Έφυγε πικραµένος ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος 

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μεγαλώσαμε με τη Συνθήκη της Λωζάνης που καθόρισε τη σχέση της Ελλάδας με την Τουρκία. Στο εσωτερικό της χώρας, ωστόσο, υπήρξαν οικογένειες που χρειάστηκαν άλλες… συνθήκες για να μην εμπλακούν σε πόλεμο ή για να σταματήσουν οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις. Η είδηση ότι έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος έβγαλε στην επιφάνεια τη Συνθήκη της Ζυρίχης. Της συμφωνίας ανάμεσα στον εκλιπόντα και τον αδελφό του, Θεόδωρο, για κατάπαυση του πυρός, δηλαδή για διακοπή της δικαστικής αντιπαράθεσης με φόντο την οικογενειακή περιουσία.

Αντιπαραθέσεις

Η Συνθήκη της Ζυρίχης, πάντως, ουδέποτε ίσχυσε στην πράξη. Η οικογένεια του Παναγιώτη Αγγελόπουλου και της Ελένης Μάρκου συνέχισε να συνταράσσεται από τις δικαστικές αντιπαραθέσεις των δύο γιων, του πρωτότοκου Θεόδωρου και του κατά δύο χρόνια μικρότερου, Κωνσταντίνου. Με αυτόν τον καημό έφυγε από τη ζωή ο γιος του ιδρυτή της «Χαλυβουργικής», της μεγαλύτερης βιομηχανίας στη χώρα. Της εταιρείας που κατέβασε διακόπτες τον ∆εκέμβριο του 2018 εξαιτίας των υπέρογκων υποχρεώσεών της προς τη ∆ΕΗ. Εξέλιξη που προκλήθηκε από τη νέα δικαστική διαμάχη, στην οποία είχε εμπλακεί ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, αυτήν τη φορά με τους δύο γιους του, τον Παναγιώτη και τον Γιώργο, γνωστούς στο ευρύ κοινό από την ενασχόλησή τους με την ΚΑΕ Ολυμπιακός.

Την αυτοκρατορία έχτισε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, μαζί με τους γιους του, Παναγιώτη και ∆ημήτρη. Ο επικεφαλής της οικογένειας μετακόμισε το 1918 στην Αθήνα από τη Βλαχορράπτη Αρκαδίας. Το 1922 μετακόμισε στην πρωτεύουσα και η υπόλοιπη οικογένεια και έπειτα από τρία χρόνια ιδρύθηκε η πρώτη βιοτεχνία. Ακολούθησαν το 1932 τα «Ελληνικά Συρματουργεία», ο προπομπός της «Χαλυβουργικής», η οποία απέκτησε οντότητα στις 3 Μαρτίου 1948, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1952 μεταφέρθηκε στην Ελευσίνα, έπειτα από εγκαίνια που έκανε στις εγκαταστάσεις της ο βασιλιάς Παύλος. Έκτοτε και για 66 χρόνια αποτέλεσε το καμάρι της Ελλάδας και για 10ετίες απογείωσε τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και οι δύο γιοι του αφιέρωσαν τη ζωή τους στη «Χαλυβουργική». Μόνον ο τρίτος γιος, ο Αγγελής, ξέφυγε, καθώς προτίμησε τις σπουδές και έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τον Θόδωρο διαδέχθηκαν στην ηγεσία της εταιρείας ο Παναγιώτης και ο ∆ημήτρης. Μεταξύ τους όλα κυλούσαν ομαλά. Μέχρι τη δολοφονία του δεύτερου, το 1986, από τη «17 Νοέμβρη».

Στο τιμόνι της εταιρείας έμειναν ο Παναγιώτης και οι δύο γιοι του, ο Θόδωρος και ο Κωνσταντίνος. Ο πρώτος ήταν ο bon viveur της οικογένειας. Συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις της υψηλής κοινωνίας σε κάθε γωνιά της Ευρώπης. Οι επενδύσεις των Αγγελοπουλαίων, άλλωστε, είχαν επεκταθεί στο εξωτερικό. Με αγορά μετοχών σε τράπεζες, με έμφαση στο real estate αλλά και με δυναμική είσοδο στη ναυτιλία.

