Νίκος Φλώρος: Ο γλύπτης που ταξιδεύει την Ελλάδα και σμιλεύει γλυπτά από…αλουμίνιο!

Ο Νίκος Φλώρος είναι ο γλύπτης που έχει κερδίσει τον θαυμασμό του εικαστικού κοινού, μεταξύ άλλων σε Νέα Υόρκη, Ρώμη, Αμπου Ντάμπι και Ρωσία, έχει λάβει δεκάδες βραβεία και διακρίσεις, έχει εκθέσει σε όλο τον κόσμο, ενώ τα γλυπτά του βρίσκονται στα μεγαλύτερα μουσεία παγκοσμίως και σε ιδιωτικές συλλογές.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Στην ΑΝΝΑ ΤΣΙΑΛΤΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΕΛΕΝΑ ΣΜΥΡΝΙΩΤΗ

---

Ο Νίκος Φλώρος χρησιμοποιεί τα κουτάκια αναψυκτικών, με μια τεχνική που έχει πατεντάρει και τον έκανε γνωστό παγκοσμίως − Σήμερα ανοίγει την καρδιά του στην «Μ» και μιλά για τα σχέδια και το μέλλον της τέχνης του

---

Η τεχνοτροπία της τέχνης του είναι μοναδική, καθώς χρησιμοποιεί το αλουμίνιο από κουτάκια αναψυκτικών, με μια τεχνική που έχει πατεντάρει και τον έκανε γνωστό παγκοσμίως, καθιερώνοντας το στυλ surrealistic pop-art. Πριν από λίγες ημέρες οι εντυπωσιακοί «Ήρωες από μέταλλο», που δημιούργησε ο Νίκος Φλώρος (έργα εμπνευσμένα από την Επανάσταση του 1821), βγήκαν για πρώτη φορά εκτός ελληνικών συνόρων και ταξίδεψαν στην Αυστραλία.

Στη συνέντευξη-ποταμό που παραχώρησε ο Νίκος Φλώρος στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» μιλάει για τα έργα του και τη ζωή του.

– Πώς αισθάνεσαι που παρουσιάζεις εκτός συνόρων, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, τα έργα σου, σε συνέχεια του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση;

Ν. Φλώρος: Η έκθεση «Ήρωες από Μέταλλο» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Καλαμάτα, πλάι στη συλλογή ελληνικών ενδυμασιών της Βικτωρίας Γ. Καρέλια, στον καταπληκτικά διαμορφωμένο από την ίδια και υπερσύγχρονο εκθεσιακό χώρο.

Όλη η συλλογή έργων μου είναι εμπνευσμένη από τον αγώνα των Ελλήνων για την ελευθερία το 1821, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο πρόγονός μου οπλαρχηγός και συνονόματός μου Νικόλαος Φλώρος που έπεσε στη μάχη των Αθηνών το 1822. Τα συναισθήματά μου είναι πολλά και ανάμεικτα, γιατί πρόκειται για το αποτύπωμα της ψυχής όλων αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία του έθνους μας. Θέλοντας και μη, μεταφέρω την Ελλάδα. Ειδικά αυτή η έκθεση έχει άμεση σχέση με τη νεότερη Ελλάδα που μάχεται να βρει ξανά τη δόξα της. Είναι μεγάλο το βάρος να μεταφέρεις ένα ολόκληρο έθνος μέσα από την τέχνη σου ως αγγελιαφόρος. Ο καλλιτέχνης συνδέει όλους τους λαούς και αυτό θα ήθελα να κάνω κι εγώ αναπαράγοντας αξίες και ιδέες, όπως η δημοκρατία, η ελευθερία και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, μέσα από την τέχνη μου.

Το Σίδνεϊ της Αυστραλίας είναι ο πρώτος μεγάλος σταθμός των «Ηρώων από Μέταλλο» εκτός ελληνικών συνόρων. Εκθέσεις μου έχουν παρουσιαστεί πολλάκις στο εξωτερικό σε δεκάδες πόλεις και χώρες. Το ξεχωριστό αυτής της συλλογής είναι ότι έχει ως βάση και θέμα της την ελευθερία για την οποία και επαναστάτησαν οι Έλληνες. Ένα πράγμα που αποκόμισα από την πολυετή πορεία μου στο εξωτερικό είναι πως την ουσιαστική διπλωματία την πετυχαίνεις με όπλο σου την Τέχνη. Γιατί πολύ απλά η Τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα.

– Έχεις φτιάξει με μια εκπληκτική τεχνοτροπία το πορτρέτο της βασίλισσας Ελισάβετ II, το οποίο και θα εκτίθεται για πρώτη φορά στο κοινό. Πώς είναι να έχεις δημιουργήσει κάτι τόσο μοναδικό;

Ν. Φλώρος: Η τεχνοτροπία μου είναι ούτως ή άλλως μοναδική. Είναι ένα είδος που δεν προϋπήρχε, αντιθέτως δημιουργήθηκε από εμένα. Πρόκειται για τη δημιουργία γλυπτών αναπαραστάσεων αλλά και πορτρέτων, με πρώτη ύλη το αλουμίνιο και συγκεκριμένα τα κουτάκια αναψυκτικών. Την τεχνική μου την έχω κατοχυρώσει, μάλιστα, πριν από χρόνια στη Νέα Υόρκη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Τώρα όσον αφορά το νέο αυτό έργο, το πορτρέτο της βασίλισσας Ελισάβετ της δεύτερης, πρόκειται για ένα έργο πάνω στο οποίο δούλευα καιρό. Η βασίλισσα Ελισάβετ II είναι μια προσωπικότητα ξεχωριστή που έχει χαράξει την ιστορία της Βρετανίας και όχι μόνο, καθώς αποτελεί μέχρι στιγμής την μακροβιότερη μονάρχη όλων των εποχών. Το πορτρέτο της παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 13 Μαρτίου, στο πλαίσιο του συνόλου της έκθεσής μου «Ήρωες από Μέταλλο» στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στο ιστορικό Δημαρχείο του Σίδνεϊ.

– Οι «Ήρωες από Μέταλλο» είναι αποτέλεσμα πολυετούς εργασίας και στοχοπροσήλωσής σου. Όλο αυτό δεν έχει και πολλή μοναξιά;

Ν. Φλώρος: Όλοι οι άνθρωποι είμαστε μόνοι μας, αλλά αρνούμαστε να το αντιληφθούμε. Μόνοι ερχόμαστε στη ζωή και μόνοι φεύγουμε. Η μοναξιά για να είναι διαχειρίσιμη απαιτεί αυτογνωσία. Να ξέρεις ποιος είσαι και τι θες πραγματικά από την ζωή σου. Ο κάθε καλλιτέχνης γυμνώνεται μπροστά στον βαθύτερο εαυτό του με ειλικρίνεια, ειδάλλως δεν μπορεί να δημιουργήσεις! Εγώ θα έλεγα πως δεν είμαι τίποτα άλλο από ένας δούρειος ίππος που περιμένω την κατάλληλη στιγμή για να βγάλω από μέσα μου την αλήθεια. Την αλήθεια της τέχνης.

– Οικογένεια;  Ή μόνο καριέρα; Τι είναι αυτό που επιζητείς εσύ και θα ήθελες στη ζωή σου;

Ν. Φλώρος: Αποζητώ την εσωτερική μου γαλήνη και ηρεμία. Θέλω να δημιουργώ όσα περισσότερα έργα μπορώ γιατί η ζωή μας κυλά γρήγορα και τα δημιουργία μας χρόνια είναι περιορισμένα. Δεν έχω την πολυτέλεια να σπαταλώ το χρόνο μου σε εφήμερες διαπροσωπικές σχέσεις. Δεν είναι στα σχέδιά μου η οικογένεια. Ότι και να κάνουμε στη ζωή μας, ότι κι αν δημιουργήσουμε, στο τέλος με τον εαυτό μας ερχόμαστε αντιμέτωποι. Και μόνο. Για αυτό λοιπόν προσπαθώ να είμαι καλά με τον εαυτό μου και μέσα από αυτό και με τους άλλους.

– Τι είναι αυτό που σε γοήτευσε στη γλυπτική, ενώ στο παρελθόν είχες καταπιαστεί με άλλα είδη τέχνης;

Ν. Φλώρος: Όλες οι τέχνες είναι αλληλένδετες. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Δεν υπάρχουν μορφές τέχνης λοιπόν κατ’ εμέ. Η τέχνη είναι μία, αδιάσπαστη. Για να φτιάξεις ένα έργο τέχνης πρέπει να έχεις πολλές γνώσεις και εμπειρίες. Δεν υπάρχει στην τέχνη εξειδίκευση. Προσπαθείς να γνωρίσεις τα πάντα, να παλέψεις για αυτά, να τα δοκιμάσεις, και κάποια στιγμή ίσως καταλήξεις σε κάτι χωρίς πάλι να είναι οριστικό. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πολυπράγμονος καλλιτέχνη είναι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα ασχολήθηκε με την ανατομία, τη χαρτογραφία την παλαιοντολογία, ενώ είχε προβεί και σε εφευρέσεις.

– Δόξα ή χρήματα; Τι είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει πιο πολύ; Τι πιστεύεις εσύ για όλο αυτό;

Ν. Φλώρος: Ειλικρινά δεν υποκλίνομαι σε τίποτα από τα δύο. Τόσο η δόξα όσο και το χρήμα είναι έννοιες πλασμένες με τον ανθρώπινο νου. Επιπλέον, είναι «πράγματα» εφήμερα. Έρχονται και παρέρχονται. Εγώ αυτό που θέλω μόνο, είναι να προλάβω να δημιουργήσω όσα περισσότερα έργα μπορώ, όπως εγώ τα θέλω. Και αυτά να μην ανήκουν σε εμένα αλλά να ανήκουν στον κάθε θεατή που θα τα ερμηνεύει με το δικό του τρόπο και τη δική του σκέψη. Δεν έγινα καλλιτέχνης ούτε για να κερδίσω χρήματα ούτε για να γίνω αναγνωρίσιμος. Ήμουν πλασμένος για αυτό και το ακολούθησα. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά!

– Πώς αισθάνεσαι ως ο Έλληνας που δοξάζει την Ελλάδα στο εξωτερικό;

Ν. Φλώρος: Το ότι γεννήθηκα Έλληνας μου αρκεί, γιατί έχω μέσα στο αίμα μου αρχαίες μνήμες που σαν κλειδιά με ξεκλειδώνουν. Είμαι περήφανος για την ιστορία μας και τις πανανθρώπινες αξίες που πρεσβεύουμε ανέκαθεν ως λαός! Η Ελλάδα μας δεν έχει ανάγκη από δοξασίες όμως. Είναι τέτοια η ιστορία της και τα ιδανικά της, που εγώ δεν αποτελώ παρά έναν καλό συνδετικό κρίκο, ή αλλιώς έναν μεσάζοντα που απλώς επιρρώνει το αυταπόδεικτο.

– Πώς είναι να είσαι ένα αγόρι από την Τρίπολη και να σε αγαπάει όλος ο κόσμος κάνοντας περήφανη τη χώρα σου;

Ν. Φλώρος: Αγαπώ τη γενέτειρά μου. Είμαι ο Νίκος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τρίπολη. Δεν έχει αλλάξει τίποτα σε εμένα και εγώ δεν έχω αλλάξει καθόλου τη ζωή μου. Αγαπώ τους συντοπίτες μου και δεν αισθάνομαι κάτι ξεχωριστό ή διαφορετικό από αυτούς. Δεν θα γινόμουν ποτέ μία καρικατούρα του εαυτού μου. Πιστεύω πάρα πολύ επίσης σε αυτό που λένε: «Πρέπει να φέρεσαι καλά σε όσους συναντάς ανεβαίνοντας γιατί θα τους ξανά συναντήσεις κατεβαίνοντας.» Έτσι είναι η ζωή, σήμερα είμαι γνωστός εγώ και αύριο δεν είμαι και είσαι εσύ! Εγώ προσωπικά δεν αισθάνομαι ότι είμαι κάτι σπουδαίο. Ως Έλληνας λοιπόν και μόνο αισθάνομαι το χρέος να τις διαφυλάξω. Επίσης το ότι υπάρχει κόσμος που με αγαπά, είναι κάτι που μου διογκώνει το αίσθημα χρέους και ευθύνης που με διακατέχει ως καλλιτέχνη.

– Επόμενα όνειρα και σχέδια;

Ν. Φλώρος: Αυτή τη στιγμή εργάζομαι πάνω σε ένα έργο, εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε έχω κάνει έως τώρα. Υπολογίζω να παρουσιαστεί στο κοινό μέσα στο 2023. Πρόκειται για ένα γλυπτό τεραστίων διαστάσεων, περίπου 8 μέτρα ύψος. Με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση της μεγάλης καλλιτέχνιδος, Μαρίας Κάλλας, δημιουργώ το έργο αυτό στη μνήμη της. Πρόκειται για μία γλυπτή αναπαράσταση της ίδιας, φτιαγμένη από καθαρό ατσάλι. Πέραν του μεγέθους του το εν λόγω έργο είναι εντελώς πρωτοποριακό διότι θα μεταλλάσσεται. Θα αλλάζει δηλαδή σχήμα και μορφή, δεν θα παραμένει στάσιμο. Επιθυμία μου είναι να το παρουσιάσω στην γενέτειρα της Μαρίας Κάλλας, στην πόλη της Καλαμάτας και είμαι βέβαιος πως σε αυτό θα συνδράμει τόσο ο δήμαρχος Καλαμάτας όσο και η Περιφέρεια Πελοποννήσου εν γένει, καθώς μέσω του έργου θα υπάρξει προβολή της Μεσσηνίας διεθνώς. Αυτά μπορώ να μοιραστώ μαζί σας για την ώρα.

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Ρούλα έχει δίδυμη αδελφή και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό! Δείτε την!

25η Μαρτίου: Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις από σήμερα στην Αθήνα – Οι δρόμοι που κλείνουν