ΣΥΡΙΖΑ: Ποινική δίωξη για Παπακωνσταντίνου

Την άσκηση ποινικής δίωξης για τρία κακουργήματα για τον κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου και την περαιτέρω διερεύνηση για τους χειρισμούς των κ.κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Παπακωνσταντίνου ζητά με στην πορισματική του γνώμη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ειδικότερα το δια ταύτα της γνώμης της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου και των κ.κ. Θοδωρή Δρίτσα και Σταύρου Κοντονή αναφέρει ότι:

– Για τον κ. Παπακωνσταντίνου να ασκηθεί εναντίον του ποινική δίωξη για τα αδικήματα:

i. Της υπεξαγωγής εγγράφου σε βαθμό κακουργήματος, με την επιβαρυντική περίσταση του Ν.1608/1950

ii. Της απιστίας περί την υπηρεσία σε βαθμό κακουργήματος, με την επιβαρυντική περίσταση του Ν.1608/1950

iii. Της πλαστογραφίας, υπό την έννοια της κατάρτισης πλαστού εγγράφου και όχι της νόθευσης γνησίου

iv. Της παράβασης καθήκοντος»

Και προσθέτει μεταξύ άλλων ότι πρέπει να γίνουν «αρμοδίως και αμελλητί οι απαραίτητες ενέργειες διερεύνησης τέλεσης ποινικών αδικημάτων περί την υπηρεσία και περί την απονομή της δικαιοσύνης, εν αναφορά με όσα περιέχονται στην ηλεκτρονική αλληλογραφία Γ. Παπακωνσταντίνου και Ι. Διώτη, σχετικά με υπόθεση που εκκρεμούσε, τον Ιούλιο 2011, στην Εισαγγελία και την οποία ο Ιωάννης Διώτης παρακολουθούσε για λογαριασμό του ανησυχούντος και αδημονούντος Γ. Παπακωνσταντίνου»

 

– Για τον κ. Ε. Βενιζέλο πρέπει να διερευνηθεί αρμοδίως (ανάλογα με την περίπτωση) η εκ μέρους του τέλεση ποινικών αδικημάτων σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος και, ειδικότερα:

 

i. Της υπεξαγωγής εγγράφου σε βαθμό κακουργήματος, με την επιβαρυντική περίσταση του Ν.1608/1950, επιτεινόμενη από την δια μακρό χρόνο συνέχιση τέλεσης του εγκλήματος και την ιδιαίτερα μεγάλη αξία του αντικειμένου του

ii. Της απιστίας περί την υπηρεσία σε βαθμό κακουργήματος, , με την επιβαρυντική περίσταση του Ν.1608/1950 επιτεινόμενη από την δια μακρό χρόνο συνέχιση τέλεσης του εγκλήματος και την ιδιαίτερα μεγάλη αξία του αντικειμένου του

iii. Της παράβασης καθήκοντος

 

– Για τον κ. Γ. Παπανδρέου

 

Α. Προκύπτει ανάγκη να παραμείνει ανοιχτή η έρευνα, ώστε με νέα δεδομένα, τα οποία πιθανότατα θα προκύψουν από τη διαδικασία να διερευνηθεί περαιτέρω το ενδεχόμενο συμμετοχικής του δράσης στην αξιόποινη συμπεριφορά του Γεωργίου Παπακωνσταντίνου, με τη μορφή της ηθικής αυτουργίας, στα υπ’ αυτού τελεσθέντα ποινικά αδικήματα, και της παράβασης καθήκοντος…

 

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισημαίνουν ότι κατά την εξάμηνη λειτουργία της προανακριτικής εμποδίστηκαν από την πλειοψηφία και το προεδρείο της επιτροπής για την συνολική έρευνα της υπόθεσης εξηγώντας ότι αυτό έγινε προκειμένου να προστατευτεί ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

 

Υπο αυτά τα δεδομένα, το πολυσέλιδο κείμενο που συνέταξαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχει εμφανώς διαφορετική δομή από το πόρισμα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και αυτό για να δείξουν – όπως υποστηρίζουν – πως η νομική τεκμηρίωση της πλειοψηφίας αναφορικά με τα αδικήματα του κ. Παπακωνσταντίνου έχει ελλείψεις και από την άλλη να αποδείξουν ότι εξίσου βαριά ποινικά αδικήματα έχει διαπράξει και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος.

 

Με τον τρόπο αυτό, η καταγραφή των πραγματικών περιστατικών δεν ξεκινά από το 2009 και τις ενέργειες που έγιαναν προκειμένου να έρθει για πρώτη φορά η λίστα στην Ελλάδα (σ.σ. όπως καταγράφεται στο πόρισμα της πλειοψηφίας) αλλά από το 2012, όταν «σκάει» το σκάνδαλο και η κυβέρνηση επιχειρεί να επανακτήσει την αυθεντική λίστα.

 

Παραθέτοντας τα συγκεκριμένα περιστατικά, η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να δείξει ότι μοναδικός στόχος της τρικομματικής κυβέρνησης ήταν να απομονώσει στο κάδρο των ευθυνών τον κ. Παπακωνσταντίνου και να «αθωώσει» τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΔΗΜ.ΑΡ. εμφανίσθηκαν ξαφνικά πανέτοιμα να παραπέμψουν τον Γ. Παπακωνσταντίνου και μόνον, για νόθευση εγγράφου και μόνον, και υπέβαλαν αμέσως, Παραμονή Πρωτοχρονιάς, πρόταση δίωξης εναντίον του αποκλειστικά για το αδίκημα της νόθευσης του εγγράφου. Ποιού εγγράφου; Αυτού που κρατούσε στο συρτάρι του ο κ. Βενιζέλος επί 14 ή, όπως προέκυψε από νεότερα στοιχεία, 15 μήνες. Ούτε λέξη για την υπεξαγωγή του εγγράφου αυτού από Γ. Παπακωνσταντίνου και Ε. Βενιζέλο από την ημέρα παραλαβής του μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2012. Ούτε λέξη για τη ζημία του δημοσίου συμφέροντος από τη μη αξιοποίηση της λίστας αυτής, με 2062 καταθέτες επί 2,5 και πλέον χρόνια, κατά τα οποία τα ίδια πρόσωπα, ως Υπουργοί Οικονομικών των Κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, επέδραμαν σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα των αδυνάμων. Τελικώς, το αδίκημα κατά τη Ν.Δ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είναι ότι απεκρύβη από το Δημόσιο, στο σύνολό του, και επί 2-2,5 χρόνια, ένα στοιχείο- πειστήριο πολύτιμο για την είσπραξη φόρων, που παρείχε πληροφορίες για 2.062 καταθέτες, αλλά μόνον ότι το αρχείο αυτό, που ο κ. Βενιζέλος κρατούσε ερμητικά κρυφό από το Δημόσιο και από τη Βουλή, περιείχε 3 ονόματα λιγότερα, τα ονόματα των ανωτέρω συγγενών του Γ. Παπακωνσταντίνου[1]» και προσθέτουν «Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ., τηρώντας στάση ευθύνης, δεν ενέδωσε και δεν ενδίδει σε τέτοιου είδους τακτικισμούς. Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ πρέπει να διαλευκανθεί πλήρως και η απόδοση ευθυνών δεν επιτρέπεται να εξαρτάται από το πόσο χρήσιμος είναι για την Κυβέρνηση οποιοσδήποτε εμπλέκεται σε αυτήν. Ούτε, άλλωστε, μπορεί να αποτρέπεται η διερεύνηση με την κυβερνητική αναβάθμιση προσώπων που εμπλέκονται στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, με πρώτον τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος προήχθη σε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, προφανώς σε αναγνώριση της «αδιαμφισβήτητης πολιτικής του ευθύνης για την διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ», την οποία κατ’ επανάληψη τόνιζαν όσοι τον υπέθαλπαν από την διερεύνηση των ποινικών του ευθυνών».

 

Το βασικό νομικό συμπέρασμα των βουλευτών, είναι πως με «τακτικισμούς» από την πλευρά της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ τελικώς ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν παραπέμφθηκε και για το αδίκημα της υπεξαγωγής προκειμένου να μην «συμπαρασύρει» σε ποινική περιδίνηση και τον κ. Βενιζέλο.

 

Το ιστορικό

 

Μετά τα συγκεκριμένα συμπεράσματα, το κείμενο αφιερώνεται στο ιστορικό της υπόθεσης και στην περίοδο κατά την οποία το CD έφτασε στα χέρια του κ. Παπακωνσταντίνου. Παρατίθενται τα ευρήματα της πραγματογνωμοσύνης της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ) της ΕΛΑΣ σύμφωνα με τα οποία τα μεσάνυχτα της 29.9.2010 ο χρήστης «windows user» επεξεργάζεται για πρώτη φορά την λίστα χρησιμοποιώντας λέξεις κλειδιά όπως «Papakonstantinou», «Papandreou» κ.α. και προσθέτουν ότι «Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται άνευ άλλου τινός ότι ο χρήστης Windows User, που από όλα τα στοιχεία, ενδείξεις και μαρτυρικές καταθέσεις φαίνεται ότι ταυτοποιείται με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αφενός είχε στη διάθεσή του τα ηλεκτρονικά αρχεία της λίστας μέχρι τουλάχιστον την 1/7/2011, δηλαδή και μετά τη λήξη της θητείας του ως Υπουργού Οικονομικών, που έλαβε χώρα στις 17/6/2011, γεγονός που σημαίνει ότι η μη πρωτοκόλληση, η μη παράδοσή τους και η διατήρησή τους στην ιδιωτική του χρήση, πρόσβαση και επεξεργασία αποτελεί προϊόν απόφασής του να μην αξιοποιήσει τα στοιχεία αυτά για τον αποκλειστικό σκοπό για τον οποίο παραδόθηκαν (αυστηρά φορολογικοί σκοποί, όπως ρητώς αναφέρεται στο διαβιβαστικό) αλλά και να τα αποστερήσει από το ελληνικό δημόσιο».