Από την άλλη πλευρά, ο Κωνσταντίνος προτιμούσε πιο λιτή ζωή. Περισσότερο έμοιαζε του θείου του, καθώς έκανε παρέα με ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων. Η σπάνιας μορφής αρθρίτιδα που τον ταλαιπώρησε εκ γενετής, τον έκανε και πιο εσωστρεφή σε σχέση με τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο αδελφό του.

Ο κλονισμός

Η σχέση του Κωνσταντίνου και του Θόδωρου κλονίστηκε ιδιαίτερα μετά το 1990, όταν ο δεύτερος παντρεύτηκε τη Γιάννα ∆ασκαλάκη, τότε νεαρή βουλευτή της Νέας ∆ημοκρατίας. Αυτόματα, ο νεότερος γιος του Παναγιώτη άρχισε μια δικαστική αντιπαράθεση με τον αδελφό του και τη νύφη του. Με συνεχείς αγωγές για την οικογενειακή περιουσία. Ήταν τόσο αδυσώπητη η κόντρα, ώστε υποχρεώθηκε ο πατέρας τους να μοιράσει στις 3 Ιανουαρίου 1999 όλα τα υπάρχοντά του. Έδωσε την εν Ελλάδι περιουσία του στον Κωνσταντίνο και του εξωτερικού στον Θόδωρο.

«Προσπαθεί να προκαταλάβει τις δικαστικές εξελίξεις κατά του κακού, πράγματι, διαχειριστού, Θεοδώρου Π. Αγγελόπουλου, οικειοποιηθέντος με διάφορα τεχνάσματα τεράστια οικονομικά οφέλη, τουλάχιστον εις βάρος των δικαίων μου, συμφερόντων και της προσωπικότητάς μου» είχε δηλώσει δύο ημέρες αργότερα ο Κωνσταντίνος.

Ούτε η υπογραφή στις 2 Μαρτίου 2000 της Συνθήκης στη Ζυρίχη στάθηκε ικανή να σταματήσει τις αγωγές και τις μηνύσεις. Συνολικά, ο Κωνσταντίνος απαιτούσε από τον Θόδωρο 3,3 δισ. ευρώ! Αργότερα κατέφυγε σε μήνυση για πλαστογραφία από τον αδελφό του και τη νύφη του, με στόχο την οικειοποίηση και των δικών του περιουσιακών στοιχείων.

Η μόνη κοινή εμφάνιση των δύο αδελφών χρονολογείται στις 7 Ιουνίου 2001 όταν πήγαν στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, για την κηδεία του πατέρα τους. Ούτε η απώλεια γεφύρωσε το χάσμα. Κι όταν απορρίφθηκαν οι αγωγές, ο Κωνσταντίνος προσέφυγε στην ποινική δικαιοσύνη με κατηγορίες κατά του αδελφού του για εξαπάτηση του δικαστηρίου.

Η διαμάχη του Κωνσταντίνου και του Θόδωρου συνεχίστηκε μέχρι πρόσφατα. Τον πρώτο είχε ενοχλήσει η φράση του αδελφού του ότι «για την ανάπτυξη των οικογενειακών επιχειρήσεων εργάστηκα συστηματικά από νεαρή ηλικία και συνέδραμα ουσιαστικά τον θείο μου ∆ημήτρη και τον πατέρα μας, σε αντίθεση με τον αδελφό μου Κωνσταντίνο, ο οποίος δεν μετείχε, κυρίως λόγω ιδιοσυγκρασίας αλλά και προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε». Όπως επίσης τον ενόχλησε ότι ενώ το 1964 ιδρύθηκε μία εταιρεία στο εξωτερικό με κοινά μερίδια, στην κατανομή της κληρονομιάς κάτοχος έγινε ο Θόδωρος.

Tα παιδιά

Από το 2015 άρχισε σταδιακά η αντιπαράθεση του Κωνσταντίνου με τα παιδιά του. Με αφορμή, όπως λεγόταν, την ανάληψη ενός σημαντικού ποσού, χωρίς την έγκρισή του.

Η κόντρα έγινε πρώτο θέμα στον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο. Στην αντιπαράθεση ενεπλάκησαν έμμεσα και τα ΜΜΕ. Με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο να διαψεύδουν συνέντευξη του πατέρα τους στην εφημερίδα «Καθημερινή» το 2018, για το μέλλον της «Χαλυβουργικής», η οποία είχε πάρει τα πάνω της και χάρη στην ενασχόληση των δύο γιων του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου.

