Έφυγε από τη ζωή η πρέσβειρα Καλής Θελήσεως και δημιουργός του "Ελπίδα" Μαριάννα Βαρδινογιάννη

Μεγάλη απώλεια για την οικογένεια Βαρδινογιάννη και το σύνολο της επιχειρηματικής και κοινωνικής ζωής του τόπου προκαλεί ο θάνατος μιας μεγάλης κυρίας, της Μαριάννας Βαρδινογιάννη.

Το τελευταίο διάστημα η υγεία της είχε επιβαρυνθεί σοβαρά από την εξέλιξη της ασθένειας που έπασχε και βρισκόταν σε ιδιωτική κλινική.

Δείτε την ανακοίνωση του Ιδρύματος Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη:

Η Μαριάννα Βαρδή Βαρδινογιάννη (Αθήνα, 1943-24 Ιουλίου 2023) ήταν Ελληνίδα πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των παιδιών και της οικογένειας και κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών.

Ήταν παντρεμένη με τον μεγαλοεπιχειρηματία Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη, πρόεδρο της Motor Oil και εφοπλιστή, και απέκτησαν 5 παιδιά : το Γιάννη (1962), τη Χριστιάνα (1964), το Γιώργο (1967), το Νίκο (1974) και τη Βαρδιάννα (1976).

Η Βαρδινογιάννη ξεκίνησε τις δραστηριότητές της ως μέλος διαφόρων συλλόγων και φιλανθρωπικών οργανώσεων, μέσω των οποίων αγωνίστηκε για την διεθνή ειρήνη και την παγκόσμια αλληλεγγύη, αν και το κύριο μέλημά της ήταν τα προβλήματα των παιδιών : η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική πρόνοια και φτώχεια, η παιδική κακοποίηση και εκμετάλλευση.

Ήταν Ιδρύτρια και Πρόεδρος του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια», το οποίο μετονομάστηκε σε «Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».[4]

Από το 1999, ήταν Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα και την προστασία των παιδιών καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά.[5]

Δραστηριοποιήθηκε επίσης ως : Μέλος Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, της Διεθνούς Κίνησης Γυναικών για την Ειρήνη, του Διεθνούς Κέντρου για τα χαμένα και κακοποιημένα παιδιά (ICMEC), του Ιδρύματος Mentor κατά των ναρκωτικών, Ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος «Φως της Αφρικής» με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄, Μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου των «Special Olympics Europe-Eurasia» κ.ά.[6]

Ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με διάφορες διεθνείς προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας[7] και η Σούζαν Μουμπάρακ[8] και με διάφορα δίκτυα και οργανώσεις όπως ο Παγκόσμιος Συνασπισμός Γυναικών που υπερασπιζόταν την ειρήνη.[9]

Το 2013 η Μαριάννα Βαρδινογιάννη έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου Nizami Ganjavi μαζί με τους Ismail Serageldin, Vaira Vike-Freiberga, Tarja Halonen, Suleyman Demirel, Roza Otunbayeva, τον Πρέσβη Walter Fust και τον Federico Mayor Zaragoza.[9]

Είχε γράψει το βιβλίο «Προσεγγίζοντας τη γυναικεία ταυτότητα : Αναζητήσεις στη Μινωική Κοινωνία», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη.

Είχε τιμηθεί από την Γαλλική Προεδρία ως Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2015 προήχθη στη τάξη των Αξιωματικών της Λεγεώνος Τιμής.

Το 2020 βραβεύτηκε με το βραβείο Νέλσον Μαντέλα.

«Ο Βαρδής ήταν και παραμένει το στήριγμά μου»

Σε πρόσφατη συνέντευξη στο περιοδικό Gala, η Μ.Βαρδινογιάννη, η οποία διατηρούσε πάντα χαμηλό προφίλ, μίλησε για την προσωπική της ζωή, περιγράφοντας πώς γνώρισε τον σύζυγό της που παρέμενε στήριγμά της όλα αυτά τα χρόνια.

«Είναι η σημαντικότερη στιγμή της ζωής μου μαζί με τη στιγμή της γέννησης των παιδιών μου. Γνωριστήκαμε σε ένα συγγενικό σπίτι στον Πειραιά, όταν εγώ ήμουν ακόμα μαθήτρια κι εκείνος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι είναι ο άνθρωπος της ζωής μου.

Από εκείνη την πρώτη συνάντηση δεν σταματήσαμε στιγμή να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο. Ούτε το γεγονός ότι εγώ έφυγα για την Αμερική για να συνεχίσω τις σπουδές μου μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο ανάμεσά μας. Ήμουν στην Αμερική και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πότε θα έρθει ένα γράμμα από τον Βαρδή.

Έχουμε περάσει πολλά στην κοινή μας ζωή. Αγώνες και αγωνίες, χαρές και λύπες, αλλά πάντα μαζί» είχε δηλώσει προσθέτοντας: «Ο Βαρδής ήταν και παραμένει το στήριγμά μου. Είναι ο άνθρωπός μου και έχω την ευλογία να μοιράζομαι μαζί του λύπες και χαρές. Υπήρξε πάντα όχι μόνο απόλυτα υποστηρικτικός αλλά η πηγή της δύναμής μου και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».

Για τις συγκινητικές ιστορίες των παιδιών στην «Ελπίδα», η ιδρύτρια του Συλλόγου Μ.Βαρδινογιάννη ανέφερε:

«Είναι χιλιάδες οι ιστορίες, γιατί είναι χιλιάδες και τα παιδιά της «Ελπίδας», τα οποία γνωρίζω κάθε ένα ξεχωριστά με τα μικρά τους ονόματα. Είναι σαν παιδιά μου όλα τους και γι’ αυτό δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω και να πω μόνο μία ιστορία.

Ποια μητέρα μπορεί να ξεχωρίσει ένα παιδί της; Οι στιγμές μαζί τους και τα όσα με έχουν διδάξει είναι ο θησαυρός της ζωής μου. Χάρη σε αυτά τα παιδιά, χάρη στην «Ελπίδα» έμαθα να μην το βάζω ποτέ κάτω.

Το πρόσωπο κάθε αποθεραπευμένου παιδιού μας, το χαμόγελό του και η πορεία του στη ζωή αποτελούν μια δικαίωση και την πηγή της δύναμης για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.