PLUS
Για την οργή που επικρατεί στην Ελλάδα μετά τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, γράφουν οι Sunday Times, ενώ φιλοξενούν δηλώσεις της Μαρίας Καρυστιανού που έχασε την κόρη της, Μάρθη και ήταν ένα από τα 57 θύματα.
«Δύο χρόνια μετά τη ‘συγκάλυψη’ της σιδηροδρομικής καταστροφής, η Ελλάδα είναι πιο θυμωμένη από ποτέ», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος.
«Φυσικά ήταν ένα δυστύχημα, αλλά ήταν ένα δυστύχημα που θα μπορούσε να αποφευχθεί»
Το γνωστό μέσο χαρακτηρίζει τη χώρα ως μια από τις πιο διεφθαρμένες στην Ευρώπη.
Ο δημοσιογράφος Πίτερ Κόνραντι λέει για τη Μαρία Καρυστιανού ότι είναι ηγετική μορφή του κινήματος που έχει ξεσπάσει, ενώ περιγράφει το σοκ που βίωσε όταν αποκαλύφθηκε το ηχητικό ντοκουμέντο από το Intercity 62.
Μέχρι τότε, η Μαρία Καρυστιανού πίστευε ότι η κόρη της είχε πεθάνει ακαριαία, όπως την είχαν βεβαιώσει οι ελληνικές αρχές.
«Δεν έχουμε οξυγόνο»
Ωστόσο, στο ηχητικό ντοκουμέντο ακουγόταν η φίλη της Μάρθης, Φραντζέσκα να της μιλάει.
«Την άκουγα να μιλάει στην κόρη μου, λέγοντας: ‘Μάρθη, θα πεθάνουμε, σ’ αγαπώ’», είπε στον δημοσιογράφο η Μαρία Καρυστιανού, ενώ καθόντουσαν στο διαμέρισμά της στον τέταρτο όροφο πολυκατοικίας στη Θεσσαλονίκη, με θέα το Αιγαίο Πέλαγος, όπως περιγράφει ο Κόνραντι.
Η Φραντζέσκα σε άλλο σημείο του αποσπάσματος είπε: «Δεν έχουμε οξυγόνο».
«Για τρία φρικτά λεπτά η Μάρθη ήταν ζωντανή μαζί με τη φίλη της», πρόσθεσε η Μαρία Καρυστιανού. «Οι ηχογραφήσεις έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν ήταν απλώς ζωντανοί, αλλά είχαν συνείδηση και μπορούσαν να μιλήσουν για το τι τους συνέβαινε», σημείωσε.
Λίγα λεπτά μετά, τα δύο κορίτσια έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά που ξέσπασε, με το ρεπορτάζ να αναφέρεται στις πυρόσφαιρες που δημιουργήθηκαν.
Όταν η Μαρία Καρυστιάνου κλήθηκε τρεις ημέρες αργότερα για να αναγνωρίσει τη Μάρθη, η σορός της κόρης της είχε καεί τόσο άσχημα που ήταν αγνώριστη, επισημαίνει το δημοσίευμα.
Για τους φίλους και τους συγγενείς των θυμάτων, η σύγχυση σχετικά με το πώς πέθαναν οι αγαπημένοι τους είναι μόνο ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα που φαίνεται να έχουν αυξηθεί μετά την καταστροφή – για τα πάντα, από την έλλειψη βασικών διαδικασιών ασφαλείας μέχρι τη σχεδόν απρεπή βιασύνη με την οποία οι αρχές καθάρισαν τον χώρο, γεγονός που μπορεί να έθεσε σε κίνδυνο τα αποδεικτικά στοιχεία, όπως γράφουν χαρακτηριστικά οι Sunday Times.
Η πίεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη – Πόσοι πιστεύουν ότι υπάρχει συγκάλυψη
Το δημοσίευμα προσθέτει ότι «τέτοια ερωτήματα ασκούν πίεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον κεντροδεξιό πρωθυπουργό, ο οποίος εξελέγη για πρώτη φορά το 2019 και κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία τέσσερις μήνες μετά την καταστροφή, κυρίως χάρη στην επιτυχία του να επαναφέρει την ελληνική οικονομία σε τροχιά μετά από μια μακρά οικονομική κρίση».
Οι Sunday Times υπογραμμίζουν ότι πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι επτά στους δέκα στην Ελλάδα – συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής μειοψηφίας υποστηρικτών της Νέας Δημοκρατίας – πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι ένοχη για τη συγκάλυψη της θεμελιώδους αιτίας της καταστροφής.
Στη συνέχεια το δημοσίευμα αναφέρεται στη μεγαλειώδη συγκέντρωση και απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, στον ρόλο του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων στα Τέμπη και στην καμπάνια με τις υπογραφές για να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Οι Sunday Times, έπειτα, κάνουν αναφορά και στη βομβιστική επίθεση που έγινε στα γραφεία της Hellenic Train, για την οποία πήρε την ευθύνη η οργάνωση Επαναστατική Ταξική Αυτοάμυνα.
«Ένα δυστύχημα που αναμενόταν να συμβεί»
«Η καταστροφή ήταν, κατά τραγικό τρόπο, ένα δυστύχημα που αναμενόταν να συμβεί», δήλωσε ο Βασίλης Ντούσας, συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης German Marshall Fund, ο οποίος παρακολουθεί τις ελληνικές υποθέσεις.
«Η σιδηροδρομική υποδομή της Ελλάδας ήταν υποχρηματοδοτούμενη, ανεπαρκώς – και, ενίοτε, ακατάλληλα – στελεχωμένη και απαρχαιωμένη, με προβλήματα για τα οποία οι διαδοχικές κυβερνήσεις είχαν προειδοποιηθεί, αλλά έκαναν πολύ λίγα για να τα αντιμετωπίσουν», πρόσθεσε.
Ωστόσο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως υποστηρίζει, «έκανε τα πράγματα χειρότερα με τους χειρισμούς της στο δυστύχημα».
Στην αρχή φάνηκε να επιρρίπτει την ευθύνη αποκλειστικά στο ανθρώπινο λάθος, αγνοώντας τις βαθύτερες διαρθρωτικές και συστημικές αδυναμίες, ενώ στη συνέχεια φάνηκε να «υποβαθμίζει το θέμα, αφήνοντας χώρο στις κατηγορίες για συγκάλυψη να κερδίσουν έδαφος».
Ο Ντούσας βλέπει παραλληλισμούς με την πυρκαγιά στον πύργο Γκρένφελ στο δυτικό Λονδίνο τον Ιούνιο του 2017, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 72 άνθρωποι.
«Όπως και στο Γκρένφελ, οι άνθρωποι είδαν τον εαυτό τους στις οικογένειες των θυμάτων», πρόσθεσε. «Θρηνώντας αγαπημένα πρόσωπα των οποίων η απώλεια φαινόταν βαθιά προσωπική, μια τραγωδία που θα μπορούσε να είχε συμβεί στον καθένα», σημείωσε.