«Στους επίδοξους σφετεριστές της περιουσίας του πατέρα μας που την επινόησαν, υπενθυμίζουμε ότι, για λόγους που έχουν διαγνωσθεί από τα πλέον αρμόδια πρόσωπα, είναι αντικειμενικώς αδύνατο να έχει δοθεί οποιαδήποτε συνέντευξη από τον ίδιο και μάλιστα προφορικά. Είναι σαφές, επομένως, ότι δόθηκε με μορφή ήδη συντεταγμένου εγγράφου προς την εφημερίδα, για την οποία δημιουργείται μείζον θέμα» είχαν δηλώσει εγγράφως τα δύο παιδιά, που κινήθηκαν δικαστικά κατά του πατέρα τους και αμφισβήτησαν την ικανότητά του να διαχειριστεί την περιουσία της οικογένειας και ουσιαστικά θέλησαν να του πάρουν το δικαίωμα της υπογραφής, διότι θεωρούσαν ότι επηρεαζόταν αρνητικά από τη δεύτερη σύζυγό του, την Ευανθία (Γέλη) Παπαγιαννοπούλου. Με τη μητέρα του Παναγιώτη και του Γιώργου, την Άννα-Μαρία Παπαδημητρακοπούλου, ο Κωνσταντίνος είχε ουσιαστικά χωρίσει από τα 90s και το 2002 παντρεύτηκε στο Λιμποβίσι Αρκαδίας τη δεύτερη σύζυγό του Γέλη Παπαγιαννοπούλου. «Ευχαριστώ πολύ τη Γέλη που με κάνει να μην έχω τίποτα» είχε δηλώσει τότε ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.

Στην αίτησή τους, οι δύο γιοι του αναφέρθηκαν στα «γενικότερα σοβαρά προβλήματα υγείας, που του επέφεραν τελικώς, από το έτος 2013 και μετά, βαρεία και καταλυτική δυσλειτουργία των εγκεφαλικών του λειτουργιών και καθολική νοητική διαταραχή, που παρακωλύουν την ελεύθερη διαμόρφωση της βούλησής του ή της κρίσης του» και ζήτησαν πραγματογνωμοσύνη από έναν ψυχίατρο και έναν νευρολόγο επειδή θεωρούσαν ότι ο πατέρας τους έχει υποστεί πολυδιάστατη ψυχοδιανοητική έκπτωση.

Η δικαστική αντιπαράθεση συνεχίστηκε. Όπως και τα εξώδικα ανάμεσα στις δύο πλευρές, αλλά και προς τα ΜΜΕ που ανέφεραν πληροφορίες από το ένα στρατόπεδο ή από το άλλο.

Οι αναβολές και η πανδημία, βέβαια, δεν οδήγησαν στην έκδοση κάποιας απόφασης. Αντίθετα προκάλεσαν το κλείσιμο της «Χαλυβουργικής», για την οποία έλεγε στην «Καθημερινή» ο Κωνσταντίνος ότι «δεν έχει μέλλον και πως συντηρείται για την προστασία των εργαζομένων».

Η επιβαρυμένη υγεία του λύγισε την καρδιά ενός εκ των πιο ευφυών Ελλήνων επιχειρηματιών. Από το 2009, άλλωστε, είχε υποβληθεί στη Βοστώνη σε επέμβαση ανοικτής καρδιάς. Αλλά η διαμάχη δεν είναι βέβαιο πως θα τελειώσει εδώ. Τα επόμενα επεισόδια του πολύκροτου σίριαλ θα τα δούμε όταν ανοίξει η διαθήκη του εκλιπόντος, τον οποίον ο κόσμος θυμάται κυρίως σε στιγμές μεγάλης χαράς του Ολυμπιακού, καθώς βρέθηκε στο πλευρό της ομάδας σε όλες τις επιτυχίες. Με αποκορύφωμα, βέβαια, τους πανηγυρισμούς του στην Κωνσταντινούπολη, όταν οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν την Ευρωλίγκα με την επική ανατροπή κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, την οποία έριξαν στο καναβάτσο χάρη στο πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη. Εκείνες οι στιγμές της απόλυτης οικογενειακής ευτυχίας και του εξαιρετικού δεσίματος πατέρα και γιων ξεθώριασαν στο πέρασμα των χρόνων και από φωτογραφίες μετατράπηκαν σε δικόγραφα και εξώδικα…

Όπως δημοσιεύτηκε στη «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί