Μαρία Ανδρόνικου: Η στρατιωτικός του… πενταγράµµου

Είναι Κύπρια στρατιωτικός στην Εθνική Φρουρά αλλά μεγάλη της αγάπη είναι το τραγούδι. Εχει λάβει μέρος σε τάλεντ σόου και σήμερα της υπογράφει τραγούδι ο Στέφανος Κορκολής. Η στρατιωτικός Μαρία Ανδρόνικου εξομολογείται στη «Μ» τα όνειρά της, τις δυσκολίες σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα αλλά και το πόσο έχει φοβηθεί στη ζωή της.

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το πρώτο σου single, που έχει ως τίτλο «Μαζί σου μπορώ» και τη μουσική υπογράφει ο Στέφανος Κορκολής. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτήν τη σπουδαία, φαντάζομαι, συνεργασία;

Μπορώ να σου πω με σιγουριά πώς είναι μαγικό συναίσθημα ένας τόσο σπουδαίος συνθέτης καθολικά αποδεκτός να με εμπιστεύεται στο πρώτο μου βήμα με τόση γενναιοδωρία και αγάπη δίνοντάς μου ένα υπέροχο τραγούδι. Οφείλω να σου αναφέρω, Αννα, πώς για αυτή την τύχη υπαίτιος είναι ο Αργύρης Ναστόπουλος που με πρότεινε στον Στέφανο Κορκολή γνωρίζοντας ότι αναζητά καινούργιες φωνές. Ετσι, η προηγούμενη χρονιά έκλεισε για μένα με αυτό το συγκλονιστικό δώρο που θα είναι γραμμένο με υπέροχα γράμματα για πάντα στη ζωή και την καρδιά μου. Το cd single κυκλοφορεί από την Celestian Keys records και ευχαριστώ δημόσια τον Αργύρη Ναστόπουλο, που με αγκάλιασε στη μουσική οικογένεια της εταιρείας.

Πώς μπήκε το τραγούδι στη ζωή σου;

Τραγουδώ από την παιδική μου ηλικία. Το τραγούδι είναι η ζωή μου, το φως, η αναπνοή μου. Εκεί σβήνω τους καημούς μου, εκεί «χορεύω» τις χάρες μου. Δεν θα μπορούσα να ζω αν δεν τραγουδούσα. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω την τύχη αυτή η ανάγκη μου να αγκαλιαστεί από τους ανθρώπους

Σε έχουμε δει σε τάλεντ σόου όπου άφησες τις καλύτερες εντυπώσεις. Σε βοήθησε στην πορεία σου;

Φυσικά με βοήθησε γιατί με γνώρισε ένα μέρος του κοινού. Συμμετείχα πριν από 10 χρόνια στο X-Factor. Ουσιαστικά μέσω αυτού συστήθηκα στον κόσμο. Θυμάμαι ερμήνευσα το τραγούδι «Το πάτωμα» των Σταμάτη Κραουνάκη και Λίνας Νικολακοπούλου με την κιθάρα μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πολύ ζεστά και όμορφα λόγια του Νίκου Μουρατίδη. Με βοήθησε πολύ με τις συμβουλές του.

«Με τη φωνή που έχεις πρέπει να βγαίνεις και να τρέμει η γη», μου έλεγε. «Αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση, δεν πας μπροστά», τόνιζε. Ακολούθησα τις συμβουλές του. Πολλοί θεωρούν τα reality κρεατομηχανή. Η δική μου εμπειρία λέει πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί ακόμα και εκεί να δείξει την προσωπική του αλήθεια. Εγώ θα κρατώ πάντα ως μία όμορφη ανάμνηση τη συμμετοχή μου. Αλλωστε, κάθε τι μπορεί να μας βοηθήσει να πάμε παρακάτω αρκεί να το δούμε και να μη του γυρίσουμε την πλάτη. Εκτοτε έκανα διάφορα live στην Κύπρο με μεγάλη επιτυχία. Παρόλα αυτά η αλήθεια είναι πως πολύ συνειδητά επέλεξα να μην μετακομίσω μόνιμα στην Ελλάδα. Ισως γιατί η μισή μου καρδιά ανήκει στη μουσική και η άλλη μισή στον στρατό, όπου τα τελευταία 24 χρόνια είμαι μόνιμη υπαξιωματικός.

