Θανάσης Κατερινόπουλος: Προστασία του πολίτη σε μέρες κρίσης

Είναι θέμα πολυσύνθετο, θα έλεγε κανείς, που επηρεάζει όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και ταλανίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, και πάρα πολλές φορές αρκετά συμβάντα αποτελούν πρώτη είδηση στα δελτία ειδήσεων όλων των καναλιών.

Το θέμα της ασφάλειας του κάθε πολίτη είναι γεγονός ότι επηρεάζει την κοινωνική, οικονομική αλλά και πολιτική ζωή της χώρας μας, και σαφώς δημιουργεί ένα σύνολο επιπτώσεων που έχει άμεσους αποδέκτες κατά πρώτο λόγο τα παιδιά μας.

Η ασφάλεια του πολίτη είναι υποχρέωση της πολιτείας που απορρέει από το Σύνταγμα .Ταυτόχρονα όμως είναι και απαίτηση της κοινωνίας αλλά και προϋπόθεση για την ανάπτυξή της.

Ουδέποτε όμως στη χώρα μας εφαρμόστηκε μια σοβαρή αντεγκληματική πολιτική βασισμένη σε συγκεκριμένα κριτήρια με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων και σε βάθος χρόνου.

Στο ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό, οι απαντήσεις είναι πολλές, αλλά και οι θεωρίες που κάποιοι αναπτύσσουν περισσότερες.

Εκτιμώ όμως ότι είναι σκόπιμο να εξετάσουμε τις τάσεις και τις εξελίξεις της εγκληματικότητας στη χώρα μας εν τάχει, για να καταφέρουμε να απαντήσουμε σε τρία βασικά ερωτήματα, τα οποία θα μας δώσουν τη σαφή εικόνα σήμερα, αλλά και τις προτάσεις για τη λύση και για την αντιμετώπιση του εγκλήματος σε όλες τις μορφές του.

1). Έχουμε αύξηση της εγκληματικότητας;
2). Έχουμε ποιοτική αναβάθμιση της εγκληματικότητας στη χώρα μας ;
3).Πού οφείλεται αυτή η αύξηση και η ποιοτική διαφοροποίηση του εγκλήματος;

– Τις τελευταίες δεκαετίες λοιπόν παρουσιάζεται μικρή αύξηση στις ελαφρές παραβάσεις -αν μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε έτσι- δηλαδή τροχαίες, αγορανομικές κ.λπ. και έντονη αύξηση σε κακουργήματα, όπως ληστείες, βιασμούς, πλαστογραφίες, απάτες, γυναικοκτονίες κ.λπ.
Αυτή η αύξηση αφορά τα βεβαιωμένα εγκλήματα που έγιναν γνωστά στην Αστυνομία τα οποία είτε καταγγέλθηκαν από τους παθόντες είτε διαπιστώθηκαν.

Άρα δεν έχουμε σαφή εικόνα της πραγματικής εγκληματικότητας διότι ένας μεγάλος αριθμός δεν καταγγέλλεται άρα ΔΕΝ καταγράφεται πουθενά.
Ένα μεγάλο ποσοστό των βαριών εγκλημάτων εξιχνιάζονται και συλλαμβάνονται οι δράστες, όπως και πολύ μεγάλο ποσοστό των ελαφρών εγκλημάτων.

– Ανησυχητικό όμως είναι το φαινόμενο ότι τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αύξηση της εγκληματικότητας των νέων, αρχής γενομένης της ηλικίας των 14 ετών και φθάνει τα 29 έτη του νέου.
– Απαντώντας στο δεύτερο ερώτημα, ως προς την ποιοτική αναβάθμιση των εγκλημάτων, σας αναφέρω ενδεικτικά ότι τρεις είναι οι κατηγορίες που σημειώνουν έξαρση.

Α. Τα εγκλήματα βίας που τελούνται με αδίστακτο και σχεδιασμένο τρόπο, ληστείες, αρπαγές, ομηρίες, ανθρωποκτονίες κ.λπ.
Β. Το οργανωμένο έγκλημα .

Εδώ έχω να σημειώσω ότι δεν υπάρχει πλέον η παλιά μορφή του εγκλήματος π.χ. στη διακίνηση ναρκωτικών, αλλά έχουμε πλέον ομάδες οργανωμένες με ιεραρχική δομή και διασυνδεμένες με τον κρατικό μηχανισμό, διακίνηση λαθρομεταναστών, όπλων, ναρκωτικών, γυναικών για πορνεία, παιδική πορνεία, προστασίες, εκβιασμούς, εμπόριο φαρμάκων κ.λπ.).

