Ο Ηλιόπουλος που έβαζε διαρκώς... υποψηφιότητα

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ πιάστηκε για άλλη μια φορά «αδιάβαστος» με τον Πιερρακάκη να περνά στην αντεπίθεση.

Αν ψάξει κάποιος το βιογραφικό του Νάσου Ηλιόπουλου για να του βάλει έναν τίτλο, το πιθανότερο είναι να καταλήξει στη διασκευή μιας παλιάς ελληνικής ταινίας, με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Λάμπρο Κωνσταντάρα. Δεν θα την έλεγες κωμωδία, αν και προς τα εκεί σε οδηγούσε το σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη. «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» λεγόταν η ταινία. Στην περίπτωση του Ηλιόπουλου, όμως, ο αντιπροσωπευτικός τίτλος θα μπορούσε να αποτυπωθεί σε δύο εκδοχές. Είτε «ο άνθρωπος με τον οποίον έσπαγαν πλάκα», είτε «ο άνθρωπος που έβαζε υποψηφιότητες». Ναι, αλλά δεν τις κέρδιζε, όπως θα έσπευδαν να σχολιάσουν οι φαρμακόγλωσσες της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ. Όχι ότι θα είχαν άδικο.

Χωρίς αντίπαλο

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να εκλεγεί το 2015, αν και η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση έπαιζε επί της ουσίας χωρίς αντίπαλο. Έπειτα, ο Νάσος νικήθηκε κατά κράτος από τον Κώστα Μπακογιάννη στις εκλογές για τον Δήμο Αθηναίων. Εντάξει, πήγε στον δεύτερο γύρο, αλλά επί της ουσίας απλώς συμπλήρωσε τη διαδικασία λόγω του εκλογικού συστήματος. Πάλι καλά, δηλαδή, που εξελέγη περιφερειακός σύμβουλος όταν η Ρένα Δούρου σάρωσε στην Αττική. Διαφορετικά δεν θα βρίσκαμε μία επιτυχία του Ηλιόπουλου.

Όπως δεν μπορούμε να βρούμε και ένα θέμα για το οποίο θα αφηγούμαστε στα εγγόνια μας ότι κάποτε υπήρχε ένα παλικάρι που ως εκπρόσωπος Τύπου έγραψε Ιστορία. Αμ, δε. Αν δεν υπήρχαν το Διαδίκτυο και το Google, ίσως σε δύο χρόνια να είχαμε ξεχάσει τον Νάσο Ηλιόπουλο. Σε αντίθεση με τον Ντίνο, που παραμένει αλησμόνητος! Αλλά και αξεπέραστος! Το ακριβώς αντίθετο από τον άνθρωπο που εμπιστεύθηκε ο Αλέξης Τσίπρας για να επικοινωνεί τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και μια τριετία τώρα βλέπει την πλάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γιατί; Διότι η μόνιμη επωδός του Ηλιόπουλου είναι να παραιτηθεί ο ένας, να αποπεμφθεί ο άλλος, να πάει σπίτι του ο τρίτος. Τέτοιες τοποθετήσεις γίνονταν παλιά μπροστά από το φαρμακείο του «Μπακάκου» στην Ομόνοια, όπου αναλυόταν όλη η πολιτική επικαιρότητα.

«Εμφανίζεται να έχει εισπράξει με απευθείας αναθέσεις σε δύο χρόνια από τον κ. Πιερρακάκη μέσω ΕΛΤΑ πάνω από 1.000.000 ευρώ για νομικές συμβουλές. Το πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα από τους “άριστους” του κ. Μητσοτάκη δεν έχει προηγούμενο. Η αποπομπή των κ. Πιερρακάκη και Πάτση είναι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει» είπε ο Ηλιόπουλος για το πρόσωπο των ημερών, τον ανεξάρτητο, πλέον, βουλευτή Γρεβενών.
Τι ωραία που τα είπε! Τον χάρηκαν όλοι! Πρωτίστως ο ίδιος τον εαυτό του. Όχι, δεν τον ρώτησε αν υπάρχει ωραιότερος εκπρόσωπος Τύπου. Σίγουρα, όμως, ζήτησε τα εύσημα από τον αρχηγό του. Με βεβαιότητα, ο Αλέξης Τσίπρας τον επικρότησε. Ίσως επειδή κι εκείνος έχει ξεχάσει τον Παππά. Όχι κάποιον ιερέα, αλλά τον Νίκο τον Παππά. Όπως τον ξέχασε και ο Ηλιόπουλος. Κι έτσι έδωσε δικαιώματα στο επιτελείο του λαβωμένου Κυριάκου Πιερρακάκη να περάσει στην αντεπίθεση.

«Πού πας, ρε Ηλιόπουλε;» ήταν εμμέσως πλην σαφώς το ερώτημα που τέθηκε από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

«Ερωτήματα που αφορούν σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, διοίκησης, διαχείρισης και οργάνωσης των ΕΛΤΑ δεν εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του» είχε απαντήσει ο Νικόλας ο Παππάς τον Μάρτιο του 2019 σε ερωτήσεις που του είχε υποβάλει, μεταξύ άλλων, και ο Αναστάσιος Μεγαλομύστακας της Ένωσης Κεντρώων.

«Τα ΕΛΤΑ αυτή τη στιγμή έχουν περάσει στο Ταμείο Συμμετοχών και το υπουργείο Οικονομικών διόρισε διοίκηση τον περασμένο Αύγουστο. Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής έχει την ευθύνη για τα ρυθμιστικά και νομοθετικά ζητήματα της αγοράς των Ταχυδρομείων, όχι για τη λειτουργία της εταιρείας πλέον» είχε εξηγήσει ο Νικόλας, που τελικά κατάφερε να φθείρει τον ΣΥΡΙΖΑ με οτιδήποτε κι αν καταπιάστηκε.

Αποδείχθηκε για άλλη μία φορά ότι ο Ηλιόπουλος είχε βγει να ενημερώσει χωρίς να είναι κατάλληλα διαβασμένος. Δίχως να έχει καλύψει τα νώτα του. Τον πήραν χαμπάρι από την κυβέρνηση και όχι μόνο έβγαλαν την ανακοίνωση του υπουργείου με επίκληση την απάντηση του Παππά, αλλά όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις φρόντισαν και επικοινωνιακά να σηκωθεί το θέμα.
Όταν δίνεις δικαιώματα, τότε όχι μόνο δεν θα εκλέγεσαι, αλλά θα εκτίθεσαι κιόλας. Είτε λέγεσαι Νάσος, είτε Λάζαρος. Είτε Ηλιόπουλος, είτε Χατζηφλόκας…

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί