PLUS
Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας «φλερτάρει» με τη μεγάλη επιστροφή, η Ζωή Κωνσταντοπούλου «πολιορκεί» τη δεύτερη θέση απέναντι στον Μητσοτάκη που ακόμη ψάχνει τον… αντίπαλό του για τις επερχόμενες εκλογές
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ
Τον Ιούνιο του 2023 ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία πέτυχαν μια συντριπτική νίκη επί των πολιτικών αντιπάλων τους και σχημάτισαν κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που υφίσταται σήμερα και φιλοδοξεί να έχει την εξουσία μέχρι τα τέλη του 2026 ή το αργότερο τις πρώτες ημέρες του 2027, οπότε και θα πάει η χώρα σε εκλογές. Τότε πρέπει να ξεκινήσουν οι εκλογικές μάχες για να είναι εφικτό να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση μέχρι να αναλάβει η χώρα την προεδρία της Ευρώπης, καθώς είναι πολύ πιθανό να χρειαστούν και τρεις εκλογικές διαδικασίες για να βγει κυβέρνηση είτε αυτοδύναμη είτε με κάποια συνεργασία.
Άλλο σκηνικό
Από τότε μέχρι σήμερα το πολιτικό σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό. Η Νέα Δημοκρατία, που είχε λάβει τότε λίγο πάνω από 40%, αγκομαχά να ξαναπεράσει το 30% στα δημοσκοπικά νούμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα είχε πάρει περίπου 18%. Από τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει δύο προέδρους, τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Σωκράτη Φάμελλο, έχει διασπαστεί ακόμη δύο φορές και δημοσκοπικά είναι στο 5%. Το ΠΑΣΟΚ είναι αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή, όμως στις δημοσκοπήσεις η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την Πλεύση Ελευθερίας καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση και σε κάθε δημοσκόπηση ανοίγει την ψαλίδα της διαφοράς από το ΠΑΣΟΚ,το οποίο συμπιέζεται σταποσοστά που πήρε στις τελευταίες εκλογές, δηλαδή περίπου στο 12%, χάνοντας όλα τα κέρδη που είχε και στις ευρωεκλογές και κυρίως δημοσκοπικά.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιον θα έχει αντίπαλο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις επερχόμενες εκλογές. Θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ετοιμάζει τη μεγάλη επιστροφή του, ή θα είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, της οποίας η ακραία και ριζοσπαστική αντιπολίτευση που κάνει, αρέσει σε μια μερίδα του κόσμου.
Η τραγωδία
Από το 2023 μέχρι τώρα το μεγάλο γεγονός που επηρέασε όσο τίποτε άλλο το πολιτικό σκηνικό ήταν η τραγωδία των Τεμπών. Μέχρι τότε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είχε εμπιστοσύνη στις διαχειριστικές ικανότητες του Κυριάκου Μητσοτάκη, κυρίως λόγω της επιτυχημένης διαχείρισης τηςπανδημίας. Μετά η σιγουριά χάθηκε, αλλά η απουσία κυβερνητικού αντίπαλου πόλου στο ελληνικό πολιτικό σύστημα κρατάει πρώτο μακράν σε προτιμήσεις τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως καταλληλότεροπρωθυπουργό και τη Νέα Δημοκρατία να έχει πάντα την πρωτιά στις προτιμήσεις των πολιτών, παρά τα μειωμένα ποσοστά της.
Η τραγωδία των Τεμπών ήταν αυτή που έβγαλε στην επιφάνεια και την κούραση των πολιτών και της κυβέρνησης, που πάντα υπάρχει ιστορικά σε δεύτερες θητείες, αλλά αποτέλεσε και τη βαλβίδα για να εμφανιστούν δυσαρέσκειες είτε πολιτών είτε εντός της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή, κάποιος που για παράδειγμα δεν εισπράττει χρήματα από το Δημόσιο εδώ και μήνες λόγω γραφειοκρατίας, μπορεί να διαμαρτυρηθεί και για το δικό του πρόβλημα μέσα από τη συνολική διαμαρτυρία για τα Τέμπη. Επίσης είδαμε ότι το προηγούμενο διάστημα δημιουργήθηκε μια αντιπολίτευση εντός της Νέας Δημοκρατίας, οι λεγόμενοι έντεκα βουλευτές που με τις ερωτήσεις τους έκαναν καλύτερη δουλειά, χωρίς να κάνουν θόρυβο όπως τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μερικές ερωτήσεις είχαν χειρουργική ακρίβεια στον στόχο τους. Γνωρίζοντας όλα αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του έχουν μπει σε μια διαδικασία εξαντλητικής παραγωγής κυβερνητικού έργου. Κάθε εβδομάδα υπάρχουν εξαγγελίες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει πάνω του θέματα που παλαιότερα θεωρούνταν δευτερεύουσας σημασίας, δηλαδή οι ανακοινώσεις γίνονταν από τους υπουργούς.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό δείχνει ένα άγχος στο Μέγαρο Μαξίμου να μην πέσει η Νέα Δημοκρατία κάτω από ένα δημοσκοπικό όριο, από το οποίο μετά δεν θα υπάρχει συγκράτηση. Γιατί ως γνωστόν όταν οι πολίτες δουν ότι πέφτεις, ψάχνουν να βρουν αυτόν που ανεβαίνει.
Αναζητείται ηγέτης
Στην αντιπολίτευση αναζητείται ηγέτης. Το ΠΑΣΟΚ απ’ ό,τι φαίνεται ενώ πλησίασε στο 20%, πλέον συμπιέζεται στο 12% όπως προαναφέραμε. Λέγονται πολλά για λάθη στρατηγικής, επικοινωνίας και πολιτικών, όπως για παράδειγμα στο θέμα των Τεμπών, στη συμπόρευση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά δεν κρύβουν το βασικό πρόβλημα. Αυτό έχει να κάνει με τον αρχηγό, Νίκο Ανδρουλάκη. Δεν συγκινεί τους πολίτες και στο ΠΑΣΟΚ, ακόμη και όσοι του ασκούν δημοσίως ή υπογείως κριτική, είναι αναγκασμένοι να πάνε στην επόμενη εκλογική μάχη με αυτόν στον τιμόνι, αφού πρόσφατα ξανακέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές και δεν γίνεται κάθε τρεις και λίγο να στήνονται κάλπες μέσα στο Κίνημα.
Η υπόθεση των Τεμπών εκτόξευσε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Συγκεντρώνει πλέον το μεγάλο κομμάτι της διαμαρτυρίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά από το σχεδόν 18% που έφτασε τελευταία στις δημοσκοπήσεις μέχρι να γίνει η Πλεύση Ελευθερίας κυβερνητική προοπτική χρειάζονται πολλά. Είναι σχεδόν αδύνατο να πείσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι μπορεί να κυβερνήσει μόνη της, ελέγχοντας μόνη της όλα τα υπουργεία, όλους τους φορείς. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα κόμμα ΙΧ χωρίς πολλά στελέχη. Και δεν είμαστε πια στο 2015 όταν οι πολίτες ήθελαν απλώς να τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, δίνοντας την πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί κατάλαβαν ότι πρώτα απ’ όλα τιμώρησαν τους εαυτούς τους με εκείνη την επιλογή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο αλλαγμένος Αλέξης
Ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας αποτραβηχθεί από την πρώτη γραμμή της δημοσιότητας και αυτοβελτιώνονταςτην εικόνα του και τα αγγλικά του είναι έτοιμος, όπως έχουμε ξαναπεί, να κάνει τη μεγάλη επιστροφή.
Η αναγέννηση της κατακερματισμένης Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, η μάχη του Κέντρου με τη Νέα Δημοκρατία, όλα αυτά μπορούν να γίνουν μόνο με αυτόν αρχηγό, όπως ο ίδιος πιστεύει. Βεβαίως και το 2023 μιλώντας για το προοδευτικό μέτωπο το ίδιο εννοούσε, αλλά τότε υπήρχε η σύγκριση της πρώτης θητείας Μητσοτάκη με τη θητεία Τσίπρα και ο τελευταίος έχασε πανηγυρικά.
Η δεύτερη θητεία Μητσοτάκη δεν θεωρείται τόσο πετυχημένη όσο η πρώτη, ο χρόνος ίσως φέρνει σε κάποιους λήθη για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ο Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζεται πια ως πεφωτισμένος κεντροαριστερός, ευρωσοσιαλιστής και όχι ως ριζοσπάστης αριστερός πολιτικός. Ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί να ενώσει τους πάντες και να πείσει πολλούς από το ΠΑΣΟΚ να έρθουν μαζί του.
Με τον ίδιο να έχει απήχηση περίπου στο 15%, χωρίς να έχει καν κόμμα, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι μπορεί να πάρει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από το δημοσκοπικό 18% της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ολόκληρο το 5% του ΣΥΡΙΖΑ, ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ και κάτι από τα λίγα που έχουν απομείνει στη Νέα Αριστερά και στο ΜέΡΑ25, για να δείξει ότι είναι κυβερνητικός παίκτης έτοιμος για τη μεγάλη ρεβάνς από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτές όπως ο Μεϊκόπουλος αμφισβητούν τον Φάμελλο για να ετοιμάσουν τον δρόμο για τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου όποτε βρει ευκαιρία εξαπολύει βέλη εναντίον του πρώην πρωθυπουργού. Γιατί το κάνει; Γιατί πιστεύει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση των δημοσκοπήσεων, στις οποίες η ίδια με το κόμμα της βρίσκονται στη δεύτερη θέση, μακράν του τρίτου. Συνεπώς οι επόμενες κινήσεις του θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
