Δικαιώθηκαν 5 χρόνια μετά το θάνατό του, οι συγγενείς του υπασπιστή του Χρυσοχοΐδη – 580.000 ευρώ αποζημίωση τους οφείλει το Δημόσιο

Δεκτή έκανε το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας την αναγνωριστική αγωγή επτά συγγενών του άτυχου αστυνομικού, Γιώργου Βασιλάκη, ο οποίος έχασε τη ζωή του πριν από πέντε χρόνια, όταν και ήταν υπασπιστής του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Αναλυτικότερα, στις 24 Ιουνίου 2010, ο 52χρονος αστυνομικός διευθυντής Γιώργος Βασιλάκης, υπασπιστής του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, βρέθηκε νεκρός στο γραφείο του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Ο 52χρονος υπασπιστής, πατέρας δυο παιδιών, είχε χάσει τη ζωή του ανοίγοντας φάκελο που εμπεριείχε ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό. Αποστολέας του φακέλου ήταν ο «Χρήστος Καραβέλας», εκ των βασικών κατηγορουμένων που στην υπόθεση της Siemens, που όμως διαφεύγει στο εξωτερικό.

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά το θάνατό του, το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας έκανε δεκτή αναγνωριστική αγωγή επτά συγγενών του άτυχου αστυνομικού, αναγνωρίζοντας ότι το Δημόσιο έχει ευθύνη για το θάνατό του και οφείλει στα μέλη της οικογένειας του χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης.

Έτσι, το δικαστήριο με απόφασή του αναγνώρισε υποχρέωση αποζημίωσης από 120.000 ευρώ στη χήρα του υπασπιστή και σε καθένα από τα δυο παιδιά του, από 80.000 ευρώ σε καθένα από τους γονείς του, και από 30.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα δυο αδέλφια του. Πρόκειται για συνολικό ποσό που ανέρχεται στις 580.000 ευρώ.

Σημειώνεται ότι το δικαστήριο αναγνώρισε ότι το Δημόσιο έχει ευθύνη για το θάνατο του 52χρονου αστυνομικού και οφείλει στους συγγενείς του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση η αλληλογραφία προς την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης πρέπει – όπως προβλέπεται ρητά – να υποβάλλεται σε ειδικό έλεγχο από μέσα προηγμένης τεχνολογίας, όπως είναι οι ακτίνες Χ RAY και αυτό ανεξαρτήτως της ιδιότητας του κομιστή.

Εξετάζοντας την υπόθεση οι δικαστές διαπίστωσαν ακόμη πως στο υπουργείο ακολουθείτο η πρακτική να εξαιρούνται του ηλεκτρονικού ελέγχου των αντικειμένων που μεταφέρουν όσοι κατέχουν ειδική κάρτα πρόσβασης (διαπιστευμένα πρόσωπα). Αυτή όμως η πρακτική -όπως έκριναν τα μέλη του δικαστηρίου – δεν είχε έρεισμα στο νόμο, και παραβίαζε την απόρρητη βασική διαταγή του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. για ειδικό έλεγχο με μέσα προηγμένης τεχνολογίας, και συνεπώς απάδει προς την εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Κατά το Διοικητικό Εφετείο, η παράλειψη ελέγχου της αλληλογραφίας αυτής από ακτίνες Χ RAY, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων. Μάλιστα, στην απόφαση σημειώνεται πως εάν ο έλεγχος είχε πραγματοποιηθεί θα είχε εντοπιστεί ο μηχανισμός και θα είχε αποτραπεί η πυροδότηση και ο θάνατος του υπασπιστή.

Τέλος, το δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμο ισχυρισμό του Δημοσίου, ότι ο θανών ήταν συνυπαίτιος για το συμβάν, επειδή προφανώς λόγω της θέσης του εκείνος πρέπει να είχε δώσει εντολή να εξαιρούνται του ελέγχου τα ειδικά διαπιστευμένα πρόσωπα.