Η εισαγγελική πρόταση για τον Δημήτρη Κοντομηνά

Έναν προς έναν κατέρριψε  η επίκουρη Εισαγγελέας Διαφθοράς Πόπη Παπανδρέου  τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματα  του Δημήτρη Κοντομηνά, ο οποίος αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες που του αποδίδονται για την υπόθεση  του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με το απολογητικό του υπόμνημα.

Στο σκεπτικό της εισαγγελέως, που ζήτησε την προφυλάκιση του επιχειρηματία, σε ότι αφορά τα υπέρογκα δάνεια που έλαβε και στα όσα ισχυρίστηκε ο επιχειρηματίας αναφέρει:

«Και ναι μεν είναι αληθές ότι όσο μεγαλύτερη είναι (πραγματικά και όχι πλασματικά) μια επιχείρηση τόσο πιο εύκολη είναι και η πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, καθώς και ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις του επιχειρηματία με τους υπευθύνους χορηγήσεων έχουν κάποια θετική επίδραση στους όρους δανεισμού, τούτο όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούν τα μοναδικά και κυρίαρχα κριτήρια της εκάστοτε Τράπεζας για την χορήγηση της αιτούμενης κάθε φορά χρηματοδότησης, και μάλιστα ύψους εκατομμυρίων ευρώ, όπως στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς την λήψη ουσιαστικών μέτρων για την διασφάλιση των συμφερόντων της, όπως τούτο υπαγορεύεται από τους οικείους κανόνες που καθορίζονται με την Συνθήκη της Βασιλείας ΙΙ, με Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και εξειδικεύονται με εγκυκλίους, εντολές, οδηγίες και κανόνες της χρηματοπιστωτικής πολιτικής της κάθε Τράπεζας.

Επιχειρήματα δε όπως «η οικονομική κρίση», «η συνήθης τραπεζική πρακτική» και άλλα παρόμοια, που επικαλείται ο κατηγορούμενος προκειμένου να «απομειώσει» την κατά παράβαση της οικείας ειδικής νομοθεσίας λήψη των επίμαχων δανείων, με τον τρόπο που αναλυτικά προεκτέθηκε, και την μη αποπληρωμή αυτών, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά με την έννοια αυτή, τη στιγμή που υγιείς επιχειρηματίες παραμένουν με κάθε θυσία συνεπείς στις δανειακές τους υποχρεώσεις, ακόμα και με τη ρευστοποίηση προσωπικής τους περιουσίας, κάτι στο οποίο ουδέποτε προέβη ο κατηγορούμενος, παρά το γεγονός ότι, όπως ο ίδιος υποστηρίζει στο απολογητικό του υπόμνημα , την χρονική περίοδο που έλαβε τα δάνεια η προσωπική του περιουσία, ελεύθερη βαρών, ανήρχετο στο ποσό των 170.000.000 ευρώ.

Η εισαγγελέας βάλει τον κ. Κοντομηνά και σε ότι αφορά το επίμαχο ακίνητο στο Λονδίνο, που φέρεται  να είχε αγοράσει για τη κόρη του. Η κυρία Παπανδρέου στο σκεπτικό της κάνει λόγο ακόμα και για επενδυτική ευκαιρία για τον κ. Κοντομηνά. Συγκεκριμένα αναφέρει:

Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες χρηματοδότησης των εταιριών του κατά το έτος 2012 αποφάσισε να προβεί στην πώληση του εν λόγω ακινήτου. Η δε αγορά του ακινήτου αυτού αποτέλεσε μια ιδιαίτερα επωφελή επένδυση, αφού αγοράσθηκε 10.000.000 ευρώ και πωλήθηκε 15.000.000 ευρώ. Από την εν λόγω επένδυση επωφελήθηκε και η εταιρία ΔΕΜΚΟ, αφού ηHONOURINTERNATIONALS.A. όχι μόνο αποπλήρωσε στο ακέραιο το Ομολογιακό Δάνειο που της είχε χορηγηθεί, αλλά κατέβαλε στη ΔΕΜΚΟ και ποσό 640.161,27 ευρώ για οφειλόμενους τόκους.

Ωστόσο, ο κατηγορούμενος δεν διευκρινίζει τελικά την χρήση του συγκεκριμένου ακινήτου, δεν προσκομίζει σχετικά έγγραφα για την επίμαχη αγοραπωλησία των 15.000.000 ευρώ, αλλ’ ούτε και για τον τελικό αποδέκτη των χρημάτων αυτών, ενώ ακόμη κι αν υποτεθεί ότι είναι αληθείς οι ισχυρισμοί του, και πάλι προκύπτει εξ αυτών ότι μέσα από μια πολύπλοκη και δαιδαλώδη διαδρομή, ένα μεγάλο μέρος του δανείου των 21.000.000 ευρώ που χορηγήθηκε στην ΔΕΜΚΟ από το Τ.Τ. τον Οκτώβριο του έτους 2008, υπό τους όρους και με τον τρόπο που προεκτέθηκε —το οποίο σημειωτέον έχει μεταφερθεί στο υπό ειδική εκκαθάριση Τ.Τ. χωρίς μέχρι και σήμερα να έχει εξοφληθεί— ύψους 9.800.000 ευρώ, δεν χρησιμοποιήθηκε για τον σκοπό για τον οποίο δόθηκε, και μάλιστα κατά παράβαση της σχετικής ρητής δέσμευσης της ΔΕΜΚΟ και του Δημήτρη ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ, αλλά, τουναντίον, χρησιμοποιήθηκε από τον τελευταίο για προσωπικούς σκοπούς.

Από την αξιολόγηση των παραπάνω στοιχείων, προκύπτουν με σαφήνεια σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου Δημητρίου ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ για τις αξιόποινες πράξεις που του αποδίδονται, κάτι το οποίο αποδέχεται και ο κ. Ανακριτής του Ν. 4022/2011, ως τούτο συνάγεται αφενός μεν από την έκδοση εντάλματος σύλληψης εις βάρος του πρώτου (άρθρο 276 παρ. 2, 282 ΚΠΔ), αφετέρου δε εκ της απόψεως του ανωτέρω Δικαστικού Λειτουργού περί επιβολής στον κατηγορούμενο των στην αρχή της παρούσας αναφερόμενων περιοριστικών όρων, ιδίως εκείνου της εγγυοδοσίας ποσού 5.000.000 ευρώ.

Οι πράξεις δε που του αποδίδονται, ενέχουν ιδιάζουσα βαρύτητα και κοινωνικοηθική απαξία, καθόσον εξ αυτών προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος, «δεν έλαβε απλώς ένα δάνειο το οποίο δεν αποπλήρωσε λόγω της οικονομικής κρίσης», όπως μεταξύ άλλων, ισχυρίζεται, ρίχνοντας το «βάρος της ευθύνης» για την έγκριση αυτού στους έχοντες την διαχειριστική εξουσίας της Τράπεζας συγκατηγορουμένους του, αλλά, τουναντίον, προέβη στην εκμετάλλευση των αδιαμφισβήτητων, κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα, ευκαιριών του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των γνωριμιών του προς απόκτηση προσωπικού περιουσιακού οφέλους εις βάρος της περιουσίας της Τράπεζας και ως εκ τούτου του Δημοσίου, στην χρησιμοποίηση ικανού μέρους των αιτηθέντων δανείων –ορισμένα εκ των οποίων δόθηκαν διαρκούσης της οικονομικής κρίσης της Χώρας– με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος, υπό το πρόσχημα επένδυσης αυτών σε «εταιρίες συμφερόντων του», ενώ ο ίδιος διατηρεί πλήθος τραπεζικών λογαριασμών σε Ελλάδα και εξωτερικό (Κύπρο, Ελβετία, Βέλγιο), σε τόπους και με μορφή που δεν είναι ακόμη γνωστή, ενόψει και του ότι εκκρεμούν οι απαντήσεις των αλλοδαπών δικαστικών αρχών σε αιτήματα Δικαστικής Συνδρομής που έχουν ήδη αποσταλεί, αλλά και ικανό αριθμό εξωχώριων εταιριών, τις οποίες, μάλιστα, φέρεται ότι χρησιμοποίησε για να αποκρύψει τα ίχνη μέρους των παράνομων εσόδων που αποκόμισε από τα βασικά αδικήματα που του αποδίδονται. Η ανωτέρω υποδομή του κατηγορουμένου στην αλλοδαπή, η οποία είναι βέβαιο ότι εξακολουθεί να υφίσταται, συνιστά παράλληλα, κατά την άποψή μας, και προπαρασκευή για την διαφυγή αυτού στο εξωτερικό σε οποιοδήποτε χρόνο κρίνει ο ίδιος αναγκαίο, με συνέπεια να καθίσταται ο τελευταίος και ύποπτος φυγής.