Γ. Οικονομικά Εγκλήματα, που σε αντίθεση με την προηγούμενη κατηγορία, αυτά τα εγκλήματα έχουν ως στόχο καθαρά το Οικονομικό Κέρδος και μόνο, και έχουν λάβει τεράστιες διαστάσεις μετά το 1980.

Κλασικές παραβάσεις Οικονομικών Εγκλημάτων είναι η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, οι τελωνειακές παραβάσεις, το λαθρεμπόριο καυσίμων, η παράνομη λήψη επιδοτήσεων ή επιχορηγήσεων από κοινοτικά κονδύλια, από το κράτος κ.ά.

Άρα καταλαβαίνουμε το μέγεθος της διαφθοράς σε όλα τα Επίπεδα του κράτους, και όχι μόνο .

Πού οφείλονται όμως όλα τα παραπάνω;

Τρεις παράγοντες μπορούμε να θεωρήσουμε σήμερα ως τους βασικότερους

Ο 1ος είναι ο Δομικός Παράγοντας, κατά τον καθηγητή της Εγκληματολογίας Νέστωρα Κουράκη, και είναι η μεγάλη συσσώρευση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα.

Αυτό μειώνει τις δυνατότητες του άτυπου κοινωνικού ελέγχου που υπάρχει ακόμα στις μικρές κοινωνίες και συνάμα υποθάλπει την ανεργία και συνεπώς την ανταγωνιστικότητα και την έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών.

-Ο 2ος είναι ΜΗ δομικός παράγοντας που χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες.

– Η 1η είναι το μεγάλο κύμα αλλοδαπών που ήρθε στη χώρα μας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ήρθαν για την αναζήτηση καλύτερης επιβίωσης και όχι με εγκληματικές διαθέσεις, ήρθαν δηλαδή ως οικονομικοί μετανάστες, όπως εμείς
στην Γερμανία, στον Καναδά, στην Αυστραλία κ.α.
Βέβαια ελάχιστα είναι τα εγκλήματα που διαπράττονται χωρίς να συμμετέχουν και Έλληνες.

Η 2η κατηγορία είναι η μεγάλη έξαρση των ναρκωτικών.

Ο 3ος ΜΗ δομικός παράγοντας είναι δυστυχώς η επίδραση που ασκούν τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα η τηλεόραση, που κάνει πλύση εγκεφάλου στο κοινό της με ταινίες βίας ή περιστατικά βίαιων συμπεριφορών, υπερτονίζοντας τα εγκλήματα από τη μία και, από την άλλη, τον καταναλωτισμό, παρουσιάζοντας πολλές φορές και μια εικονική πραγματικότητα που δυστυχώς κάποιοι, και ιδιαίτερα νεανικής ηλικίας άτομα, εξωθούνται στην εγκληματικότητα της ευμάρειας.

Πώς όμως αποτρέπεται η εγκληματικότητα και ποιοι είναι οι παράγοντες εκείνοι που λειτουργούν θετικά προς αυτή την κατεύθυνση;

Εντάσσουμε εδώ όλους τους φορείς που έχουν ως αποστολή τη δίωξη και γενικότερα την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και αυτοί είναι:

Η Αστυνομία, οι εισαγγελικές Αρχές, οι δικαστικές Αρχές, οι σωφρονιστικές Αρχές, αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση που μπορεί θεσμοθετημένα να συμβάλει στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Για να περάσουμε όμως σε ουσιαστικές προτάσεις, θα πρέπει να κατανοήσουν κράτος και πολίτης ότι χρειάζεται μακροπρόθεσμη χάραξη κατασταλτικής και πολύ περισσότερο προληπτικής πολιτικής, και πάντα σε απόλυτη συνεργασία με τις άλλες γείτονες ή μη χώρες.
Υπάρχει αυτή η συνεργασία; Στα χαρτιά, ναι υπάρχει. Στην ουσία όμως υπάρχει;

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τον ρόλο που παίζει στην πάταξη της εγκληματικότητας και στην προστασία του πολίτη η Δικαιοσύνη.

Η ταχεία απονομή της δρα κατασταλτικά και αποτρεπτικά σε κάθε επίδοξο κακοποιό ή συμμορία.

ΤΡΙΠΤΥΧΟ: ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ – ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ [ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ] – ΤΑΧΕΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ= ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ερχόμαστε λοιπόν στην αιχμή του δόρατος που είναι η Ελληνική Αστυνομία, η οποία θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας ότι αποτελεί τον σκληρό μηχανισμό καταστολής ή τη σιδερένια γροθιά του κράτους και έναν θεσμό στην υπηρεσία του πολίτη, σε μία περίοδο μάλιστα που χαρακτηρίζεται πλέον από πολλές προκλήσεις ανασφάλειας.

Ένας θεσμός με αδυναμίες, παθογένειες αλλά και αμαρτήματα που κληρονόμησε από το παρελθόν και που οφείλουμε όλοι να διαχωρίσουμε.

Και πρέπει να διευκρινιστεί και να αποφασισθεί πλήρως ΤΙ αστυνομία θέλουν η πολιτεία και η κοινωνία, και όχι ΤΙ αστυνομία θέλουν οι Αστυνομικοί.

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι η Αστυνομία οφείλει και πρέπει να κινείται εντός ορίων του Συντάγματος και των νόμων.

Αυτή πρέπει να είναι η στρατηγική της.

Οι οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις πρέπει να εξοβελίζονται και να τιμωρούνται.

Από την άλλη πλευρά όμως, τα πολιτικά κόμματα, η κοινωνία και τα ΜΜΕ θα πρέπει να απαντήσουν αν θέλουν Αστυνομία προστάτη του πολίτη ή απλό παρατηρητή, για να ανεβαίνει η τηλεθέαση και να γίνεται διαγωνισμός αντιπολιτευτικών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων από κάθε λογής ειδικούς ανευθυνο-υπεύθυνους.

Άρα απαιτούνται συνεννόηση και πρόνοια.

Ένα σοβαρό κράτος δεν αφήνει χωρίς προστασία από την Αστυνομία τις γειτονιές και τα προάστια, πρέπει οι αστυνομικοί να είναι παρόντες όλο το 24ωρο.

Σωστά κάποιοι θα αναρωτηθείτε πού είναι 52 χιλιάδες αστυνομικοί σήμερα που έχει η ΕΛ.ΑΣ.;

– Η Αστυνομία έχει σοβαρά προβλήματα. Έχει καταντήσει γενικός διαχειριστής διαφόρων υποθέσεων. Ασχολείται με έργα που δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολή της.

Η απαλλαγή της από έργα που είναι αρμοδιότητας άλλων δημόσιων φορέων θα αποδεσμεύσει έναν μεγάλο αριθμό αστυνομικών που θα ασχοληθεί με το έγκλημα.

Υπήρξε μία ευκαιρία με την αναδιάρθρωση της διοικητικής διαίρεσης του κράτους, με τον «Καλλικράτη», τις εξουσίες που δόθηκαν στους δήμους, τις δυνατότητες που δόθηκαν για τη σωστή χρήση του δημοτικού αστυνομικού.

Υπήρξε και υπάρχει ευκαιρία καταπολέμησης της γραφειοκρατίας (που διαχειρίζεται η ΕΛ.ΑΣ., για λογαριασμό όπως είπα άλλων φορέων) με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.

Δυστυχώς ουδείς ασχολείται από τους ιθύνοντες πολιτικούς ταγούς.

Αντιθέτως συνεχίζουν ακόμα να την φορτώνουν με έργα και καθήκοντα που δεν της αναλογούν.

Έτσι βολεύονται… Αυτό όμως είναι σε βάρος των πολιτών

– Συμμετοχή του Δήμου σε διάφορες εκδηλώσεις και δραστηριότητες, που θα αποσκοπούν στη διαρκή ενημέρωση των δημοτών με πληροφοριακό υλικό στα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για θέματα ναρκωτικών και εγκληματικότητας, δημιουργώντας κέντρα αθλητισμού, σωστής υποδομής και φύλαξης.
Πολιτιστικές ή ψυχαγωγικές εκδηλώσεις για νέους, και ιδίως για εκείνους που έχουν προβλήματα απομόνωσης.

– Διοργάνωση σεμιναρίων για γονείς, με θέματα σχετικά με τη σωστή ανατροφή των παιδιών τους, στελεχώνοντας τα σχολεία με ειδικούς συμβούλους και παιδοψυχολόγους, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας και Υγείας.

Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι θα υποκαθιστούν το ρόλο της Αστυνομίας.