Αυτή είναι και η επόμενη ερώτησή μου. Η κύρια δουλειά σου είναι στρατιωτικός. Ταιριάζουν αυτά τα δύο εντελώς ανατρεπτικά επαγγέλματα;

Η αλήθεια είναι πως για πολλούς όταν το αναφέρω αποτελεί σχήμα οξύμωρο. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να σου κρύψω, Αννα, πως αγαπώ το ίδιο τόσο τη μουσική όσο και τη δουλειά μου ως στρατιωτικός. Οφείλω να σου ομολογήσω πως πολλοί συνάδελφοί μου ασχολούνται με τη μουσική. Η διαφορά μου, αν θες, είναι ότι τόλμησα να πάω ένα βήμα παραπέρα γράφοντας και ερμηνεύοντας τα πρώτα μου τραγούδια σε ένα cd.

Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή από τότε που μπήκες στον στρατό και δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Εχεις κινδυνεύσει;

Αρκετές ήταν οι στιγμές που θα χαρακτήριζα δύσκολες. Καταρχάς οφείλω να σου πω πώς ο στρατός εξαιτίας των ειδικών συνθηκών του νησιού της Κύπρου είναι υπολογίσιμος. Θυμάμαι πως πριν από 25 χρόνια με τα γεγονότα στα Ιμια αλλά και στις άδικες δολοφονίες και Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού φοβήθηκα ότι θα μπορούσαμε να εμπλακούμε σε πόλεμο. Ευτυχώς αποφεύχθηκε το χειρότερο σενάριο. Νομίζω πραγματικά ότι δεν υπάρχει κάτι πιο οδυνηρό από τον πόλεμο. Ο στρατός για μένα είναι ένα πραγματικά μεγάλο σχολείο. Με δίδαξε πειθαρχία, προσήλωση στον στόχο αλλά και τη σοφία που είναι απαραίτητη προκειμένου να διαχειριστείς μία δύσκολη και ανατρεπτική κατάσταση. Κατά την πορεία των ετών πού βρίσκομαι στον στρατό έχω περάσει, όπως είναι εφικτό να αντιληφθείς, πάρα πολλές όμορφες αλλά και εξαιρετικά δύσκολες στιγμές πού έπρεπε να αναμετρηθώ με τις αντοχές μου. Θυμάμαι για παράδειγμα, πως έχουμε μείνει για ασκήσεις στο βουνό και 10 ημέρες χωρίς να έχουμε καν την πρόσβαση στο να κάνουμε ένα μπάνιο. Δεν είναι εύκολο, όμως η πειθαρχία που με έμαθε ο στρατός υπήρξε πολύτιμος σύμβουλος και φίλος στη ζωή μου.

ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Είναι δύσκολο για μία γυναίκα να βρεθεί σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο; Πώς το καταφέρνεις;

Είναι σίγουρα οξύμωρο. Στο παρελθόν θα ήταν ψέμα αν σου έλεγα ότι δεν δέχτηκα αμφισβήτηση. Πάντοτε, όσες φορές απαιτήθηκε οι γυναίκες να μπουν σε χώρους που κυριαρχούσαν οι άντρες, δεν έγινε αναίμακτα, ούτε εύκολα. Υπήρξαν συμπεριφορές όχι ευγενείς στο μακρινό παρελθόν. Εχω βιώσει διάκριση φύλου. Ευτυχώς πια αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η θέση ότι ο πολιτισμός μας επιτάσσει σεβασμό και εκτίμηση στο έργο του συναδέλφου μας έχει βρει πια χώρο αφήνοντας στη λήθη κάθε ρατσιστική συμπεριφορά.

Ποια είναι τα επόμενα όνειρά σου;

Τα όνειρά μου είναι μικρά και μεγάλα κυρίως όμως συνοψίζονται γύρω από την αγάπη για όλα τα πλάσματα της γης αλλά και τη μουσική που φέτος έντυσε με χρυσόσκονη τις ημέρες μου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