Πως οι σκνίπες έφεραν τις αράχνες: Η εξήγηση για το εντυπωσιακό φαινόμενο του Αιτωλικού

Το πανελλήνιο ενδιαφέρον έχουν προκαλέσει οι εικόνες που κατεγράφησαν από τον Γιάννη Γιαννακόπουλο στο Αιτωλικό όπου στην ανατολική παραλία της λιμνοθάλασσας  παρουσιάστηκε ένα τεράστιο πέπλο από αράχνες που έχει καλύψει τα φυτά (φοίνικες, αρμυρίκια και ποώδη βλάστηση) σε μήκος τουλάχιστο 300 μέτρων.
Την εξήγηση για το φαινόμενο αυτό δίνει με ανακοίνωση του ο Φορέας  Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων .  Αναφέρει πως ο υπερπληθυσμός της σκνίπας οδήγησε στις αράχνες. Αναλυτικά:

Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες εμφάνισης υπερπληθυσμού της Σκνίπας (τοπική ονομασία «βουβό» ή και «κουφό»), είδος της οικογένειας με την επιστημονική ονομασία CHIRONOMIDAE που δεν έχει σχέση με τα κουνούπια, δεν έχει προβοσκίδα και δεν τσιμπά αλλά δεν παύει να είναι ενοχλητική και να δημιουργεί ορισμένα προβλήματα.

Τα αυγά του είδους αυτού εκκολάπτονται στο ανώτερο στρώμα του βυθού, οι προνύμφες δεν παραμένουν πολύ εντός του νερού, βγαίνουν στην επιφάνεια σχεδόν τέλεια έντομα και πετούν τριγύρω. Μέσα στις 2-3 το πολύ ημέρες ζωής τους αναπαράγονται αμέσως, αφήνοντας αυγά πάλι στο νερό. Όταν οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές για πολύ καιρό, αυτός ο κύκλος επαναλαμβάνεται διαρκώς και οι πληθυσμοί τους αυξάνονται υπέρμετρα. Μια τέτοια υπερανάπτυξη μπορεί να εμποδιστεί με χρήση ψεκασμών.

Εδώ υπογραμμίζουμε ότι :

• Πρώτον οι ψεκασμοί είναι πιο αποτελεσματικοί εάν προηγούνται σχολαστικές δειγματοληψίες στις ακτές ώστε να προληφθεί η πρώτη εποχιακή γενιά της σκνίπας.
• Επειδή οι ψεκασμοί θα γίνονται σε ιχθυοπαραγωγικό χώρο δεν πρέπει να γίνονται με τοξικά χημικά όπως το σκεύασμα DU DIM που είναι πολύ τοξικό για υδρόβιους οργανισμούς με μεγάλη διάρκεια παραμονής στο νερό, αλλά με βιολογικά σκευάσματα του Βάκκιλου της Θουριγίας, κάτι που έχει επισημανθεί επανειλημμένα από τον Φορέα Διαχείρισης.

Το φαινόμενο της σκνίπας ακολουθήθηκε με φυσικό τρόπο από το φαινόμενο υπερανάπτυξης πληθυσμών αραχνών που έπλεξαν ιστούς σε κάθε δυνατή επιφάνεια κοντά στις περιοχές πτήσης των σκνιπών και τούτο προφανώς λόγω της μεγάλης διαθεσιμότητας τροφής για τις αράχνες (βλ. φωτογραφία) Το πιο πρόσφατο υπόβαθρο για τους ιστούς τους ήταν παρόχθια μικρά δέντρα και θάμνοι. Αυτό είχε ξανασυμβεί προ ετών υπό ανάλογες συνθήκες.

Αναμένεται ότι όταν θα πέσουν οι θερμοκρασίες και θα μειωθεί η αναπαραγωγή της σκνίπας θα εκλείψουν βαθμιαία και οι αράχνες και οι ιστοί τους θα ξεπλυθούν μετά από τις πρώτες δυνατές βροχές. Οι χρόνοι που θα γίνουν αυτά εξαρτώνται από τον καιρό.