Εθισμός στο διαδίκτυο: Η μάστιγα της εποχής

Μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία  σχετικά με τη νέα μάστιγα της εποχή, τον εθισμό στο διαδίκτυο, παρουσίασε στην τηλεόραση του Alpha ο Πέτρος Κουσουλός. Η ιστορία του 25χρονου Νίκου, ενός νεαρού παιδιού το οποίο έζησε την κόλαση της αποξένωσης σε μια ηλικία που θα έπρεπε να ανακαλύπτει τον κόσμο. 

Ο λόγος; Ο εθισμός του στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έναν υπολογιστή, ο οποίος ήταν “ο μόνος φίλος” του όπως εκμυστηρεύτηκε στο δημοσιογράφο.

Πώς κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα; Σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα; Οι απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί παρακάτω και προβλήθηκε στην εκπομπή “Σπίτι μου Σπιτάκι μου:

Τι είναι ο εθισμός στο διαδίκτυο; 

Ο εθισμός στο Διαδίκτυο (internet addiction) μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης, προτάθηκε ως όρος πρώτη φορά από τον Goldberg (1995) και έγινε δημοφιλής με την καινοτόμο έρευνα της Young (1996), αναφέρεται στην «καταναγκαστική, υπερβολική χρήση του διαδικτύου και τον εκνευρισμό ή δυσθυμική συμπεριφορά που παρουσιάζεται κατά τη στέρησή της» (Mitchell, 2000).

Ο εθισμός στο Διαδίκτυο αν και δεν έχει επισήμως αναγνωρισθεί ως κλινική οντότητα παρά μόνο σε Κίνα, Ν.Κορέα και Ταιβάν, αποτελεί μια κατάσταση, που προκαλεί σημαντική έκπτωση στην κοινωνική και επαγγελματική ή ακαδημαϊκή λειτουργικότητα του ατόμου. Οι ειδικοί της ψυχικής υγείας όλο και συχνότερα καλούνται, να προσεγγίσουν θεραπευτικά άτομα με προβληματική χρήση του Διαδικτύου. Ήδη στην επόμενη έκδοση του διαγνωστικού εγχειριδίου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, DSM-V, θα συμπεριληφθεί ως χρήζουσα περισσότερη έρευνα η οντότητα “Internet Use Gaming Disorder”, ένας όρος που δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε έρευνες ως σήμερα.

Συνηθέστερη ορολογία πέρα από τον εθισμό στο Διαδίκτυο (Internet Addiction Disorder – IAD) είναι επίσης οι “Pathological Internet Use” (Παθολογική χρήση του διαδικτύου)», “Problematic Internet Use” (Προβληματική χρήση του διαδικτύου), “Excessive Internet Use” (Υπερβολική χρήση του διαδικτύου) και “Compulsive Internet Use” (Καταναγκαστική χρήση του διαδικτύου) (Widyanto & Griffiths, 2006).

Aίτια

Το Διαδίκτυο έχει την ικανότητα να καλύψει συγκεκριμένες ψυχολογικές ανάγκες ενός ατόμου. Ένα από τα χαρακτηριστικά του μέσου που προκύπτει από τη φύση του είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει μια «ιδανική κατάσταση εαυτού», όπου το άτομο μπορεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές της προσωπικότητας του χωρίς να έχει περιορισμούς και συνέπειες.

Στο Διαδίκτυο δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες των πράξεων, ο χρήστης μπορεί να μπει και να βγει όποτε θέλει, ενώ μπορεί να καλύψει την όποια εξωτερική εμφάνιση, αφού δεν υπάρχει οπτική επαφή. Ταυτόχρονα, ο έφηβος μπορεί να ενσαρκώσει διαφορετικούς ρόλους, ή να υιοθετήσει διαφορετικές ταυτότητες ανάλογα με την εκάστοτε διαδικτυακή εμπειρία, εξαιτίας της ανωνυμίας, που συνιστά κατεξοχήν χαρακτηριστικό του Διαδικτύου. Συνήθως, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο είναι αγόρια και μεγαλώνουν σε δύσκολες καταστάσεις (δυσλειτουργικές οικογένειες). Πρόσφατες έρευνες στην Ελλάδα κατέδειξαν τη σημασία της γονικής μέριμνας και φροντίδας στην ανάπτυξη του εθισμού στο Διαδίκτυο (Siomos, 2012)

. Η βέλτιστη παροχή γονικής μέριμνας χαρακτηρίζεται από φροντίδα και υγιή προστατευτικότητα, ούτως ώστε το παιδί να κατευθύνεται και να καθοδηγείται με επάρκεια σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς να παρεμποδίζονται οι προσπάθειες του για την ανάδειξη προσωπικής ταυτότητας και αυτονόμησης. Αντίθετα, υπερπροστατευτικότα των γονέων και χαμηλά επίπεδα φροντίδας συνιστούν το πρότυπο μέριμνας ‘affectionless control’ (έλεγχος χωρίς στοργή) το οποίο συνδέθηκε με υψηλότερες βαθμολογίες εθισμού στο Διαδίκτυο.

Πληροφορίες από Βικιπαιδεία