Περαιτέρω, ενόψει του κύκλου των γνωριμιών και σχέσεων που διαθέτει ο κατηγορούμενος με επιχειρηματίες και λοιπούς παράγοντες της Χώρας, αλλά και με πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στην αλλοδαπή και στην Ελλάδα, πιθανολογείται ότι ο ίδιος δύναται να χρησιμοποιήσει ακόμα και τις διασυνδέσεις αυτές, είτε προκειμένου να δημιουργήσει προσκόμματα στις έρευνες των Δικαστικών Αρχών για ζητήματα που, λόγω του όγκου και της φύσεως των δεδομένων καθώς και των ιδιαίτερα χρονοβόρων διαδικασιών σε επίπεδο ελεγκτικού μηχανισμού και Δικαστικών Συνδρομών, δεν έχουν ακόμη διαλευκανθεί πλήρως, είτε προκειμένου να διαφύγει εκτός Ελλάδος.

Γιατί η Εισαγγελέας τον έκρινε και ύποπτο φυγής!

Για το σκεπτικό της προφυλάκισης του Δημήτρη Κοντομηνά η εισαγγελέας αναπτύσσει επιχειρήματα-καταπέλτη κατά του επιχειρηματία, αναφέροντας Συγκεκριμένα:

«Επισημαίνεται, μάλιστα, ότι η διαφυγή του κατηγορουμένου στο εξωτερικό είναι ιδιαίτερα εύκολη, δεδομένου ότι ο ίδιος είναι μέτοχος στην εταιρία INTERJET, η οποία ανήκει, ως ελέχθη, στον Όμιλο ΔΕΜΚΟ, με αντικείμενο τις ναυλώσεις ιδιωτικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Ο ίδιος δε ο κατηγορούμενος, αναφέρει στο απολογητικό του υπόμνημα ότι «… στο πλαίσιο των επιχειρηματικών μου δραστηριοτήτων, μεταβαίνω συχνά στην αλλοδαπή ,πάντα όμως επιστρέφω στην Ελλάδα, όπου και βρίσκεται η περιουσία μου». Το γεγονός δε ότι μέχρι σήμερα επέστρεφε στην Ελλάδα από την αλλοδαπή, ότι διαθέτει περιουσία στη Χώρα και λοιπές επιχειρηματικές ασχολίες, καθώς και ότι σε παρελθοντικές ποινικές υποθέσεις που εκκρεμούσαν σε βάρος του στη Δικαιοσύνη του είχαν επιβληθεί περιοριστικοί όροι, τους οποίους είχε τηρήσει απαρεγκλίτως, δεν αρκούν, κατά την κρίση μας, για να αποτρέψουν, στην προκείμενη υπόθεση που παρουσιάζεται ενώπιον του Συμβουλίου Σας, την μόνιμη φυγή του στο εξωτερικό, όπου επίσης διαθέτει, αντίστοιχα, περιουσία, επιχειρηματικές δραστηριότητες και ενδιαφέροντα, αλλά και ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, καθόσον η κόρη του Μαρία ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ, όπως ο ίδιος δηλώνει στο απολογητικό του υπόμνημα διαμένει κυρίως στην Αμερική…».

