"Κάναμε" το μεγαλύτερο ιστορικό λάθος με την Ελλάδα

Και αφού πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά την εισαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό οικονομικής στήριξης, το ΔΝΤ αποφασίζει να κάνει την αυτοκριτική του σε μια καθόλου τυχαία χρονική περίοδο. Σε χρονικό διάστημα τριών μηνών από τώρα η χώρα μας εξέρχεται της δεύτερης δανειακής σύμβασης, ενώ παράλληλα η Ευρώπη έχει δηλώσει ότι θέλει να τερματιστεί άμεσα η συνεργασία της με τον εν λόγω μηχανισμό.

Το Ταμείο κάνει την αυτοκριτική του με μια αποκάλυψη, η οποία έρχεται να προστεθεί στις κριτικές που είχαν ασκηθεί από πολιτικούς, οικονομολόγους και αναλυτές για το αδιέξοδο του ελληνικού προγράμματος, με βάση και τις εμμονές της Ουάσινγκτον. Βέβαια η αυτοκριτική έρχεται πολύ καθυστερημένα αφού με τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν συνετρίβει ο κοινωνικός ιστός της χώρας και ο ελληνικός λαός βυθίστηκε στην απόλυτη φτώχεια και στην απελπισία.

Η έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office) του ΔΝΤ που δόθηκε προχθες στη δημοσιότητα, περιγράφει το πρόγραμμα στο οποίο εντάχθηκε η Ελλάδα, ως ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά λάθη του Ταμείου.

Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να το συγκρίνει με τα «μεγάλα σφάλματα» που έκανε ο διεθνής οργανισμός στις προβλέψεις του για την ασιατική κρίση το 2007 και στην Αργεντινή στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Το Ανεξάρτητο Γραφείο ερεύνησε τις προβλέψεις των στελεχών του σε 103 χώρες από το 1990 μέχρι και το 2011. Επιπλέον, εστίασε σε χώρες μεγάλου ενδιαφέροντος στις οποίες έχουν χορηγηθεί σημαντικά ποσά (όπως η Ελλάδα), καταλήγοντας στη διαπίστωση ότι οι αναλυτές του οργανισμού προχωρούσαν σε αισιόδοξες εκτιμήσεις για το ΑΕΠ και τον πληθωρισμό.

Ωστόσο, αυτή η υπεραισιοδοξία κατέληξε στο να χορηγούνται μεγαλύτερα δάνεια στις χώρες, με τα λάθος στοιχεία να αναγκάζουν τις οικονομίες σε υπερχρέωση! Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα δάνεια μετατράπηκαν από ιδιωτικά σε διακρατικά, υπό βρετανικό δίκαιο, με τους ομολογιούχους και τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν δηλώσει την έμπρακτη στήριξή τους προς το δημόσιο με την αγορά ελληνικών ομολόγων, να δέχονται το κούρεμα, χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου τους.

Το ΔΝΤ προχωρούσε συνεχώς σε τροποποιήσεις των στοιχείων, με αποτέλεσμα να εγκρίνονται όλο και περισσότερα δάνεια, ακόμα και δυο φορές πάνω από τη συνεισφορά κάθε χώρας στον διεθνή οργανισμό. Αυτό φυσικά, συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, με το Ταμείο να δέχεται συνεχώς το γεγονός ότι η χώρα μας έχει επαρκή χρηματοδότηση τους επόμενους 12 μήνες, με το χρέος να είναι διαχειρίσιμο ή όπως μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς για να παρακάμψει το κατάστικτο του διεθνούς οργανισμού!

Στην έκθεση πάντως υπογραμμίζεται πως τα στατιστικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι οι λανθασμένες εκτιμήσεις διορθώνονταν κατά την πρώτη αξιολόγηση κάθε προγράμματος. Κάτι τέτοιο όμως, δεν συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδος, καθώς το διάστημα Νοέμβριος 2010 – Απρίλιος 2013, το ΔΝΤ αναθεώρησε επανειλημμένα τις προβλέψεις του για το ονομαστικό ΑΕΠ της Ελλάδας το 2014, εξέλιξη που επιβάρυνε το σχεδιασμό του προγράμματος προσαρμογής.