Μαΐου 2012 όταν και ξεκίνησε η εισαγγελική έρευνα με αφορμή τις καταγγελίες του κ. Λευτέρη Αυγενάκη, τότε βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Σύμφωνα με το συμπέρασμα του εισαγγελέα στοιχειοθετούνταν η άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας από κοινού και κάτα μόνας σε βάρος: α) 37 στελεχών της ΑΤΕ και β) 13 στελεχών της Εθνικής Τράπεζας.

Από το πρωινό της 15 Μαρτίου 2013, όταν ο Γ. Καλούδης υπέβαλε την πορισματική αναφορά του περιμένοντας την έγκριση για την άσκηση κακουργηματικών διώξεων μέχρι και την 18η Απριλίου όταν η αμνηστία σε εκείνους που πρωταγωνίστησαν στο πάρτι των κομματικών θαλασσοδανείων έγινε Νόμος του Κράτους που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α’ 90 της 18ης Απριλίου 2013, μεσολάβησε ένας μήνας.

Για άγνωστους λόγους το πόρισμα Καλούδη παρέμεινε στο συρτάρι της εισαγγελίας Εφετών Αθηνών. Στο γραφείο του εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος. Εάν οι διώξεις είχαν ασκηθεί, οι σημερινές τραπεζικές υποθέσεις εξελίχθηκαν σε δικογραφίες θα έμοιαζαν με «μύγα απέναντι σε ελέφαντα».

 

Η προσπάθεια αναβίωσης και το αρχείο

Με την ανάληψη των καθηκόντων του, το καλοκαίρι του 2013, ο νέος Οικονομικός Εισαγγελέας, κ. Παναγιώτης Αθανασίου, έθεσε ως προτεραιότητα την διερεύνηση της υπόθεσης και διέταξε περαιτέρω προκαταρκτική εξέταση. Στο πλαίσιο της έρευνας ο επίκουρος Οικονομικός Εισαγγελέας, κ. Ιωάννης Δραγάτσης κάλεσε εκ νέου τους μάρτυρες-συντάκτες των πορισμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, προκειμένου να πληροφορηθεί εάν η συγκεκριμένη υπόθεση ενέπιπτε στις προϋποθέσεις του Νόμου που καθιστούσαν αδύνατη την όποια άσκηση ποινικής δίωξης στους πρωταγωνιστές της υπόθεσης. Η απάντηση ήταν καταφατική. Η υπόθεση μπήκε στο αρχείο. Η Νομοθετική εξουσία με τις ευλογίες της εκτελεστικής εξουσίας, πέρασαν «χειροπέδες» στη δικαστική εξουσία.