Γιώργος Κυρίτσης: Παίρνουμε χάπια για τη μνήμη πριν βγούμε στο γυαλί

«Δεν ξέρω αν η μολότοφ πρέπει να είναι κακούργημα ή πλημμέλημα, πάντως στα 30 και χρόνια που είμαι δημοσιογράφος δεν θυμάμαι ποτέ κανείς να έχει σκοτωθεί από μολότοφ ή κάτι αντίστοιχο. Ευτυχώς στις συγκρούσεις στο δρόμο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δεν υπήρχαν τέτοια τραγικά περιστατικά. Αντιθέτως, υπήρχαν περιστατικά πολύ σοβαρών τραυματισμών, όπως του συναδέλφου μας Μανώλη Κυπραίου, ο οποίος έχασε την ακοή του από επίθεση της αστυνομίας. Νομίζω πως αυτά πρέπει να θεραπεύσουμε περισσότερο, παρά τα ζητήματα των μολότοφ»… Τάδε έφη: Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ με μνήμη ασθενή, Γιώργος Κυρίτσης.

Φαίνεται πως ο επί σειρά ετών δημοσιογράφος της Αυγής είχε κλεφτεί με μία Ειρήνη στις 5 του Μάη του 2010, είχε πάει να την κεράσει στου Φλόκα για τη γιορτή της μία πάστα, χαμπάρι δεν πήρε για τους νεκρούς της Marfin. Παγιδεύτηκαν και δολοφονήθηκαν τέσσερις ψυχές εκείνη την αποφράδα μέρα. Γιατί; Διότι στη μεγαλειώδη πορεία λόγω της απεργίας παρεισέφρησαν δέκα κουκουλοφόροι, παρακρατικοί, αναρχικοί – δεν έχει σημασία – έριξαν μολότοφ στην τράπεζα και δημιούργησαν ένα εγκληματικό ομιχλώδες σκηνικό που στέρησε τη ζωή τριών γυναικών και ενός βρέφους.

Ζητάτε συγγνώμη λίγες μέρες μετά; Κύριε Κυρίτση, την τοποθέτηση αυτή την κάνατε ζωντανά στη Δημόσια Τηλεόραση, όχι μαγνητοσκοπημένη σε ένα περιφερειακό κανάλι, όπου κάποιος θα είχε την ευθιξία να την κόψει στο μοντάζ. Ενεργός δημοσιογράφος το 2010, στα 43 σας, στην καλύτερη ηλικία, πριν ξεκινήσουν συμπτώματα αλτσχάιμερ ή άνοιας, και δεν θυμάστε το σκηνικό; Εμείς γιατί θυμόμαστε τα πάντα; Την παρουσία μας στην πορεία (απεργοί γαρ). Την αναμπουμπούλα έξω από τη Marfin. Την κινητικότητα των κουκουλοφόρων, τη φασαρία, τους καπνούς και μία ώρα αργότερα την κλήση του αρχισυντάκτη μας, ότι η απεργία διεκόπη και πρέπει να σπεύσουμε στην εφημερίδα;

Πώς είναι δυνατόν, εννέα χρόνια μετά, να έχετε ξεχάσει, να έχετε διαγράψει από τη μνήμη σας ένα συμβάν τόσο σκοτεινό;

Η θεωρία των δύο άκρων είναι ένα αφήγημα εμετικό, δεν μπορεί να συγκριθεί η φασιστική βία, η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι σφαγές κατά των μεταναστών, με τα τρικάκια του «Ρουβίκωνα» και τα γιαούρτια προς τους πολιτικούς. Αλλά το να υποβιβάζεις τη σημασία μίας επιθετικής συμπεριφοράς επειδή η μολότοφ δεν είναι… καταγεγραμμένο όπλο, αλλά ένα αυτοσχέδιο φλεγόμενο μπουκάλι, είναι εντελώς άλλο ανέκδοτο. Ο κ. Κυρίτσης στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί ένα αδιανόητο νομοσχέδιο θέλησε με στόμφο να δηλώσει πως οι μολότοφ είναι ακίνδυνες. Στο βωμό της ιδεολογικής ταύτισης της μολότοφ με τη… ριζοσπαστικότητα και τον αντι-εξουσιασμό, αγκάλιασε το μπουκαλάκι με το ύφασμα, το έκανε δικό του, ένα κάτι σαν τοτέμ και περίτρανα το αθώωσε μπροστά στα μάτια και τα αυτιά των Ελλήνων τηλεθεατών.