Ο ιδιωτικός τομέας καίγεται και η ΓΣΕΕ χτενίζεται

Θετική έκπληξη στους εργοδότες (που γνωρίζουν το παρασκήνιο) και δυσάρεστη στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα προκάλεσε η πρόσφατη στάση του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου ο οποίος αρνήθηκε ουσιαστικά την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ όπως εξαγγέλθηκε στην Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης να επαναφέρει τον κατώτατο μισθό για τον ανειδίκευτο εργάτη στα επίπεδα, της προ μνημονίου εποχής, δηλαδή στα 751 ευρώ όταν σήμερα είναι 580 ευρώ μεικτά.

Ο κ.Παναγόπουλος υποστήριξε ότι με “νομικούς βολονταρισμούς” δηλαδή με νομοθετική ρύθμιση δεν λύνεται το πρόβλημα των χαμηλών απολαβών στον ιδιωτικό τομέα κι αυτό που απαιτείται είναι η επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων (τους οποίους εκπροσωπεί η ΓΣΕΕ).

Φυσικά ο κ. Παναγόπουλος δεν εξηγεί πως θα ακυρωθεί μια διάταξη του μνημονίου ,ούτε και την κατάσταση σήμερα στην αγορά που απαιτεί δραστικές λύσεις πρίν το ποτάμι πνίξει όλους τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Η ίδια η ΓΣΣΕ έχει αναγνωρίσει (χωρίς να έχει κάνει και πολλά) ότι 1 εκ.εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνουν τις αποδοχές τους (αν τις λαμβάνουν) με καθυστέρηση από ένα μήνα έως 1 χρόνο.

Επίσης οι ατομικές συμβάσεις έχουν πλέον κυριαρχήσει στην αγορά, όπως επίσης σε μικρότερο βαθμό οι επιχειρησιακές συμβάσεις στο όνομα πάντα της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Από την άλλη ούτε η ανταγωνιστικότητα ήρθε,ούτε οι εξαγωγές ανέβηκαν, ενώ οι επενδύσεις αναμένονται. Ποιός τελικά έχει επωφεληθεί η επωφελείται από την κατάσταση αυτή;

Μια γριούλα πρόσφατα σε δήλωση της σε ρεπορτάζ τηλεοπτικού καναλιού είπε, το εξής σοφό, ερωτώμενη για την κατάσταση στην αγορά. “Σε εποχές κρίσης γεννιούνται κροίσοι”. Πέραν των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις για τη μισθοδοσία του προσωπικού τους, πολλές άλλες ζουν ένα νέο παράδεισο απόκτησης πλούτου,γιατί εκτός των χαμηλών μισθών στους εργαζόμενους, έχουν χαμηλότερα ενοίκια, φτηνότερο ρεύμα κλπ.

Άρα λοιπόν κάποιοι κερδίζουν ανέλπιστα και με τη βοήθεια της Τρόικα αρκετά. Κάποιοι άλλοι μικρομεσαίοι διατείνονται ότι δεν βγαίνουν για να πληρώνουν εργαζόμενους και τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία. Οι κύριοι αυτοί (ακούω αρκετά παραδείγματα τελευταία) θα πρέπει να αποφασίσουν κάτι. Ή θα δουλέψουν μόνοι τους η οικογενειακώς την επιχειρησή τους η ας βάλουν λουκέτο.

Το να ψεύδονται η να εξαπατούν τους εργαζόμενους (όλοι μας γνωρίζουμε τη νοοτροπία του νεοέλληνα) μάλλον πρέπει να βάλει “ψύλλους στα αυτιά” στα μέλη του Συμβουλίου της ΓΣΕΕ που “ηγρόν αγοράζουν”. Πως να μην συμβαίνει άλλωστε, όταν-αν αληθεύει-32 από τα 38 μέλη του Συμβουλίου της προέρχονται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ποτέ μου άλλωστε δεν κατάλαβα τι γυρεύουν στη ΓΣΣΕ (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας) ενώ θά πρεπε νά ναι στην ΑΔΕΔΥ( που εκπροσωπεί τους υπαλλήλους του Δημοσίου) ως κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι. Καλές οι καταργηθείσες συλλογικές διαπραγματεύσεις αλλά μέχρι να επανέλθουν τι; Όπως λοιπόν έπεσε νομοθετικά στα τάρταρα ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα μπορεί κάλλιστα να επανέλθει στα προ μνημονίου επίπεδα. Γιατί λέει όχι ο κ. Παναγόπουλος;

Ίσως-όπως σήμερα έχουν πάψει νά χουν λόγο στο χώρο της εργασίας με τον ορισμό από την Κυβέρνηση του κατώτατου μισθού-έτσι χάνεται και η δυνατότητα τους να συμμετέχουν στον καθορισμό των ημερομισθίων μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων,άρα και νά χουν λόγω ύπαρξης. Μέχρι να επιστρέψουν οι τελευταίες (αν ποτέ επιστρέψουν) γιατί η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ περί επαναφοράς του με νόμο θα πρέπει να θεωρείται ως “νομική ανωμαλία”;

Κύριοι της ΓΣΕΕ οι ελάχιστοι εργαζόμενοι της αγοράς που ακόμη σας ακολουθούν ζητούν περισσότερες παρεμβάσεις και βοήθεια για να καταπολεμηθεί η “ζούγκλα” έξω. Εκτός αν ενδιαφέρεστε μόνο για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα οι πλείστοι των οποίων προέρχεστε από εκεί. Ή μόνο για τα διάφορα προγράμματα-κοινοτικά και μη-που διαχειρίζεστε και μπορείτε έτσι να δηλώνετε ότι συνεισφέρετε στην καταπολέμηση της ανεργίας δεν αρκούν. Θά ταν ενδιαφέρον πάντως να κάνετε ένα κάλεσμα στο 1,5 εκ. των ανέργων να δούμε πόσοι θα συμμετείχαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Φοβάμαι ότι θα ήσασταν τραγικά μόνοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.