Χωρίς προστασία πρώτης κατοικίας θα βρεθούν όσοι δεν μπορέσουν να ενταχθούν στο νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Αντίθετα όσοι τα καταφέρουν να ενταχθούν σε αυτό τότε δεν βγαίνει στο σφυρί η πρώτη κατοικία για χρέη προς την εφορία.
Πιο συγκεκριμένα μπλόκο στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από την Εφορία για ληξιπρόθεσμα χρέη, βάζει η προέγκριση αίτησης υπαγωγής στο νέο πλαίσιο προστασίας που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή και ενεργοποιείται από τις 30 Απριλίου.
Οι εφορίες ήδη έχουν λάβει σχετικές οδηγίες και όποιος δεν βρεθεί κάτω από την ομπρέλα του νέου πλαισίου η πρώτη κατοικία του θα βγαίνει στο σφυρί για τα χρέη που έχει αφήσει στην εφορία.
Αλλά και σε περίπτωση παροχής «προσωρινής προστασίας» του οφειλέτη, το Δημόσιο εμποδίζεται μεν να προχωρήσει σε πρόγραμμα πλειστηριασμού της κύριας κατοικίας, παρά ταύτα όμως, μπορεί να συνεχίζει να επιβάλει όλα τα άλλα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ή ασφαλιστικών μέτρων στην κύρια κατοικία του αιτούντος, αλλά και μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης η ασφαλιστικών μέτρων στην υπόλοιπη περιουσία του οφειλέτη.
Με εγκύκλιο του διοικητή της ΑΑΔΕ Γιώργου Πιτσιλή ξεκαθαρίζεται το νέο τοπίο που θα ισχύει από την Πρωτομαγιά για τη φορολογική μεταχείριση των κόκκινων δανειοληπτών οι οποίοι θα ενταχθούν στον νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης και κυρίως τους πλειστηριασμούς.
Ειδικότερα με τις οδηγίες Πιτσιλή διευκρινίζονται τα εξής:
– Από την αναγκαστική ρευστοποίηση, εμπίπτουν μόνο οφειλές προς πιστωτικά ιδρύματα, από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και οφειλές από στεγαστικό δάνειο προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για τις οποίες υφίσταται εμπράγματη ασφάλεια στην κύρια κατοικία του οφειλέτη ή του τρίτου αιτούντος. Επομένως, με τις διαδικασίες που προβλέπονται στις νέες διατάξεις δεν ρυθμίζονται οφειλές στη Φορολογική Διοίκηση. Επίσης, δεν ρυθμίζονται ούτε οφειλές φυσικών προσώπων για τις οποίες υφίσταται εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
– Η προστασία της κύριας κατοικίας του αιτούντος, κατ’ εφαρμογή των νέων διατάξεων, ισχύει και έναντι του Δημοσίου, ως πιστωτή παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις αυτού δεν είναι επιδεκτικές ρύθμισης.
