Το respect στον Πεδουλάκη που άκουσε τα μύρια όσα

Είχε τον πιο δύσκολο ρόλο από όλους. Πήρε την θέση του καλύτερου στην Ευρώπη, στην πιο απαιτητική ομάδα στην Ευρωλίγκα την τελευταία 12ετία. Άκουσε εξ’ αρχής τα… πάντα. Συνήθως τα χειρότερα. Έπρεπε να διαχειριστεί έναν άλλο Παναθηναϊκό, με μόλις δύο παίκτες από την περσινή σεζόν (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής) και ένα ολοκαίνουργιο ρόστερ. Η σεζόν ξεκίνησε «στραβά». Κίτσεν, Πάνκο και Άρμστρονγκ δεν «έδεσαν» με τον ΠΑΟ που πέρυσι είδε τον ΟΣΦΠ να κάνει το τρεμπλ και έπρεπε φέτος να κάνει ρελάνς στην μετά -Ομπράντοβιτς εποχή. Με διοικητικό ηγέτη τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, όλα έμοιαζαν καινούργια. Ακόμη και για τον κόσμο της ομάδας που δεν μπορούσε να συνηθίσει εύκολα αυτό που έβλεπε εντός και εκτός παρκέ. Χωρίς Ζοτς, Μπατίστ, Σάρας, Φώτση, Νίκολας, Περπέρογλου, Θανάση και Παύλο Γιαννακόπουλο όλα έμοιαζαν διαφορετικά πια.

Ακόμη και η έλευση του NBAer Καπόνο δεν βοήθησε όσο θα περίμεναν αυτοί που τον έφερναν τότε. Στον τελικό του Κυπέλλου ο ΠΑΟ νίκησε τον ΟΣΦΠ και πήρε το πρώτο τρόπαιο της σεζόν, αλλά δεν έπειθε για την συνέχεια. Και ας είχε το know how των τίτλων ο Διαμαντίδης και ο Τσαρτσαρής. Το 2013 μπήκε με τους «πράσινους» να αρχίσουν να… στρώνουν κάπως στο παρκέ. Έγινε η υπερπροσπάθεια στην Ευρωλίγκα και μετά το «διπλό» στην Βαρκελώνη, όλοι πίστεψαν ότι μπορούσε ο ΠΑΟ να περάσει στο φάιναλ φορ του Λονδίνου. Η Μπαρτσελόνα όμως ήταν καλύτερη (σε πολλά… )και το απέδειξε στο ΟΑΚΑ.

Έτσι, ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλο χρονικό διάστημα να προετοιμαστεί για τους τελικούς της Α1. Ήρθαν και οι Κάρι – Γκουίν και το… γλυκό «έδεσε». Οι προπονήσεις έγιναν πιο σημαντικές, πιο απαιτητικές και ο ΠΑΟ έδειχνε αποφασισμένος να «σπάσει» την έδρα του ΟΣΦΠ. Τα ημιτελικά με τον Πανιώνιο ήταν τα ιδανικά τεστ και έτσι στο πρώτο ματς του ΣΕΦ, ο ΠΑΟ εκμεταλλεύτηκε το «άδειασμα» των Πειραιωτών από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού. Δεν είχαν συγκέντρωση και στόχο, κάτι που είχαν οι «πράσινοι».

Έγινε το 0-1 στο ΣΕΦ και τα δεδομένα άλλαξαν. Στο ΟΑΚΑ η δίψα των γηπεδούχων έμοιαζε με… λάβα που «έκαψε» εν τέλει τον αντίπαλο. Απέμενε μία νίκη σε τρεις ευκαιρίες. Ο ΠΑΟ δεν είχε διάθεση για αστεία και πήγε δεύτερη φορά στο ΣΕΦ για να κάνει το 0-3. Το κατάφερε και ας βρήκε καλύτερο ΟΣΦΠ από ότι στα δύο πρώτα ματς. Τον ΠΑΟ βοήθησαν περισσότερο από ποτέ και οι Διαμαντίδης – Τσαρτσαρής που έχουν φάει αυτά τα ματς με το κουτάλι, ενώ το… λιθαράκι τους έβαλαν και οι χούλιγκαν του ΟΣΦΠ που δεν τον άφησαν καν να παλέψει στο τέλος για την ανατροπή.

Ο ΠΑΟ είχε καταφέρει το απροσδόκητο. Νταμπλ στην Ελλάδα, με 0-3 στους τελικούς με μειονέκτημα έδρας. Και το κατάφερε με αυτόν τον προπονητή, τον Έλληνα, που δεν τον ήθελαν στην αρχή και δε τον «χώνεψαν» μετά. Ο ίδιος απάντησε με Πρωτάθλημα και Κύπελλο με 4-0 νίκες στα κρίσιμα ματς με τον αιώνιο αντίπαλο. Η μετά-Ομπράντοβιτς εποχή απέκτησε (τεράστιο) ενδιαφέρον στον ΠΑΟ. Και αυτό πιστώνεται στον Αργύρη Πεδουλάκη. Τον άνθρωπο που δεν απάντησε ποτέ σε τίποτε, τον άνθρωπο που δούλευε κάθε μέρα και πιο πολύ και στο τέλος έφτασε να μιλούν όλοι για αυτόν με το νταμπλ που έκανε. Και ο ίδιος ο Αργύρης πάλι δεν απάντησε σε κανέναν…