Έχε το νου σου στο παιδί...

► Χθες, Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2014…

► Έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ γεμίζουν με τις “προτάσεις” Παπαμιμίκου για “Πανεπιστημιακή Αστυνομία” (sic) που θα συσταθεί από ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι, που, ειρήσθω εν παρόδω και ως γνωστόν, στη συντριπτική τους πλειονότητα ανήκουν σε αξιοπρεπή άτομα του υποκόσμου και στελεχώνονται είτε από ακροδεξιούς στρατόκαυλους που απέτυχαν να… δοξαστούν φορώντας την τιμημένη στολή του μπάτσου και να κλέβουν πατατάκια από τα περίπτερα των εξαρχείων, είτε από άτομα που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα κουβαλώντας εκατομμύρια χρηματαποστολών για 500 ευρώ τον μήνα.

► Για όσους πιθανόν να μη γνωρίζουν “ποιός είναι” ο Παπαμιμίκος, να υπενθυμίσουμε απλά πως, εκτός από προστατευόμενος του Σαμαρά (“εγγύηση” δηλαδή) είναι και εμπλεκόμενος σε “ιστορία” με ΜΚΟ από την οποία, “λείπουν” 2.500.000 ευρώ. (Για να μην ξεχνάμε και ποιοί είναι αυτοί που κάθε φορά μιλούν για “νόμο και τάξη” αν και η περίπτωση του ακροδεξιού πατριδέμπορα Καρατζαφέρη μας το ξαναθύμισε λίαν προσφάτως).

► Φυσικά η “πρόταση” Παπαμιμίκου δεν είναι διόλου τυχαία, ούτε όσον αφορά αυτό καθ’ αυτό το περιεχόμενό της ούτε και τη στιγμή κατά την οποία έπεσε.

► Ως περιεχόμενο αποτελεί ένα (τεράστιο) κομμάτι ενός παζλ που προσπαθεί να συνθέσει την εικόνα της “αυριανής” (ο θεός να φυλάει) κοινωνίας, μιας κοινωνίας κατατρομοκρατημένης, απολίτικης και παραιτημένης, μιας κοινωνίας έρμαιο της φτώχειας και της αμορφωσιάς, το αγαπημένο δηλαδή φαΐ του φασισμού.

►Αντίστοιχα κομμάτια που προστέθηκαν τις τελευταίες μέρες στο ίδιο παζλ, το φασιστικό παραλήρημα του καταγέλαστου και αξιοθρήνητου ταυτόχρονα δικτατορίσκου Φορτσάκη, όπως επίσης και οι αντίστοιχες “τοποθετήσεις” του Σταύρου Θεοδωράκη που ερμήνευσε το “Πολυτεχνείο” ως… ανάγκη των φοιτητών να εξοβελίσουν τα κόμματα από τα Πανεπιστήμια, απόψεις που (ω τι σύμπτωσις) συμπορεύονται πλήρως με τη συνολική κατασυκοφάντηση κάθε κομματικής (και εν τέλει και πολιτικής) λειτουργίας.

► Όσον αφορά τον χρόνο στον οποίο έρχεται η πρόταση Παπαμιμίκου, ούτε και αυτός θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος, καθώς, οι εκλογές που είναι κοντά και με τις οποίες ο Σαμαράς θα αποχαιρετήσει την εξουσία, απαιτούν “συσπείρωση”. Και, ιστορικά τουλάχιστον, όταν η Δεξιά μιλά για “συσπείρωση”, δεν εννοεί τίποτε λιγότερο από διείσδυση του τρόμου στα περισσότερο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας που τώρα, ακόμη και αυτά, δεν δείχνουν διατεθειμένα να την ακολουθήσουν και, τόσο οι εκλογές του Μαΐου όσο και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία περί αυτού.

► Και δεν μας νοιάζει εν προκειμένω από πού θα προέλθει ο τρόμος, απ’ όπου κι αν έλθει, για τους απεγνωσμένους της κυβέρνησης, αυτή τη στιγμή, κάθε τρόμος καλοδεχούμενος είναι. Είτε έρχεται από τις βόλτες της τουρκικής φρεγάτας στον Καφηρέα, είτε από τη φούρια του Άδωνη να τρέξει στο ΑΤΜ να σηκώσει τα λεφτά του όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε από τον Έμπολα της Δυτικής Αφρικής, είτε ακόμη και από τους κουλουρτζήδες που δεν κόβουν αποδείξεις και στέλνουν τα χρήματά τους στις οφσόρ και έτσι βουλιάζουν την ελληνική οικονομία. (…)

► Και από ένα τέτοιο σκηνικό διαρκούς τρόμου, φυσικά, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να λείπει η νεολαία, που ως γνωστόν αφήνει μούσια και τρομάζει τους φιλήσυχους αλήτες που θέλουν τα λοβοτομημένα τους μούλικα να μπορούν ελεύθερα να παρακολουθούν τα μαθήματα που τους μαθαίνουν οι καλοί τους καθηγητές, οι οποίοι όμως την ίδια στιγμή, και νόμιμα πλέον, θα μπορούν να έχουν χορηγούς τις μεγάλες πολυεθνικές.

