Ζητείται ενσυναίσθηση – Μερικοί έχουν ξεχάσει ή δεν γνωρίζουν τον φόβο του να ζεις περιμένοντας έναν σεισμό!

Φαίνεται πως μερικοί έχουν ξεχάσει ή δεν γνωρίζουν τον φόβο του να ζεις περιμένοντας έναν σεισμό! Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον μεγάλο σεισμό της Αθήνας το 1999, όταν 5,9 Ρίχτερ σκόρπισαν τον πανικό και τον θάνατο (143 ανθρώπων) και άφησαν πίσω τους εκατοντάδες τραυματίες.

Τώρα με αφορμή το μπαράζ σεισμών που σημειώνεται τα τελευταία 24ωρα στη Σαντορίνη και στα γύρω νησιά, σκορπώντας την ανησυχία σε κατοίκους και τουρίστες που εγκαταλείπουν την περιοχή για σιγουριά, επειδή θεωρούν ότι η διαμονή εκεί έχει ρίσκο, πολλοί βρίσκουν σωστό να λένε, και κυρίως να γράφουν, το μακρύ τους και το κοντό τους στα κοινωνικά δίκτυα πως η αντίδραση της φυγής είναι υπερβολική. Κάνουν πλάκα με αυτό, γεμίζοντας τον διαδικτυακό ιστό με πικρόχολα σχόλια και ειρωνείες, επιδεικνύοντας μηδαμινή ενσυναίσθηση και ευαισθησία για τα ακριβά εισιτήρια που αναγκάστηκαν να πληρώσουν όσοι επέλεξαν να φύγουν από τη Σαντορίνη σαν εκδίκηση (pay back), όπως υποστηρίζουν οι είρωνες, για την ακρίβεια του νησιού, για την οποία είχαν ευθύνη.

Σε μια δύσκολη στιγμή συμπολιτών μας υπάρχουν οι πικρόχολοι, οι «ξινοί» που βρίσκουν την όρεξη να τους την πουν, να ειρωνευθούν και να κατηγορήσουν. Λες και τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να μιλήσουμε για τα κακώς κείμενα της Σαντορίνης ως τουριστικού θερέτρου.

Κανείς δεν μπορεί να ειρωνευθεί και να κάνει πλάκα με τον φόβο για έναν μεγάλο σεισμό ή ένα τσουνάμι ή μια έκρηξη ηφαιστείου, ενδεχόμενα που ούτε οι ειδικοί δεν αποκλείουν. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής και εσύ που βρήκες την ευκαιρία να βγάλεις το δηλητήριό σου, σε σεισμογενή περιοχή ζεις.

Και ποτέ δεν ξέρεις…