Ο πλωτός φράχτης και η κριτική

Ο πλωτός φράχτης που θα τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο ανατολικά της νήσου Λέσβου σίγουρα δεν αποτελεί λύση. Είναι, όμως, μια καλή ευκαιρία για να φανούν αυτοί μέσω της κριτικής στον φράχτη που είτε θέλουν η Ελλάδα να εποικιστεί, (όπως πχ οι ΜΚΟ, οι αριστεροί και λοιποί παρακμίες ιθαγενείς αστικής προέλευσης) είτε αδιαφορούν γι’ αυτό, για πολλούς και διάφορους άλλους λόγους.

Από τον ΔHMHTΡΗ Γ.ΠΑΠΑΔΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ

Το εντυπωσιακό είναι ότι ενάντια στο πλωτό φράχτη τοποθετούνται εμμέσως και υπουργοί της κυβέρνησης, όπως ο ΥΠΕΞ, Νίκος Δένδιας που ειρωνεύθηκε (μετά τις δικές του επιτυχίες στο θέμα της Λιβύης) τους συναδέλφους του που ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα.

Αν σκεφθεί κάποιος ότι ο πλωτός φράχτης, αν μπει τελικά, θα μπορούσε μελλοντικά να αυξήσει το μήκος του (από 2,7 km σήμερα) κάτι που σημαίνει ότι ταυτόχρονα συνιστά και ένα φυλασσόμενο σύνορο με την καθ’ αυτή έννοια.

Αυτό καταρχάς δεν αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ, που στην πράξη έχει ταχθεί υπέρ του εποικισμού, αν και στα λόγια λέει το αντίθετο. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι δηλώσεις του στελεχών του άνοιξαν τα σύνορα και τα κατέστησαν αφύλακτα, καθώς όποιος θα τα υπεράσπιζε αυτόματα θα ήταν φασίστας. Θυμόμαστε που το 2014 οι λιμενικοί κατά τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ «έπνιγαν» τους παράτυπους μετανάστες, κάτι που επαναλαμβάνουν με άλλα λόγια και σήμερα κάποιοι θλιβεροί ευρωβουλευτές της αντιπολίτευσης. Επίσης, δεν αρέσει στους δημοσιοσχεσίτες της Νέας Δημοκρατίας και στους άλλους που υπάρχουν μέσα εκεί και τιμάνε ανυπερθέτως τους «αγώνες της αριστεράς» για ευνόητους λόγους και για ψήφους.

Διαμαρτύρονται βέβαια και οι Ευρωπαίοι, ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς, όταν έχουν αφήσει μόνη της την Ελλάδα κλείνοντας αυτιά και μάτια, γράφοντας στα παλαιά τους παπούτσια την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Προχθές κιόλας ήταν που οι πρέσβεις της ΕΕ στην Τουρκία έκαναν πάρτι γενεθλίων προς τιμήν του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αποδεικνύοντας ότι οι γλοιώδεις τρακαδόροι της Δύσης επιβιώνουν μια χαρά στην αυλή της υψηλής πύλης, απολαμβάνοντας των ανταλλαγμάτων που προσφέρει ο πολυχρονεμένος βεζύρης. Και βέβαια από αυτούς δεν μπορείς να περιμένεις ούτε την παραμικρή υποστήριξη, γιατί ήδη την έχουν δώσει στους απέναντι!

Το μεταναστευτικό αν δεν αντιμετωπισθεί από την Ελλάδα, θα βουλιάξει την χώρα. Η Τουρκία το χρησιμοποιεί και το έχει εντάξει οργανικά στα εργαλεία μέσω των οποίων πιέζει την Ελλάδα. Στην ουσία πρόκειται για συνδεδεμένα θέματα και βέβαια εμπλέκουν πολλούς και αναδεικνύουν το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Η εσωτερική αποσύνθεση σε συνδυασμό με την προϊούσα οικονομική αποδυνάμωση, συνιστούν το μείζον πρόβλημα που γίνεται ακόμα πιο σκοτεινό και απειλητικό, από την πολιτική παρακμή, με τους ολίγιστους να κυριαρχούν και να δίνουν παντού τον τόνο.

Σημειολογικά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο πλωτός φράχτης αποτελεί μια πρωτόλεια προσπάθεια αλλαγής πλεύσης της χώρας. Δεν είναι η τέλεια λύση, αλλά είναι κάτι στον δρόμο για λύση. Υπό την έννοια αυτή είναι βέβαιο ότι όσοι τον επικρίνουν (εκτός των βλακών που το κάνουν για δημοσιότητα) θέλουν την Ελλάδα απροπαράσκευη και κυρίως αδύναμη απέναντι στον μείζων κίνδυνο που είναι η Τουρκία.