Τσακαλώτος: Νέα μέτρα σε περίπτωση που δεν πιάσουμε τους στόχους

Την πρόθεση της κυβέρνησης να καταθέσει πρόταση με περίγραμμα κατηγοριών μέτρων, που θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση που δεν πιαστούν οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018, προκειμένου να αρθούν οι αντιρρήσεις κυρίως από το ΔΝΤ, αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής» ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Ο υπουργός υπογραμμίζει ότι δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα μετά τη λήξη του προγράμματος  και επισημαίνει ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης θα πρέπει να περιέχει μια συμφωνία-πακέτο για δημοσιονομικά, Μεσοπρόθεσμο και χρέος.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «μόνο το ΔΝΤ ζητά εκ των προτέρων ψήφιση των μέτρων γιατί μόνο το ΔΝΤ αμφισβητεί ότι θα φτάσουμε στο 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018».

Ωστόσο, όλες οι νέες εξελίξεις στην οικονομία (ανάπτυξη, έσοδα κ.λπ.) διαψεύδουν τις δυσοίωνες προβλέψεις του ΔΝΤ, ενώ και η ελληνική κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να νομοθετήσει τώρα μέτρα για το 2019 και μετά.

«Έχω πει δημοσίως, επανειλημμένως (για κάποιο λόγο, όμως, αυτή η «επανάληψη» περιγράφεται στα Μέσα με ιδιαίτερη γλαφυρότητα, είτε σαν «βόμβα» Τσακαλώτου είτε σαν «σάλπισμα υποχώρησης»…), ότι είμαστε διατεθειμένοι να περιγράψουμε κάποιες κατηγορίες μέτρων τα οποία κατά την άποψη των δανειστών ενδεχομένως να χρειαστούν μετά το τέλος του προγράμματος. Όμως, όπως έχω επίσης δημοσίως και επανειλημμένως πει, θεωρώ ότι αυτές οι κατηγορίες μέτρων είναι απίθανο να χρειαστούν».

Ο υπουργός επισημαίνει ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης θα πρέπει να περιέχει μια συμφωνία – πακέτο για τα δημοσιονομικά και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.

Τέσσερις ημέρες πριν από το κρίσιμο Eurogroup, υπογραμμίζει πως «κανένας δεν θέλει να δει την αναβίωση του 2015» και επαναλαμβάνει πως το 1% του πλεονάσματος θα πρέπει να πάει για μείωση φόρων και εισφορών.

«To 1% όπως έχουμε ήδη εξηγήσει, είναι για τη μείωση των κοινωνικών εισφορών και των φόρων. Για να ελαφρυνθεί το βάρος στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεδομένου και του γεγονότος ότι ο Β. Σόιμπλε θεωρεί πως το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι το χρέος, αλλά η ανταγωνιστικότητα», διευκρινίζει.

«Η οικονομική λογική της πρότασής μας είναι ακλόνητη γιατί:

-Θα ενισχύσει την ανάπτυξη

-Θα υποστηρίξει τη δυνατότητά μας να εξυπηρετήσουμε το χρέος και

-Θα επιταχύνει τη μείωση της ανεργίας.

Νομίζω πως με αυτό το τελευταίο, την ανεργία, ίσως «γελάσει και το χειλάκι» του κ. Τόμσεν, ο οποίος προέβλεψε, προσφάτως, ότι στην Ελλάδα η πτώση της ανεργίας θα συμπέσει περίπου με την περίοδο που ο Αντετοκούνμπο θα γίνει παππούς! Πρέπει, όμως, να προσθέσω ότι, από την έως τώρα εμπειρία μου, δεν έχω πειστεί απολύτως ότι οι συζητήσεις που γίνονται πηγάζουν, πάντα, από την εγκυρότητα των οικονομικών επιχειρημάτων», τονίζει ο κ. Τσακαλώτος.

Υποχρεωτικό το POS για 200.000 ελεύθερους επαγγελματίες

Στη συνέντευξή του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προαναγγέλλει τη σταδιακή υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες, με πρώτο βήμα την τοποθέτηση μηχανημάτων POS σε 200.000 επαγγελματίες.

«Η κυβέρνηση έχει ήδη νομοθετήσει την υποχρεωτική αποδοχή ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής, η οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο εντός τριετίας. Έτσι η ΚΥΑ που θα εκδοθεί εντός των επόμενων ημερών θα προσδιορίζει τους πρώτους 200.000 υπόχρεους, οι οποίοι θα οφείλουν να αποδέχονται πληρωμές με ηλεκτρονικά μέσα. Το υπουργείο με βάση συγκεκριμένα στοιχεία μπορεί να προσδιορίσει ανά επάγγελμα τον κίνδυνο φοροδιαφυγής και απόκρυψης εσόδων», σημειώνει.

Και προσθέτει: «Καθώς και το ποσοστό των επαγγελματιών ανά κατηγορία που δέχονται συναλλαγές με κάρτες. Με βάση την κατηγοριοποίηση αυτή θα προσδιοριστούν οι κατηγορίες των επαγγελματιών που θα εντάσσονται, σε τρεις φάσεις, στις ηλεκτρονικές συναλλαγές μέσα στην τριετία υλοποίησης του νόμου. Πρώτα θα ενταχθούν στο μέτρο της υποχρεωτικότητας οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες με υψηλή ροπή προς φοροδιαφυγή και χαμηλή διείσδυση αποδοχής ηλεκτρονικών πληρωμών».

Παράλληλα, καθιστά σαφές πως θα εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι για το χτύπημα της φοροδιαφυγής που σε συνδυασμό με το περιουσιολόγιο θα φέρουν πρόσθετα έσοδα στο Δημόσιο για τη δικαιότερη κατανομή των βαρών.