Τα «άγνωστα» πορίσματα της Χρυσής Ολυμπιάδας

Γράφουν οι Πέτρος Κουσουλός και Βαγγέλης Τριάντης

Τελικά, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 τους «έφαγε» το «κατεπείγον». Με την επίκληση της ελλείψεως χρόνου και της ανάγκης ολοκλήρωσης των έργων, παρακάμφθηκαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες, υπερκοστολογήθηκαν έργα και πλούτισαν συγκεκριμένες εταιρίες αλλά και πρόσωπα. Το τελευταίο διάστημα οι εισαγγελικές Αρχές επικεντρώνονται επάνω από δικογραφίες που στοχεύουν να «φωτίσουν» το τι πραγματικά συνέβη εκείνη την χρυσή εποχή, της ανεμελιάς και της ευμάρειας αλλά και σήμερα (δέκα χρόνια μετά) όπου τα περισσότερα από τα Ολυμπιακά Ακίνητα σαπίζουν, εγκαταλελειμμένα και ξεχασμένα.

Το προσεχές διάστημα οι εισαγγελικές Αρχές αναμένεται να καλέσουν τους πρώτους υπόπτους από την εταιρία Ολυμπιακά Ακίνητα οι οποίοι ελέγχονται (από το 2009) επειδή δεν φρόντισαν να συντηρήσουν την «κληρονομιά» του ελληνικού λαού. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μόλις μια από τις ανοικτές δικογραφίες. Είναι σαφές ότι το τι έγινε μετά έπεται του τι προηγήθηκε πριν ή και κατά τη διάρκεια τέλεσης των Αγώνων. Μια έφοδος των Αρχών στο ρημαγμένο κτήριο του Ελληνικού τους έδωσε την ευκαιρία να συλλέξουν όλα τα πορίσματα της τριμελούς επιτροπής που διενεργούσε από το 1999 έως το 2007 τον διαχειριστικό έλεγχο στα πεπραγμένα της οργανωτικής επιτροπής “Αθήνα 2004.

Στο τεύχος 4 το περιοδικό “Αντίποινα” έφερε στη δημοσιότητα όλα τα «άγνωστα» πορίσματα τα οποία καταδεικνύουν το πάρτι που στήθηκε στο όνομα του κατεπείγοντος. Η ιστορία αφορά τις εγκαταστάσεις του βόλεϊ. Βρίθει από υπερβάσεις αρχικών προϋπολογισμών, απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες που δεν διέθεταν καν τα απαραίτητα «προσόντα» για να λάβουν τέτοιου είδους έργα, αποφάσεις που ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο. Όλα όσα περιλαμβάνουν οι εκθέσεις και τα πορίσματα για τα έξι έργα που ανέλαβε να διεκπεραιώσει η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαιρίσεως (ΕΟΠΕ) με χρήματα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 εγείρουν πολλά ερωτήματα για εκείνους που έλαβαν τις επίμαχες αποφάσεις.

Όπως πολλά ερωτήματα προκαλούν οι σχέσεις μεταξύ του επικεφαλής μιας εκ των δύο αναδόχων εταιρειών με το στενό περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου και την Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων του «Αθήνα 2004».

Μπροστά σε αυτά που καταγράφονται οι εικόνες της ντροπής που κατέγραψε η βρετανική Mirror και ήδη κάνουν τον γύρο της Ευρώπης είναι ένα απλό πταίσμα.

Το 2002 η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (ΓΓΑ), αποφάσισε να επιχορηγήσει την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαιρίσεως (ΕΟΠΕ), εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η επιχορήγηση αφορούσε την κατασκευή έξι έργων. Πρόκειται για την «προμήθεια και εγκατάσταση ενός ανεξάρτητου προσωρινά μεταφερόμενου πολλαπλού προπονητηρίου στο ΕΑΚΝ του Αγίου Κοσμά», το «σπίτι του βόλεϊ και κλειστού στίβου στην Παιανία Αττικής, την ολοκλήρωση έργων διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου νέων πρόσθετων εργασιών στο σπίτι του βόλεϊ και του κλειστού στίβου, νέο κλειστό προπονητήριο της ελληνικής γυμναστικής ομοσπονδίας στο ΕΑΚΝ του Αγίου Κοσμά και το κλειστό προπονητήριο του βόλεϊ στην Παιανία.

Η επιχορήγηση ανήλθε στο 100% της κατασκευής των έργων και το συνολικό κόστος άγγιξε τα 30.653.209,41 ευρώ. Βέβαια κατά ένα παράξενο λόγο η ΕΟΠΕ ανέλαβε να κατασκευάσει και έργα τα οποία δεν ήταν δικής της αρμοδιότητας.

Όπως περιγράφεται στo πόρισμα ελέγχου που διενεργήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στις 3 Μαρτίου 2004 και την έκθεση ελέγχου του ομότιμου καθηγητή και πρώην Νομομηχανικού του ΥΠΕΧΩΔΕ, Θανάση Ανδρεάκου, η ΕΟΠΕ βάσει του καταστατικού της μπορεί να προβεί στη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων αρκεί να έχουν σχέση με το βόλεϊ και όχι με άλλα αθλήματα. Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ίσχυσε κάτι τέτοιο. Η έκθεση της ΓΓΑ, διενεργήθηκε έπειτα από εντολή του τότε υφυπουργού, Γεώργιου Λιάνη. Οι υπάλληλοι σε σύντομο χρονικό διάστημα πραγματοποίησαν έλεγχο στα ποσά των επιχορηγήσεων της ΓΓΑ, προς την ΕΟΠΕ. Στα συμπεράσματα τους καταλήγουν ότι: Έπρεπε άμεσα να γίνει διαχειριστικός και λογιστικός έλεγχος σε όλα τα έργα της ΓΓΑ που η κατασκευή τους δεν είχε τεθεί υπό την επίβλεψη των τεχνικών υπηρεσιών. Πάνω στο πόρισμα αυτό ο κ. Ανδρέακος πραγματοποίησε έκθεση ελέγχου επί υπουργίας Γιώργου Ορφανού στον οποίο υπηρετούσε ως άμισθος σύμβουλος. Η έκθεση για καιρό κρατήθηκε στο συρτάρι του τότε υπουργού. Η συγκεκριμένη έκθεση ήταν η πρώτη που κατέληγε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα, αναφορικά με εταιρείες και αναθέσεις της ΕΟΠΕ που ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο.  Τη ζημία του ελληνικού δημοσίου παραδέχεται και έκθεση των ορκωτών ελεγκτών που διενεργήθηκε έπειτα από εισαγγελική παραγγελία και η οποία αποτελεί κόλαφο για όσους έλαβαν τις αποφάσεις για την ανάθεση και την πορεία εκτέλεσης των έργων.

Πρώτο παράδοξο: Τα έργα ανατέθηκαν με απευθείας ανάθεση στην εταιρεία ΜΕΚΑΣΩΛ, παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία ορίζει ρητά ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει κανονικά να γίνει ανοικτός διαγωνισμός. Ως δικαιολογία χρησιμοποιήθηκε ο ισχυρισμός του επείγοντος, ότι δηλαδή έπρεπε να γίνουν το συντομότερο δυνατόν εξαιτίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση του κ. Ανδρεάκου, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς «σε όλα τα έργα δόθηκαν πολύ μεγάλες παρατάσεις και γενικά υπήρχε επαρκής χρόνος».

Δεύτερο παράδοξο: Κανένα από τα παραπάνω έργα δεν πέρασε από προσυμβατικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, όσα έργα ο προϋπολογισμός τους ξεπερνά τα 2.900.000 ευρώ, πρέπει να ελεγχθούν από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τα απαραίτητα δικαιολογητικά ωστόσο δεν υπεβλήθησαν, με αποτέλεσμα τα έργα να μην περάσουν από έλεγχο νομιμότητας. Κάτι που σημαίνει ότι τα έργα είναι ουσιαστικά άκυρα, καθώς με βάση το νόμο 3060 του 2002 κάθε πληρωμή είναι άκυρη.

Τρίτο παράδοξο: Κατά την εκτέλεση των έργων, δεν υπήρχε «Προϊσταμένη» ή «Εποπτεύουσα Αρχή», προκειμένου να παρακολουθεί τα έργα σε δεύτερο βαθμό. Πιο απλά η ΕΟΠΕ απλά ενέκρινε με τυπικό τρόπο τα έργα και η ΓΓΑ με τη σειρά της απλά ενέκρινε όλες τις απαιτούμενες χορηγήσεις προς την ΕΟΠΕ. Δίχως κανέναν απολύτως έλεγχο τεχνικό ή νομικό. Τόσο απλά.

Συμπληρωματικές συμβάσεις μαμούθ

Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός των έργων να ξεπεράσει κάθε φαντασία. Οι υπερτιμολογήσεις των έργων σε συνδυασμό με τις συμπληρωματικές συμβάσεις των έργων εκτόξευσαν τον αρχικό προϋπολογισμό των έργων κατά πολλά εκατομμύρια. Συγκεκριμένα:

·      Το «Σπίτι του Βόλεϊ και κλειστού στίβου στην Παιανία» ενώ είχε αρχικό κόστος 5.145.980 ευρώ, αυξήθηκε κατά 2.701.967 ευρώ, δηλαδή κατά 52,5%.

·      Η «Ολοκλήρωση Διαμόρφωσης Περιβάλλοντος Χώρου στο Σπίτι Βόλεϊ και κλειστού στίβου στην Παιανία», αυξήθηκε από το αρχικό κόστος 3.209.600 ευρώ σε 4.808.207 ευρώ, υπέρβαση δηλαδή ύψους 49,85%,

·      Το «Νέο Κλειστό Προπονητήριο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γυμναστικής στον Άγιο Κοσμά», αυξήθηκε από αρχικό κόστος 3.641.480 ευρώ σε 5.460.812 ευρώ, υπέρβαση 49,98% και

·      Το «Κλειστό Προπονητήριο του βόλεϊ στην Παιανία» αυξήθηκε από αρχικό κόστος 2.714.000 ευρώ σε 4.070.834 ευρώ, υπέρβαση 49,999%. 

Οι εταιρείες χωρίς «προσόντα»

Τα παράδοξα όμως της υπόθεσης –όπως τουλάχιστον καταγράφονται στα πορίσματα- δεν σταματούν εδώ. Τα δύο πρώτα έργα αφορούσαν την προμήθεια και εγκατάσταση δύο πολλαπλών προπονητηρίων και πολλαπλού προπονητήριου στίβου στο ΕΑΚΝ, Αγίου Κοσμά.

Αρχικά το ΔΣ της ΕΟΠΕ επέλεξε ως ανάδοχο την εταιρεία Sattler, καθώς η προσφορά της ήταν φθηνότερη μεταξύ των υπολοίπων εταιρειών.

Στο μεταξύ εντελώς ξαφνικά έκανε την εμφάνισή της μία νέα εταιρεία, η ΜΕΚΑΣΩΛ η οποία παρουσιάστηκε ως τοπικός συνεργάτης της Sattler και ζητούσε να αναλάβει ένα μέρος του έργου, μαζί με τη Sattler. Τελικά ύστερα από δύο έκτακτες συνεδριάσεις η  ΕΟΠΕ κατέληξε στην ολλανδική εταιρεία De Boer.

Η τελευταία προσέφερε 2.440.00 ευρώ και ακόμη 600.000 ευρώ για αποσυναρμολόγηση και επανασυρμολόγηση για το πρώτο προπονητήριο και άλλα 2.370.000 ευρώ και 100.000 ευρώ για το δεύτερο. Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση η αποδοχή της πρότασης αυτής είχε ως αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί το ελληνικό δημόσιο με επιπλέον 426.000 ευρώ. Σημαντική λεπτομέρεια; Και στις δύο συμβάσεις το 40% των χρημάτων δόθηκε ως προκαταβολή. Το παράδοξο; Η ελληνική νομοθεσία δεν επιτρέπει να δοθεί παραπάνω από το 15% της σύμβασης ως προκαταβολή.

Λειτουργικά έξοδα εκατομμυρίων

Η ιστορία όμως έχει και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέχεια. Στον διαγωνισμό για το «Σπίτι του βόλεϊ και κλειστού στίβου Παιανίας», πήραν μέρος 10 ειδικευμένες εταιρείες, οι οποίες κατέθεσαν  προσφορές.

Ωστόσο, το έργο κατοχυρώθηκε με απόφαση της ΕΟΠΕ στην ΜΕΚΑΣΩΛ, δηλαδή την εταιρεία η οποία τα δύο προηγούμενα έργα είχε απορριφθεί πανηγυρικά.

Η ανάθεση του έργου στην ΜΕΚΑΣΩΛ εγείρει πολλά ερωτηματικά. Σύμφωνα με την έκθεση Ανδρεάκου, η εταιρεία ήταν σημαντικά μικρότερη των υπόλοιπων εταιρειών που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό. Μάλιστα δεν διέθετε καν το απαραίτητο εργοληπτικό πτυχίο για να αναλάβει ένα τέτοιο έργο. Ωστόσό αυτό δεν εμπόδισε την ΕΟΠΕ να την επιλέξει. Τα παράξενα όμως δεν σταματούν εδώ. Με διαδοχικές αποφάσεις η ΓΓΑ, ενέκρινε δαπάνες που ξεπερνούσαν τα 2.500.000 ευρώ οι οποίες αφορούσαν λειτουργικά έξοδα, για χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνούσε τους 6-8 μήνες. Στην έκθεση Ανδρεάκου καταγράφεται ότι «το ποσό θεωρείται υπέρογκο και τα ποσά των δαπανών αυτών χρίζουν περαιτέρω έρευνας και αναλύσεως εις το τι τα συγκεκριμένα αφορούν σε συνδυασμό μετά των αντιστοίχων παραστατικών στοιχείων».

Την ίδια ώρα, για το ίδιο έργο εμφανίσθηκε μια ακόμη εταιρία: Η ΔΕΚΑΘΛΟΝ η οποία «προσλήφθηκε» ως τεχνικός σύμβουλος του έργου. Παράδοξο; Ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ είχε προαναγγείλει ότι την σχετική επίβλεψη του έργου θα αναλάμβαναν οι Τεχνικές Υπηρεσίες».

Το πλέον παράξενο όμως είναι το γεγονός ότι η ΜΕΚΑΣΩΛ έλαβε και «πριμ νωρίτερης εκτέλεσης», δίχως ωστόσο να το δικαιούται.

Ο χορός απευθείας αναθέσεων

Ένα άλλο έργο, εκείνος της «ολοκλήρωσης έργων διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου και νέων πρόσθετων εργασιών στο σπίτι του βόλεϊ και κλειστού στίβου Παιανίας», δόθηκε με απευθείας ανάθεση επίσης στην ΜΕΚΑΣΩΛ. Και σε αυτήν την περίπτωση όμως η εταιρεία δεν διέθετε το αντίστοιχο εργοληπτικό πτυχίο. Παρόλα αυτά η ΕΟΠΕ το παρέβλεψε. Το παράδοξο δεν είναι μόνο αυτό αλλά και η υπέρογκη αμοιβή της εταιρείας.

Η ΕΟΠΕ ανέθεσε το έργο στη ΜΕΚΑΣΩΛ  έναντι 2.850.000 ευρώ, το ιδιωτικό συμφωνητικό όμως που υπεγράφη στη συνέχεια μεταξύ ΕΟΠΕ και ΜΕΚΑΣΩΛ, ανέφερε ως αμοιβή τα 3.209.000 ευρώ και τελικά το κόστος ανήλθε σε 4.808.207 ευρώ!

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ κανονικά στην ΜΕΚΑΣΩΛ έπρεπε να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες από τη σύμβαση ποινικές ρήτρες, δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί το δημόσιο με 210.000 ευρώ. Αντίθετα εγκρίθηκε η δαπάνη των υπερσυμβατικών εργασιών, δίχως όμως να μπορούν να ελεγχθούν καθώς δεν είχε οριστεί η Διεύθυνση του έργου Υπηρεσίας του Δημοσίου.

Ένα ακόμη έργο, το «κλειστό προπονητήριο  της ελληνικής γυμναστικής ομοσπονδίας στο ΕΑΚΝ Αγ. Κοσμά», εκτελέστηκε και εκείνο με τη μορφή του κατεπείγοντος, κάτι που αποτέλεσε ιδανική δικαιολογία για την απευθείας ανάθεσή του στην εταιρία De Boer, με τοπικό συνεργάτη τη ΜΕΚΑΣΩΛ.

Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος ανάθεσης του έργου, τον οποίο η έκθεση χαρακτηρίζει ως «πρωτόγνωρο». Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «δεν προηγήθηκε ο προϋπολογισμός του έργου, ο οποίος γίνεται σε κάθε περίπτωση από την αναθέτουσα αρχή, ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση το ύψος της δαπάνης (συνολικά σχεδόν 5,5 εκατ. ευρώ) εμφανίζεται στη συνοπτική τεχνική περιγραφή στη σύνταξη της οποίας ο μοναδικός τεχνικός που μετέχει είναι ο εκπρόσωπος της αναδόχου εταιρίας, που προφανώς καθορίζει το ύψος της δαπάνης αυτής κατά το δοκούν».

Ένα ακόμα από τα πολλά παράδοξα της εν λόγω ανάθεσης είναι το γεγονός ότι δύο μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και αφού είχε καθοριστεί το τίμημα που θα καθοριζόταν, αποφασίστηκε η πρόσληψη της εταιρίας ΔΕΚΑΘΛΟΝ ως τεχνικού συμβούλου!

Εκτός αυτών, στις 23.7.03 υπογράφηκε η 1η συμπληρωματική σύμβαση μεταξύ ΕΟΠΕ – DE BOER, ύψους 1.541.807 ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση «η πλημμέλεια της αρχικής σύμβασης, στην οποία το ύψος της δαπάνης του έργου προέκυψε και αποδέχθηκε ο ΕΟΠΕ, δεν εξασφάλιζε τα δικαιώματα του Δημοσίου με σαφείς δεσμεύσεις του αναδόχου, που θα απέτρεπαν την υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης, αφού ουσιαστικά το έργο δεν άλλαξε». Με λίγα λόγια οι ελλείψεις της αρχικής σύμβασης οδήγησαν αναγκαστικά στην υπογραφή της συμπληρωματικής, φεσώνοντας το Δημόσιο με ακόμα 1,5 εκατ. ευρώ. Το αποκορύφωμα όμως στην υπόθεση του εν λόγω έργου, όπως αναφέρεται στην έκθεση, είναι το γεγονός ότι τα όσα προβλέπονταν στη συμπληρωματική σύμβαση, είχαν υλοποιηθεί από την ανάδοχο 8 ολόκληρους μήνες πριν την υπογραφή της, στις 7.11.02.

Υπερβάσεις αρχικών προϋπολογισμών

Το έκτο έργο που βρέθηκε στο μικροσκόπιο της επίμαχης έκθεσης είναι το κλειστό προπονητήριο βόλεϊ στην Παιανία, το οποίο θεωρήθηκε απαραίτητο από την ΕΟΠΕ ως χώρος επικουρικός στη λειτουργία του «Σπιτιού του Βόλεϊ». Η επιχορήγηση για το εν λόγω έργο από τον υφυπουργό Αθλητισμού, σύμφωνα με την 4061/12.2.03 απόφασή του ανήλθε στα 1.895.000 ευρώ. Κατόπιν εισήγησης του ίδιου του προέδρου της ΕΟΠΕ, με τη δικαιολογία για ακόμη μία φορά του κατεπείγοντος και του γεγονότος ότι η ΜΕΚΑΣΩΛ διέθετε υποδομές στον ίδιο χώρο, το έργο δόθηκε και πάλι με απευθείας ανάθεση. Η ΜΕΚΑΣΩΛ υπέβαλε προσφορά ύψους 2,3 εκατ. ευρώ, η οποία όπως επισημαίνεται στην έκθεση «θα έπρεπε να έχει απορριφθεί εφόσον ξεπερνά τον προϋπολογισμό της ΕΟΠΕ, που αποτελεί ανώτατο όριο προσφοράς». Ως τεχνικός σύμβουλος του έργου ως δια μαγείας ήταν και πάλι η εταιρία ΔΕΚΑΘΛΟΝ, η οποία έλαβε ως μέτρο σύγκρισης για την προσφορά του έργου από την ΜΕΚΑΣΩΛ, την προσφορά που είχε καταθέσει η ίδια εταιρία για το έργο «Προπονητήριο Βόλεϊ» και εισηγήθηκε την αποδοχή της. Όπως αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής και επισημαίνεται στην έκθεση, η σύγκριση αυτή είναι απολύτως πλασματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ωστόσο, όπως φαίνεται, εξυπηρετούσε…

Όπως και σε προηγούμενα έργα, και σε αυτήν την περίπτωση η ΕΟΠΕ ανέθεσε την αξιολόγηση της τεχνικής προσφοράς της ΜΕΚΑΣΩΛ στη ΔΕΚΑΘΛΟΝ, δύο ολόκληρους μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης. Σημαντικές παρατυπίες εντοπίζει η έκθεση και στην προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού, κόστους 650.000 ευρώ, καθώς υπογραμμίζει ότι «δεν ακολουθήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για την εξακρίβωση του κόστους.

Το επίμαχο έργο δεν αποτελεί εξαίρεση σε σχέση με τα υπόλοιπα, καθώς και σε αυτή την περίπτωση υπογράφηκε συμπληρωματική σύμβαση με την ίδια ανάδοχο με το τελικό κόστος να εκτοξεύεται από τα 2,3 εκατ. ευρώ στα 4 εκατομμύρια.

Ο τεχνικός σύμβουλος

Από τον διενεργηθέντα έλεγχο δεν γλιτώνει ούτε ο τεχνικός σύμβουλος των έργων, καθώς όπως επισημαίνεται στην έκθεση «η ΕΟΠΕ αποφάσισε την πρόσληψη της εταιρίας ΔΕΚΑΘΛΟΝ με διαδικασίες κλειστού διαγωνισμού μόνο για το «Σπίτι της Πετοσφαίρισης», ενώ στις άλλες τέσσερις περιπτώσεις έκανε απευθείας ανάθεση με αμοιβή για κάθε έργο 130.000 ευρώ. Για μία μάλιστα περίπτωση, με το έγγραφο ΤΥ550Φ/2058/2.8.02 η Γενική Γραμματείας Αθλητισμού είχε στείλει στην ΕΟΠΕ πλήρη φάκελο μελέτης για το «Σπίτι του Βόλεϊ». Ωστόσο στις 29.8.02 η ΕΟΠΕ αναθέτει στη ΔΕΚΑΘΛΟΝ την ίδια μελέτη, που είχε ήδη λάβει από την ΓΓΑ.

Τέλος, όπως προκύπτει από την έκθεση όλες τις αναθέσεις από την ΕΟΠΕ καθηκόντων τεχνικού συμβούλου στη ΔΕΚΑΘΛΟΝ έγιναν κατά παράβαση του Ν. 1418/84 (άρθ. 6 παρ. 5), χωρίς δηλαδή τη σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Τεχνικού Συμβουλίου του εκάστοτε υπουργείου, εν προκειμένω της ΓΓΑ.

Οι εκλεκτές σχέσεις και οι δύο εταιρείες

Εκτός όμως από τα παράδοξα στην ανάθεση και στην πορεία εκτέλεσης των έργων, εγείρονται πολλά ερωτηματικά τόσο για τις δύο εταιρείες όσο και για συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων. Η εταιρεία ΜΕΚΑΣΩΛ είναι μία εταιρεία με έδρα την Πτολεμαϊδα και συγκεκριμένα το 4ο χλμ, της εθνικής οδού Πτολεμαϊδας Φλώρινας. Επρόκειτο για μία μικρή εταιρεία που δεν διέθετε καν τα απαραίτητα εργοληπτικά πτυχία για να αναλάβει τα συγκεκριμένα έργα. Ως πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας την επίμαχη περίοδο εμφανίζεται ο κ. Γρηγόριος Αναστασιάδης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη εταιρία βρίσκεται σε σφοδρή δικαστική διαμάχη με την City Planning Α.Ε. την οποία εκπροσωπεί η κυρία Βιργινία Βεντουράκη, σύζυγος του γνωστού δημοσιογράφου Σεραφείμ Φυντανίδη. Η City Planning A.E. την κατηγορεί ότι παρανόμως της απέσπασε περί τις 600.000 ευρώ από την κατασκευή του προπονητηρίου στον Άγιο Κοσμά. Η υπόθεση αυτή εκκρεμεί στα αστικά δικαστήρια.

Σε ότι αφορά τη δεύτερη εταιρεία, τη ΔΕΚΑΘΛΟΝ, ως πρόεδρος του ΔΣ εμφανίζεται ο πρώην διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου στην Πάτρα και πρώην διευθύνων σύμβουλος της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004», Πέτρος Συναδινός. Δηλαδή ένας άνθρωπος που συμμετείχε ενεργά στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων εμφανίζεται να διαθέτει κατασκευαστική εταιρεία που συμμετέχει στα Ολυμπιακά έργα, αναλαμβάνοντας έργα και μάλιστα με απευθείας αναθέσεις.