Κλειστές δομές:Τι ισχύει για τις επιτάξεις εκτάσεων στα νησιά;

Οι επιτάξεις εκτάσεων εκ μέρους της κυβέρνησης για την δημιουργία κλειστών δομών υποδοχής αιτούντων ασύλου έχει προκαλέσει πολλές εντάσεις στους κατοίκους των νησιών. Η επίκληση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι προφανής και αναντίρρητη, ωστόσο πρόκειται για νομικά ζητήματα δημοσίου συμφέροντος και έκτακτης ανάγκης που καλούνται να σταθμίσουν τα διοικητικά δικαστήρια της χώρας.

Ο ποινικολόγος Βασίλης Χειρδάρης
Ο ποινικολόγος και ειδικός σε θέματα Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Βασίλης Χειρδάρης συνιστά «λελογισμένη χρήση του μέτρου, με πειστικό λόγο και με σοβαρά ελκυστικές αντιπαροχές στην τοπική κοινωνία ώστε το κέρδος να είναι αμφίπλευρο».

Χειρδάρης: «Δυσβάσταχτο αλλά αναγκαίο;»

«Οι επιτάξεις είναι ένα ειδικό μέτρο που το κράτος χρησιμοποιεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις για να περιορίσει για ένα χρονικό διάστημα την χρήση της περιουσίας από τον ιδιοκτήτη ή να χρησιμοποιήσει ανθρώπινες υπηρεσίες (όπως αναγκαστική εργασία), παρεμβαίνοντας με μονομερή τρόπο και μη συναινετικά. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μη δημοκρατικό μέτρο που ασκεί κυριαρχικά η κρατική εξουσία χωρίς να λάβει την συναίνεση του δικαιούχου. Το μέτρο αυτό προβλέπεται στο Σύνταγμα στα άρθρα 18 και 22.

Το ενδιαφέρον μέρος της επίταξης αυτή την περίοδο αφορά την ιδιοκτησία, για την οποία έγινε και αρκετή φασαρία τον τελευταίο καιρό.

Βεβαίως η ιδιοκτησία προστατεύεται επαρκέστατα τόσο από το Σύνταγμα (άρθρο 17) όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου).

Έτσι η επίταξη της ιδιοκτησίας, που αποτελεί προσβολή της, μπορεί να γίνεται μόνον σε ειδικές περιπτώσεις που υπάρχει θέμα άμεσης κοινωνικής ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή την υγεία ή και για ιδιαίτερες περιστάσεις. Το μέτρο αυτό πρέπει να δικαιολογείται πλήρως, να μην υπάρχει άλλος προσφορότερος τρόπος για να καλυφθεί η άμεση ανάγκη και να έχει περιορισμένο χρόνο. Πρέπει δηλαδή να αίρεται η επίταξη αμέσως μόλις εκλείψουν οι ιδιαίτεροι λόγοι που την επέβαλαν. Απαιτείται η επαναφορά της κανονικότητας άμεσα, δεδομένου ότι το μέτρο αυτό επιβάλλεται μόνον κατ΄εξαίρεση, χρειάζεται δε σύνεση και επιφυλακτικότητα στην επιβολή και πλέον αυτών και μινιμαλισμός στην εφαρμογή του.

Είναι γεγονός ότι στα νησιά του Αιγαίου την περίοδο αυτή υπάρχουν ειδικές συνθήκες με μεγάλο πλήθος των αιτούντων ασύλου, έλλειψη υποδομών και μέσων αντιμετώπισης μιας τέτοιας «εισβολής». Οι συνθήκες όχι μόνον δεν είναι ανεκτές αλλά είναι απαράδεκτες από κάθε πλευρά.

Το κράτος έχει διεθνείς υποχρεώσεις απέναντι στους αιτούντες άσυλο, και οφείλει ως ευρωπαϊκή χώρα και κράτος δικαίου να τις τηρήσει. Από την άλλη πλευρά οι κάτοικοι των νησιών έχουν φθάσει στα όριά τους και οι αντοχές έχουν εξαντληθεί.

Οι επιτάξεις είναι αναμφίβολα ένα επιπλέον δυσβάστακτο μέτρο για τους πολίτες των νησιών, που βλέπουν να μην μπορούν να απολαύσουν ούτε την ακίνητη περιουσία τους που το κράτος θέλει να την επιτάξει. Δικαιολογημένο το παράπονο και εύλογο. Από την άλλη πλευρά όμως πρέπει και το κράτος να βρει λύση σε ένα διεθνές πρόβλημα που μεγεθύνεται και μας εκθέτει.

Η επίταξη εκτάσεων για κλειστά κέντρα είναι μια λύση. Όχι η καλύτερη ούτε όμως και η χειρότερη. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετηθούν και να ικανοποιηθούν τόσο οι κρατικές ανάγκες για τους μετανάστες όσο και η τοπική κοινωνία. Πως; Με λελογισμένη χρήση του μέτρου, με πειστικό λόγο και με σοβαρά ελκυστικές αντιπαροχές στην τοπική κοινωνία ώστε το κέρδος να είναι αμφίπλευρο. Μπορούμε να έχομε νικητές και κερδισμένους και από τις δύο πλευρές. Το μόνο που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση με ευφυΐα και φαντασία! Κάτι που λείπει μέχρι σήμερα …»

Πηγή: dikastiko.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