Γιατί έβγαλα τον πρώην άντρα μου από το Facebook

Το Facebook ήταν πάντα η μεγάλη μου αδυναμία. Κάθε φορά που θέλω να ξεσηκώσω ιδέες, να δω τι κάνουν οι φίλοι μου ή να μιλήσω με την οικογένειά μου μπαίνω στο Facebook. Έτσι ξεκινά συνήθως και τελειώνει η μέρα μου, μόνο που εκείνη τη μέρα το Facebook άθελά του πυροδότησε για πρώτη φορά αρνητικά συναισθήματα. Ήταν λες και κρατούσα ένα όπλο που εκπυρσοκρότησε. Κάθισα στο τραπέζι της κουζίνας και κοιτούσα τον κλειστό φούρνο μία ώρα.

Δεν μου είχε ξανασυμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο πριν. Δεν είμαι από εκείνες που κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου και αισθάνομαι ζήλεια ή ανασφάλεια. Το Facebook και το Instagram δεν με είχαν επηρεάσει ποτέ με αυτό τον τρόπο μέχρι που το έκαναν.

Εκείνο το πρωί μόλις πάτησα εκείνο το μικρό, μπλε, στρογγυλό σηματάκι στο κινητό μου, τι να δω; Μια ανάρτηση του πρώην άντρα μου, ο οποίος είχε ανεβάσει 5 φωτογραφίες με τη νέα του φίλη: σε μία συναυλία, για πεζοπορία, στην ακροθαλασσιά να πίνουν μπύρες, αγκαλιασμένοι και τυλιγμένοι με ένα κασκόλ κάπου με πολύ αέρα και γενικά πολύ ευτυχία και love is in the air.
Ο πρώην μου χαμογελούσε όπως δεν τον είχα δει ποτέ πριν ξανά να χαμογελά. Μου κόπηκε η ανάσα.

Σε μία από αυτές τις φωτογραφίες έγραφε “Κοντεύω τα 40 αλλά αυτή η γυναίκα με κάνει νιώθω έφηβος“.

Προσπαθούσα να θυμηθώ αν μου είχε πει ποτέ κάτι τέτοιο στα 20 χρόνια που ήμασταν παντρεμένοι αλλά δεν το νομίζω.

Η νέα του αγάπη προφανώς και τον είχε κάνει άλλο άνθρωπο. Τον έκανε να νιώσει πράγματα που δεν τον είχα κάνει να νιώσει εγώ. Την έκανε αντίστοιχα να νιώσει όπως δεν έκανε εμένα να νιώσω τόσα χρόνια.

Αυτό που μόλις είδα, έκανε το στομάχι μου να ανακατευτεί. Το ένιωσα να ανεβαίνει στο λαιμό μου. Μου ήρθε να κάνω εμετό. Ένιωσα ένα πόνο να με χτυπάει ανάμεσα στα μάτια. Προσπαθούσα να καταλάβω τι ένιωθα.
Το μόνο πράγμα που ήξερα πως έπρεπε να κάνω εκείνη τη στιγμή και το έκανα ήταν να τον διαγράψω από τους φίλους μου.
Μπορεί να χωρίσαμε αλλά έχουμε ακόμα χώρο στην καρδιά μας ο ένας για τον άλλον. Είναι πατέρας των παιδιών μου και ξέρω ότι θέλει το καλύτερο για εκείνα. Τον εκτιμώ και σέβομαι τη γνώμη του. Το γεγονός ότι τον διέγραψα από τους φίλους μου δεν έχει να κάνει με τη νέα του σχέση. Απ’ ότι ξέρω από τα παιδιά είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος και τα αγαπά και τους συμπεριφέρεται σαν να ήταν δικά της παιδιά,

Όμως… γνωρίζω καλά τα όριά μου και ξέρω ότι τα έφτασα εκείνο το πρωί της Δευτέρας. Θα ήθελα να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να μην έβλεπα αυτές τις φωτογραφίες. Δεν είναι ότι ζήλευα τη γυναίκα αυτή, απλά οι φωτογραφίες αυτές ήταν μία υπενθύμιση του τι είχα και τι δεν έχω πια. Ήταν μία υπενθύμιση του ότι έχασα. Με πλήγωσαν με έναν τρόπο που δεν ήξερα ότι μπορούσα να πληγωθώ.

Δεν ήμασταν πλέον ερωτευμένοι. Είχαμε αποφασίσει να πάρουμε διαζύγιο και το πήραμε. Ευχηθήκαμε ο ένας στον άλλον να είναι καλά, καλή τύχη και να βρει κάποτε την ευτυχία και το εννοούσαμε.

Και όμως αυτές οι εικόνες με έκαναν να αισθανθώ «αντικαταστήσιμη», έτσι όπως δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να δω τον εαυτό μου. Ήμουν χαρούμενη για εκείνον αλλά δεν χρειαζόταν να δω τις φωτογραφίες που είχε ανεβάσει. Ήμουν ευτυχισμένη που τα παιδιά μου είχαν ένα μπαμπά ευτυχισμένο και ερωτευμένο αλλά δεν χρειαζόταν να με κοιτάζει το παρόν κατά πρόσωπο ενώ χαζολογάω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στην αρχή αισθάνθηκα ανόητη που τον διέγραψα από φίλο, γιατί είναι όντως φίλος. Όμως αν βλέπεις ότι κάτι ή κάποιος σου ξυπνάει αρνητικά συναισθήματα, μπορείς να τον σταματήσεις και πρέπει να το κάνεις. Δεν σε αναγκάζει κανείς να υπομένεις καταστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις άβολα.

Εάν φοβάσαι ή ντρέπεσαι να βγάλεις από τη λίστα των φίλων σου κάποιον επειδή αγχώνεσαι μήπως τον πληγώσεις, αφιέρωσε λίγα λεπτά και σκέψου πώς αισθάνεσαι εσύ. Τα δικά σου συναισθήματα είναι πάνω από των άλλων. Αν δεν πάρεις εσύ τον έλεγχο της ζωής σου και δεν απομακρύνεις όσα σε επηρεάζουν αρνητικά δεν θα το κάνει κανείς άλλος για σένα.

Όταν το έκανα, ένιωσα ελεύθερη. Πλέον δεν χρειάζεται να ανησυχώ κάθε φορά που μπαίνω στο προφίλ μου.

Εάν δεν μπορείς να το κάνεις, τότε δώσε μου τους κωδικούς σου και θα το κάνω εγώ για σένα. Ρίξε μετά το φταίξιμο πάνω μου κι αν τολμάς πες μου ότι δεν νιώθεις καλύτερα…

singleparent.gr