 

Πρέπει να εξεταστούν οι ευθύνες Παπανδρέου

 

Πέραν αυτών, υπάρχει και ξεχωριστό κεφάλαιο για τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου με τίτλο «Ο ρόλος, η γνώση και η εμπλοκή του πρώην Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, για τη λίστα, η ανησυχία κορυφαίου Υπουργού ότι η λίστα «θα θαφτεί»…» καθώς επίσης για τα ραντεβού των Ι. Διώτη – Ε. Βενιζέλου – Γ. Παπανδρέου στην Βουλή στις 8.7.2011 ημέρα κατά την οποία ο κ. Διώτης δήλωσε ότι παρέδωσε στο επίμαχο USB στον κ. Βενιζέλο. Ειδικότερα, για τον κ. Παπανδρέου οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν το εξής ερώτημα: «Το κυρίαρχο ερώτημα, πάντως, που αναδύεται αβίαστα από όλα τα γνωστά γεγονότα είναι εάν ο κ. Παπακωνσταντίνου, για τη μη αξιοποίηση και υπεξαγωγή της λίστας, έδρασε μόνος του ή κατόπιν συνεννόησης και ενδεχόμενης εντολής του Γ. Παπανδρέου» και προσθέτουν για τον πρώην πρωθυπουργό ότι: «

– γνωρίζει για τη λίστα τουλάχιστον από τα μέσα 2010 (εάν κανείς δεχθεί ότι δεν έχει ενημερωθεί νωρίτερα από τον ίδιο τον Κ. Μπίκα, ο οποίος γνωρίζει από τα τέλη 2009),

– δεσμεύεται δημόσια, στις 12/9/2010 ότι το κυνήγι θα είναι αμείλικτο, μετά από ερώτηση που κανονίζεται να του υποβληθεί μετά από παρέμβαση ανησυχούντος Υπουργού

-μεταβαίνει στο Νταβός και συναντάται με τον διοικητή της HSBC τον Ιανουάριο 2011, με τη λίστα να βρίσκεται στα χέρια του κορυφαίου Υπουργού του, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος τον συνοδεύει στο ανωτέρω ταξίδι, από 4μήνου και να καταγράφονται ανοίγματα καρτελών σχετικών με τα επώνυμα αμφοτέρων (Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου)

-δεν καταγράφει πουθενά τη συνάντηση αυτή ούτε απαντά επί της ουσίας μέχρι σήμερα για το τι έγινε

-εμφανίζεται να κάνει συζητήσεις με τον Κ. Μπίκα για τη λίστα τον Ιούλιο 2011, τις οποίες αποτυπώνει στο ηλεκτρονικό μήνυμά του ο Ι. Διώτης (ο οποίος δηλώνει στον Γ. Παπακωνσταντίνου ότι μίλησε με τον Κώστα, ο οποίος μίλησε με τον Πρωθ, δηλαδή τον Πρωθυπουργό) και, τελικώς, αποχωρεί από την Πρωθυπουργία της χώρας τον Νοέμβριο 2011, υπό τις γνωστές δραματικές συνθήκες διακίνησης των άθλιων και παράνομων απειλών εξόδου της χώρας από το ευρώ, χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό για την αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ, του αρχείου αυτού που βρίσκεται επίσημα στη διάθεση του ελληνικού Κράτους (ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης ανεπίσημης διακίνησής του) από τις 29/9/2010, δηλαδή επί 13 πλήρεις μήνες.

 

