Έσβησε την υστεροφημία του ο Καρτερός με το… Κολούμπια

Να κλείνεις αισίως τα 75 χρόνια της ζωής σου. Να έχεις καταγγείλει τη βία του συστήματος. Να έχεις καθοδηγήσει και γαλουχήσει γενιές και γενιές αριστερών. Να έχεις εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου ως επικεφαλής στην επικοινωνία κοτζάμ πρωθυπουργού. Να έχεις εξελιχθεί σε βασικό αρθρογράφο στη μία από τις δύο παραδοσιακές εφημερίδες της Αριστεράς. Να έχεις διατελέσει διευθυντής στην άλλη παραδοσιακή έκδοση της Αριστεράς. Κι όλα αυτά να τα κλωτσάς μια μέρα επειδή σε κυριεύει ο παλιμπαιδισμός. Διότι αυτό έκανε ο Θανάσης Καρτερός.

Καψούρα

Στα 1947 γεννήθηκε ο Σαλονικιός. Εξ ου και η καψούρα του με τον ΠΑΟΚ. Έγινε 75 ετών. Την έχει ζήσει τη ζωή του σε όλες τις εκφάνσεις. Αγωνιστής από τα γεννοφάσκια του, πλήρωσε επί χούντας τις αριστερές καταβολές του.

Πέρασε από κάθε πιθανή και απίθανη φυλακή. Όχι μόνο από εκείνες στις οποίες κλείνονταν μαζικά οι επονομαζόμενοι «εχθροί της επανάστασης», αλλά και στις άλλες, παρέα με τους ποινικούς. Δίπλα στους εγκληματίες επειδή είχε το χάρισμα της γραφής και άρα μπορούσε να ξεσηκώσει τον κόσμο.

Ε, αυτός ο άνθρωπος προφανώς έχασε την έμπνευσή του. Ίσως και να έβγαλε απωθημένα της εφηβείας του, όταν ως αριστερός προσπαθούσε να καθοδηγήσει με επιχειρήματα όσους ονειρεύονταν μία διαφορετική Ελλάδα. Όσους πίστευαν ότι κάποια στιγμή θα ίσχυε στη χώρα η πραγματική Δημοκρατία, που θα επέτρεπε την ελευθερία της έκφρασης. Όχι, βέβαια, της χυδαίας. Διότι αυτό που έγραψε ο Καρτερός για τον πρωθυπουργό της χώρας μόνο ως χυδαίο μπορεί να χαρακτηριστεί.

«Μητσοτάκη, GFY. Ξέρεις εσύ, λόγω Κολάμπια», έγραψε ο Θανάσης. Για όσους δεν έχουν περάσει από το… Κολούμπια, να τους αποκαλύψουμε ότι το «GFY» αποτελεί τη συντομογραφία στα αγγλικά της φράσης «Go fuck yourself», δηλαδή, «άντε γαμ… σου!».

Μιλάμε για την αποθέωση του πολιτικού λόγου. Για την επιτομή της επιχειρηματολογίας. Γι’ αυτό, άλλωστε, ασπάστηκε τη συγκεκριμένη φρασεολογία μόνο ο αψύς Παύλος Πολάκης. Ο Σφακιανός, όμως, μας είχε συνηθίσει σε… συγγενείς εκφράσεις. Απορούμε, μάλιστα, πώς δεν τον σκέφτηκαν οι συντελεστές του «Σασμού» να τον συμπεριλάβουν ως χαρακτήρα στη σειρά. Για φανταστείτε τον Μαθιό ή τον Αστέρη να φωνάζουν «μόνος μου και όλοι σας, ρε. Σας έχω για πλάκα». Ποια τριαντάρια; Πάνω από 40άρι θα χτυπούσε καθημερινά η τηλεθέαση.
Άλλα δείγματα, όμως, είχαμε από τον Πολάκη και διαφορετικά από τον Καρτερό. Έβγαζε μία κουλτούρα ο Θανάσης. Με τις πολύμηνες αποδράσεις του κάθε χρόνο στην Τήλο. Με το πάθος του για το ποδόσφαιρο, συνήθεια σπάνια για παραδοσιακό αριστερό. Τελικά, στην πράξη, ο Καρτερός αποδείχθηκε πολύ… ανάποδος τύπος.

Ίσως να επηρεάστηκε από την αδυναμία του ΠΑΟΚ να μαζέψει τη διαφορά των εννέα βαθμών από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Να είδε σε αυτή την απόσταση τη Νέα Δημοκρατία στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και τον «Δικέφαλο», ε, συγγνώμη, τον ΣΥΡΙΖΑ, στη 2η, αλλά καταϊδρωμένο από την προσπάθεια.

Ίσως να αγχώθηκε από τις εξελίξεις στην «Αυγή». Η εφημερίδα στην οποία αρθρογραφεί εδώ και μήνες βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και το μέλλον της φαντάζει όχι απλά αβέβαιο, αλλά για πολλούς, ανύπαρκτο.

Ατόπημα

Κάποιοι επώνυμοι της ιατρικής επιστήμης, όμως, απέδωσαν το ατόπημα του Καρτερού στο μπέρδεμα των ρόλων. Ή μήπως απλά μιμήθηκε τον… Ισκαριώτη, που κάθε Κυριακή χρησιμοποιεί πιο σκληρή γλώσσα από τη στήλη του Θανάση στην «Αυγή»;

Όποια και αν είναι η απάντηση, εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Με μία πρότασή του, ο 75χρονος επισκίασε όλα τα θετικά που καταγράφονταν στο βιογραφικό του. Όπως, άλλωστε, λέει ο λαός «τα στερνά, τιμούν τα πρώτα». Επίσης, ο Καρτερός διέγραψε ακόμα και το τελευταίο ψήγμα, αν βέβαια υπήρχε τέτοιο, από το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς». Διότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβέρνησε τελικά με… δεξιά ατζέντα, αλλά θεωρητικά ο Θανάσης παρέμεινε ένας αριστερός που οραματιζόταν μία διαφορετική κοινωνία, στην οποία ωστόσο τα χρήματα στο παντελόνι του θα τον βοηθούσαν να ζήσει όποια όνειρά του έμειναν απραγματοποίητα. Έγινε, δηλαδή, ο Καρτερός ένας… Ισκαριώτης για την παράταξή του και την ιδεολογία του, αφού κλώτσησε όλα όσα πίστευε ότι πρέσβευε με μία φράση. Τελικά, ου γαρ έρχεται μόνον…

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το «δεκανίκι» του πολέμου!

Πάει για βουλευτής;