Με το δημοψήφισμα ρίχνουν την ευθύνη στη...φουκαριάρα τη μάνα τους

Του Γεώργιου Χατζηαθανασίου

Η κυβέρνηση «Συριζανέλ» δηλώνει ότι μάχεται εναντίον της λιτότητας, ενώ φανερά οδηγούν το λαό σε ακόμα χειρότερη φτώχεια, να ξεροσταλιάζει στις ουρές έξω από τις κλειστές τράπεζες, με την ανεργία στα ύψη και τις συντάξεις απλήρωτες. Με τη χώρα σε διεθνή οικονομική και πολιτική απομόνωση, να κοντεύει να βγει εκτός Ευρωζώνης, ακόμα και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Η επάρκεια σε ευρώ έχει στερέψει και αν δεν υπάρξει σύντομα συμφωνία, ίσως αναγκαστεί η χώρα να τυπώσει δικό της νόμισμα. Η δραχμή θα υποτιμάται συνεχώς, με αποτέλεσμα να έχει πολύ μικρή αγοραστική αξία. Δεν θα είναι η παλιά δραχμή, αφού οι συνθήκες έχουν αλλάξει . Τότε η δραχμή δεν είχε να ανταγωνισθεί το ισχυρό ευρώ, ούτε η χώρα ήταν σε επίσημη χρεοκοπία και σε διεθνή οικονομική απομόνωση. Τώρα, οι συνθήκες είναι χειρότερες για την Ελλάδα.

Ποιο είναι το παράδοξο ; Εκείνοι που αντιδρούσαν κατά της λιτότητας, φαίνεται ότι θα μας οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και χειρότερη λιτότητα. Περίπου στα επίπεδα της Αλβανίας του Χότζα, ή των ανατολικών χωρών πριν από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ο ίδιος ο κ Λαπαβίτσας ( βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υπέρμαχος της δραχμής) παραδέχθηκε ότι με τη δραχμή θα παίρνουμε τα τρόφιμα με δελτίο !
Πάντως οι Βουλευτές μας, μεταξύ των οποίων και πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσαν βιαστικά να σηκώσουν τα ευρώ τους από το αυτόματο μηχάνημα αναλήψεων της Βουλής. Το μηχάνημα ΑΤΜ της Βουλής άδειασε σε χρόνο ρεκόρ και κάλεσαν χρηματαποστολή να το ξαναγεμίσει μέσα στο Σαββατοκύριακο. Αφού εμπιστεύονταν την κυβέρνηση, που έλεγε ότι το τραπεζικό σύστημα είναι ασφαλές, γιατί έτρεξαν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσουν επειγόντως τα χρήματά τους ; Δεν τους φτάνουν οι καταθέσεις που έχουν στο εξωτερικό ;

Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης αισθάνεται απογοήτευση από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, δηλαδή από τους μέτριους και τους ψεύτες, που έχουν πάρει τις τύχες μας στα χέρια τους. Από τη μία πλευρά είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που έχουν ευθύνη για την επί 30 έτη αποδυνάμωση της οικονομίας, με υπέρμετρη διόγκωση του δημόσιου τομέα, ρουσφετολογικούς διορισμούς, σπατάλη, κακοδιαχείριση και υπερδανεισμό, με επακόλουθη συσσώρευση χρέους. Από την άλλη πλευρά η ακόμα πιο ανεύθυνη και εντελώς ασυνάρτητη και παράλογη ένωση των αριστερο-ακροδεξιών “Συριζανέλ”, που έδωσε τη χαριστική βολή στην οικονομία και στον ελληνικό λαό. Κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες κυριολεκτικά να διαλύσουν τη χώρα και να τη χρεοκοπήσουν επισήμως. Και τώρα ψηφίζουν, μαζί με τη Χρυσή Αυγή, ένα «όχι» στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ένα «όχι» που θα τους δώσει το άλλοθι να αρνηθούν οποιαδήποτε συμφωνία με τους Ευρωπαίους και να μας μετατρέψουν σε μία απομονωμένη τριτοκοσμική χώρα.

