Μύθοι και Επιμύθια μιας διαπραγμάτευσης

Του Άρη Σκούρτη*

Στο πρόσφατο Eurogroup, συνέβη το αναμενόμενο.

Δύο είναι οι εκδοχές που μπορεί να εικάσει ένας υπεύθυνος πολιτικός παρατηρητής, από τα τεκταινόμενα στις Βρυξέλλες.

Με βάση το γεγονός, ότι «η γνώση είναι εξουσία» και με την πληροφόρηση που είναι δυνατόν να υπάρχει, ξέχωρα από την πίσω πλευρά του μυαλού των κυβερνώντων, έχουμε τούτα:

Το Eurogroup αποτελείται από 19 κράτη-μέλη. Έχουμε δηλαδή, εκτός της Κύπρου, που είναι «μερικώς επιφυλακτική» μαζί μας, και απέναντί μας τα υπόλοιπα 17 κράτη-μέλη.

Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως παρά την άκαμπτη στάση των εταίρων μας και τις αγωνιώδεις διαβουλεύσεις, μετά το ναυάγιο της 16-2-2015, δεν έχουμε συμμάχους και σ’ αυτή τη μάχη. Που βέβαια, σε περίπτωση αποτυχίας, τα σενάρια για επικείμενες νέες εκλογές θα δίνουν και θα παίρνουν. Αν και θαρρώ πως η πραγματική διαπραγμάτευση, δεν έχει αρχίσει ακόμη.

Παρατηρώ, όμως, πως στην Ευρώπη, όλοι μιλούν τεχνοκρατικά. Ενώ στην Ελλάδα ομιλούμε πολιτικά, για το περί ου θέμα μας και ουκ ολίγες φορές ανοήτως, λέγοντας κάποιοι από τους κυβερνώντες, πως «δεν δεχόμεθα παράταση του μνημονίου… Ζητούμε παράταση της δανειακής σύμβασης…».

Μα και τα δύο πιο πάνω αναφερόμενα, είναι το ίδιο πράγμα. Δεν είναι δύο διαφορετικά.

Εδώ βλέπουμε πως από την πλευρά των υπολοίπων εταίρων μας, γίνονται «τα πάντα όλα», για το κύρος της Γερμανίας, του Σόιμπλε και της Φράου Μέρκελ.

Επειδή και η σημειολογία έχει τη δική της βαρύτητα, θυμίζω τούτο: Βαίνομεν προς το τριήμερο της Απόκρεω και της Καθαροδευτέρας. Απόκριες ήτο και τότε που έγινε ό,τι έγινε στην Κύπρο. Φαίνεται πως οι σύμμαχοί μας στην Ευρώπη, κάτι έχουν με τις ελληνικές Απόκριες.

Συγκριτικά βέβαια με την αντιμετώπιση της κρίσης, στην Αμερική, εκεί έκοψαν χρήμα. Τύπωσαν δολλάριο. Θα το συναντήσουν μπροστά τους βέβαια οι Αμερικάνοι τούτο, προσεχώς.

Στην Ευρώπη, η αντιμετώπιση της κρίσης έγινε και συνεχίζει να γίνεται με κάκιστο τρόπο, αλλά και κακές συνταγές, δυστυχώς.

Θέση και πεποίθησή μου είναι να επιτύχει η νέα κυβέρνηση της πατρίδας μας, να διαπραγματευθεί με στιβαρότητα, υπευθυνότητα, αλλά και σοαβρότητα, άπαντα τα θέματα που πρέπει να διαχειρισθεί, για το κοινό συμφέρον.

Εν κατακλείδι, θαρρώ πως είχαμε κάποια όπλα να χρησιμοποιήσουμε στην διαπραγμάτευση και τα κάψαμε, πριν καλά-καλά καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων…

Αλλά αν κρίνω και από το θέμα του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, άλλον διέρρεαν πως θα προτείνουν και τελικά διαφορετικό πρόσωπο πρότειναν. Δηλαδή, διαπραγματεύονται στην έδρα της Κομισιόν, μπλοφάροντας για να υπογράψουν Μνημόνιο 3;

Ο δικός μας χειρισμός θα καθορίσει τελικά πόσα θα είναι τα οφέλη που θα αποσπάσουμε, πόση η πολιτική, οικονομική και πνευματική ανεξαρτησία που θα διαφυλάξουμε.

Οψόμεθα!

Άρης Σκούρτης, τραπεζικό στέλεχος