Η συμμετοχή του πολίτη στα παραπάνω εννοείται ότι πρέπει να γίνεται πάντα σε απόλυτη συνεργασία.

Συγκρότηση ομάδων πολιτών για συμπαράσταση και αλληλεγγύη σε άτομα κοινωνικά αποκλεισμένα, σε παιδιά των φαναριών, απόρους, αποφυλακισμένους που πρέπει να επανενταχθούν σωστά στην κοινωνία, αστέγους κ.λπ.

Εδώ πολύτιμη είναι η βοήθεια των οργανώσεων εθελοντισμού και προστασίας του πολίτη, καθώς και όλων των συλλόγων που μπορεί να δραστηριοπούνται σε κάποιους Δήμους.

Δημιουργείται έτσι ένα ισχυρό πλέγμα προστασίας και ελέγχου και γίνεται συνείδηση και κουλτούρα όλων, η σωστή μορφή λειτουργίας μίας δημοκρατικής και ασφαλούς κοινωνίας.

Δυστυχώς όμως και πάλι τίποτα. Και αυτή η ΑΔΡΑΝΕΙΑ μπορεί να βάλει σε όποιες σκέψεις είτε ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ είτε ΚΑΚΟΠΙΣΤΟ πολίτη αυτής της χώρας, και ο νοών νοείτω.

– Μια Αστυνομία που προσλαμβάνει 18χρονους, ό,τι καλύτερο, με όραμα και θέληση, τους ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΕΙ όμως επαγγελματικά μέσα από ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ και γοήτρου του Σώματος, τους καταρτίζει ΠΡΑΚΤΙΚΑ χωρίς να τους εκπαιδεύει ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ και διαμορφώνει ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΟΥΣ και ΣΤΥΓΝΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ.

Έτσι θα αντιμετωπιστεί το έγκλημα;

Βλέπουμε συνεχώς εξαγγελίες και ίδρυση διαφόρων μονάδων για να αντιμετωπίσουν ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΑ και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ την έξαρση διαφόρων εγκλημάτων .

Το προσωπικό όμως χάνεται από το κύτταρο της αστυνόμευσης που είναι τα Α.Τ και Τ.Α.
Αυτά υπολειτουργούν και δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε τις γραφειοκρατικές υποθέσεις ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΛΗΞΙΑΡΧΟΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

-Απαιτείται ισχυρό σοκ.
-Οργανωτικό ΣΟΚ σε επίπεδο Υπηρεσιακών Μονάδων
-Βαθμολογικό ΣΟΚ σε επίπεδο ιεραρχίας
-Βάρος στην πρόληψη με την ενεργοποίηση των συμβουλίων πρόληψης της εγκληματικότητας
-Αναβάθμιση εκπαίδευσης
– Διαρκής και Διά Βίου Εκπαίδευση των Αστυνομικών
– Επιστροφή των αστυνομικών στους δρόμους με την 24ωρη λειτουργία Α.Τ. και Τ.Α.
– Ενίσχυση του Σώματος με μέσα
-Όλα αυτά απαιτούν προγραμματισμό και πολιτική βούληση

ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ

Πρέπει όμως να απεξαρτηθεί η εκάστοτε φυσική ηγεσία του Σώματος από την πολιτική εξουσία.

Ήρθε η ώρα, είναι μονόδρομος. Η ηγεσία να επιλέγεται από τη Βουλή με μυστική ψηφοφορία και πλειοψηφία των 2/3 των βουλευτών. Έστω και από την αρμόδια επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων και Δημόσιας Διοίκησης.

Απάντηση πρέπει να δώσουν οι ασκούντες εξουσία, εκτός και αν βολεύονται να επενδύουν στον φόβο των ΠΟΛΙΤΩΝ από το έγκλημα.

Και ξέρετε, πολλές φορές ο φόβος του εγκλήματος είναι πολύ χειρότερος από το έγκλημα.

Η ασφάλεια αφορά όλους μας, όπου και να δραστηριοποιείται ο καθένας μας, και να μη λησμονούμε ότι όλα είναι ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Και ότι η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και η ΓΝΩΣΗ είναι ΔΥΝΑΜΗ ΑΜΥΝΑΣ και ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ για όλους μας.

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πλεύρης σε ΣΚΑΪ: Θα εξετάσουμε επέκταση υποχρεωτικότητας της μάσκας αν χρειαστεί

Γιατί η ΕYΠ «κρυφάκουγε» τις συνδιαλέξεις του Ν. Ανδρουλάκη