Τουλάχιστον τα κόμματα που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό, παρά τα λάθη και τις ευθύνες τους, εξακολουθούν να πιστεύουν στις αρχές της ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και στην ανάγκη της παραμονής της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό έχει μεγάλη σημασία. Η χώρα έχει ανάγκη να ανήκει σε μία ισχυρή ένωση κρατών, ώστε να μην είναι τελείως αδύναμη και απομονωμένη, να έχει χρηματοδοτική βοήθεια, να παίρνει αναπτυξιακές επιδοτήσεις και να είναι περισσότερο ασφαλής απέναντι στον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Μιας χρεοκοπίας, που θα οδηγήσει το λαό σε ακόμα χειρότερη φτώχεια. Άλλωστε η διεθνής απομόνωση, οδηγεί σε απώλεια συμμάχων, η οποία μπορεί να έχει επιπτώσεις στα εθνικά θέματα. Τα κόμματα που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό, παρά τα λάθη τους και παρά το γεγονός ότι έχουν γίνει σοβαρά λάθη και από τους ευρωπαίους εταίρους μας, διατηρούν τουλάχιστον μία επαφή με την πραγματικότητα. Βλέπουν το αυτονόητο, ότι μία χρεοκοπημένη χώρα, η οποία προς το παρόν δεν είναι καθόλου αυτάρκης σε παραγωγή αγαθών, για να έχει ελπίδα σταδιακής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, και για να μην μετατραπεί σε τριτοκοσμική χώρα, χρειάζεται μία συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για χαμηλότοκο δανεισμό.
Οι Ευρωπαίοι μας δανείζουν με επιτόκιο 1-1,5 %, ενώ οι αγορές αρνούνται να μας δανείσουν χρήματα ακόμα και με 10 %. Υπάρχει το παράδειγμα της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ισπανίας, που αφού αναγκάσθηκαν με υπόδειξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κάνουν περικοπές εξόδων και να πάρουν δυσάρεστα μέτρα, πήραν ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Στη συνέχεια βγήκαν από τα μνημόνια και τώρα παρουσιάζουν ανάπτυξη με δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ εισέπραξαν και χρηματοδοτική βοήθεια («αναπτυξιακά πακέτα») από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τι συνέβη με εμάς; Μέσα στο κλίμα μιας ταλαιπωρημένης κοινωνίας, δικαίως αγανακτισμένης από λανθασμένες πολιτικές και από την υπερφορολόγηση, βρήκαν έδαφος ψεύτες και δημαγωγοί για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Προκειμένου να πάρουν την καρέκλα της εξουσίας υποσχέθηκαν τα πάντα σε όλους. Κορόϊδεψαν το λαό με απίστευτο θράσος. ” Θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο ” ! Ξέχασαν να αναφέρουν, ότι αυτό ήταν σχήμα λόγου, αλλά το εξήγησαν μετά.
«Θα διώξουμε την τρόϊκα». Εννοούσαν ότι θα της αλλάξουν το όνομα (“Θεσμοί”). Θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό. Αυξήθηκε κανένας μισθός ; Αυτό που αυξήθηκε είναι οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα. «Θα δώσουμε 13η σύνταξη» .Οι συνταξιούχοι περιμένουν με τις ώρες στην ουρά, στις χρεοκοπημένες τράπεζες για να πάρουν 120 ευρώ. Ούτε την κανονική σύνταξη δεν πήραν !! «Θα πετύχουμε καλύτερους όρους, επειδή θα κάνουμε σκληρή διαπραγμάτευση. Η Ευρώπη θα δεχθεί τους όρους μας. Θα αλλάξουμε την Ευρώπη!» Η διαπραγματευτική τους ανικανότητα ήταν παροιμιώδης. Μετά από καθυστέρηση πέντε μηνών, η δήθεν αντιμνημονιακή κυβέρνηση πρότεινε στους Ευρωπαίους ένα γνήσιο μνημόνιο ! Μνημόνιο με φορολογικά και αντιαναπτυξιακά μέτρα, χειρότερο μάλιστα από το προηγούμενο. Ποιες αυξήσεις μισθών ; Ποια ανάπτυξη ; Ποιό τέλος της λιτότητας; Ποιές θέσεις εργασίας ; Ποια δωρεάν δημόσια υγεία; Τα δημόσια νοσοκομεία εχουν μεγαλύτερες ελλείψεις προσωπικού και υγειονομικού υλικού, από ότι πριν. Σε μία ειλικρινή δήλωση, ο σημερινός Υφυπουργός Υγείας είπε, ότι αν δεν κλείσει η συμφωνία για χρηματοδότηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε το σύστημα υγείας θα καταρρεύσει, λόγω έλλειψης πόρων.

Ενώ ήξεραν ότι τα κρατικά αποθέματα χρημάτων εξαντλούνταν μέρα με τη μέρα, ότι ολόκληρη η οικονομία στέρευε σταδιακά από ρευστό, καθυστερούσαν επί μήνες να υποβάλλουν κάποια ρεαλιστική πρόταση και να κλείσουν μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Μέσα σε λίγους μήνες κατάφεραν να φέρουν την οικονομία σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτή που είχαν παραλάβει. Μετά τις καθυστερήσεις πήγαν να διαπραγματευθούν από πολύ πιο αδύναμη θέση, με τους ξένους να γνωρίζουν ότι τα ταμεία μας είναι τελείως άδεια, ότι δεν είμαστε σίγουροι αν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Και νόμιζαν ότι, έτσι, θα μπορούσαν να επιβάλλουν τους όρους τους !

Είπαν «θα δώσουμε τέλος στη λιτότητα» και τώρα έχουμε χειρότερη λιτότητα, με τον κόσμο να περιμένει με τις ώρες στις ουρές, για να πάρει 60 ευρώ. Διέλυσαν και τον τουρισμό, χρεοκοπώντας τη χώρα μέσα στην τουριστική περίοδο, με συνέπεια τις ακυρώσεις αφίξεων πολλών τουριστών. Απολαμβάνουμε τα επιτεύγματα του πάντα χαμογελαστού, κυρίου Βαρουφάκη.
Μιλάνε για εθνική αξιοπρέπεια, τη στιγμή που έχουν φέρει τη χώρα σε διεθνή ανυποληψία, και έχουν εδραιώσει τη φήμη μιας αναξιόπιστης χώρας, με την οποία είναι επικίνδυνο να έχει κανείς δοσοληψίες. Φουσκώνουν από «εθνική αξιοπρέπεια», ενώ η Τουρκία, που έχει εκδηλώσει τις βλέψεις της, αμφισβητώντας εμπράκτως τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο μας, κάνει δηλώσεις του τύπου « να σας πληρώσουμε εμείς το χρέος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» ; Πως μεταφράζεται αυτό; « Κακομοίρηδες Έλληνες που η κυβέρνησή σας, σας οδήγησε στην χρεοκοπία, μην ανησυχείτε. Θα σας βοηθήσουμε εμείς οι …φίλοι σας, οι Τούρκοι και για τα ανταλλάγματα, συζητάμε αργότερα.».
Το τουρκικό προξενείο στη Θράκη προπαγανδίζει στους μουσουλμάνους της Θράκης να στηρίξουν στη δημοσκόπηση το «όχι». Γιατί ; Μήπως επειδή η σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, υπό συνθήκες χρεοκοπίας, θα αποδυναμώσει την Ελλάδα ακόμα περισσότερο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά ; Δεν θα είναι τότε η Ελλάδα πιο ανίσχυρη απέναντι στις διάφορες τουρκικές απαιτήσεις και επιδιώξεις;

Παραδόξως, ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την ίδια θέση σε ένα κρίσιμο δημοψήφισμα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και με τη Χρυσή Αυγή, δηλαδή με κόμματα γνωστών ακροδεξιών και αντιευρωπαϊκών πεποιθήσεων. Άλλωστε και η κυρία Λεπέν, ηγέτης της γαλλικής ακροδεξιάς, σύστησε στους Έλληνες να ψηφίσουν «όχι», ταυτιζόμενη με την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα «όχι», που ερμηνεύεται από όλη την ηγεσία της Ευρώπης και από τη διεθνή κοινότητα ως «όχι» στην Ευρώπη και στο ευρώ. Μόνο ο κύριος Τσίπρας δίνει την ερμηνεία ότι είναι όχι σε μία συγκεκριμένη συμφωνία, ξεχνώντας τη λεπτομέρεια ότι αυτή η συμφωνία έχει αποσυρθεί και δεν υπάρχει πια. Και αφού πουν στην Ευρώπη το «βροντερό όχι», θα πάνε, φουσκωμένοι με εθνική υπερηφάνεια, αλλά με το χέρι απλωμένο, να ζητήσουν οικονομική βοήθεια από τους Ευρωπαίους. Με ποια διαπραγματευτική ισχύ ; Μας είπαν ότι θα παίζουν τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές. Και οι αγορές σχεδόν δεν μας έδωσαν σημασία, επειδή ήταν προετοιμασμένες και δεν είχαν μεγάλες ζημιές. Οι αγορές απλώς μας έγραψαν στα… αρχεία τους, ως χρεοκοπημένη και αναξιόπιστη χώρα.

Και αν η Ελλάδα καταλήξει τελικά να είναι μια χώρα με τριτοκοσμικές συνθήκες ζωής, χωρίς καμία χρηματοδοτική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και με προφανείς εθνικούς κινδύνους, τι θα κάνουν; Θα απολογηθούν στο λαό, που θα είναι πάλι οργισμένος ; Φυσικά, όχι. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του δημοψηφίσματος. Κυβερνούν, αλλά έχουν ρίξει την ευθύνη της κρίσιμης απόφασης, στη …φουκαριάρα τη μάνα τους. Δηλαδή στον ίδιο το λαό. Θα μας πουν: « Εσείς οι πολίτες, ψηφίσατε όχι και δεν εγκρίνατε να κάνουμε συμφωνία με τους ευρωπαίους. Δεν φταίμε εμείς, που βγήκατε από το ευρώ και γίνατε ακόμα φτωχότεροι. Εμείς ακολουθήσαμε τη λαϊκή εντολή».

Ωστόσο, κάθε άποψη είναι σεβαστή σε μία δημοκρατία και κανείς δεν πρέπει να παριστάνει τον αλάθητο. Τουλάχιστον την επόμενη ημέρα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, είτε είναι «ναι» είτε είναι «όχι», ας μείνουμε όλοι ενωμένοι, ως Έλληνες, ακόμα και αν διαφωνούμε μεταξύ μας. Ο διχασμός και ο φανατισμός κάνουν χειρότερη ζημιά από τη χρεοκοπία. Μακάρι οι πολιτικοί αρχηγοί να δώσουν το παράδειγμα και να πάνε όλοι μαζί να διαπραγματευθούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα πλαίσια μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με γνώμονα το συμφέρον του λαού και όχι το κομματικό συμφέρον. Άραγε είναι ικανοί για κάτι τέτοιο ;

*Γεώργιος Χατζηαθανασίου, Ιατρός