Αυτό το ιστορικό επιβάλλει την πολύ αυστηρή επανεξέταση των στοιχείων και των ευθυνών του, με δεδομένη, ιδίως, τη δήλωσή του στις 12/9/2010, 4 μήνες μετά την εγκληματική επιβολή του Μνημονίου «Δεν μπορεί να αδικούνται λαοί και άλλοι να μπορούν να ξεφεύγουν μέσω των φορολογικών παραδείσων.», σε συνδυασμό με την όψιμη αξίωσή του να μην εξετασθεί καν ενώπιον οποιασδήποτε Επιτροπής, αλλά να γίνει δεκτός ο προκλητικός ισχυρισμός του εγγράφου υπομνήματός του ότι: «Μετά την παραλαβή του σχετικού υλικού ενημερώθηκα και πάλι από τον Υπουργό Οικονομικών, οπότε και επανέλαβα την πάγια εντολή μου, να γίνουν οι δέουσες ενέργειες για την αξιοποίηση των στοιχείων από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Επισημαίνω ότι αυτό που με ενδιέφερε στην υπόθεση της λεγόμενης –όπως επικράτησε αργότερα να αποκαλείται- ‘λίστας Lagarde’, ήταν να έρθουν τα στοιχεία στην Ελλάδα και να επιληφθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να διαπιστώσουν περιπτώσεις τυχόν φοροδιαφυγής. Τίποτε άλλο. Μοναδική μου έγνοια και πάγια εντολή μου, τόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση όσο και σε κάθε περίπτωση πιθανής φοροδιαφυγής, ήταν να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα απόκτησης στοιχείων, για να μπορέσουν στη συνέχεια οι αρμόδιες υπηρεσίες να τα χειριστούν με ταχύτητα, νομική πληρότητα και αποτελεσματικότητα. Δεν ενημερώθηκα ποτέ ούτε ζήτησα να ενημερωθώ για το περιεχόμενο ή για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα αναφορικά με τη λίστα, πέραν όσων σας ανέφερα ήδη. Πίστευα ότι, με δεδομένη την πολιτική βούληση της κυβέρνησης, οι υπηρεσίες θα εξαντλούσαν κάθε δυνατότητα αξιοποίησης των στοιχείων. Δεν είχα άλλωστε καμία ένδειξη ή πληροφορία ότι κάποιος επιθυμούσε ή θα επιχειρούσε να συγκαλύψει οτιδήποτε.»

 

Η εκλεκτική σχέση του δικομματισμού με την λίστα Λαγκάρντ: «Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας»

 

Επιπροσθέτως, οι εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημειώνουν πως από τις εργασίες της προανακριτικής αποκαλύφθηκε « η ιδιοκτησιακή αντίληψη για το Κράτος, στην οποία στηρίχτηκε η μεταπολιτευτική διακυβέρνηση της χώρας από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Πυρήνα της πολιτικής τους αποτέλεσε το «κράτος-λάφυρο», που νοθεύει την λαϊκή κυριαρχία και περιφρονεί το δημόσιο συμφέρον, όντας προσανατολισμένο στην εξυπηρέτηση όχι μόνο κομματικών συμφερόντων, αλλά και προσωπικών επιδιώξεων». Συμπληρώνουν μάλιστα πως η πλειοψηφία της προανακριτικής και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ινήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατευθούν «υψηλά πρόσωπα» που περιλαμβάνονται στην λίστα, επισημαίνοντας ότι «Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κοίταξαν τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ και, ξαφνικά, διαπίστωσαν ότι κοιτάζουν το είδωλό τους στον καθρέφτη.

 

Στην αποκαλούμενη «λίστα Λαγκάρντ» περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:

 

Η σύζυγος του πρώην Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, κ. Γιάννου Παπαντωνίου, υπό τον οποίο υπηρέτησε στο Υπουργείο Οικονομικών ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.

Η θυγατέρα του αποθανόντος Υπουργού Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, ο σύζυγός της και ο σύζυγος της αδελφής της, άπαντες συγγενείς του πρώην Υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Ο πρώην Υπουργός Δημοσίας Τάξης, Πολιτισμού και Εμπορικής Ναυτιλίας των Κυβερνήσεων Καραμανλή, Γεώργιος Βουλγαράκης και η σύζυγός του.

Εξ αγχιστείας συγγενείς του Γραμματέα της ΝΔ Μανώλη Κεφαλογιάννη.

Ο νομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Σταύρος Παπασταύρου.

Ο πρώην βουλευτής Χρήστος Φύσσας

Η σύζυγος του νυν Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης Αθ. Ανδρεουλάκου

Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας (επί Υπουργίας Ευρυπίδη Στυλιανίδη) Δημήτρης Πλατής

Η σύζυγος του συμβούλου του Πρωθυπουργού και του Υπ. Ανάπτυξης Ευθύμιου Βιδάλη

Πρόσωπα του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος του σημερινού Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, συμπεριλαμβανομένου του σχετιζόμενου και με άλλα πρόσωπα της Ν.Δ. Ιωάννη Παγίδα

Εξ αίματος συγγενείς του πρώην Αντιπροέδρου της Επιτροπής και νυν Υπουργού Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη (οικογένεια Λαναρά)

Η σύζυγος του μέχρι πρότινος μέλους της Επιτροπής, Ά. Γεωργιάδη

Επίσης στη λίστα Λαγκάρντ περιλαμβάνεται πλήθος επιχειρηματιών που συνδέονται με φιλική και άλλη σχέση με πρώην και νυν κυβερνητικά πρόσωπα».