► Λίγο-πολύ και μέσες-άκρες αυτά θα κληθεί να “υπερασπιστεί” η ιδιωτική αστυνομία του Παπαμιμίκου, η οποία, θα μπορεί φυσικά να σπάει το κεφάλι -όπως έλεγε και ο Παπαδόπουλος- όποιου φοιτητή κολλήσει μια αφίσα σε έναν τοίχο της Σχολής του, δεν θα μπορεί ωστόσο να συλλαμβάνει και ανεπάγγελτα κωλόπαιδα του κομματικού σωλήνα που πριν καλά-καλά φτάσουν την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, κατάφεραν να κάνουν μια ΜΚΟ να έχει “έλλειμμα” 2.500.000 ευρώ. (γενικά μιλάμε τώρα, έτσι; )

► Και φυσικά, επειδή δεν γεννηθήκαμε χθες, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η “ζέση” με την οποία ο Καρατζαφέρης εκόπτετο για τις… τορπίλες, δεν είναι ακριβώς η “ίδια” με την οποία τώρα αυτός ο Παπαμιμίκος “κόπτεται” για την ανάθεση της φύλαξης των ΑΕΙ σε ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης  και ειδικά όταν αυτή η “ζέση” προέρχεται από ένα ατομάκι που ήδη κατάφερε να έχει ένα τέτοιο… “βιογραφικό”.

► Σήμερα, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014… 

► …και μία μόνο ημέρα μετά την “πρόταση” Παπαμιμίκου, η Αστυνομία πλασάρει στην ειδησεογραφική πιάτσα την “είδηση” περί πυροβολισμών που έπεσαν στον χώρο του ΑΠΘ, με έναν τραυματία και κάτι κάλυκες από πιστόλι που βρέθηκαν” (…) ενώ ταυτόχρονα, “αυτόπτες μάρτυρες” (…) περιέγραψαν πως “οι δράστες ήταν πιθανότατα αλλοδαποί”. (…)

► Επειδή πρέπει να ξαναθυμίσουμε ότι σε αυτή τη χώρα δεν γεννηθήκαμε χθες, πρέπει να πούμε στα ίσια πως η ιστορία βρωμάει από μίλια μακριά. Όχι πως δηλαδή δεν συνέβη, αλλά δεν υπάρχει τίποτε πιο εύκολο από το να πυροβολήσεις έναν ανυποψίαστο αλλοδαπό μέσα σε έναν χώρο Πανεπιστημίου και να στήσεις μια ολόκληρη ιστορία προκειμένου να δείξεις πόσο πολύ “δίκιο” έχουν φορτσάκηδες και παπαμιμίκοι όταν θέλουν να μετατρέψουν τα ΑΕΙ σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που αντί, για σκεπτόμενους πολίτες, βγάζουν επαγγελματικά ημικαταρτισμένα ανθρώπινα ράκη έτοιμα να πουλήσουν μπιρ-παρά τις δεξιότητές τους στις πολυεθνικές-χορηγούς.

► Δεν έχουμε αποδείξεις ότι πρόκειται για προβοκάτσια. Σε μια τέτοια περίπτωση άλλωστε θα είχαμε βγει ήδη στα κάγκελα. Έχουμε όμως ισχυρότατες ενδείξεις. Και μία από αυτές, εκτός από το γελοιωδέστατα προφανή χρονική “ταύτιση” των δυο “συμβάντων”, είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο καλός SKAI μας μεταδίδει (βλ. σερβίρει) την είδηση, που σαν την πουτάνα που θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει, σπεύδει να ρευστοποιήσει το κεφάλαιο των πυροβολισμών στο ταμείο της πρότασης Παπαμιμίκου, δικαιώνοντάς την στα μάτια των αναγνωστών του, στων οποίων όπως φαίνεται την ευφυία δεν ποντάρει και πολλά από τα φράγκα του ο Αλαφούζος…

► Ο σοβαρός SKAI, κάτω από τον τίτλο που υποτίθεται πως αναγγέλλει την είδηση των πυροβολισμών, δεν χάνει την ευκαιρία (…) να αναφερθεί και στην “πρόταση” Παπαμιμίκου”, και μάλιστα όχι “παρ’ εμπιμπτόντως, αλλά, αφιερώνοντας 58 λέξεις στους πυροβολισμούς και… 262 στον Παπαμιμίκο, έτσι ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας ηλίθιος που να μην… καταλάβει πως “ορίστε κύριοι, είδατε που οι λογής Παπαμιμίκοι τελικά έχουν δίκιο;”

► Μα είναι να γελά κανείς. Να γελά και να κλαίει ταυτόχρονα. Να γελά με την κατάντια της “Δημοσιογραφίας” και να κλαίει με κείνη της “Δημοκρατίας”.

► Έρχονται άγριες μέρες αναγνώστη μου. Νάχεις τον νού σου. Και κυρίως “στο παιδί”. Γιατί όπως είχε πει κι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, “άμα γλυτώσει τό παιδί, υπάρχει ελπίδα”.