Καταπέλτης είναι το σκεπτικό της εισαγγελέως και για την καταβολή εγγύησης ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ! Η κ. Παπανδρέου υποστήριξε στο σκεπτικό της τα εξής:

«H επιβολή εγγυοδοσίας ύψους 5.000.000 ευρώ συνιστά μεν ιδιαίτερης βαρύτητας περιοριστικό όρο, όχι, όμως, απαραίτητα ικανό στην προκειμένη περίπτωση να αποτρέψει τον κίνδυνο τέλεσης νέων εγκλημάτων εκ μέρους του κατηγορουμένου και να εξασφαλίσει ότι θα παραστεί οποτεδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης (άρθρο 296 ΚΠΔ), καθόσον συνιστά χαμηλό για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο ποσό, όχι μόνον σε σχέση με το μέγεθος της προσωπικής περιουσίας που διαθέτει, αλλά και όσον αφορά την ιδιαίτερα μεγάλη ζημία που προκλήθηκε στο Τ.Τ. από την δράση τόσο του ιδίου όσο και των συγκατηγορουμένων του, η οποία ανέρχεται συνολικά στο ποσό των 143.750.467 ευρώ (υπόθεση Bestline και ληξιπρόθεσμες οφειλές δανείων Ομίλου ΔΕΜΚΟ). »

Διαβάστε ακόμα αναλυτικά γιατί η Εισαγγελέας απέρριψε την καταβολή της εγγύησης μέσω μετοχών του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA, που ανήκει  στον Δημήτρη Κοντομήνα:

«H αίτησή του περί χορήγησης ως επιπρόσθετων εγγυήσεων των στην ως άνω αίτηση αναλυτικά αναφερόμενων περιουσιακών στοιχείων καθόσον: 1) Δεν υπάρχει οργανωμένη αγορά που να μπορεί να αποτιμήσει τις μετοχές του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA (π.χ. εταιρίες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο) και ως εκ τούτου η πώληση των μετοχών σε όποια τιμή δεν δύναται να εξασφαλίσει την πραγματοποίησή της. 2) Σε ένα υποθετικό σενάριο ότι ευρίσκετο αγοραστής για τις μετοχές του ALPHA που θα τεθούν ως εγγύηση, αυτός θα ζητούσε κατ’ ελάχιστον εκ νέου αποτίμηση της εταιρίας, ούτως ώστε να υποβάλει πρόταση αγοράς σε τιμή που, ενδεχομένως, να είναι χαμηλότερη από τη μετοχική αξία της επιχείρησης σήμερα. 3) Η Τράπεζα προέβη στην δανειοδότηση του κατηγορουμένου σε ρευστό χρήμα και με τον ίδιο τρόπο πρέπει να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της, οι ληξιπρόθεσμες εκ των οποίων, ήδη από το έτος 2012, ανέρχονται στο ποσό των 5.000.000 ευρώ περίπου και, τέλος, 4) Κατά την ρητή διάταξη του άρθρου 450 παρ. 1 ΑΚ «Δεν επιτρέπεται συμψηφισμός κατά απαίτησης η οποία προέρχεται από αδίκημα που διαπράχθηκε από δόλο» [βλ. και ΣυμβΑΠ 1137/2010 ΠοινΧρ ΞΑ/294, ΑΠ 1066/2004 ΠοινΧρ ΝΕ/504], με συνέπεια η αίτηση-πρόταση του κατηγορουμένου να συμψηφιστεί το ποσό που του επεδίκασε η απόφαση Διαιτησίας με τις (ληξιπρόθεσμες) απαιτήσεις του Τ.Τ. να μην μπορεί να γίνει αποδεκτή.»

Επομένως, πρέπει να διαταχθεί η προσωρινή κράτηση του κατηγορουμένου για τις ανωτέρω πράξεις που του αποδίδονται.